FAQ
logotypu Uniwersytetu Jagiellońskiego

Zarządzanie Publiczne

Zeszyty Naukowe Instytutu Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego

opis
Zarządzanie Publiczne jest czasopismem naukowym wydawanym przez Instytut Spraw Publicznych Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie, adresowanym do naukowców, menedżerów sektora publicznego oraz pracowników administracji i służb publicznych.
 
Czasopismo publikuje zarówno artykuły oparte na badaniach empirycznych jak i teoretyczne. Zakres tematyczny czasopisma obejmuje badania interdyscyplinarne w zarządzaniu publicznym – uwzględniając zarówno aspekty ekonomiczne jak i prawne, socjologiczne, polityczne.  Pragniemy zachęcić do współpracy badaczy zainteresowanych pograniczem administracji, zarządzania, prawa, rozwoju regionalnego, urbanistyki, nauk społecznych.

Numery

Okładka do Zarządzanie Publiczne 3-4, 2023 przejdź do numeru Następne

Numer 3–4 (60)

Data publikacji: 2023

Redakcja zeszytu: Joanna Trzópek-Paszkiewicz

Redaktor naczelny: Joanna Trzópek-Paszkiewicz, Sylwia Wrona

Projekt okładki: Marcin Bruchnalski.
 
Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej oraz Instytutu Spraw Publicznych.

Zawartość numeru

Laura Kobaxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 101 - 114

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.007.19077

Solidarność jako pojęcie polisemiczne (wieloznaczne) stanowi wartość wielokulturową lub ponadkulturową zakorzenioną w etykach całego świata. Odnosi się przede wszystkim do życia wspólnotowego człowieka i powszechnej tendencji do wzajemnego wsparcia w sytuacjach zagrożenia – tendencji, którą mamy zapisaną w genach. Obecnie pojęcie to przechodzi swój renesans, pojawiając się w nowych obszarach życia ludzkiego, związanego np. z pandemią COVID-19, katastrofami klimatycznymi, wojną w Ukrainie; czy w badaniach naukowych, w nowych technologiach (sztuczna inteligencja); mikrobiologii – solidarność odkrywana w świecie przyrody (np. świat grzybów), a co za tym idzie również wprowadzenie do synonimów solidarności pojęcia symbiozy. Pojęcie solidarności ma w siebie wpisany obowiązek dbania o potrzebujących pomocy oraz odpowiedzialność za kontynuowanie życia w „globalnej wiosce” – jako wyraz solidarność z przyszłymi pokoleniami.

Czytaj więcej Następne

Joanna Trzópek- Paszkiewicz, xw Roksana Ulatowskaxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 115 - 125

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.008.19078
Celem głównym badania jest poznanie rozumienia społeczeństwa obywatelskiego przez uczniów krakowskich szkół średnich. Szkoła to instytucja, która poza nauczaniem i tworzeniem przestrzeni dla uczenia się uczniów pełni inne funkcje społeczne, w tym socjalizacyjną i rozwoju podmiotowości. Szkoła to pierwsza wspólnota życia społecznego, która może być przestrzenią dla rozwoju kompetencji społecznych, demokratycznych i obywatelskich. Punktem wyjścia jest poznanie modeli mentalnych uczniów w zakresie konstruktu społeczeństwa obywatelskiego. Przeprowadzono badania ilościowe wśród 308 uczniów szkół ponadpodstawowych z miasta i gminy Kraków. Młode pokolenie rozumie społeczeństwo obywatelskie jako aktywnych obywateli, którzy tworzą zaangażowaną, niezależną wspólnotę ukierunkowaną na cel. Badania pokazują, że to pojęcie rozumiane jest różnie i wymaga deliberacji i konstruktywnej rozmowy wśród młodych obywateli. Autorki postawiły także cel praktyczny, jakim było  wypracowanie rekomendacji dla szkół dotyczących sposobów wspierania aktywności obywatelskiej uczniów. 
Czytaj więcej Następne

Agnieszka Gloria Kamińskaxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 127 - 138

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.009.19079

W Republice Włoskiej zarządzanie systemem oświaty zostało podzielone pomiędzy Ministerstwo Edukacji, Szkolnictwa Wyższego i Nauki i jego delegatury w 20 włoskich regionach, a ponadto – częściowo – przez władze regionów, 94 prowincji oraz gmin (o wysoce zróżnicowanym potencjale demograficznym i gospodarczym). Konstytucja Republiki Włoskiej z 1947 roku w art. 34 zobowiązuje władze państwowe, regionalne i lokalne (w prowincjach i gminach) do zapewnienia równego dostępu do szkół. Prawo włoskie ustanawia obowiązek szkolny w wymiarze co najmniej ośmiu lat nauczania. Gwarantuje w tym zakresie bezpłatne nauczanie na poziomie podstawowym i ponadpodstawowym. Nakazuje zarazem usunięcie praktyk dyskryminujących. Ustawy gwarantują zdolnej młodzieży wsparcie finansowe i rzeczowe w dostępie do instytucji edukacyjnych do poziomu uczelni wyższych włącznie. Gwarancja ta jest realizowana przez system stypendiów i zasiłków, w czym mogą też partycypować regiony oraz społeczności (i władze) lokalne.

Od roku 2019 w szkołach włoskich, po latach zmiennej praktyki, elementem obowiązkowego nauczania jest z mocy ustawy edukacja obywatelska prowadzona w wymiarze co najmniej 33 godzin w danym roku szkolnym. Program tego wyodrębnionego przedmiotu obejmuje cztery główne działy tematyczne: a) wiedzę o prawach i obowiązkach człowieka i obywatela; b) wiedzę o instytucjach władzy publicznej na poziomie ogólnopaństwowym, regionalnym i lokalnym; c) wiedzę o środowisku naturalnym i instrumentach jego ochrony; d) wiedzę o instytucjach Unii Europejskiej i o uprawnieniach wynikających z jednolitego obywatelstwa europejskiego. Edukacja obywatelska jako wyodrębniony i poddany ocenom efektów nauczania przedmiot winna być prowadzona we wszystkich szkołach publicznych oraz w obu występujących we Włoszech typach szkół niepublicznych (przy pewnej ich autonomii co do metod nauczania i sekwencji jego treści).

Czytaj więcej Następne

Katarzyna B. Wojtkiewicz, xw Magdalena Łużniak-Piecha, xw Justyna Sarnowska, xw Sylwia Barakeh, xw Katarzyna Szczepaniakxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 139 - 161

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.011.19081

Przedmiotem analizy jest tworzenie i zarządzanie strategią rozwojową organizacji szkolnej, gdzie większość uczniów to osoby o wysokich aspiracjach edukacyjnych i zawodowych. Celem jest ocena, w jakim stopniu strategia ta wpisuje się w paradygmat wzrostu jakości życia jej interesariuszy. Pierwszy etap projektu to badanie jakościowe – skoncentrowane wywiady grupowe z elementami warsztatowymi, wykorzystujące komunikację wizualną za pomocą sztuki [por. Yeo, 2014], przeprowadzone na próbie 22 osób. Następnie przeprowadzono ankietę internetową (CAWI) na próbie 141 uczestników programu International Baccalaureate. W ankiecie zadano pytania dotyczące problemów poruszanych podczas warsztatów i wykorzystano kwestionariusz Warwick–Edinburgh Mental Well-being Scale (WEMWBS). Badanie miało na celu zbadanie skutków psychospołecznych wynikających z rosnących oczekiwań wobec licealistów ze strony ich otoczenia społecznego (rodzina, grupa rówieśnicza, nauczyciele) oraz wpływu kultury organizacyjnej (szkoły) na dobrostan uczniów. Stwierdzono występowanie objawów wypalenia zawodowego charakterystycznych dla czterdziestolatków u większości respondentów [Lenton, Łużniak-Piecha, 2016]. W ramach działań strategicznych nie znaleziono monitorowania i pozytywnego wpływu na dobrostan młodzieży. Zidentyfikowano główne przesłanki obserwowanych zjawisk, sformułowano rekomendacje w obszarze zarządzania oraz podjęto działania o charakterze interwencji kryzysowej.

Czytaj więcej Następne

Bożena Freundxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 163 - 177

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.012.19082

Zdrowie psychiczne dzieci i młodzieży jest coraz częściej podejmowanym zagadnieniem, zarówno na świecie, jak i z pewnym opóźnieniem w Polsce. Wynika to przede wszystkim z narastających wyzwań w tym zakresie. Pandemia COVID-19 tylko pogłębiła te problemy, ponieważ opieka psychologiczna oraz psychiatryczna zeszła na dalszy plan w sytuacji zagrożenia epidemicznego wirusem Sars-CoV-2. Jednocześnie poziom lęku, obaw i stresu związany z realnym zagrożeniem zdrowia i życia, a także przymusową izolacją społeczną się zwiększył, co tylko spotęgowało istniejące już wcześniej problemy. Dzieci i młodzież zostały pozbawione realnego kontaktu z rówieśnikami, co jest szczególnie dotkliwe z perspektywy ich prawidłowego rozwoju psychospołecznego oraz całościowego dobrostanu. Ponadto w początkowych falach pandemii niektórzy z nich zostali zamknięci w swoich dysfunkcyjnych domach, odcięci od środowiska zewnętrznego (szkoły, nauczycieli, psychologów, przyjaciół), a zatem bez wsparcia w tej podwójnie trudnej sytuacji. Obecnie, dzięki powszechnym szczepieniom, sytuacja epidemiczna powoli się stabilizuje, zatem szkoły wracają do kształcenia stacjonarnego, jednak nacisk kładziony jest przede wszystkim na nadrobienie materiału, a niekoniecznie na odbudowywanie więzi społecznych. Zatem czy dyrektorzy szkół w Polsce wiedzą o problemach związanych ze zdrowiem psychicznym swoich uczniów? Czy mają świadomość nowych wyzwań w zakresie zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży? Czy mają plan wsparcia zdrowia psychicznego podopiecznych? W związku z powyższym celem artykułu jest przedstawienie poziomu świadomości oraz ewentualnych planów dyrektorów szkół w Polsce w zakresie wsparcia zdrowia psychicznego uczniów w obliczu zaistniałego kryzysu zdrowotno-społecznego spowodowanego pandemią COVID-19. Aby to sprawdzić, przeprowadzono internetowe badanie ankietowe wśród kadry zarządzającej szkołami w Polsce. Wyniki przeprowadzonych badań oraz wnioski z nich płynące mogą się okazać ciekawe w szczególności dla dyrektorów placówek oświatowych, psychologów i pedagogów szkolnych, nauczycieli, rodziców, a także dla wszystkich zainteresowanych zarządzaniem edukacyjnym oraz zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży.

Czytaj więcej Następne

Paweł Lipowski, xw Kamila Figielxw

Zarządzanie Publiczne, Numer 3–4 (60) , 2023, s. 179 - 193

https://doi.org/10.4467/20843968ZP.23.013.19083

Artykuł odnosi się do wykorzystywanych w praktyce funkcjonowania placówek medycznych narzędzi marketingu jako zjawiska powszechnego na rynku usług medycznych. Prezentuje charakterystykę wybranych aspektów zarządzania – mogących stanowić szanse dla tych placówek, jak i nieść zagrożenie dla pacjentów traktowanych jako konsumentów świadczeń, a także przedstawia przepisy prawa stanowiące gwarancję ochrony statusu pacjenta na tym rynku. Zagadnienie przedstawiane jest w perspektywie praktycznej – na podstawie obserwacji rynku usług medycznych, a wniosków własnych autorów z analizy prac naukowych z zakresu zarządzania (literatura przedmiotu) oraz powszechnie obowiązujących (wybranych) przepisów prawa. Wywód prezentowany w pracy identyfikuje pożądane w tym zakresie postawy osób udzielających świadczeń zdrowotnych (tzw. profesjonalistów medycznych) oraz podmiotów wykonujących działalność leczniczą (placówek medycznych).

Czytaj więcej Następne
Przejdź do tego numeru