Z dniem 1 października 2018 roku obowiązującym aktem prawnym stała się ustawa Prawo o szkolnictwie wyższym i nauce, powszechnie określana jako Konstytucja dla Nauki. Ustawa integruje dotychczasowe podstawy prawne dla nauki i kształcenia na poziomie wyższym. W artykule podjęto analizę wybranych problemów związanych z ustawą, czyniąc punktem odniesienia jedną z dyscyplin naukowych – nauki o bezpieczeństwie. Terenem badań dla tej analizy była Społeczna Akademia Nauk w Łodzi i jej filia w Warszawie.

Publikacja dotyczy specyfiki pracy w systemie wirtualnym i zarządzania wiedzą w wybranych wyższych uczelniach w Polsce. Ten sposób wykonywania obowiązków staje się coraz bardziej popularny, a nawet wymagany przez współpracowników z bliższego i dalszego środowiska. Uczelnie powinny wykazać elastyczność w tej dziedzinie, dostosowując swój system pracy do obecnych tendencji i standardów. Celem artykułu jest opisanie niektórych aspektów związanych z wirtualną pracą nauczycieli oraz potrzebą zastosowania zarządzania wiedzą w długoterminowej organizacji i funkcjonowaniu podmiotów akademickich. Przyjęta hipoteza zakłada, że nastąpi intensyfikacja procesów związanych z wirtualizacją pracy na uczelniach. Do zebrania danych empirycznych wykorzystano metodę jakościową w formie wywiadów swobodnych. Przeprowadzono wywiady z pracownikami akademickimi z trzech wyselekcjonowanych polskich placówek wyższych (Społecznej Akademii Nauk, Uniwersytetu Łódzkiego i Wyższej Szkoły Finansów i Zarządzania), w badaniu wzięło udział ogółem 37 pracowników. Zastosowano również metodę analizy wtórnej, polegającą na przeglądzie literatury przedmiotu o zasięgu krajowym i międzynarodowym. Rezultatem publikacji są badania pilotażowe, które  stanowią wstęp do dalszych badań obejmujących zarówno nauczycieli, jak i osoby zarządzające obiektami naukowo-dydaktycznymi w głównych miastach wojewódzkich w Polsce.  

W artykule przedstawiono problematykę ewidencji piśmienniczego dorobku naukowego pracowników naukowych, ze szczególnym uwzględnieniem działalności bibliotek wybranych wyższych uczelni technicznych. Artykuł podzielono na dwie części: teoretyczną i empiryczną. W pierwszej przybliżono źródła informacji naukowej: bibliografia publikacji pracowników uczelni, repozytorium instytucjonalne i Polska Bibliografia Naukowa. W części drugiej zaprezentowano wyniki badań dotyczących procedury ewidencji dorobku naukowego pracowników macierzystej uczelni w bibliografii publikacji pracowników i repozytorium instytucjonalnym, na podstawie przeglądu zarządzeń wewnętrznych rektorów, innych uczelnianych aktów prawnych oraz informacji o dokumentowaniu zasobów w wyżej wymienianych serwisach dostępnych na stronach bibliotek wybranych uczelni technicznych. Zasygnalizowano zarządzenia rektorskie ułatwiające sporządzanie cytowań prac naukowych pracowników. Przeglądu stron dokonano w lipcu 2016 roku.

Celem niniejszego artykułu było: (1) porównanie aktywności publikacyjnej pracowników sektora nauki i badań z Polski, Słowacji i Węgier na podstawie danych zawartych w bazie Clarivate Analytics, dawniej Thomson Reuters – Web of Science^TM Core Collection, w dwóch przedziałach czasowych, w latach 2005–2009 i 2010–2014; (2) uchwycenie w ciągu analizowanych lat tendencji (wzrostowych/spadkowych) w zakresie udziału przedstawicieli poszczególnych państw w światowej nauce, a tym samym (3) zaprezentowanie poziomu ich obecności w globalnym obiegu nauki. Wyniki badań pozwalają przyjąć tezę, że polityka naukowa prowadzona w Polsce i na Słowacji w omawianym okresie powoli przynosi oczekiwane rezultaty. W latach 2010–2014 udział badanych państw w światowej nauce zwiększył się, a przedstawiciele tych krajów w coraz większym stopniu są obecni w jej ponadnarodowym obiegu. Ponadto działalność naukowa tych państw z lokalnej zmienia się w bardziej otwartą i międzynarodową. W przypadku Węgier sytuacja nie jest już tak jednoznaczna. Z jednej strony cytowalność prac z afiliacją węgierską wzrosła, z drugiej strony zaś zmalała produktywność naukowa przedstawicieli tego kraju.

Teoretycznym celem pracy jest identyfikacja aksjologicznych założeń pojęcia innowacji. Ukazana zostanie ich obecność w rozumowaniach uzasadniających twierdzenie, że coś jest innowacją lub nią nie jest. Cel zrealizowano w drodze literaturowej i logicznej analizy przykładowych teorii zmian. W tym kontekście została ukazana różnica między innowacjami a pseudoinnowacjami. Praktycznym celem pracy jest określenie roli, jaką te założenia odgrywają w podejmowaniu decyzji i planowaniu strategii dotyczących zmian.

Celem artykułu jest przedstawienie wybranych obszarów zarządzania zasobami ludzkimi w siłach zbrojnych oraz determinantów humanistycznych mających wpływ na sprawność działania w opinii respondentów. Wyniki badań wskazują na szczególną doniosłość zaufania w relacjach interpersonalnych, które wpływa na sprawność działania.

Celem artykułu jest zwrócenie uwagi na zależności między rynkowym modelem zarządzania telewizją publiczną w Polsce a niewypełnianiem przez nią misji społecznej. Zarządzający telewizją próbują rozwiązywać kłopoty finansowe firmy w dwojaki sposób: przez grupowe zwolnienia oraz obniżanie poziomu programów, by dotrzeć do największej liczby odbiorców i dzięki temu zdobyć pieniądze z reklam. W ten sposób publiczny nadawca traci wiarygodność, nie wywiązuje się też z ustawowego obowiązku wypełniania misji. Cele ekonomiczne okazują się ważniejsze od człowieka. Walka o rynek doprowadza do stopniowego upadku ambitnego dziennikarstwa. Smutną refleksją jest stwierdzenie, że telewizja publiczna wciąż znajduje się na równi pochyłej i wciąż nie znaleziono pomysłu, jak uzdrowić jej finanse.

W niniejszym artykule przedstawiono rolę władzy w organizacji sieciowej. Rola ta została ukazana na tle analizy swobodnej wymiany i dobrowolnego dzielenia się zasobami władzy i wiedzy w strukturze sieciowej.Najczęściej problematykę funkcjonowania struktury sieciowej opisuje się, przedstawiając ją w opozycji do struktury hierarchicznej, wskazując, że sieć to struktura nieposiadająca jednego centrum decyzyjnego i żadnych stałych relacji. Zdaniem autorów opracowania logika sieciowa, która zastępuje hierarchię, nieoznacza całkowitego zniknięcia ośrodków władzy. Pozostają one nadal, ale w organizacjach posiadających zróżnicowaną wiedzę techniczną, kompetencje i doświadczenia. W strukturze hierarchicznej władza jest środkiem i celem zdobywania zasobów wiedzy i zarządzania nimi. W organizacji sieciowej wiedza jest narzędziem zdobycia i utrzymania władzy. Według autorów sieć nie jest alternatywną formą zarządzania współczesnymi organizacjami. Jest to tylko nowoczesna forma zarządzania wykorzystująca technologie informacyjno-komunikacyjne i współpracę między uczestnikami sieci.

Postęp technologiczny, z rozwojem sieci internetowej na czele, znacznie wpłynął na sposób i rodzaj wykonywanej pracy zawodowej. Nie tylko forma i rytm wykonywanej pracy uległy zmianom, wytworzone zostały także obszary w ramach Społecznej Przestrzeni Internetu, w których pracownicy, wykorzystując dostępne zasoby, wykonują czynności ogólnozawodowe. W niniejszym artykule postawiono dwa kluczowe pytania. Pierwsze z nich brzmi: W jakim obszarze społecznej przestrzeni Internetu praca i aktywność zawodowa jednostki mają największe znaczenie? Zaś drugie odnosi się do korzyści i strat wynikających z wykorzystania sieci WWW do realizacji czynności i zadań zawodowych. Całość artykułu ma charakter poglądowy i stanowi wprowadzenie do dalszych rozważań nad wpływem zakotwiczenia pracy zawodowej w sieci internetowej.