Zaproszenie do nadsyłania propozycji
Rocznik Administracji Publicznej ma charakter międzyśrodowiskowy. Publikowane są w nim artykuły naukowe, recenzje, glosy i sprawozdania w języku polskim i angielskim.
Zgłoś tekstRocznik Administracji Publicznej ma charakter międzyśrodowiskowy. Publikowane są w nim artykuły naukowe, recenzje, glosy i sprawozdania w języku polskim i angielskim.
Zgłoś tekstOpis
ISSN: 2449-7797
eISSN: 2449-7800
Punkty MNiSW: 20
UIC ID: 201153
DOI: 10.4467/24497800RAP
Redakcja
Afiliacja
Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Data publikacji: 13.12.2024
Redaktor naczelny: Agata Nodżak
Zastępca redaktora naczelnego: Monika Skowrońska
Sekretarz redakcji: Piotr Uhma
Rafał Czachor
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 9-24
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.001.20219Justyna Holocher
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 25-40
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.002.20220Michał Małaszkiewicz
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 41-57
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.003.20221Juliusz Mroziński
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 59-72
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.004.20222Mateusz Michalec
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 73-90
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.005.20223Bernard Łukańko
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 91-106
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.006.20224Dariusz Kowalski
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 107-118
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.007.20225Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 119-132
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.008.20226Grażyna Zboralska
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 133-146
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.009.20227Marcin Woźniak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 147-164
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.010.20228Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 165-180
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.011.20229Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 181-198
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.012.20230Bogusław Balza
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 199-216
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.013.20231Miomira P. Kostić
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 217-236
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.014.20232Katarzyna Kaczmarska
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 237-254
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.015.20233Piotr Uhma
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 255-278
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.016.20234Renata Śliwa, Elżbieta Szczygieł, Joanna Stąporek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 279-298
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.017.20235Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 299-310
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.018.20236Igor Britchenko
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 311-332
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.019.20237Ireneusz Drabik
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 333-356
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.020.20238Grzegorz K. Sudoł
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 357-376
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.021.20239Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 377-384
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.022.20240Goonasagree Naidoo, Jack Magakwe
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 385-402
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.023.20241Inga Kawka, Elżbieta Szczygieł, Joanna Stąporek, Renata Śliwa
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 403-406
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.024.20242Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 407-414
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.025.20243Rafał Czachor
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 9-24
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.001.20219Justyna Holocher
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 25-40
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.002.20220Michał Małaszkiewicz
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 41-57
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.003.20221Juliusz Mroziński
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 59-72
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.004.20222Mateusz Michalec
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 73-90
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.005.20223Bernard Łukańko
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 91-106
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.006.20224Dariusz Kowalski
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 107-118
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.007.20225Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 119-132
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.008.20226Grażyna Zboralska
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 133-146
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.009.20227Marcin Woźniak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 147-164
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.010.20228Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 165-180
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.011.20229Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 181-198
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.012.20230Bogusław Balza
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 199-216
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.013.20231Miomira P. Kostić
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 217-236
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.014.20232Katarzyna Kaczmarska
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 237-254
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.015.20233Piotr Uhma
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 255-278
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.016.20234Renata Śliwa, Elżbieta Szczygieł, Joanna Stąporek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 279-298
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.017.20235Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 299-310
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.018.20236Igor Britchenko
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 311-332
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.019.20237Ireneusz Drabik
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 333-356
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.020.20238Grzegorz K. Sudoł
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 357-376
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.021.20239Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 377-384
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.022.20240Goonasagree Naidoo, Jack Magakwe
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 385-402
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.023.20241Inga Kawka, Elżbieta Szczygieł, Joanna Stąporek, Renata Śliwa
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 403-406
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.024.20242Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2024 (10), 2024, s. 407-414
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.24.025.20243Data publikacji: 09.2023
Co-funded by the Erasmus+ Programme of the European Union
Karolina Jankowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 9-25
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.001.18297Od stycznia 2018 r. obywatelska inicjatywa uchwałodawcza stanowi jeden ze zinstytucjonalizowanych instrumentów partycypacji mieszkańców gminy w samorządzie terytorialnym. Umożliwia ona obywatelom aktywne uczestnictwo w procesie legislacyjnym poprzez nadanie im uprawnienia do wystąpienia z projektem uchwały. Przedmiot niniejszego artykułu stanowi przedstawienie instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej na poziomie gminnym w świetle orzecznictwa wojewódzkich sądów administracyjnych. W tym celu autorka omawia najważniejsze tezy wypracowane przez judykatywę, odnoszące się do ustawowej regulacji tej instytucji. Przez pryzmat orzecznictwa przeanalizowane zostały takie zagadnienia, jak zakres podmiotowy tytułowej instytucji, zasady tworzenia i reprezentowania komitetów inicjatywy uchwałodawczej, a także wymogi formalne i zasady wnoszenia projektów uchwał. Ponadto w artykule wykorzystana została metoda prawno‑dogmatyczna, której przedmiot stanowiła analiza art. 41a u.s.g.
The civic resolution initiative at the municipal level in the rulings of voivodship administrative courts
Since January 2018, the civic resolution initiative has become one of the institutionalized instruments that allow residents of a municipality to participate in local government. It grants citizens the possibility to actively participate in the legislative process by empowering them to propose a draft resolution. This article aims to present the institution of the civic resolution initiative at the municipal level as seen in the rulings of voivodship administrative courts. It discusses the most significant theses of the judicature relating to the statutory regulation of this institution. Issues analysed include the scope of the entities, the formation and representation principles of committees, and the formal requirements and principles for filing draft resolutions. Additionally, the article employs the legal‑dogmatic method to analyse Article 41a of the Law of 8 March 1990 on municipal self‑government.
Dominik Jaśkowiec
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 27-39
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.002.18298Pierwsze dziesięciolecie funkcjonowania w Polsce odrodzonego samorządu terytorialnego to czas konstruowania rozwiązań ustrojowych, tworzenia struktury organów samorządowych oraz określania katalogu zadań publicznych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Zarówno okres ten, jak i też następujące po nim lata, to także czas tworzenia narzędzi umożliwiających bezpośredni udział obywateli w zarządzaniu swoją wspólnotą lokalną. Celem niniejszego opracowania jest nakreślenie procesu rozwoju narządzi bezpośredniego zarządzania gminą – podstawową jednostką samorządu terytorialnego – przez mieszkańców na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat, a także zaprezentowanie najważniejszych procedur i mechanizmów współdecydowania obywateli o kształcie swoich małych ojczyzn.
Civic participation in the decision‑making processes of municipal self‑government
The first decade of the revived functioning of local self‑government in Poland was a time of constructing system solutions, setting up the structure of local self‑governing bodies, and defining the catalogue of public tasks carried out by these units. Both then and in the years that followed, tools were developed to enable direct citizen participation in the governance of their local community.
This study aims to outline the process of developing the tools for direct management of the municipality – the basic unit of local government – by its inhabitants over the last thirty‑plus years and, therefore, to present the most important procedures and mechanisms for citizen co‑determination on the shape of their small homelands.
Nikodem Kaczprzak
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 41-56
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.003.18299Młodzieżowe rady przy jednostkach samorządu terytorialnego to jedno z narzędzi zwiększających partycypację obywatelską młodych ludzi w swoich społecznościach lokalnych. W wyniku działania w młodzieżowej radzie młody człowiek ma szansę na oddziaływanie na swoje otoczenie, zdobycie doświadczenia z zakresu działalności społeczno‑politycznej, a także poznanie podobnie aktywnych osób z całej Polski. W tworzeniu takich organów istnieje ogromny potencjał, który, jeżeli zostanie wykorzystany przez lokalnych włodarzy, może w sposób wydatny wzmocnić przyszłe społeczeństwo obywatelskie. W artykule przedstawione zostały ramy prawne i faktyczne działania młodzieżowych rad w Polsce, omówiona nowelizacja prawodawstwa z tego zakresu z 2021 r. oraz przedstawiony przykład dwustopniowego systemu partycypacji w społeczeństwie obywatelskim młodzieży w postaci Młodzieżowej Rady m.st. Warszawy oraz młodzieżowych rad dzielnic m.st. Warszawy. W ramach przykładu zostały zaprezentowane przykładowe inicjatywy podejmowane przez Młodzieżową Radę m.st. Warszawy oraz Młodzieżową Radę Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy w przeciągu ostatnich trzech lat.
Youth councils of the city of Warsaw and youth district councils of the city of Warsaw – an example of a two‑tier participation system in youth civil society
Youth councils in local government units are among the tools for increasing civic participation of young people in their local communities. By acting in a youth council, a young person has a chance to influence his or her environment, gain experience in socio‑political activities, and meet similarly active people from all over Poland. There is great potential in the creation of such bodies, which, if exploited by local authorities, can significantly strengthen future civil society. This article presents the legal and actual framework for the operation of youth councils in Poland and discusses the 2021 amendment to the legislation in this area. It then presents an example of a two‑tier system of youth participation in civil society: the Youth Council of the City of Warsaw and the Youth District Councils in the same city. It presents examples of initiatives taken by the Youth Council of the Capital City of Warsaw and the Youth Council of the Śródmieście District of the Capital City of Warsaw within the last three years.
Natalia Madej, Tomasz Bienias
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 57-73
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.004.18300Budżet partycypacyjny to inaczej budżet obywatelski. W ostatnich kilku latach instytucja ta uzyskała w Polsce znaczną popularność, pojawiły się także wokół niej pewne kontrowersje. Coraz częściej nasuwa się pytanie, na ile budżety partycypacyjne mają faktycznie obywatelski charakter. W tekście przedstawiono teoretyczne założenia budżetu obywatelskiego, a następnie analizę budżetu obywatelskiego miasta Gorlice.
Gorlice civic budget as the implementation of the idea of participatory budget in the Polish legal system
A participatory budget is also called a civic budget. Such budgets allow a city’s residents to allocate the pool of funds by voting on previously submitted projects. This is certainly one of the most interesting forms of participation, involving significant groups of citizens in active social life: through social discussions, they create projects that can develop and serve the local community. Civic budgets are gaining considerable popularity in Poland and, therefore, are becoming more and more controversial. The question is, to what extent are civic budgets actually civic? This paper presents the theoretical assumptions of the civic budget, and then conducts an analysis of the civic budget of the city of Gorlice.
Paulina Pietkun
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 75-91
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.005.18301W niniejszym opracowaniu podjęto próbę określenia uwarunkowań instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Podstawowym celem analizy było przedstawienie wybranych prawnych oraz faktycznych ograniczeń związanych z korzystaniem z instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej, identyfikowanych zarówno na poziomie regulacji samorządowych ustaw ustrojowych, jak również w wybranych uchwałach określających szczegółowe zasady wnoszenia inicjatywy uchwałodawczej. Prowadzone rozważania objęły swoim zakresem także kwestie związane z kierowaniem projektu uchwały do zaopiniowania (a precyzyjniej – etapu, na którym takie zaopiniowanie powinno następować) i/lub uzgodnienia z innymi właściwymi organami (a przede wszystkim problem podmiotu odpowiedzialnego za realizację obowiązku uzgodnienia). W artykule zostały uwzględnione także zagadnienia, które na podstawie przepisów ustaw szczególnych nie mogą stanowić przedmiotu obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Zastosowano głównie analityczno‑dogmatyczną metodę badań, wykorzystano opracowania monograficzne i artykuły naukowe z zakresu nauki prawa administracyjnego oraz orzeczenia sądów administracyjnych.
Determinants of the institution of a civic legislative initiative
This study addresses the issue of identifying the determinants of the institution of a civic legislative initiative. It aims to present selected legal and factual limitations related to this institution, identified at the level of the regulations of local self‑government systems, and in selected resolutions defining the detailed principles for filing a legislative initiative. The discussion also covers issues related to submitting a draft resolution for an opinion (the stage at which such an opinion should be given) and/or for agreement with other competent authorities (the entity responsible for performing the duty of agreement). The article also looks at matters that, based on specific provisions, cannot be the subject of a civic legislative initiative. It primarily uses an analytical‑dogmatic research method, drawing on monographs and scholarly articles on the studies of administrative law, along with administrative court judgments.
Dominika Zięba
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 93-106
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.006.18302Artykuł porusza problematykę udziału mieszkańców w określonej w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym procedurze tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia gmin oraz ustalania ich granic na przykładzie procesu poszerzenia granic miasta na prawach powiatu Skierniewice w latach 2009–2015. Miasto to w analizowanym okresie dwukrotnie poszerzyło swoje granice, pomimo negatywnego stosunku do procedowanych zmian granic mieszkańców gmin, których tereny zostały przyłączone. W artykule zaprezentowano przebieg dokonujących się zmian granic Skierniewic wraz z towarzyszącymi im okolicznościami. Na tej podstawie, korzystając z metody pojedynczego studium przypadku, autorka dokonała analizy wpływu mieszkańców na dokonujące się zmiany granic gmin.
Inhabitants and changes in the boundaries of their municipalities: Public consultations in the process of extending the boundaries of Skierniewice in the years 2009–2015
This article focuses on the issue of residents’ participation in the procedure of creating, merging, dividing and abolishing municipalities and setting their boundaries, as defined in the Act of 8 March 1990 on Municipal Government. It uses the example of the process of extending the boundaries of Skierniewice in the years 2009–2015. The city expanded its borders twice in this period, even though the inhabitants of the annexed municipalities were opposed to these changes. The article presents the course of the changes to the boundaries of Skierniewice and the circumstances that accompanied them. On this basis, using the method of a single case study, the author analyses the influence of the inhabitants on changes to the boundaries of their municipalities.
Julia Bernacka
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 107-134
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.007.18303Zauważalny wzrost zainteresowania pracą zdalną i elastycznymi formami zatrudniania niewątpliwie wynika z rozwoju technologicznego (w tym również ze zmian na rynku pracy) oraz znacznego przyspieszenia ich wdrażania, będącego skutkiem działań podejmowanych w celu przeciwdziałania chorobie COVID-19. Doświadczenia okresu pandemii pozwoliły zaobserwować pewne prawidłowości w zakresie pracy na odległość, odsłaniając pozytywne i negatywne aspekty owej formy zatrudnienia. Celem niniejszego artykułu jest zwięzłe podsumowanie aktualnego etapu rozwoju regulacji w zakresie pracy zdalnej oraz pojawiających się możliwości pracy w modelu home office. W pierwszej części omówione zostały dotychczasowe regulacje w polskim ustawodawstwie pracy na odległość oraz aktualny stan rynku pracy wpływający na zainteresowanie elastycznymi formami zatrudnienia. Następnie analizie poddano nowelizację Kodeksu pracy, mającą wpływ na obecne ukształtowanie pracy zdalnej w polskiej przestrzeni rynku pracy. Skupiając się szczególnie na formie home office, a więc pracy z domu, autorka przedstawia przykładowe wyliczenie obserwowalnych dziś wad i zalet elastycznych modeli zatrudnienia, zauważając szanse i zagrożenia wynikające z ich stosowania. Ze względu na wpływ pracy zdalnej na różne przestrzenie życia pracownika, rozważania prowadzone są zarówno na gruncie prawnym, jak i społecznym. Ostatni punkt stanowi podsumowanie tematyki elastycznych form pracy, szans na ich powodzenie w świetle osiągnięć postpandemicznych, a także zwięzłe przedstawienie modelu pracy hybrydowej jako rozwiązania wykorzysującego szanse zatrudnienia na odległość, a jednocześnie minimalizującego widoczne zagrożenia.
The home office from a post‑pandemic perspective – opportunities and threats. Analysis of remote work in legal and social terms
The growing interest in remote work and flexible forms of employment is undoubtedly due to technological development (including changes in the labour market) and measures taken to counteract the COVID-19 pandemic. The experience of this period allowed us to observe certain regularities in the field of remote work, revealing its pros and cons. This article aims to summarize the current state of remote work regulations and the possibilities opened up by the home office model. The first part describes the remote work regulations laid out in Polish legislation and the current state of the labour market, which affects the interest in flexible forms of employment. The article then details the new part of the Labour Code, which also influences the current shape of remote work. Focusing on the home office form (i.e., working from home), the author presents an exemplary enumeration of the advantages and disadvantages of the flexible employment models observable today, noting the opportunities and threats resulting from their use. Due to the impact of remote work on various areas of an employee’s life, considerations are conducted on both legal and social grounds. The last section is a summary of flexible forms of work and the chances of their success in the light of post‑pandemic achievements. It also briefly presents the hybrid work model as a solution that takes advantage of remote employment opportunities while minimizing the visible risks.
Aleksandra Bukowiecka, Aleksandra Faron
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 135-152
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.008.18304Celem artykułu jest podjęcie rozważań na temat wpływu oznaczeń przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej na możliwość dochodzenia ochrony nazwy tej spółki na gruncie Kodeksu cywilnego. Kwestia ta nie została dotąd rozwiązana na gruncie legislacyjnym i orzeczniczym, dlatego eksplikacja obranego problemu wydaje się zasadna. W celu analizy tezy badawczej autorki posłużyły się metodą dogmatyczną. W początkowej części artykułu scharakteryzowano pojęcia nazwy i firmy w kontekście ich rozbieżności i ewentualnej korelacji, następnie zaś przedstawiono sposób dochodzenia ochrony nazwy spółki cywilnej przed nowelizacją Kodeksu cywilnego z 2003 r. Kolejny fragment zawiera omówienie poglądów doktryny i orzecznictwa na temat konstrukcji oznaczeń przedsiębiorców w świetle aktualnego stanu prawnego, w części końcowej dokonano zaś por
Protection of the designation of entrepreneurs operating in the form of a civil partnership
This article considers the impact of the designation of entrepreneurs doing business in the form of a civil partnership on the possibility of claiming protection of the name of the partnership under the Civil Code. This problem seems worth exploring as the issue of the protection offered by the designation of a civil partnership is so far unresolved on legislative and jurisprudential grounds. The authors use the dogmatic method, analysing judgments, articles, monographs and commentaries related to this issue. The first section is devoted to characterizing the concepts of name and company in the context of their divergence and possible correlation. The second describes how the protection of the name of a civil partnership was asserted before the 2003 amendment to the Civil Code. The third contains the views of doctrine and case law in relation to the construction of business designations, in light of the current state of the law. The final section compares the Polish legal system with the German system in terms of civil partnership identification.
Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 153-163
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.009.18305Artykuł ma na celu przybliżenie rzymskiej konstrukcji prawnej inventio thesauri (znalezienia skarbu) jako jednego z przypadków nabycia własności, oraz sposobu i zakresu recypowania tej instytucji we współczesnym prawie cywilnym.
Treasure trove finding. Roman law and contemporary regulations in Polish law
This article aims to introduce the Roman legal structure of inventio thesauri (finding a treasure trove) as a case of acquisition of property, and the manner and scope of its reception in modern civil law.
Mariusz Paradowski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 165-175
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.010.18306W artykule podjęto problematykę doradztwa administracyjnego. Na wstępie przedstawiono funkcjonujący obecnie model poradnictwa, by w dalszej części przeanalizować kwestię doradztwa administracyjnego w świetle aktywności wielu specjalistów działających przed organami administracji publicznej. Podstawą prawną analizy są rozwiązania prawne przyjęte w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące pełnomocnictwa oraz pełnomocnika. Na tym tle zwrócono uwagę na status prawny doradcy administracyjnego. Na zakończenie autor zaprezentował doradztwo administracyjne w kategoriach zawodu dostępnego dla absolwentów studiów administracyjnych, postulując podjęcie działań legislacyjnych w zakresie uregulowania tego zawodu i uwzględnienia go w krajowym porządku prawnym.
Administrative advising
This article focuses on the issue of administrative advising. First, it draws attention to general issues in the area of advising shaped by contemporary reality. Next, it elaborates on the subject of administrative advising for the many specialists operating before a public administration organ. The legal basis for the analysis is the solutions adopted in the provisions of the Code of Administrative Procedure regarding the power and the plenipotentiary. Against this background, the article draws attention to the legal status of an administrative advisor. Finally, it presents administrative advising as a profession intended for graduates of administrative studies. It also refers to legislative activities regulating the profession of administrative advisor. The article employs dogmatic, doctrinal, deductive and comparative research methods.
Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 177-188
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.011.18307Celem artykułu jest omówienie zmian w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3 wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19 zarówno w zakresie nowych przepisów, jak i przepisów nowelizowanych. Pandemia spowodowała dodanie do ustawy dwóch zupełnie nowych przepisów (art. 6a i 6b), z których jeden przewiduje, że minister właściwy do spraw rodziny, w drodze rozporządzenia, może czasowo ograniczyć lub czasowo zawiesić funkcjonowanie form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 na obszarze kraju lub jego części, a drugi zakłada, że również w drodze rozporządzenia można będzie w razie konieczności wyłączyć stosowanie niektórych przepisów ustawy w odniesieniu do wszystkich lub niektórych form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3. Wydaje się, że największy odzew i zarazem kontrowersje mogą przynieść zmiany dotyczące kwestii szczepień ochronnych, które nie są jeszcze ustawowo wymagane, ale w świetle orzecznictwa sądów nie ma przeszkód, by poszczególne instytucje prowadzące żłobki czy kluby dziecięce już teraz ujęły w swoich statutach zapisy wymagające przy rekrutacji szczepień lub też preferujące w jej trakcie dzieci zaszczepione.
Changes in selected provisions of the Act of 4 February 2011 on the care of children under the age of 3 introduced in connection with the COVID-19 pandemic
This article aims to discuss changes in the provisions of the Act of 4 February 2011 on the care of children under the age of 3 introduced in connection with the COVID- 19 pandemic, both in terms of new and amended provisions. The pandemic resulted in the introduction of two completely new provisions to the Act (Articles 6a and 6b). One of these allows the minister competent for family affairs, by way of an ordinance, to temporarily limit or suspend the functioning of forms of care for children aged up to 3 across all or part of the country; the other provides that, if necessary, certain provisions of the Act in relation to all or some forms of care for children under the age of 3 can be excluded by means of an ordinance. However, the most important controversy may be over changes regarding the issue of preventive vaccinations. These are not yet required by law, but nothing stands in the way of such a requirement being introduced; individual institutions running nurseries or children’s clubs already have provisions in their statutes requiring or favouring vaccination of children.
Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 189-204
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.012.18308Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są gwarancje bezpieczeństwa chemicznego określone przepisami prawa Unii Europejskiej. Została w nim ujęta istota bezpieczeństwa chemicznego. Autor przedstawił znaczenie zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, które stanowią przejaw uniformizacji standardów postępowania z substancjami chemicznymi. W dalszej kolejności omówiono rozwiązania prawne Unii Europejskiej w obszarze rejestracji i dopuszczenia do obrotu substancji chemicznych (rozporządzenie REACH). Przedmiotem analizy stała się ponadto kwestia wywozu i przywozu do Unii Europejskiej substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne. Zdaniem autora warunki integracji europejskiej umożliwiły ujednolicenie przepisów i standaryzację procedur postępowania z substancjami chemicznymi, dlatego też wyraża on przekonanie, że regulacje prawne Unii Europejskiej stanowią istotną gwarancję bezpieczeństwa chemicznego.
Chemical safety and guarantees of its protection in the European Union
This article analyses the guarantees of chemical safety defined by the provisions of European Union law. It defines the essence of chemical safety; the author presents the importance of the principles of Good Laboratory Practice, which are a manifestation of the uniformity of standards for dealing with chemical substances. Next, it discusses EU Bezpieczeństwo chemiczne i gwarancje jego zapewnienia w Unii Europejskiej RAP 2023 (9) legal solutions to the registration and marketing authorization of chemical substances (REACH regulation). It also analyses the issue of the export and import into the EU of substances classified as dangerous. It argues that the conditions of European integration have enabled the unification of regulations and standardization of procedures for dealing with chemical substances. Therefore, the author is convinced that the legal regulations of the EU constitute an important guarantee of chemical safety.
Grzegorz Nycz
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 205-225
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.013.18309W artykule podjęto problematykę kultury strategicznej na przykładzie prac administracji federalnej USA dotyczących urzędowej obsługi wyzwań związanych z rywalizacją zimnowojenną w latach polityk prowadzących do zatrzymania wpływów ZSRR oraz w okresie, kiedy wyzwaniem stała się Rosja W. Putina. W tekście wyjaśnione zostały definicje pojęcia kultury strategicznej, podjęto w nim też próbę uporządkowania teoretycznego ukazującego stan badań nad tym zespołem zagadnień. Autor odnosi się do badań umiejscawiających kulturę strategiczną wśród ważnych czynników kształtujących decyzje administracji federalnej w sprawach polityk odstraszania oraz kluczowych zagrożeń bezpieczeństwa międzynarodowego. Rozpatruje także instytucjonalne aranżacje prowadzenia polityk wobec nowych wyzwań (takich jak broń masowego rażenia lub terroryzm) wymagających zmiany postaw elit społecznych i przyjmowania zmienionych wzorców proceduralnych w relacjach wewnętrznych i międzynarodowych.
U.S. strategic culture during and after the Cold War
This text raises an issue of strategic culture. It uses the example of the works of the US federal administration on the official processing of the challenges connected with Cold War rivalry in the period of containment of Soviet influence, as well as under the new challenge from Putin’s Russia. It defines the term “strategic culture”, and provides theoretical orderings locating it among the important factors shaping the decision making of federal bodies on deterrence and key national security challenges. It also discusses institutional arrangements for conducting policies towards new challenges, such as weapons of mass destruction and terrorism, which require a change of approach from the social elite, followed by the adoption of modified procedural patterns in domestic and international relations.
Grzegorz Krawiec
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 227-246
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.014.18310W pracy przedstawiono wybrane zasady ogólne postępowania kontrolnego prowadzonego przez Rzecznika Praw Obywatelskich. Postępowanie to nie jest postępowaniem jurysdykcyjnym i nie stosuje się do niego przepisów określonych przez Kodeks postępowania administracyjnego. Z uwagi na istotne odformalizowanie i uproszczenie tego postępowania, istotne jest znaczenie obowiązujących w nim zasad ogólnych. Zasady te wyrażają pewne wartości istotne z punktu widzenia każdego człowieka. Rzecznik, prowadząc postępowanie, powinien je cały czas uwzględniać. Człowiek posiada niezbywalną godność i RPO powinien stać na straży tej godności, a także wolności oraz praw człowieka i obywatela, relacji osoby ze społeczeństwem. Zasady ogólne, wyrażające pewne wartości, są po to, by „przypominać” Rzecznikowi o jego podstawowych obowiązkach.
General principles of the Ombudsman’s inspection proceedings
This paper presents selected general principles of control proceedings conducted by the Ombudsman. These are not jurisdictional proceedings, and the rules set out in the Code of Administrative Procedure do not apply to them. Due to the significant formalization and simplification of these proceedings, the general principles applicable to them are important. These express certain values that are relevant to all involved, and which the Ombudsman, in conducting the proceedings, should take into account at all times. A person has an inalienable dignity, and the Ombudsman should uphold this, while also upholding the freedoms and rights of the human being and the citizen, and the relationship of the person to society. The general principles, expressing certain values, are there to “remind” the Ombudsman of these basic duties.
Yulia Leheza
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 247-262
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.015.18311This article discusses approaches to understanding the right to a safe environment in accordance with the legislation of the EU and Ukraine. It has been established that in modern conditions, the concept of the right to a safe natural and anthropogenic environment has undergone a transformation. The basis for protecting this right must be understood as a balance between private and public interests, as a principle for implementing and achieving the goals of the Strategy for Sustainable Development. The author has carried out a classification of disputes related to the implementation and protection of the human right to a safe natural and anthropogenic environment. The analysis substantiates the Disputes related to the protection of the rightto a healthy environment interaction between changing the understanding of the right to a safe environment and the right to initiate a claim for its protection. This leads to the conclusion that the leading bearers of public interest in the field of environmental protection are public organizations. The author’s classification of disputes in the field of implementation and protection of the natural environment is then substantiated.
Kwestie sporne związane z ochroną prawa do czystego środowiska – doświadczenie Ukrainy i UE
W artykule omówiono różne podejścia do rozumienia prawa do bezpiecznego środowiska w świetle ustawodawstwa UE i Ukrainy. Ustalono, że współcześnie koncepcja prawa do bezpiecznego środowiska naturalnego i antropogenicznego przeszła transformację. Podstawę ochrony tego prawa należy rozumieć jako równowagę między interesami prywatnymi i publicznymi, zasadę wdrażania i osiągania celów strategii zrównoważonego rozwoju. Autor przeprowadził klasyfikację kwestii związanych z realizacją i ochroną prawa człowieka do bezpiecznego i antropogenicznego środowiska naturalnego. Analiza potwierdza wątpliwości związane z ochroną prawa do zdrowego środowiska, a także związek zmiany rozumienia prawa do bezpiecznego środowiska z prawem do wystąpienia z roszczeniem o jego ochronę. Prowadzi to do wniosku, że głównymi przedstawicielami interesu publicznego w zakresie ochrony środowiska są organizacje społeczne. W ostatniej części artykułu przedstawiono autorską klasyfikację dyskursów dotyczących zakresu ochrony środowiska naturalnego.
Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 263-294
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.016.18312W odniesieniu do usług świadczonych w interesie ogólnym w zakresie transportu publicznego obowiązuje rozbudowany system źródeł prawa tworzony przez organy Unii Europejskiej i organy krajowe w oparciu o podział kompetencji między Unią a państwami członkowskimi na podstawie art. 4 TFUE. Sprawia to, że z jednej strony Unia może wnieść pozytywny wkład w rozwój usług użyteczności publicznej na płaszczyźnie transportu publicznego w postaci kreowania jednorodnych standardów, a z drugiej strony – dzięki działalności prawotwórczej organów krajowych – jest możliwe zachowanie różnorodności tradycji, struktur oraz sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich. Na przykładzie Polski jako państwa członkowskiego można stwierdzić, że na system prawa odnoszący się do świadczenia usług w interesie ogólnym w zakresie transportu publicznego składają się regulacje prawne od postanowień traktatowych, poprzez art. 36 KPP, unijne rozporządzenia, po regulacje ustawowe i przepisy prawa lokalnego.
Access to services of general interest in the field of public transport in European Union and national law: The example of Polish law
Services of general interest in the field of public transport are governed by an extensive system of laws, created by the European Union and national authorities. This is done on the basis of the division of competences between the Union and the Member States, pursuant to Article 4 of the Treaty on the Functioning of the European Union. It is therefore possible, on the one hand, for the Union to make a positive contribution to the development of services of general interest in the field of public transport by creating uniform standards; and, on the other, for the diversity of traditions, structures and situations in the individual Member States to be preserved through the law‑making activities of the national authorities. Using the example of Poland, it may be stated that the legal system relating to the provision of services of general interest in the field of public transport consists of regulations ranging from treaty provisions, through Article 36 of the Charter of Fundamental Rights and EU rules, to statutory regulations and local laws.
Aleksandar Pavleski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 295-308
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.017.18313The expansion and deepening of security have initiated the emergence of new concepts, which, among other things, have enabled new ways of understanding and interpreting threats and risks in the security sphere. Human security is one of the new concepts that are becoming part of the security strategies of many countries, despite still-present dilemmas, especially over its practical significance and usability. This paper explores the interrelationship between human security and human rights, starting from the reference object towards which both are directed; that is, the individual. On the one hand, it explores the placement and meaning of human rights in the concept of human security, also enabling its greater concretization; on the other, it analyses the meaning and impact this concept has and should have in promoting and protecting human rights. Hence, the main thesis is that the human security concept has a greater chance of being more widely accepted and more effective when based on human rights, and that human rights are more likely to be protected and respected if treated as part of human security.
Relacja między bezpieczeństwem jednostki a prawami człowieka
Rozszerzenie i pogłębienie bezpieczeństwa wpłynęło na pojawienie się koncepcji, które umożliwiły m.in. powstanie nowych sposobów rozumienia i interpretowania zagrożeń i ryzyka w tej sferze. Bezpieczeństwo jednostki jest jedną z koncepcji, które stają się częścią strategii bezpieczeństwa wielu państw, pomimo wciąż istniejących dylematów, dotyczących zwłaszcza jego praktycznego znaczenia i użyteczności. Niniejszy artykuł bada wzajemne powiązania między bezpieczeństwem jednostki a prawami człowieka, wychodząc od punktu odniesienia, na który oba te pojęcia są ukierunkowane, czyli jednostki. Autorka analizuje z jednej strony miejsce i znaczenie praw człowieka w koncepcji bezpieczeństwa jednostki, co umożliwia jej większą konkretyzację, z drugiej zaś – znaczenie i wpływ, jaki ta koncepcja ma i powinna mieć na promowanie i ochronę praw człowieka. Na tej podstawie stwierdza, że koncepcja bezpieczeństwa ludzkiego ma lepsze szanse na szerszą akceptację i większą skuteczność, gdy opiera się na prawach człowieka, a prawa człowieka mogą być lepiej chronione i przestrzegane, jeśli będą traktowane jak część składowa szeroko pojętego bezpieczeństwa.
Piotr Uhma
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 309-329
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.018.18314This article discusses the issue of the democratic deficit and the legitimacy of European Union institutions, and, consequently, of the law they create. The text reflects on the EU as a special type of international organization and its related problem of legitimacy. Theoretical issues of the democratic deficit and legitimacy are discussed, enriched with a comparative presentation of the views of two outstanding intellectuals, one from each side of the Atlantic. The following part of the article presents practical attempts to respond to the problem of the democratic deficit and the legitimacy of the EU, undertaken both in the European Parliament and by European institutions and member states, in the form of the recently completed Conference on the Future of Europe (CoFoE).
Legitymizacja demokratyczna Unii Europejskiej i jej prawodawstwa. Wyzwania teoretyczne i przykłady praktyczne
W artykule omówiono kwestię deficytu demokracji i legitymizacji instytucji Unii Europejskiej, a w konsekwencji tworzonego przez nie prawa. Podjęto refleksję nad UE jako szczególnym rodzajem organizacji międzynarodowej i związanym z tym problemem legitymizacji. Autor analizuje teoretyczne zagadnienia deficytu demokracji i legitymizacji, wzbogacone o porównawczą prezentację poglądów dwóch wybitnych intelektualistów pochodzących z obu stron Atlantyku. W ostatniej części artykułu przedstawiono praktyczne próby odpowiedzi na problem deficytu demokracji i legitymizacji UE, podejmowane zarówno w Parlamencie Europejskim, jak i przez instytucje europejskie oraz państwa członkowskie, których elementem była zakończona niedawno Konferencja w sprawie Przyszłości Europy (CoFoE).
Jadwiga Urban‑Kozłowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 331-374
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.019.18315Podstawowym celem niniejszego opracowania jest ustalenie, czy i ewentualnie w jakich przypadkach ochrona środowiska może być uznana za cel uzasadniający udzielanie pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych. Rozważania na ten temat rozpoczną się od przedstawienia zasad badania zgodności pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych z prawem unijnym, przy czym główny nacisk zostanie położony na analizę porównawczą dwóch wydanych przez Komisję Europejską wytycznych precyzujących przesłanki dopuszczalności tego rodzaju pomocy. Następnie zarysowany zostanie rozwój koncepcji ochrony środowiska w unijnym porządku prawnym. Omówione będą także najważniejsze formy oddziaływania portów lotniczych na środowisko, jak również metody pozwalające na zmniejszenie negatywnego wpływu prowadzonej przez nie działalności. W kolejnej części przeprowadzony zostanie przegląd najważniejszych decyzji Komisji dotyczących pomocy państwa na rzecz optymalizacji efektywności środowiskowej portów lotniczych, co pozwoli na sformułowanie wniosków odnoszących się do sposobu oceny takich inwestycji w praktyce. Zasadniczym celem tej części będzie dokonanie krytycznej analizy aktualnego podejścia Komisji do oceny inwestycji prośrodowiskowych w portach lotniczych. Przeprowadzone rozważania zaowocują sformułowaniem dwóch postulatów de lege ferenda. Pierwszy z nich będzie polegał na propozycji dodania w pkt 84 wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz portów lotniczych i przedsiębiorstw lotniczych czwartego celu odnoszącego się do ochrony środowiska. Wskazane zostaną powody, dla których zmiana ta jest uzasadniona. W szczególności stworzy ona właściwą podstawę dla zatwierdzania pomocy państwa o charakterze prośrodowiskowym oraz zwiększy pewność prawa zarówno po stronie podmiotów udzielających pomocy, jak i jej beneficjentów. Odzwierciedli nadto rosnące znaczenie ochrony środowiska w agendzie Unii Europejskiej i będzie sprzyjać osiąganiu założeń Europejskiego Zielonego Ładu. Dodanie celu ochrony środowiska będzie także służyło urzeczywistnianiu spójności w Unii Europejskiej. Drugi postulat będzie wskazywał na konieczność zmiany sposobu wyliczania dopuszczalnych celów pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych z enumeratywnego na przykładowy. Wykazane zostanie, że ustanowienie jedynie trzech dopuszczalnych celów pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych prowadzi do ograniczenia zakresu zastosowania art. 107 ust. 3 lit. c TFUE, a w rezultacie jest niezgodne z prawem unijnym.
Environmental protection as an objective justifying investment aid to airports
The goal of this paper is to determine whether and under what circumstances environmental protection can be considered as an objective of common interest justifying investment aid to airports. It begins by presenting the principles for examining the compatibility of investment aid to airports with EU law. In this context, the main focus will be on a comparative analysis of the two guidelines issued by the European Commission on eligibility conditions for such aid. It then outlines the development of the concept of environmental protection in the EU legal order. It also discusses the most important environmental impacts of airports, and methods to reduce the negative effects of their operation. The next section reviews the Commission’s main State Aid decisions on improving the environmental performance of airports, allowing us to draw conclusions on how such investments are assessed in practice. The main goal of this section is to critically examine the Commission’s current approach to assessing pro‑environmental investments at airports.
The analysis leads to the formulation of two postulates of de lege ferenda. The first proposes adding a fourth objective of common interest concerning environmental protection to point 84 of the Guidelines on State Aid to Airports and Airlines. The paper then outlines the reasons for this change, which will, in particular, provide an appropriate legal basis for the approval of pro‑environmental State Aid and enhance legal certainty for both aid providers and beneficiaries. It will also reflect how environmental protection is rising up the agenda of the European Union, and help to achieve the objectives of the European Green Deal. The addition of an environmental objective will also aid EU cohesion. The second postulate indicates the need to change the way in which the eligible objectives of investment aid to airports are set out, from points to exemplary. The paper argues that the inclusion of only three eligible objectives of common interest for investment aid to airports leads to a limitation of the scope of Article 107(3)(c) TFEU; it is therefore incompatible with EU law.
Yulia Volkova
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 375-394
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.020.18316This article examines the regulatory practice and the practice of the ECtHR in ensuring the right to a healthy environment. At the present stage of humankind, the question of understanding a person as part of an ecosystem is increasingly being raised. In this regard, it is important to emphasize that the current state of international legal regulation of environmental relations strongly indicates the need for serious reforms to international environmental law, primarily in terms of increasing the effectiveness of existing mechanisms for environmental cooperation between states and creating new mechanisms for such cooperation.
It has been established that environmental rights are implemented primarily through the formation of international policy and legislation, especially the EU’s strategic position on the environment. This was legally enshrined in the Treaty on the European Community, which declared the EU’s aspirations for a high degree of protection, improving the quality of the environment and people’s standard of living. Over time, this became a starting point for the environmental policy and law of the EU, and then a duty for the implementation of national environmental legislation.
It is indicated that the scientific recognition and normative consolidation of environmental rights in international law are important for the development of international ideological concepts of environmental protection, based on the ideas of solving environmental problems in the interests of the individual and all humankind. This is also salient for the formation of a system of international environmental law.
A striking example of an international treaty that secures environmental human rights is the Convention of the United Nations Economic Commission for Europe on Access to Information, Public Participation in Decision-Making and Access to Justice on Environmental Issues, adopted on 25 June 1998, in Aarhus, Denmark (the Aarhus Convention). This identified three main types of environmental rights considered as important factors in the development of democracy: public access to environmental information; public participation in the decision-making process on environmental issues; public access to justice on environmental issues. These rights are implemented primarily through the formation of international environmental policy and international environmental legislation, especially the EU’s strategic position on the environment. This was legally enshrined in the Treaty on the European Community, which declared the EU’s aspirations for a high degree of protection, improving the quality of the environment and people’s standard of living. Over time, it became a starting point for the environmental policy and law of the EU, and then a duty for the implementation of national environmental legislation.
Zapewnienie prawa człowieka do zdrowego środowiska – przepisy normatywne i praktyka
Artykuł analizuje regulacje prawne i praktykę orzeczniczą ETPC dotyczącą zagwarantowania prawa do zdrowego środowiska. Wskazuje się, że na obecnym etapie rozwoju społeczeństw coraz częściej podnosi się kwestię rozumienia jednostki jako części ekosystemu. W związku z tym należy podkreślić, że obecny stan regulacji prawnej międzynarodowych stosunków środowiskowych uwidacznia potrzebę poważnej reformy, przede wszystkim pod względem zwiększenia skuteczności istniejących mechanizmów współpracy środowiskowej państw i stworzenia nowych mechanizmów takiej współpracy.
Realizacja tych praw polega przede wszystkim na kształtowaniu międzynarodowej polityki ochrony środowiska i odpowiedniego ustawodawstwa, a w szczególności na utrzymaniu strategicznej pozycji UE w dziedzinie środowiska, która została prawnie zapisana w Traktacie o Wspólnocie Europejskiej. Chodzi o deklarowaną przez Wspólnotę i chęć dążenia do zwiększenia zakresu ochrony środowiska, poprawy jego jakości i polepszenia standardu życia ludzi. Założenie to było punktem wyjścia do tworzenia polityki środowiskowej i prawa ochrony środowiska UE, a następnie wdrażania krajowego ustawodawstwa środowiskowego w poszczególnych państwach.
Wskazuje się, że naukowe uznanie i normatywna konsolidacja praw środowiskowych w prawie międzynarodowym są ważne dla rozwoju międzynarodowych koncepcji ochrony środowiska, opartych na ideach rozwiązywania problemów środowiskowych w interesie jednostki i całej ludzkości. Jest to również istotne dla tworzenia międzynarodowego systemu prawa ochrony środowiska.
Uderzającym przykładem międzynarodowego traktatu, który zabezpiecza prawa człowieka w zakresie ochrony środowiska, jest Konwencja Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w kwestiach dotyczących środowiska, przyjęta w dniu 25 czerwca 1998 r. w Aarhus (Dania) (konwencja z Aarhus). Określono w niej trzy główne rodzaje praw środowiskowych uznawanych za ważne czynniki rozwoju demokracji: publiczny dostęp do informacji o środowisku, udział społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji dotyczących kwestii środowiskowych i publiczny dostęp do wymiaru sprawiedliwości w kwestiach środowiskowych. Prawa te są wdrażane przede wszystkim poprzez kształtowanie międzynarodowej polityki ochrony środowiska i międzynarodowego prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska, w szczególności poprzez utrzymanie strategicznej pozycji UE w dziedzinie środowiska.
Dorota Murzyn, Wojciech Maciejewski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 395-400
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.021.18317Magdalena Piech
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 401-406
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.022.18318Karolina Jankowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 9-25
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.001.18297Od stycznia 2018 r. obywatelska inicjatywa uchwałodawcza stanowi jeden ze zinstytucjonalizowanych instrumentów partycypacji mieszkańców gminy w samorządzie terytorialnym. Umożliwia ona obywatelom aktywne uczestnictwo w procesie legislacyjnym poprzez nadanie im uprawnienia do wystąpienia z projektem uchwały. Przedmiot niniejszego artykułu stanowi przedstawienie instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej na poziomie gminnym w świetle orzecznictwa wojewódzkich sądów administracyjnych. W tym celu autorka omawia najważniejsze tezy wypracowane przez judykatywę, odnoszące się do ustawowej regulacji tej instytucji. Przez pryzmat orzecznictwa przeanalizowane zostały takie zagadnienia, jak zakres podmiotowy tytułowej instytucji, zasady tworzenia i reprezentowania komitetów inicjatywy uchwałodawczej, a także wymogi formalne i zasady wnoszenia projektów uchwał. Ponadto w artykule wykorzystana została metoda prawno‑dogmatyczna, której przedmiot stanowiła analiza art. 41a u.s.g.
The civic resolution initiative at the municipal level in the rulings of voivodship administrative courts
Since January 2018, the civic resolution initiative has become one of the institutionalized instruments that allow residents of a municipality to participate in local government. It grants citizens the possibility to actively participate in the legislative process by empowering them to propose a draft resolution. This article aims to present the institution of the civic resolution initiative at the municipal level as seen in the rulings of voivodship administrative courts. It discusses the most significant theses of the judicature relating to the statutory regulation of this institution. Issues analysed include the scope of the entities, the formation and representation principles of committees, and the formal requirements and principles for filing draft resolutions. Additionally, the article employs the legal‑dogmatic method to analyse Article 41a of the Law of 8 March 1990 on municipal self‑government.
Dominik Jaśkowiec
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 27-39
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.002.18298Pierwsze dziesięciolecie funkcjonowania w Polsce odrodzonego samorządu terytorialnego to czas konstruowania rozwiązań ustrojowych, tworzenia struktury organów samorządowych oraz określania katalogu zadań publicznych realizowanych przez jednostki samorządu terytorialnego. Zarówno okres ten, jak i też następujące po nim lata, to także czas tworzenia narzędzi umożliwiających bezpośredni udział obywateli w zarządzaniu swoją wspólnotą lokalną. Celem niniejszego opracowania jest nakreślenie procesu rozwoju narządzi bezpośredniego zarządzania gminą – podstawową jednostką samorządu terytorialnego – przez mieszkańców na przestrzeni ostatnich trzydziestu lat, a także zaprezentowanie najważniejszych procedur i mechanizmów współdecydowania obywateli o kształcie swoich małych ojczyzn.
Civic participation in the decision‑making processes of municipal self‑government
The first decade of the revived functioning of local self‑government in Poland was a time of constructing system solutions, setting up the structure of local self‑governing bodies, and defining the catalogue of public tasks carried out by these units. Both then and in the years that followed, tools were developed to enable direct citizen participation in the governance of their local community.
This study aims to outline the process of developing the tools for direct management of the municipality – the basic unit of local government – by its inhabitants over the last thirty‑plus years and, therefore, to present the most important procedures and mechanisms for citizen co‑determination on the shape of their small homelands.
Nikodem Kaczprzak
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 41-56
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.003.18299Młodzieżowe rady przy jednostkach samorządu terytorialnego to jedno z narzędzi zwiększających partycypację obywatelską młodych ludzi w swoich społecznościach lokalnych. W wyniku działania w młodzieżowej radzie młody człowiek ma szansę na oddziaływanie na swoje otoczenie, zdobycie doświadczenia z zakresu działalności społeczno‑politycznej, a także poznanie podobnie aktywnych osób z całej Polski. W tworzeniu takich organów istnieje ogromny potencjał, który, jeżeli zostanie wykorzystany przez lokalnych włodarzy, może w sposób wydatny wzmocnić przyszłe społeczeństwo obywatelskie. W artykule przedstawione zostały ramy prawne i faktyczne działania młodzieżowych rad w Polsce, omówiona nowelizacja prawodawstwa z tego zakresu z 2021 r. oraz przedstawiony przykład dwustopniowego systemu partycypacji w społeczeństwie obywatelskim młodzieży w postaci Młodzieżowej Rady m.st. Warszawy oraz młodzieżowych rad dzielnic m.st. Warszawy. W ramach przykładu zostały zaprezentowane przykładowe inicjatywy podejmowane przez Młodzieżową Radę m.st. Warszawy oraz Młodzieżową Radę Dzielnicy Śródmieście m.st. Warszawy w przeciągu ostatnich trzech lat.
Youth councils of the city of Warsaw and youth district councils of the city of Warsaw – an example of a two‑tier participation system in youth civil society
Youth councils in local government units are among the tools for increasing civic participation of young people in their local communities. By acting in a youth council, a young person has a chance to influence his or her environment, gain experience in socio‑political activities, and meet similarly active people from all over Poland. There is great potential in the creation of such bodies, which, if exploited by local authorities, can significantly strengthen future civil society. This article presents the legal and actual framework for the operation of youth councils in Poland and discusses the 2021 amendment to the legislation in this area. It then presents an example of a two‑tier system of youth participation in civil society: the Youth Council of the City of Warsaw and the Youth District Councils in the same city. It presents examples of initiatives taken by the Youth Council of the Capital City of Warsaw and the Youth Council of the Śródmieście District of the Capital City of Warsaw within the last three years.
Natalia Madej, Tomasz Bienias
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 57-73
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.004.18300Budżet partycypacyjny to inaczej budżet obywatelski. W ostatnich kilku latach instytucja ta uzyskała w Polsce znaczną popularność, pojawiły się także wokół niej pewne kontrowersje. Coraz częściej nasuwa się pytanie, na ile budżety partycypacyjne mają faktycznie obywatelski charakter. W tekście przedstawiono teoretyczne założenia budżetu obywatelskiego, a następnie analizę budżetu obywatelskiego miasta Gorlice.
Gorlice civic budget as the implementation of the idea of participatory budget in the Polish legal system
A participatory budget is also called a civic budget. Such budgets allow a city’s residents to allocate the pool of funds by voting on previously submitted projects. This is certainly one of the most interesting forms of participation, involving significant groups of citizens in active social life: through social discussions, they create projects that can develop and serve the local community. Civic budgets are gaining considerable popularity in Poland and, therefore, are becoming more and more controversial. The question is, to what extent are civic budgets actually civic? This paper presents the theoretical assumptions of the civic budget, and then conducts an analysis of the civic budget of the city of Gorlice.
Paulina Pietkun
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 75-91
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.005.18301W niniejszym opracowaniu podjęto próbę określenia uwarunkowań instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Podstawowym celem analizy było przedstawienie wybranych prawnych oraz faktycznych ograniczeń związanych z korzystaniem z instytucji obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej, identyfikowanych zarówno na poziomie regulacji samorządowych ustaw ustrojowych, jak również w wybranych uchwałach określających szczegółowe zasady wnoszenia inicjatywy uchwałodawczej. Prowadzone rozważania objęły swoim zakresem także kwestie związane z kierowaniem projektu uchwały do zaopiniowania (a precyzyjniej – etapu, na którym takie zaopiniowanie powinno następować) i/lub uzgodnienia z innymi właściwymi organami (a przede wszystkim problem podmiotu odpowiedzialnego za realizację obowiązku uzgodnienia). W artykule zostały uwzględnione także zagadnienia, które na podstawie przepisów ustaw szczególnych nie mogą stanowić przedmiotu obywatelskiej inicjatywy uchwałodawczej. Zastosowano głównie analityczno‑dogmatyczną metodę badań, wykorzystano opracowania monograficzne i artykuły naukowe z zakresu nauki prawa administracyjnego oraz orzeczenia sądów administracyjnych.
Determinants of the institution of a civic legislative initiative
This study addresses the issue of identifying the determinants of the institution of a civic legislative initiative. It aims to present selected legal and factual limitations related to this institution, identified at the level of the regulations of local self‑government systems, and in selected resolutions defining the detailed principles for filing a legislative initiative. The discussion also covers issues related to submitting a draft resolution for an opinion (the stage at which such an opinion should be given) and/or for agreement with other competent authorities (the entity responsible for performing the duty of agreement). The article also looks at matters that, based on specific provisions, cannot be the subject of a civic legislative initiative. It primarily uses an analytical‑dogmatic research method, drawing on monographs and scholarly articles on the studies of administrative law, along with administrative court judgments.
Dominika Zięba
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 93-106
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.006.18302Artykuł porusza problematykę udziału mieszkańców w określonej w ustawie z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym procedurze tworzenia, łączenia, podziału i znoszenia gmin oraz ustalania ich granic na przykładzie procesu poszerzenia granic miasta na prawach powiatu Skierniewice w latach 2009–2015. Miasto to w analizowanym okresie dwukrotnie poszerzyło swoje granice, pomimo negatywnego stosunku do procedowanych zmian granic mieszkańców gmin, których tereny zostały przyłączone. W artykule zaprezentowano przebieg dokonujących się zmian granic Skierniewic wraz z towarzyszącymi im okolicznościami. Na tej podstawie, korzystając z metody pojedynczego studium przypadku, autorka dokonała analizy wpływu mieszkańców na dokonujące się zmiany granic gmin.
Inhabitants and changes in the boundaries of their municipalities: Public consultations in the process of extending the boundaries of Skierniewice in the years 2009–2015
This article focuses on the issue of residents’ participation in the procedure of creating, merging, dividing and abolishing municipalities and setting their boundaries, as defined in the Act of 8 March 1990 on Municipal Government. It uses the example of the process of extending the boundaries of Skierniewice in the years 2009–2015. The city expanded its borders twice in this period, even though the inhabitants of the annexed municipalities were opposed to these changes. The article presents the course of the changes to the boundaries of Skierniewice and the circumstances that accompanied them. On this basis, using the method of a single case study, the author analyses the influence of the inhabitants on changes to the boundaries of their municipalities.
Julia Bernacka
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 107-134
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.007.18303Zauważalny wzrost zainteresowania pracą zdalną i elastycznymi formami zatrudniania niewątpliwie wynika z rozwoju technologicznego (w tym również ze zmian na rynku pracy) oraz znacznego przyspieszenia ich wdrażania, będącego skutkiem działań podejmowanych w celu przeciwdziałania chorobie COVID-19. Doświadczenia okresu pandemii pozwoliły zaobserwować pewne prawidłowości w zakresie pracy na odległość, odsłaniając pozytywne i negatywne aspekty owej formy zatrudnienia. Celem niniejszego artykułu jest zwięzłe podsumowanie aktualnego etapu rozwoju regulacji w zakresie pracy zdalnej oraz pojawiających się możliwości pracy w modelu home office. W pierwszej części omówione zostały dotychczasowe regulacje w polskim ustawodawstwie pracy na odległość oraz aktualny stan rynku pracy wpływający na zainteresowanie elastycznymi formami zatrudnienia. Następnie analizie poddano nowelizację Kodeksu pracy, mającą wpływ na obecne ukształtowanie pracy zdalnej w polskiej przestrzeni rynku pracy. Skupiając się szczególnie na formie home office, a więc pracy z domu, autorka przedstawia przykładowe wyliczenie obserwowalnych dziś wad i zalet elastycznych modeli zatrudnienia, zauważając szanse i zagrożenia wynikające z ich stosowania. Ze względu na wpływ pracy zdalnej na różne przestrzenie życia pracownika, rozważania prowadzone są zarówno na gruncie prawnym, jak i społecznym. Ostatni punkt stanowi podsumowanie tematyki elastycznych form pracy, szans na ich powodzenie w świetle osiągnięć postpandemicznych, a także zwięzłe przedstawienie modelu pracy hybrydowej jako rozwiązania wykorzysującego szanse zatrudnienia na odległość, a jednocześnie minimalizującego widoczne zagrożenia.
The home office from a post‑pandemic perspective – opportunities and threats. Analysis of remote work in legal and social terms
The growing interest in remote work and flexible forms of employment is undoubtedly due to technological development (including changes in the labour market) and measures taken to counteract the COVID-19 pandemic. The experience of this period allowed us to observe certain regularities in the field of remote work, revealing its pros and cons. This article aims to summarize the current state of remote work regulations and the possibilities opened up by the home office model. The first part describes the remote work regulations laid out in Polish legislation and the current state of the labour market, which affects the interest in flexible forms of employment. The article then details the new part of the Labour Code, which also influences the current shape of remote work. Focusing on the home office form (i.e., working from home), the author presents an exemplary enumeration of the advantages and disadvantages of the flexible employment models observable today, noting the opportunities and threats resulting from their use. Due to the impact of remote work on various areas of an employee’s life, considerations are conducted on both legal and social grounds. The last section is a summary of flexible forms of work and the chances of their success in the light of post‑pandemic achievements. It also briefly presents the hybrid work model as a solution that takes advantage of remote employment opportunities while minimizing the visible risks.
Aleksandra Bukowiecka, Aleksandra Faron
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 135-152
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.008.18304Celem artykułu jest podjęcie rozważań na temat wpływu oznaczeń przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w formie spółki cywilnej na możliwość dochodzenia ochrony nazwy tej spółki na gruncie Kodeksu cywilnego. Kwestia ta nie została dotąd rozwiązana na gruncie legislacyjnym i orzeczniczym, dlatego eksplikacja obranego problemu wydaje się zasadna. W celu analizy tezy badawczej autorki posłużyły się metodą dogmatyczną. W początkowej części artykułu scharakteryzowano pojęcia nazwy i firmy w kontekście ich rozbieżności i ewentualnej korelacji, następnie zaś przedstawiono sposób dochodzenia ochrony nazwy spółki cywilnej przed nowelizacją Kodeksu cywilnego z 2003 r. Kolejny fragment zawiera omówienie poglądów doktryny i orzecznictwa na temat konstrukcji oznaczeń przedsiębiorców w świetle aktualnego stanu prawnego, w części końcowej dokonano zaś por
Protection of the designation of entrepreneurs operating in the form of a civil partnership
This article considers the impact of the designation of entrepreneurs doing business in the form of a civil partnership on the possibility of claiming protection of the name of the partnership under the Civil Code. This problem seems worth exploring as the issue of the protection offered by the designation of a civil partnership is so far unresolved on legislative and jurisprudential grounds. The authors use the dogmatic method, analysing judgments, articles, monographs and commentaries related to this issue. The first section is devoted to characterizing the concepts of name and company in the context of their divergence and possible correlation. The second describes how the protection of the name of a civil partnership was asserted before the 2003 amendment to the Civil Code. The third contains the views of doctrine and case law in relation to the construction of business designations, in light of the current state of the law. The final section compares the Polish legal system with the German system in terms of civil partnership identification.
Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 153-163
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.009.18305Artykuł ma na celu przybliżenie rzymskiej konstrukcji prawnej inventio thesauri (znalezienia skarbu) jako jednego z przypadków nabycia własności, oraz sposobu i zakresu recypowania tej instytucji we współczesnym prawie cywilnym.
Treasure trove finding. Roman law and contemporary regulations in Polish law
This article aims to introduce the Roman legal structure of inventio thesauri (finding a treasure trove) as a case of acquisition of property, and the manner and scope of its reception in modern civil law.
Mariusz Paradowski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 165-175
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.010.18306W artykule podjęto problematykę doradztwa administracyjnego. Na wstępie przedstawiono funkcjonujący obecnie model poradnictwa, by w dalszej części przeanalizować kwestię doradztwa administracyjnego w świetle aktywności wielu specjalistów działających przed organami administracji publicznej. Podstawą prawną analizy są rozwiązania prawne przyjęte w przepisach Kodeksu postępowania administracyjnego dotyczące pełnomocnictwa oraz pełnomocnika. Na tym tle zwrócono uwagę na status prawny doradcy administracyjnego. Na zakończenie autor zaprezentował doradztwo administracyjne w kategoriach zawodu dostępnego dla absolwentów studiów administracyjnych, postulując podjęcie działań legislacyjnych w zakresie uregulowania tego zawodu i uwzględnienia go w krajowym porządku prawnym.
Administrative advising
This article focuses on the issue of administrative advising. First, it draws attention to general issues in the area of advising shaped by contemporary reality. Next, it elaborates on the subject of administrative advising for the many specialists operating before a public administration organ. The legal basis for the analysis is the solutions adopted in the provisions of the Code of Administrative Procedure regarding the power and the plenipotentiary. Against this background, the article draws attention to the legal status of an administrative advisor. Finally, it presents administrative advising as a profession intended for graduates of administrative studies. It also refers to legislative activities regulating the profession of administrative advisor. The article employs dogmatic, doctrinal, deductive and comparative research methods.
Tomasz Szeląg
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 177-188
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.011.18307Celem artykułu jest omówienie zmian w przepisach ustawy z dnia 4 lutego 2011 r. o opiece nad dziećmi do lat 3 wprowadzonych w związku z pandemią COVID-19 zarówno w zakresie nowych przepisów, jak i przepisów nowelizowanych. Pandemia spowodowała dodanie do ustawy dwóch zupełnie nowych przepisów (art. 6a i 6b), z których jeden przewiduje, że minister właściwy do spraw rodziny, w drodze rozporządzenia, może czasowo ograniczyć lub czasowo zawiesić funkcjonowanie form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3 na obszarze kraju lub jego części, a drugi zakłada, że również w drodze rozporządzenia można będzie w razie konieczności wyłączyć stosowanie niektórych przepisów ustawy w odniesieniu do wszystkich lub niektórych form opieki nad dziećmi w wieku do lat 3. Wydaje się, że największy odzew i zarazem kontrowersje mogą przynieść zmiany dotyczące kwestii szczepień ochronnych, które nie są jeszcze ustawowo wymagane, ale w świetle orzecznictwa sądów nie ma przeszkód, by poszczególne instytucje prowadzące żłobki czy kluby dziecięce już teraz ujęły w swoich statutach zapisy wymagające przy rekrutacji szczepień lub też preferujące w jej trakcie dzieci zaszczepione.
Changes in selected provisions of the Act of 4 February 2011 on the care of children under the age of 3 introduced in connection with the COVID-19 pandemic
This article aims to discuss changes in the provisions of the Act of 4 February 2011 on the care of children under the age of 3 introduced in connection with the COVID- 19 pandemic, both in terms of new and amended provisions. The pandemic resulted in the introduction of two completely new provisions to the Act (Articles 6a and 6b). One of these allows the minister competent for family affairs, by way of an ordinance, to temporarily limit or suspend the functioning of forms of care for children aged up to 3 across all or part of the country; the other provides that, if necessary, certain provisions of the Act in relation to all or some forms of care for children under the age of 3 can be excluded by means of an ordinance. However, the most important controversy may be over changes regarding the issue of preventive vaccinations. These are not yet required by law, but nothing stands in the way of such a requirement being introduced; individual institutions running nurseries or children’s clubs already have provisions in their statutes requiring or favouring vaccination of children.
Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 189-204
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.012.18308Przedmiotem analizy w niniejszym artykule są gwarancje bezpieczeństwa chemicznego określone przepisami prawa Unii Europejskiej. Została w nim ujęta istota bezpieczeństwa chemicznego. Autor przedstawił znaczenie zasad Dobrej Praktyki Laboratoryjnej, które stanowią przejaw uniformizacji standardów postępowania z substancjami chemicznymi. W dalszej kolejności omówiono rozwiązania prawne Unii Europejskiej w obszarze rejestracji i dopuszczenia do obrotu substancji chemicznych (rozporządzenie REACH). Przedmiotem analizy stała się ponadto kwestia wywozu i przywozu do Unii Europejskiej substancji sklasyfikowanych jako niebezpieczne. Zdaniem autora warunki integracji europejskiej umożliwiły ujednolicenie przepisów i standaryzację procedur postępowania z substancjami chemicznymi, dlatego też wyraża on przekonanie, że regulacje prawne Unii Europejskiej stanowią istotną gwarancję bezpieczeństwa chemicznego.
Chemical safety and guarantees of its protection in the European Union
This article analyses the guarantees of chemical safety defined by the provisions of European Union law. It defines the essence of chemical safety; the author presents the importance of the principles of Good Laboratory Practice, which are a manifestation of the uniformity of standards for dealing with chemical substances. Next, it discusses EU Bezpieczeństwo chemiczne i gwarancje jego zapewnienia w Unii Europejskiej RAP 2023 (9) legal solutions to the registration and marketing authorization of chemical substances (REACH regulation). It also analyses the issue of the export and import into the EU of substances classified as dangerous. It argues that the conditions of European integration have enabled the unification of regulations and standardization of procedures for dealing with chemical substances. Therefore, the author is convinced that the legal regulations of the EU constitute an important guarantee of chemical safety.
Grzegorz Nycz
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 205-225
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.013.18309W artykule podjęto problematykę kultury strategicznej na przykładzie prac administracji federalnej USA dotyczących urzędowej obsługi wyzwań związanych z rywalizacją zimnowojenną w latach polityk prowadzących do zatrzymania wpływów ZSRR oraz w okresie, kiedy wyzwaniem stała się Rosja W. Putina. W tekście wyjaśnione zostały definicje pojęcia kultury strategicznej, podjęto w nim też próbę uporządkowania teoretycznego ukazującego stan badań nad tym zespołem zagadnień. Autor odnosi się do badań umiejscawiających kulturę strategiczną wśród ważnych czynników kształtujących decyzje administracji federalnej w sprawach polityk odstraszania oraz kluczowych zagrożeń bezpieczeństwa międzynarodowego. Rozpatruje także instytucjonalne aranżacje prowadzenia polityk wobec nowych wyzwań (takich jak broń masowego rażenia lub terroryzm) wymagających zmiany postaw elit społecznych i przyjmowania zmienionych wzorców proceduralnych w relacjach wewnętrznych i międzynarodowych.
U.S. strategic culture during and after the Cold War
This text raises an issue of strategic culture. It uses the example of the works of the US federal administration on the official processing of the challenges connected with Cold War rivalry in the period of containment of Soviet influence, as well as under the new challenge from Putin’s Russia. It defines the term “strategic culture”, and provides theoretical orderings locating it among the important factors shaping the decision making of federal bodies on deterrence and key national security challenges. It also discusses institutional arrangements for conducting policies towards new challenges, such as weapons of mass destruction and terrorism, which require a change of approach from the social elite, followed by the adoption of modified procedural patterns in domestic and international relations.
Grzegorz Krawiec
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 227-246
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.014.18310W pracy przedstawiono wybrane zasady ogólne postępowania kontrolnego prowadzonego przez Rzecznika Praw Obywatelskich. Postępowanie to nie jest postępowaniem jurysdykcyjnym i nie stosuje się do niego przepisów określonych przez Kodeks postępowania administracyjnego. Z uwagi na istotne odformalizowanie i uproszczenie tego postępowania, istotne jest znaczenie obowiązujących w nim zasad ogólnych. Zasady te wyrażają pewne wartości istotne z punktu widzenia każdego człowieka. Rzecznik, prowadząc postępowanie, powinien je cały czas uwzględniać. Człowiek posiada niezbywalną godność i RPO powinien stać na straży tej godności, a także wolności oraz praw człowieka i obywatela, relacji osoby ze społeczeństwem. Zasady ogólne, wyrażające pewne wartości, są po to, by „przypominać” Rzecznikowi o jego podstawowych obowiązkach.
General principles of the Ombudsman’s inspection proceedings
This paper presents selected general principles of control proceedings conducted by the Ombudsman. These are not jurisdictional proceedings, and the rules set out in the Code of Administrative Procedure do not apply to them. Due to the significant formalization and simplification of these proceedings, the general principles applicable to them are important. These express certain values that are relevant to all involved, and which the Ombudsman, in conducting the proceedings, should take into account at all times. A person has an inalienable dignity, and the Ombudsman should uphold this, while also upholding the freedoms and rights of the human being and the citizen, and the relationship of the person to society. The general principles, expressing certain values, are there to “remind” the Ombudsman of these basic duties.
Yulia Leheza
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 247-262
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.015.18311This article discusses approaches to understanding the right to a safe environment in accordance with the legislation of the EU and Ukraine. It has been established that in modern conditions, the concept of the right to a safe natural and anthropogenic environment has undergone a transformation. The basis for protecting this right must be understood as a balance between private and public interests, as a principle for implementing and achieving the goals of the Strategy for Sustainable Development. The author has carried out a classification of disputes related to the implementation and protection of the human right to a safe natural and anthropogenic environment. The analysis substantiates the Disputes related to the protection of the rightto a healthy environment interaction between changing the understanding of the right to a safe environment and the right to initiate a claim for its protection. This leads to the conclusion that the leading bearers of public interest in the field of environmental protection are public organizations. The author’s classification of disputes in the field of implementation and protection of the natural environment is then substantiated.
Kwestie sporne związane z ochroną prawa do czystego środowiska – doświadczenie Ukrainy i UE
W artykule omówiono różne podejścia do rozumienia prawa do bezpiecznego środowiska w świetle ustawodawstwa UE i Ukrainy. Ustalono, że współcześnie koncepcja prawa do bezpiecznego środowiska naturalnego i antropogenicznego przeszła transformację. Podstawę ochrony tego prawa należy rozumieć jako równowagę między interesami prywatnymi i publicznymi, zasadę wdrażania i osiągania celów strategii zrównoważonego rozwoju. Autor przeprowadził klasyfikację kwestii związanych z realizacją i ochroną prawa człowieka do bezpiecznego i antropogenicznego środowiska naturalnego. Analiza potwierdza wątpliwości związane z ochroną prawa do zdrowego środowiska, a także związek zmiany rozumienia prawa do bezpiecznego środowiska z prawem do wystąpienia z roszczeniem o jego ochronę. Prowadzi to do wniosku, że głównymi przedstawicielami interesu publicznego w zakresie ochrony środowiska są organizacje społeczne. W ostatniej części artykułu przedstawiono autorską klasyfikację dyskursów dotyczących zakresu ochrony środowiska naturalnego.
Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 263-294
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.016.18312W odniesieniu do usług świadczonych w interesie ogólnym w zakresie transportu publicznego obowiązuje rozbudowany system źródeł prawa tworzony przez organy Unii Europejskiej i organy krajowe w oparciu o podział kompetencji między Unią a państwami członkowskimi na podstawie art. 4 TFUE. Sprawia to, że z jednej strony Unia może wnieść pozytywny wkład w rozwój usług użyteczności publicznej na płaszczyźnie transportu publicznego w postaci kreowania jednorodnych standardów, a z drugiej strony – dzięki działalności prawotwórczej organów krajowych – jest możliwe zachowanie różnorodności tradycji, struktur oraz sytuacji w poszczególnych państwach członkowskich. Na przykładzie Polski jako państwa członkowskiego można stwierdzić, że na system prawa odnoszący się do świadczenia usług w interesie ogólnym w zakresie transportu publicznego składają się regulacje prawne od postanowień traktatowych, poprzez art. 36 KPP, unijne rozporządzenia, po regulacje ustawowe i przepisy prawa lokalnego.
Access to services of general interest in the field of public transport in European Union and national law: The example of Polish law
Services of general interest in the field of public transport are governed by an extensive system of laws, created by the European Union and national authorities. This is done on the basis of the division of competences between the Union and the Member States, pursuant to Article 4 of the Treaty on the Functioning of the European Union. It is therefore possible, on the one hand, for the Union to make a positive contribution to the development of services of general interest in the field of public transport by creating uniform standards; and, on the other, for the diversity of traditions, structures and situations in the individual Member States to be preserved through the law‑making activities of the national authorities. Using the example of Poland, it may be stated that the legal system relating to the provision of services of general interest in the field of public transport consists of regulations ranging from treaty provisions, through Article 36 of the Charter of Fundamental Rights and EU rules, to statutory regulations and local laws.
Aleksandar Pavleski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 295-308
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.017.18313The expansion and deepening of security have initiated the emergence of new concepts, which, among other things, have enabled new ways of understanding and interpreting threats and risks in the security sphere. Human security is one of the new concepts that are becoming part of the security strategies of many countries, despite still-present dilemmas, especially over its practical significance and usability. This paper explores the interrelationship between human security and human rights, starting from the reference object towards which both are directed; that is, the individual. On the one hand, it explores the placement and meaning of human rights in the concept of human security, also enabling its greater concretization; on the other, it analyses the meaning and impact this concept has and should have in promoting and protecting human rights. Hence, the main thesis is that the human security concept has a greater chance of being more widely accepted and more effective when based on human rights, and that human rights are more likely to be protected and respected if treated as part of human security.
Relacja między bezpieczeństwem jednostki a prawami człowieka
Rozszerzenie i pogłębienie bezpieczeństwa wpłynęło na pojawienie się koncepcji, które umożliwiły m.in. powstanie nowych sposobów rozumienia i interpretowania zagrożeń i ryzyka w tej sferze. Bezpieczeństwo jednostki jest jedną z koncepcji, które stają się częścią strategii bezpieczeństwa wielu państw, pomimo wciąż istniejących dylematów, dotyczących zwłaszcza jego praktycznego znaczenia i użyteczności. Niniejszy artykuł bada wzajemne powiązania między bezpieczeństwem jednostki a prawami człowieka, wychodząc od punktu odniesienia, na który oba te pojęcia są ukierunkowane, czyli jednostki. Autorka analizuje z jednej strony miejsce i znaczenie praw człowieka w koncepcji bezpieczeństwa jednostki, co umożliwia jej większą konkretyzację, z drugiej zaś – znaczenie i wpływ, jaki ta koncepcja ma i powinna mieć na promowanie i ochronę praw człowieka. Na tej podstawie stwierdza, że koncepcja bezpieczeństwa ludzkiego ma lepsze szanse na szerszą akceptację i większą skuteczność, gdy opiera się na prawach człowieka, a prawa człowieka mogą być lepiej chronione i przestrzegane, jeśli będą traktowane jak część składowa szeroko pojętego bezpieczeństwa.
Piotr Uhma
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 309-329
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.018.18314This article discusses the issue of the democratic deficit and the legitimacy of European Union institutions, and, consequently, of the law they create. The text reflects on the EU as a special type of international organization and its related problem of legitimacy. Theoretical issues of the democratic deficit and legitimacy are discussed, enriched with a comparative presentation of the views of two outstanding intellectuals, one from each side of the Atlantic. The following part of the article presents practical attempts to respond to the problem of the democratic deficit and the legitimacy of the EU, undertaken both in the European Parliament and by European institutions and member states, in the form of the recently completed Conference on the Future of Europe (CoFoE).
Legitymizacja demokratyczna Unii Europejskiej i jej prawodawstwa. Wyzwania teoretyczne i przykłady praktyczne
W artykule omówiono kwestię deficytu demokracji i legitymizacji instytucji Unii Europejskiej, a w konsekwencji tworzonego przez nie prawa. Podjęto refleksję nad UE jako szczególnym rodzajem organizacji międzynarodowej i związanym z tym problemem legitymizacji. Autor analizuje teoretyczne zagadnienia deficytu demokracji i legitymizacji, wzbogacone o porównawczą prezentację poglądów dwóch wybitnych intelektualistów pochodzących z obu stron Atlantyku. W ostatniej części artykułu przedstawiono praktyczne próby odpowiedzi na problem deficytu demokracji i legitymizacji UE, podejmowane zarówno w Parlamencie Europejskim, jak i przez instytucje europejskie oraz państwa członkowskie, których elementem była zakończona niedawno Konferencja w sprawie Przyszłości Europy (CoFoE).
Jadwiga Urban‑Kozłowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 331-374
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.019.18315Podstawowym celem niniejszego opracowania jest ustalenie, czy i ewentualnie w jakich przypadkach ochrona środowiska może być uznana za cel uzasadniający udzielanie pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych. Rozważania na ten temat rozpoczną się od przedstawienia zasad badania zgodności pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych z prawem unijnym, przy czym główny nacisk zostanie położony na analizę porównawczą dwóch wydanych przez Komisję Europejską wytycznych precyzujących przesłanki dopuszczalności tego rodzaju pomocy. Następnie zarysowany zostanie rozwój koncepcji ochrony środowiska w unijnym porządku prawnym. Omówione będą także najważniejsze formy oddziaływania portów lotniczych na środowisko, jak również metody pozwalające na zmniejszenie negatywnego wpływu prowadzonej przez nie działalności. W kolejnej części przeprowadzony zostanie przegląd najważniejszych decyzji Komisji dotyczących pomocy państwa na rzecz optymalizacji efektywności środowiskowej portów lotniczych, co pozwoli na sformułowanie wniosków odnoszących się do sposobu oceny takich inwestycji w praktyce. Zasadniczym celem tej części będzie dokonanie krytycznej analizy aktualnego podejścia Komisji do oceny inwestycji prośrodowiskowych w portach lotniczych. Przeprowadzone rozważania zaowocują sformułowaniem dwóch postulatów de lege ferenda. Pierwszy z nich będzie polegał na propozycji dodania w pkt 84 wytycznych dotyczących pomocy państwa na rzecz portów lotniczych i przedsiębiorstw lotniczych czwartego celu odnoszącego się do ochrony środowiska. Wskazane zostaną powody, dla których zmiana ta jest uzasadniona. W szczególności stworzy ona właściwą podstawę dla zatwierdzania pomocy państwa o charakterze prośrodowiskowym oraz zwiększy pewność prawa zarówno po stronie podmiotów udzielających pomocy, jak i jej beneficjentów. Odzwierciedli nadto rosnące znaczenie ochrony środowiska w agendzie Unii Europejskiej i będzie sprzyjać osiąganiu założeń Europejskiego Zielonego Ładu. Dodanie celu ochrony środowiska będzie także służyło urzeczywistnianiu spójności w Unii Europejskiej. Drugi postulat będzie wskazywał na konieczność zmiany sposobu wyliczania dopuszczalnych celów pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych z enumeratywnego na przykładowy. Wykazane zostanie, że ustanowienie jedynie trzech dopuszczalnych celów pomocy inwestycyjnej na rzecz portów lotniczych prowadzi do ograniczenia zakresu zastosowania art. 107 ust. 3 lit. c TFUE, a w rezultacie jest niezgodne z prawem unijnym.
Environmental protection as an objective justifying investment aid to airports
The goal of this paper is to determine whether and under what circumstances environmental protection can be considered as an objective of common interest justifying investment aid to airports. It begins by presenting the principles for examining the compatibility of investment aid to airports with EU law. In this context, the main focus will be on a comparative analysis of the two guidelines issued by the European Commission on eligibility conditions for such aid. It then outlines the development of the concept of environmental protection in the EU legal order. It also discusses the most important environmental impacts of airports, and methods to reduce the negative effects of their operation. The next section reviews the Commission’s main State Aid decisions on improving the environmental performance of airports, allowing us to draw conclusions on how such investments are assessed in practice. The main goal of this section is to critically examine the Commission’s current approach to assessing pro‑environmental investments at airports.
The analysis leads to the formulation of two postulates of de lege ferenda. The first proposes adding a fourth objective of common interest concerning environmental protection to point 84 of the Guidelines on State Aid to Airports and Airlines. The paper then outlines the reasons for this change, which will, in particular, provide an appropriate legal basis for the approval of pro‑environmental State Aid and enhance legal certainty for both aid providers and beneficiaries. It will also reflect how environmental protection is rising up the agenda of the European Union, and help to achieve the objectives of the European Green Deal. The addition of an environmental objective will also aid EU cohesion. The second postulate indicates the need to change the way in which the eligible objectives of investment aid to airports are set out, from points to exemplary. The paper argues that the inclusion of only three eligible objectives of common interest for investment aid to airports leads to a limitation of the scope of Article 107(3)(c) TFEU; it is therefore incompatible with EU law.
Yulia Volkova
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 375-394
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.020.18316This article examines the regulatory practice and the practice of the ECtHR in ensuring the right to a healthy environment. At the present stage of humankind, the question of understanding a person as part of an ecosystem is increasingly being raised. In this regard, it is important to emphasize that the current state of international legal regulation of environmental relations strongly indicates the need for serious reforms to international environmental law, primarily in terms of increasing the effectiveness of existing mechanisms for environmental cooperation between states and creating new mechanisms for such cooperation.
It has been established that environmental rights are implemented primarily through the formation of international policy and legislation, especially the EU’s strategic position on the environment. This was legally enshrined in the Treaty on the European Community, which declared the EU’s aspirations for a high degree of protection, improving the quality of the environment and people’s standard of living. Over time, this became a starting point for the environmental policy and law of the EU, and then a duty for the implementation of national environmental legislation.
It is indicated that the scientific recognition and normative consolidation of environmental rights in international law are important for the development of international ideological concepts of environmental protection, based on the ideas of solving environmental problems in the interests of the individual and all humankind. This is also salient for the formation of a system of international environmental law.
A striking example of an international treaty that secures environmental human rights is the Convention of the United Nations Economic Commission for Europe on Access to Information, Public Participation in Decision-Making and Access to Justice on Environmental Issues, adopted on 25 June 1998, in Aarhus, Denmark (the Aarhus Convention). This identified three main types of environmental rights considered as important factors in the development of democracy: public access to environmental information; public participation in the decision-making process on environmental issues; public access to justice on environmental issues. These rights are implemented primarily through the formation of international environmental policy and international environmental legislation, especially the EU’s strategic position on the environment. This was legally enshrined in the Treaty on the European Community, which declared the EU’s aspirations for a high degree of protection, improving the quality of the environment and people’s standard of living. Over time, it became a starting point for the environmental policy and law of the EU, and then a duty for the implementation of national environmental legislation.
Zapewnienie prawa człowieka do zdrowego środowiska – przepisy normatywne i praktyka
Artykuł analizuje regulacje prawne i praktykę orzeczniczą ETPC dotyczącą zagwarantowania prawa do zdrowego środowiska. Wskazuje się, że na obecnym etapie rozwoju społeczeństw coraz częściej podnosi się kwestię rozumienia jednostki jako części ekosystemu. W związku z tym należy podkreślić, że obecny stan regulacji prawnej międzynarodowych stosunków środowiskowych uwidacznia potrzebę poważnej reformy, przede wszystkim pod względem zwiększenia skuteczności istniejących mechanizmów współpracy środowiskowej państw i stworzenia nowych mechanizmów takiej współpracy.
Realizacja tych praw polega przede wszystkim na kształtowaniu międzynarodowej polityki ochrony środowiska i odpowiedniego ustawodawstwa, a w szczególności na utrzymaniu strategicznej pozycji UE w dziedzinie środowiska, która została prawnie zapisana w Traktacie o Wspólnocie Europejskiej. Chodzi o deklarowaną przez Wspólnotę i chęć dążenia do zwiększenia zakresu ochrony środowiska, poprawy jego jakości i polepszenia standardu życia ludzi. Założenie to było punktem wyjścia do tworzenia polityki środowiskowej i prawa ochrony środowiska UE, a następnie wdrażania krajowego ustawodawstwa środowiskowego w poszczególnych państwach.
Wskazuje się, że naukowe uznanie i normatywna konsolidacja praw środowiskowych w prawie międzynarodowym są ważne dla rozwoju międzynarodowych koncepcji ochrony środowiska, opartych na ideach rozwiązywania problemów środowiskowych w interesie jednostki i całej ludzkości. Jest to również istotne dla tworzenia międzynarodowego systemu prawa ochrony środowiska.
Uderzającym przykładem międzynarodowego traktatu, który zabezpiecza prawa człowieka w zakresie ochrony środowiska, jest Konwencja Europejskiej Komisji Gospodarczej Organizacji Narodów Zjednoczonych o dostępie do informacji, udziale społeczeństwa w podejmowaniu decyzji oraz dostępie do sprawiedliwości w kwestiach dotyczących środowiska, przyjęta w dniu 25 czerwca 1998 r. w Aarhus (Dania) (konwencja z Aarhus). Określono w niej trzy główne rodzaje praw środowiskowych uznawanych za ważne czynniki rozwoju demokracji: publiczny dostęp do informacji o środowisku, udział społeczeństwa w procesie podejmowania decyzji dotyczących kwestii środowiskowych i publiczny dostęp do wymiaru sprawiedliwości w kwestiach środowiskowych. Prawa te są wdrażane przede wszystkim poprzez kształtowanie międzynarodowej polityki ochrony środowiska i międzynarodowego prawodawstwa w zakresie ochrony środowiska, w szczególności poprzez utrzymanie strategicznej pozycji UE w dziedzinie środowiska.
Dorota Murzyn, Wojciech Maciejewski
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 395-400
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.021.18317Magdalena Piech
Rocznik Administracji Publicznej, 2023 (9), 2023, s. 401-406
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.23.022.18318Data publikacji: 12.2022
Co-funded by the Erasmus+ Programme of the European Union
Anna Calik
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 9-24
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.001.16777Z biegiem czasu pojawia się coraz więcej narzędzi zwiększających aktywność obywatelską młodych ludzi na poziomie lokalnym. Formą przejawu tego zjawiska są młodzieżowe rady gminy. W wyniku ich działań młodzi ludzie zyskują szansę na zdobycie doświad- czenia i zastanowienie się nad kształtem polityki samorządowej. W Polsce istnieje już ponad 400 młodzieżowych rad gmin, w których działają aktywni członkowie, chcący zyskać wpływ na lokalne otoczenie. Zauważalny jest ogromny potencjał zaangażowania, który – odpowiednio wykorzystany – może znacząco powiększyć udział młodych ludzi w procesach decyzyjnych, a w dłuższej perspektywie przyczynić się do zwiększenia ich udziału w życiu politycznym.
W artykule przedstawiono funkcjonowanie młodzieżowych rad gmin jako formy partycypacji młodzieży na przykładzie Gminy Wielka Wieś. Autorka skupia się na kilku zagadnieniach uporządkowanych według kluczowych pytań. Czy młodzi ludzie podzie- lają ideę partycypacji obywatelskiej i chcą brać udział w jej propagowaniu? W jakich obszarach młodzież poprzez rady wpływa na zmiany w swoim środowisku lokalnym i jakie są tego konsekwencje? Jednocześnie autorka stara się zweryfikować hipotezę ba- dawczą, w myśl której funkcjonowanie młodzieżowych rad gmin – w tym Rady Gminy Wielka Wieś, przyczynia się do umacniania i upowszechniania wśród młodzieży idei partycypacji obywatelskiej. Młodzi ludzie, zyskując nawet marginalny wpływ na kształt regulacji na wczesnym etapie jej tworzenia, chętniej zaangażują się w jej wdrażanie później.
Rdzeniem metodycznym pracy jest analiza literatury przedmiotu, dobrych praktyk oraz cząstkowych wyników badań związanych z tematyką artykułu przeprowadzonych wśród radnych młodzieżowych rad gmin w Wielkiej Wsi.
Youth Municipal Council as a tool of civic participation of youth in the Wielka Wieś Commune
Over time, they are more and more tools emerging to increase civic participation of young people at the local level. A form of manifestation of a given phenomenon are the Youth Municipal Council. As a result of their activities, young people stand a chance to gain valuable experience and consider the shape of local government policy. In Poland, there are already over 400 Youth Municipal Councils in which there are active members who want to make a real contribution and influence the local environment. There is a noticeable great potential for youth involvement, which, if properly used, can significantly increase the participation of young people in decision-making processes and, in the longer term, contribute to increased participation in political life.
This article will present the example of the Youth Municipal Councils as a form of youth participation on the example of the Wielka Wieś Commune. The article focuses on several issues. Do young people share the idea of civic participation and want to take part in promoting it, and in what areas does the youth, through Youth Councils, influence changes in their local environment and what are the consequences of this? At the same time, it tries to verify the research hypothesis that the functioning of the Youth Municipal Councils – including the Wielka Wieś Commune, contributes to the strengthening and dissemination of the idea of civic participation among young people. Young people, gain- ing even marginal influence on the shape of the regulation at an early stage of its creation, will be more likely to become involved in its implementation later. The methodological core of the work is the analysis of the literature on the subject, good practices and partial research results related to the subject of the article among councilors from the Youth Municipal Councils in Wielka Wieś.
Keywords: commune, participation, local self-government, Youth Municipal Councils, active citizenship
Kinga Chrobak, Wiktoria Burek
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 25-39
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.002.16778Celem artykułu jest omówienie rozwiązań prawnych przyjętych w odpowiedzi na rozprzestrzeniającą się pandemię wirusa SARS-CoV-2 oraz ich usytuowanie w hierarchii źródeł prawa w Polsce. Analizie zostały poddane wybrane regulacje prawne przyjęte w związku z ogłoszeniem stanu epidemii wirusa COVID-19. Oceny zgodności covidowych źródeł prawa z hierarchią aktów prawnych wskazaną przez Konstytucję dokonano poprzez analizę wprowadzonych obostrzeń, takich jak: obowiązek zakrywania ust i nosa, zamykanie lokali gastronomicznych bądź ograniczenia w ich funkcjonowaniu, realizację zasady jawności na rozprawach sądowych czy naruszenie zasady niedyskryminacji przedsiębiorców. Równocześnie w pracy podjęto problem wprowadzenia jednego z przewidzianych przez Konstytucję stanów wyjątkowych. Artykuł oparty został na merytorycznych przepisach prawa, orzeczeniach sądowych oraz komentarzach osób specjalizujących się w prawie konstytucyjnym. Stanowi jednocześnie komparatystyczne ujęcie regulacji covidowych oraz fundamentalnych praw wynikających z Konstytucji RP.
Covidium legislation in the light of the hierarchy of sources of law in Poland – selected aspects
The aim of the article is to discuss legal solutions adopted in response to the spreading SARS-CoV-2 virus pandemic and their location in the hierarchy of sources of law in Poland. Selected legal regulations adopted in connection with the announcement of the COVID-19 virus epidemic have been analysed. The assessment of compliance of Covidian sources of law with the hierarchy of legal acts indicated by the Constitution is made through an analysis of the introduced restrictions, such as: the obligation to cover mouths and noses, closure of catering establishments or restrictions on their operation, implementation of the principle of openness in court hearings or violation of the principle of non-discrimination of entrepreneurs. At the same time, the paper addresses the problem of the introduction of one of the states of emergency provided for by the Constitution. The article is based on substantive legal provisions, court rulings and commentaries by persons specialising in constitutional law. At the same time, it provides a comparative account of the ‘covidium regulations’ and fundamental rights under the Constitution of the Republic of Poland.
Keywords: Constitution of the Republic of Poland, COVID-19, sources of law, restrictions, state of emergency
Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 40-54
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.003.16779Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest status prawny Prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych. Prezes pełni funkcję centralnego organu administracji rządowej właściwego w sprawach substancji chemicznych i ich mieszanin. Jego funkcjonowanie uzasadnione jest zagrożeniami dla życia i zdrowia ludzkiego oraz środowiska naturalnego, jakie wiążą się z produkcją i obrotem substancjami chemicznymi. W artykule omówiono, na podstawie właściwych aktów prawnych, zadania Prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych. Zdaniem autora zasadnicze znaczenie dla właściwego wykonywania tych zadań ma współpraca Prezesa z instytucjami międzynarodowymi, zwłaszcza z Komisją Europejską oraz Europejską Agencją Chemikaliów. Dzięki niej możliwe jest podejmowanie jednolitych działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa chemicznego w ramach Unii Europejskiej.
The President of the Bureau for Chemical Substances
The subject of the analysis in this article is the legal status of the President of the Bureau for Chemical Substances. The President acts as the central government administration body responsible for chemical substances and their mixtures. Its functioning is justified by the threats to human life and health as well as the natural environment, which are associated with the production and trade of chemical substances. The article discusses, on the basis of relevant legal acts, the tasks of the President of the Bureau for Chemical Substances. In the author’s opinion, cooperation with international institutions, especially the European Commission and the European Chemicals Agency, is essential for the proper performance of the tasks by the President of the Bureau for Chemical Substances. Thanks to it, it is possible to take uniform actions to ensure chemical security within the European Union.
Keywords: the President of the Bureau for Chemical Substances, chemical substances, chemical security, the European Chemicals Agency, Good Laboratory Practice
Aleksandra Faron
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 55-75
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.004.16780
Artykuł dotyczy problematyki czasu w funkcjonowaniu urzędu gminy, jego wpływu na działanie urzędu zarówno w kontekście pracowników, jak i wójta oraz audytu wewnętrznego. Analizowano także, w jaki sposób przekłada się to na satysfakcję mieszkańców gmin załatwiających swoje sprawy w urzędach. Wymienione płaszczyzny funkcjonowania urzędu wiążą się bezpośrednio z pracą wójta, w swojej strukturze są natomiast usytuowane najbliżej obywateli. Organ, jakim jest wójt, a także jego pracownicy mają więc ogromny wpływ na realizację zasady subsydiarności, zgodnie z którą decyzje dotyczące obywateli powinny być podejmowane na szczeblach jak najniższych i jak najbliższych tym obywatelom. Audyt wewnętrzny usprawnia funkcjonowanie dwóch wskazanych powyżej płaszczyzn, ponadto jest przejawem realizacji zasady dobrej administracji publicznej. Wybór wszystkich trzech płaszczyzn jako przedmiotu analizy ma więc pokazać praktyczny wymiar wartości, jaką jest czas, a tym samym wskazać jego istotność w funkcjonowaniu urzędu gminy. Badanie zagadnienia zostało przeprowadzone w oparciu o literaturę naukową dotyczącą pojęcia czasu i czasu w prawie administracyjnym, a także analizę dokumentów z praktyki administracyjnej, tj. zarządzeń wójtów i regulaminów organizacyjnych urzędów gmin, oraz wyniki badań statystycznych. W celu lepszego zrozumienia zagadnienia zostały omówione definicje czasu, czasu w prawie administracyjnym, urzędu i urzędu gminy. Rezultatem przeprowadzonych analiz są konkluzje dotyczące rozwiązań prawnych zaproponowanych przez prawodawców w regulaminach pracy czy regulaminach organizacyjnych urzędów gmin, a także wnioski dotyczące modyfikacji czasu pracy pracowników na potrzeby urzędów.
Axiology of administrative law. The correlation between time and functionality of a municipal office
The article incorporates the subjects of time in municipal office. The aim of the article is examining the time’s influence on the work of municipal offices, in particular mayor, officials, the connotation between time and internal audit and also examine the influence of municipal office’s work at clients’ satisfaction. The above levels of functioning of the office are directly related to its work, while in their structure they are located closest to the citizens. A body such as the mayor, as well as his employees, therefore have a great impact on the implementation of the principle of subsidiarity. According to the principle of subsidiarity, all decisions affecting citizens should be made at the lowest possible levels and as quickly as possible to those citizens. Internal audit improves the functioning of the two planes indicated above, moreover, it is a manifestation of the implementation of the principle of good public administration. Thus, the choice of all three planes as the subject of the following analysis is intended to show the practical dimension of the value of time, and thus indicate its relevance in the functioning of the municipal office. The examination of cases was carried out on the basis of specialistic literature concerning the meanings of time in administrative law and also of mayor’s orders, the organization regulations in municipal office and statistical survey. In the aim of better understanding of the issue, the author discussed the definition of time, time in administrative law, the office and the municipal office. The results of the examinations are the conclusion of a legal solution – introducing the concept of time and term to the legal acts in the municipal office and also the conclusions of time work’s modifications.
Keywords: axiology, time, time in administrative law, municipal office, mayor
Katarzyna Krzywicka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 76-87
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.005.16781W dniu 24 lutego 2022 r. Federacja Rosyjska dokonała ataku zbrojnego na terytorium Ukrainy, w wyniku czego doszło do wybuchu wojny i masowego napływu obywateli Ukrainy do Polski. W związku z tym konieczne stało się ustawowe uregulowanie spraw dotyczących uchodźców. Dokonano tego w ustawie o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, wskazującej sposób świadczenia pomocy oraz postępowania w sprawach dotyczących obywateli Ukrainy, których pobyt na mocy powyższej ustawy uznaje się za legalny. Szerokie kompetencje przyznane przez ustawę niektórym podmiotom państwowym mogą wzbudzać wątpliwości. W opracowaniu omówiono zadania i uprawnienia przyznane na podstawie powyższej ustawy wojewodzie, analizując ich zasięg oraz oceniając ich celowość i racjonalność. Artykuł kończą propozycje de lege ferenda, których wprowadzenie pozwoliłoby usprawnić wykonywanie zadań dotyczących pomocy obywatelom Ukrainy przez wojewodę oraz rozwiać wątpliwości, jakie wzbudzają niektóre zapisy ustawy.
The issue of new competences of the voivode in the light of the special act on helping Ukrainian citizens. Selected aspects
On 24 February 2022. The Russian Federation launched an armed attack on the territory of Ukraine, resulting in an outbreak of war and a massive influx of Ukrainian citizens into Poland. Consequently, it became necessary to regulate refugee issues by law. This was done in the Law on Assistance to Citizens of Ukraine in Connection with the Armed Conflict on the Territory of that State, indicating the manner in which assistance is to be provided and the proceedings in cases concerning citizens of Ukraine whose stay is deemed legal under the above law. The broad powers granted by the Act to certain state entities may raise questions. The paper discusses the tasks and powers granted under the above Act to the provincial governor, analysing their scope and assessing their expediency and rationality. The article concludes with de lege ferenda proposals, the introduction of which would make it possible to improve the performance of tasks concerning the assistance of Ukrainian citizens by the provincial governor and to dispel doubts raised by certain provisions of the Act.
Keywords: powers of voivode, de lege ferenda proposals for a special law, aid to citizens of Ukraine, war in Ukraine, special law on aid to citizens of Ukraine
Marek Stych
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 88-107
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.006.16782Celem prezentowanego artykułu jest analiza wpływu przepisów konstytucyjnych na funkcjonowanie samorządu zawodowego oraz ich późniejszego rozwijania w przepisach ustawowych. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania, jakie rozwiązania konstytucyjne dotyczące samorządu zawodowego przyjęto w konstytucjach II i III RP, które z przepisów konstytucyjnych bardziej sprzyjały funkcjonowaniu samorządu i na jakie bariery natrafiał w swoim funkcjonowaniu samorząd w efekcie wprowadzania przepisów konstytucyjnych w II i w III RP. W tekście postawiono hipotezę, że przepisy konstytucyjne II RP w szerszym zakresie sprzyjały funkcjonowaniu samorządu zawodowego niż analogiczne przepisy w III RP, a żeby ją potwierdzić, wykorzystano metodę dogmatycznoprawną z zastosowaniem techniki analizy dokumentów wtórnych i pierwotnych.
Constitutionalization of self-government in the basic laws of the Second and Third Republics of Poland as a rationale for establishing professional self-governments (the case study of pharmacists’/pharmaceutical self-government)
The aim of the article is to analyze the impact of constitutional provisions on the functioning of professional self-government and their further development in statutory provisions. The author seeks to answer the following questions: what constitutional solutions regarding professional self-government were adopted in the constitutions of the Second and Third Republics of Poland, which constitutional provisions were more conducive to the functioning of self-government, and what barriers it encountered as a result of the introduction of constitutional provisions in the Second and Third Republics of Poland. A hypothesis has been put forward in the paper that the constitutional provisions of the Second Polish Republic were more conducive to the functioning of professional self-government than similar provisions in the Third Polish Republic. In order to confirm the hypothesis, the dogmatic and legal method was employed in the article, which enabled an analysis of secondary and primary documents.
Keywords: professional corporations, pharmacists, self-government in constitutions
Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 108-124
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.007.16783Celem artykułu jest przedstawienie roli jednego z elementów ramowych kontroli zarządczej – informacja i komunikacja, który stanowi podstawę partycypacyjnego zarządzania w sektorze publicznym. Procesy komunikowania się są ważnym elementem partycypacji, a co za tym idzie narzędzia komunikacji należą do instrumentów zarządzania publicznego o charakterze partycypacyjnym. W opracowaniu wykorzystano metody analizy aktów obowiązującego prawa, standardów, źródeł, dokumentów, zaleceń i wytycznych Ministra Finansów z obszaru wdrażania kontroli zarządczej, których wyniki są rezultatem zastosowania metod indukcji i dedukcji opisowej. Efektem pracy jest potwierdzenie użyteczności i ważnej funkcji, jaką pełni informacja i komunikacja, a także zaprezentowanie ich przepływu w systemie kontroli zarządczej jako istotnego elementu partycypacji społecznej w jednostkach sektora finansów publicznych.
The system of external communication as an element of management control – participation and communication in local government units
The aim of the article is to present the role of one of the elements of this framework management control „information and communication” which is the basis for participatory management in the public sector. Communication processes are an important and fundamental element of participation, and consequently, communication tools belong to participatory public management instruments. The study uses methods of analysis of acts of applicable law, standards, sources, documents, recommendations and guidelines of the Minister of Finance in the area of implementation of management control, the results of which are the outcomes of the use of methods of induction and descriptive deduction. The result is a confirmation of the usefulness and importance of „information and communication” and their flow in the management control system as an important element of social participation in public finance sector units.
Keywords: „information and communication”, management control, participation, local government units, public finance sector
Piotr A. Tusiński
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 125-171
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.008.16784II Rzeczpospolita Polska implementowała w pierwszych latach niepodległości znaczącą część dorobku parlamentaryzmu zachodnioeuropejskiego w zakresie funkcji kontrolnej egzekutywy (rządu). O ile na Zachodzie uprawnienia kontrolne parlamentu w stosunku do rządu podlegały w większości regulacji prawnozwyczajowej, o tyle w Polsce i innych państwach odrodzonych lub powstałych w Europie po I wojnie światowej gros z nich stało się przedmiotem regulacji prawnopozytywnej na poziomie konstytucji, ustaw zwykłych i/lub regulaminów parlamentarnych. W Polsce w tym zakresie stosunkowo dużą rolę odgrywało prawo i zwyczaje kształtowane w drodze praktyki parlamentarnej. W okresie II Rzeczypospolitej obowiązywały następujące po sobie trzy systemy ustrojowo-konstytucyjne – tzw. Małej konstytucji z 1919 r., Konstytucji marcowej z 1921 r. (od grudnia 1922 r.) oraz Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Kontrola rządu przez parlament rozwinięta była w najszerszym zakresie w okresie tzw. rządów parlamentarnych, tj. w latach 1919–1926. Po zamachu majowym rozpoczął się, widoczny głównie w obszarze praktyki ustrojowej i parlamentarnej, proces stopniowego ograniczania funkcji kontrolnej parlamentu, który znalazł swoje ostateczne określenie prawne w przepisach ustawy zasadniczej z kwietnia 1935 r. Funkcja kontrolna parlamentu sprawowana była zrazu przez Sejm Ustawodawczy, a następnie od końca 1922 r. przez Sejm i Senat (ten drugi w stosunkowo skromnym zakresie). Z uwagi na kryterium czasu podejmowania działań kontrolnych kontrolę parlamentarną rządu dzielono w doktrynie przedwojennej na wstępną i następną (następczą). Doktryna powojenna, w ślad za stanowiskiem sformułowanym w nauce niemieckiej w drugiej połowie XIX w., wyróżniła też kontrolę bieżącą. Realizacja funkcji kontrolnej parlamentu w II RP obejmowała bardzo bogaty katalog narzędzi (środków) oddziaływania na rząd. Doktryna przedwojenna porządkowała je według kryterium czasu podejmowania działań kontrolnych bądź ich celowości. Po II wojnie światowej, w oparciu o kryterium systemowe, wyróżniono zwykłe (debata plenarna nad polityką rządu, zapytania i interpelacje poselskie) oraz poszerzone (powoływanie stałych i nadzwyczajnych komisji parlamentarnych, posiadających m.in. kompetencje kontrolne lub śledcze) środki kontroli, a także ustawową kontrolę wstępną (uchwalanie budżetu, wyrażanie zgody na ratyfikacje umów międzynarodowych i wydawanie niektórych aktów administracyjnych), które to narzędzia są charakterystyczne dla systemów parlamentarnych zakładających przewagę parlamentu nad rządem. W innym ujęciu instrumenty kontroli parlamentarnej podzielono (na gruncie Konstytucji marcowej) na środki kontroli tradycyjne (interpelacje, komisje śledcze, absolutorium, kontrola długów państwa, zatwierdzanie czasowego ograniczenia praw i wolności obywatelskich) i wynikające z zasad parlamentarno-gabinetowej formy rządów (debata nad exposé premiera, zadawanie pytań, wysłuchiwanie przedstawicieli rządu na plenum i w komisjach, uchwalanie rezolucji) oraz na sankcje stosowane w wyniku kontroli (m.in. pociąganie rządu i poszczególnych ministrów do odpowiedzialności politycznej i konstytucyjnej). W doktrynie i praktyce parlamentarnej największe różnice zdań w odniesieniu do charakteryzowanej problematyki wywoływały i wywołują po dzień dzisiejszy, oprócz zagadnień systematyzujących, takie kwestie, jak: zakres i narzędzia wstępnej kontroli parlamentarnej, kontrola ustawodawstwa dekretowego, zakres i skutki interpelacji i zapytań parlamentarnych, nadzwyczajne komisje śledcze, odpowiedzialność polityczna i parlamentarna oraz konstytucyjna egzekutywy.
The parliamentary control of the government in the constitutional systems of the II Republic in the discourse of the Polish pre-war and contemporary doctrine
The Second Republic of Poland implemented in the first years of independence a significant part of the achievements of Western European parliamentarism with regard to the control function of the executive (government). While in the West the parliament’s powers of scrutiny over the government were mostly subject to regulation by ordinary law, in Poland and other states revived or established in Europe after World War I, the bulk of them became the subject of legal regulation at the level of constitutions, ordinary laws and/or parliamentary rules of procedure. In Poland, law and customs shaped through parliamentary practice played a relatively large role in this regard. During the Second Republic, there were three consecutive constitutional systems in force – the so-called Little Constitution of 1919, the March Constitution of 1921. (since December 1922) and the April Constitution of 1935.The control of the government by parliament was developed to the fullest extent during the period of so-called parliamentary rule, i.e. in the years 1919–1926. After the May coup began, visible mainly in the area of political and parliamentary practice, the process of gradual reduction of the control function of parliament, which found its final legal definition in the provisions of the Basic Law of April 1935. The control function of parliament was exercised at first by the Legislative Sejm, and then, from the end of 1922, by the Sejm and the Senate (the latter to a relatively modest extent). With regard to the criterion of the timing of control activities, parliamentary control of the government was divided in pre-war doctrine into preliminary and subsequent (follow-up). The post-war doctrine, following the position formulated in German science in the second half of the 19th century, also distinguished current control. Implementation of the parliament’s control function in the Second Republic included a very rich catalog of tools (means) of influencing the government. The pre-war doctrine organized them according to the criterion of the timing of control measures or their expediency. After World War II, based on the systemic criterion, ordinary (plenary debate on government policy, parliamentary inquiries and interpellations) and extended (appointment of stand- ing and extraordinary parliamentary committees with, among other things, controlling or investigative powers) means of control were distinguished, as well as statutory preliminary control (passing the budget, giving consent to the ratification of international agreements and issuing certain administrative acts), which tools are characteristic of parliamentary systems assuming the supremacy of parliament over the government. In another view, the instruments of parliamentary control were divided (on the basis of the March Constitution) into traditional means of control (interpellations, committees of inquiry, discharge, control of state debts, approval of temporary restrictions on civil rights and freedoms) and those arising from the principles of the parliamentary-cabinet form of government (debate on the prime minister’s exposé, asking questions, hearing government representatives in plenary and in committees, passing resolutions), as well as sanctions applied as a result of control (such as holding the government and individual ministers politically and constitutionally accountable). In doctrine and parliamentary practice, the greatest differences of opinion with regard to the characterized issues arose and continue to this day, in addition to systematizing issues, such issues as the scope and tools of preliminary parliamentary control, the control of decree legislation, the scope and effects of parliamentary interpellations and questions, extraordinary committees of inquiry, political and parliamentary and constitutional responsibility of the executive branch.
Keywords: oversight function, parliamentary control of the government, Small Constitution of 1919, March Constitution of 1921, April Constitution of 1935, positive law, custom law, parliamentary custom, parliamentary practice, government control tools (means), Prime Minister’s exposé, vote of confidence, vote of no confidence, interpellations, discharge, investigative committees, parliamentary resolutions, control of decree legislation, parliamentary inquiries, hearing of the minister, State debt control, political responsibility of the government, parliamentary accountability of the government, constitutional responsibility of the government
Dominika Zięba
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 172-183
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.009.16785Artykuł porusza problematykę korelacji pomiędzy budżetem obywatelskim a procesem rewitalizacji na przykładzie rozwiązań przyjętych w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie od 2019 r. budżet obywatelski wykorzystywany jest jako jedno z narzędzi rewitalizacji. Ostrów Wielkopolski był pierwszym polskim miastem, w którym zastosowano tego typu rozwiązania. W ramach realizowanego corocznie budżetu obywatelskiego wyodrębniona została tam kategoria zadań rewitalizacyjnych, w której dofinansowaniem objęte mogły być zgłoszone i wybrane przez mieszkańców projekty społeczne realizowane na obszarzerewitalizacji. W artykule zaprezentowano założenia oraz wyniki wdrażania rewitalizacyjnego budżetu obywatelskiego w Ostrowie Wielkopolskim, na podstawie których autorka dokonała analizy możliwości wykorzystania instytucji budżetu obywatelskiego w prowadzonym przez gminy kompleksowym procesie rewitalizacji.
Civic participatory budget in the revitalization process – the example of Ostrów Wielkopolski
The article focuses on the issue of the correlation between the civic budget and the revitalization process on the example of solutions adopted in Ostrów Wielkopolski, where the civic budget has been used as one of the revitalization tools. Ostrów Wielkopolski was the first Polish city to use such solutions. From 2019, the category of revitalization tasks is separated as part of the annual civic budget of Ostrów Wielkopolski, in which co-financing can be provided for selected by residents social projects implemented in the revitalization area. The article presents the assumptions and results of the implementation of the civic budget as a revitalization tool in Ostrów Wielkopolski, on the basis of which the author analyzed the possibility of using the civic budget institution in the comprehensive revitalization process conducted by local governments.
Keywords: civic budget, revitalization, participation, urban regeneration, local government policy
Franciszek Nowak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 184-205
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.010.16786Pojęcie zrównoważonego rozwoju, powstałe w drugiej połowie XX w. jako odpowiedź na narastający kryzys środowiskowy oraz nierówności między krajami tzw. północy a krajami południa, zostało inkorporowane do polskiego porządku prawnego jako jedna z naczelnych zasad ustrojowych oraz zasad prawa ochrony środowiska. Mimo pierwotnego ratio wyartykułowania zasady zrównoważonego rozwoju, jaką było m.in. ograniczenie najbardziej szkodliwych dla środowiskach przejawów działalności ludzkiej, w teorii i praktyce prawa służy ona raczej jako uzasadnienie realizacji przedsięwzięć mogących wywierać znaczący negatywny wpływ na środowisko, mimo przemawiających przeciwko takim działaniom argumentów z dziedziny ochrony środowiska, a jej funkcja jest marginalizowana. Wydaje się, że taka interpretacja nie jest prawidłowa. Zgodnie z obowiązującym prawem w dobie kryzysu klimatycznego nacisk powinien być położony głównie na limitującą funkcję zasady zrównoważonego rozwoju, a określone zgodnie z nią granice, w jakich działalność ludzi powinna być realizowana, mogą być obiektywnie, naukowo opisane. Granice te wyznacza zachowanie równowagi przyrodniczej oraz trwałość podstawowych procesów przyrodniczych, koniecznych do funkcjonowania społeczeństwa w szerszej perspektywie czasowej. Uznanie, że zasada zrównoważonego rozwoju powinna przede wszystkim ograniczać działalność ludzi i wzmacniać zasady ochrony środowiska, mogłaby przyczynić się do zapobiegania najgorszym skutkom kryzysu klimatycznego przez powstrzymanie się od realizacji inwestycji uniemożliwiających zatrzymanie globalnego ocieplenia na poziomie 1,5°C.
The limiting function of the sustainable development principle
The concept of sustainable development, created in the second half of the twentieth century, as a response to the growing environmental crisis and inequalities between the countries of the so-called North and South, was incorporated into the Polish legal system as one of the main principles of political system and environmental protection law. Despite the primary ratio of incorporation of the sustainable development principle, which was i.a. limitation of the most environmentally harmful aspects of human activities, in the theory and practice of law, it rather serves as a justification for the realization of projects that may have a significant negative impact on the environment, despite the arguments speaking against in the field of environmental protection, and its function is marginalized. It seems that this interpretation is not correct. According to the law in force, in the time of the climate crisis, the emphasis should be put mainly on the limiting function of the sustainable development principle, and the limits in which the human activity should be realized have been set in it and can be objectively, scientifically determined. These limits are determined by maintaining natural balance and persistence of the basic natural processes necessary for the society to function in a wider time perspective. Recognition that the principle of sustainable development should predominantly limit human activity and strengthen the principles of environmental protection could contribute to preventing the worst effects of the climate crisis, by refraining from executing investments that would make it impossible to stop global warming at 1.5°C.
Keywords: sustainable development, global warming, environment, planetary boundaries, limiting function
Antonia Stefania Quissa
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 206-218
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.011.16787The family separation between immigrant – refugee parents and their children is a global phenomenon. This research is focused on the dissociation that is taking place during transportation from the countries of origin to receiving countries. Every year United States accept thousands of immigrants from Central America who are segregated under ‘zero-tolerance’ immigration policy (ZTP). However, the same issue afllicts refugees who are trying to cross the Central Mediterranean Sea to enter Europe. But then, United States and European Union established legislations and bills to prevent that kind of parting and to promote the family’s reconnection. The key strength is the impact of separation, as a toxic experience during childhood, is intolerable for all the members of family. Children experience trauma, which affects their mental and physical health. Additionally, parents develop depression, Post-traumatic stress disorder (PTSD) and become victims of suicide. Finally, family unity protects children’s lives and supports family’s integration in the host countries.
Keywords: family separation, family reunification, refugees, immigrants, children
Rozdzielanie uchodźców-imigrantów i ich dzieci podczas podróży
Rozdzielenie rodziców imigrantów – uchodźców z ich dziećmi jest zjawiskiem globalnym. Niniejsze badania koncentrują się na rozdzielaniu rodzin podczas podróży z krajów pochodzenia do krajów przyjmujących. Każdego roku Stany Zjednoczone przyjmują tysiące imigrantów z Ameryki Środkowej, którzy są segregowani w ramach polityki imigracyjnej „zero tolerancji” (ZTP). Ten sam problem dotyczy uchodźców, którzy próbują przekroczyć Morze Śródziemne, aby dostać się do Europy. Stany Zjednoczone i Unia Europejska opracowały przepisy i projekty ustaw, aby zapobiec tego rodzaju rozłąkom i wspierać ponowne połączenie rodzin. Kluczową kwestią jest traumatyczny wpływ separacji na poszczególnych członków rodziny. Dzieci doświadczają traumy, która wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Rodzice popadają w depresję, cierpią na zespół stresu pourazowego (PTSD), co może prowadzić nawet do samobójstw. Jedność rodziny chroni zatem życie dzieci i wspomaga integrację rodziny w krajach przyjmujących.
Kazimierz Bandarzewski
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 219-238
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.012.16788Prawo własności stanowi jedno z praw podstawowych objętych regulacją Unii Europejskiej. Wprawdzie unijny system prawny nie zawiera samej definicji własności, jednak poprzez zakreślenie w art. 17 ust. 1 Karty praw podstawowych UE granic ingerencji w to prawo wyznacza wyraźną i nieprzekraczalną granicę ustawodawstwom krajowym państw członkowskich UE co do zakresu ingerencji. Polski porządek prawny spełnia wymagania wynikające z art. 17 ust. 1 Karty, gwarantując właścicielowi zarówno zakres kształtowania prawa własności aż do granic naruszenia jego istoty, jak i możliwość wywłaszczenia tylko dla celów publicznych i za słusznym odszkodowaniem. Dokonywana przez sądy administracyjne zarówno restrykcyjna wykładnia celu publicznego, jak i przestrzeganie ustalania słusznego odszkodowania w pełni mieści się w granicach regulacji art. 17 ust. 1 i art. 52 ust. 1 Karty. Nie zawsze słuszne odszkodowanie będzie stanowiło pełne odszkodowanie, co jednak nie jest sprzeczne z prawem unijnym. Rolą polskich sądów administracyjnych jest przestrzeganie postanowień Karty praw podstawowych w zakresie zapewnienia właścicielom należytej ochrony ich prawa własności, jak i dokonywanie oceny, czy krajowe ustawodawstwo nie jest z postanowieniami tej Karty sprzeczne. W przypadku uznania, że konkretny przepis ustawowy narusza treść np. art. 17 ust. 1 Karty, sądy administracyjne powinny, powołując się na zasadę pierwszeństwa pierwotnego prawa unijnego, stosować przepisy Karty praw podstawowych.
The scope of the protection of property rights resulting from Art. 17 sec. 1 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union and the jurisprudence of Polish administrative courts
The right to property is one of the fundamental rights regulated by the European Union. Although the EU legal system doesn’t contain the very definition of ownership, by deleting in Art. 17 sec. 1 of the EU Charter of Fundamental Rights, the limits of interference with this right are defined by a clear and impassable boundary for the national laws of the EU Member States as to the scope of the interference. The Polish law system meets the requirements of Art. 17 sec. 1 of the Charter, guaranteeing the owner both the scope of shaping the right to property right up to the limits of violating its essence, and the possibility of expropriation only for public purposes and for just compensation. Both the restrictive interpretation of the public purpose and the observance of the determination of fair compensation by administrative courts fully fall within the scope of Art. 17 sec. 1 and art. 52 sec. 1 of the Charter. Not always just compensation will be full compensation, which, however, is not contrary to EU law. The role of the Polish Administrative Courts is to comply with the provisions of the Charter of Fundamental Rights in the scope of ensuring that owners have proper protection of their property rights, and to assess whether domestic legislation is not inconsistent with the provisions of this Charter. If is it found that a specific statutory provision violates the content of, for example, art. 17 sec. 1 of the Charter, administrative courts should apply the provisions of the Charter of Fundamental Rights, relying on the principle of primacy of primary EU law.
Keywords: ownership, shaping of the right of ownership, compensation, expropriation, scope of judicial of administration’s courts of control
Leta Bardjieva Miovska
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 239-254
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.013.16789The special investigative measures are ante delictum measures, introduced in the Republic of North Macedonia as part of the Law on Amendments to the Law on Criminal procedure in 2004. The starting hypothesis of this paper refers to the inviolability of the respect of human rights during the implementation of the special investigative measures, which counterpoise a fundament in the aspect of reformed functioning of the security sector, according to the principles of good governance. The additional variable in relation to the hypothesis is that the arbitrariness and/or abuse of the application of the special investigative measures can undermine the protection of the core values which they are intended to protect. The methodology applied for creating this paper is both qualitative and quantitative, depicting analysis of the national legislative framework and international standards, interpretation of guidelines and manuals for the special investigative measures enforcement by the relevant institutions, comparison, as well as measuring trends in the appliance of the measures.
Keywords: investigations, measures, procedures, security sector reform, human rights
Stosowanie specjalnych środków dochodzeniowych w Republice Macedonii Północnej – przepisy prawne i aspekty praw człowieka
Szczególnymi czynnościami śledczymi są środki ante delictum, wprowadzone w Republice Macedonii Północnej w ramach ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu karnym w 2004 r. Hipoteza wyjściowa niniejszego opracowania dotyczy nienaruszalności poszanowania praw człowieka w trakcie realizacji szczególnych czynności śledczych, stanowiących fundament zreformowanego funkcjonowania sektora bezpieczeństwa zgodnie z zasadami dobrego rządzenia. Dodatkową zmienną w odniesieniu do hipotezy jest to, że arbitralność i/lub nadużycie zastosowania specjalnych środków dochodzeniowych może podważyć ochronę podstawowych wartości. Metodologia zastosowana przy tworzeniu niniejszego opracowania ma charakter zarówno jakościowy, jak i ilościowy, zawiera ono bowiem analizę krajowych ram prawnych i norm międzynarodowych, interpretację wytycznych i podręczników do wykonywania specjalnych czynności dochodzeniowych przez odpowiednie instytucje, porównanie, a także pomiar trendów w stosowaniu omawianych środków.
Dragoș Lucian Ivan, Teodor Manea
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 255-264
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.014.16790This scientific research shall explore the recent jurisprudence of the Court of Justice of the EU on the rule of law regarding Poland, Hungary and Romania. We shall strive to identify the nexus between the ground-breaking judgments and the prospects for criminal legislation and criminal investigation by analysing the arguments of the parties and the reasoning of the courts. We believe that judgements in the cases of Poland, Hungary and Romania represent the Court of Justice’s incrementalist response to a perceived process of rule of law backsliding which was perceived as a threat to EU values at the community level and as a threat to the ability of the justice system to prevent corruption at the national level. Backsliding is believed to first emerged in Hungary before spreading to Poland, but serious cases were already existing in Romania.
Keywords: CJEU, case law, criminal legislation, criminal investigation
Wpływ kolizji orzecznictwa TSUE i Trybunału Konstytucyjnego w Rumunii w sprawach dotyczących praworządności na ustawodawstwo karne, postępowanie karne i walkę z korupcją
W opracowaniu przeanalizowano najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie praworządności odnoszące się do Polski, Węgier i Rumunii. Poprzez analizę argumentów stron i stanowisk sądów spróbowano ustalić związek pomiędzy przełomowymi wyrokami a zmianami w ustawodawstwie karnym i postępowaniu karnym. Zdaniem autorów wyroki w sprawach Polski, Węgier i Rumunii stanowią inkrementalną odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości na dostrzeżony proces odchodzenia od rządów prawa, który postrzegany jest jako zagrożenie zarówno dla wartości UE na poziomie wspólnotowym, jak i dla funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w zapobieganiu korupcji na poziomie krajowym. Uważa się, że zjawisko odchodzenia od rządów prawa pojawiło się najpierw na Węgrzech, a następnie rozszerzyło się na Polskę, jednak poważne przypadki występowały również w Rumunii.
Martyna Wilbrandt-Gotowicz
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 265-283
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.015.16791Przedmiotem opracowania jest analiza zmian doręczeń elektronicznych w postępowaniu administracyjnym dokonana w następstwie wejścia w życie z dniem 5 października 2021 r. większości przepisów ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, w tym nowelizujących przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Przedstawiono założenia nowego systemu e-doręczeń, wskazując na zasady doręczeń elektronicznych oraz podstawowe pojęcia i instytucje wprowadzane przez ustawodawcę (adres do doręczeń elektronicznych, skrzynka doręczeń, publiczna i kwalifikowana usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego, publiczna usługa hybrydowa, podmioty publiczne i niepubliczne). Następnie omówiono zmiany Kodeksu postępowania administracyjnego, wskazując w szczególności na nowe ujęcie zasady pisemności oraz dyrektywy w zakresie sposobu doręczeń. W podsumowaniu przedstawiono ocenę wprowadzanej transformacji e-doręczeń w postępowaniu administracyjnym.
Transformation of e-delivery in administrative proceedings – comments on the Act of November 18, 2020 on electronic deliveries
The subject of the study is ananalysis of changes to electronic deliveries in administrative proceedings made following the entry into force on 5 October 2021 of most of the provisions of the Act of November 18, 2020 on electronic deliveries, including amendments to the Code of Administrative Procedure. The assumptions of the new e-delivery system were presented, indicating the principles of electronic delivery as well as the basic concepts and institutions introduced by the legislator (electronic delivery address, delivery box, public and qualified electronic registered delivery service, public hybrid service, public and non-public entities). Then, the changes to the Code of Administrative Procedure were discussed, pointing in particular to the new approach to the principle of writing and the directive regarding the method of delivery service. The summary presents the evaluation of the introduced transformation of e-delivery in administrative proceedings.
Keywords: delivery service, public electronic registered delivery service, qualified electronic registered delivery service, public hybrid service, administrative proceedings
Julia Bernacka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 284-306
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.016.16792W artykule poruszone zostały kwestie bezzałogowych statków powietrznych, czyli dronów, w kontekście jednego z praw podstawowych – prawa do prywatności. Skupiono się w nim głównie na dronach wykorzystywanych do celów rozrywkowych. Pierwsza część artykułu stanowi wprowadzenie w zagadnienie prywatności na kanwie prawa Unii Europejskiej oraz polskiego ustawodawstwa, a także analizę problemu w świetle wartości Karty praw podstawowych UE. W dalszej części autorka poszukuje odpowiedzi na pytania, czym są bezzałogowe statki powietrze, w jaki sposób korzystanie z nich jest uregulowane prawnie oraz – przede wszystkim – czy współcześnie prywatność obywateli może być w jakiś sposób zagrożona przez wykorzystywanie dronów. Następnie przechodzi do rozważań na temat możliwych naruszeń, w tym również w aspekcie ochrony danych osobowych. Zakończenie to zwięzłe podsumowanie poruszonej tematyki oraz zestawienie wyników analizy z gwarancjami wynikającymi z Karty praw podstawowych UE.
Privacy in the era of drones in the light of the values of the Charter of Fundamental Rights of the European Union
The article presents the issues of unmanned aerial vehicles, i.e. drones, in the context of one of the fundamental rights – the right to privacy. However, the author focuses mainly on drones used for entertainment purposes. The first part of the article is an introduction to the issue of privacy on the basis of European Union law and Polish legislation, as well as an analysis of the problem in the light of the value of the EU Charter of Fundamental Rights. Later on, she looks for answers to the questions: what are unmanned aerial vehicles, how is their use legally regulated and above all, whether today the privacy of citizens may be in some way threatened by drones. Then the author goes on to consider possible violations, also in the aspect of personal data protection. The conclusion is a concise summary of the issues discussed and a comparison of the results of the analysis with the guarantees resulting from the EU Charter of Fundamental Rights.
Keywords: right to privacy, drones, unmanned aerial vehicles, personal data, Charter of Fundamental Rights
Marcin Galent
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 307-325
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.017.16793Wybuch globalnego kryzysu finansowego w 2007 r. obnażył liczne konstrukcyjne wady w architekturze strefy euro. Z dzisiejszej perspektywy wiadomo, że bez szybkich działań wykraczających poza ramy prawne Traktatów i kompetencje organów unijnych, strefa euro najprawdopodobniej by upadła. Te wady konstrukcyjne są powoli usuwane poprzez wdrażanie „niekonwencjonalnych” polityk monetarnych prowadzonych przez Europejski Bank Centralny, a także przez nowe narzędzia instytucjonalne, których celem jest zwiększenie koordynacji polityk gospodarczych i nadzoru nad kondycją finansową poszczególnych krajów członkowskich strefy euro. Wraz z tymi zmianami pojawiły się zasadnicze pytania o legitymizację reform przeprowadzanych w warunkach nadzwyczajnych. Stan wyjątkowy został odwołany, ale pytania o legitymizację nowych kompetencji i metod w nadzorowaniu strefy euro pozostawiają wątpliwości co do ich zgodności z zasadami demokracji i poszanowania praw podstawowych. Celem artykułu jest przedstawienie wyzwań związanych z aktualnym i postulowanym kształtem reform strefy euro, widzianych przez pryzmat europejskich wartości fundamentalnych, czyli demokracji i praw człowieka.
Eurozone crisis and new challenges for democracy and fundamental rights in the European Union
The outbreak of the global financial crisis in 2007 exposed numerous structural flaws in the architecture of the euro area. From today’s perspective, it is known that without quick action going beyond the legal framework of the treaties and the competences of EU bodies, the euro area would most likely collapse. These design flaws are slowly being removed through the implementation of “unconventional” monetary policies conducted by the European Central Bank, as well as by new institutional tools aimed at increasing the coordination of economic policies and supervision over the financial condition of individual euro area Member States. With these changes, fundamental questions have arisen about the legitimacy of emergency reforms. The state of emergency has been lifted, but questions about the legitimacy of the new competences and methods in overseeing the euro area leave doubts as to their compliance with the principles of democracy and respect for fundamental rights. The aim of the article is to present the challenges related to the current and postulated shape of the Eurozone reforms seen through the prism of European fundamental values, i.e. democracy and human rights.
Keywords: democracy, fundamental rights, eurozone, European Central Bank, legitimization
Justyna Holocher, Bogumił Naleziński
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 326-345
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.018.16794Przedmiotem artykułu jest problem praworządności rozważany z perspektywy Unii Europejskiej oraz Rzeczpospolitej Polskiej jako państwa członkowskiego tej organizacji. Zasada praworządności uznawana jest za jeden z fundamentów funkcjonowania UE i poszczególnych państw członkowskich. Ustalenie treści tego pojęcia rodzi trudności związane z brakiem jego legalnej definicji, pomocne może być jednak odwołanie się do ustaleń teorii prawa dotyczących rozróżnienia formalnego i materialnego rozumienia tej zasady. Na poziomie Unii Europejskiej widoczne jest dodatkowo odwoływanie się do innych pojęć, również opisujących problematykę przestrzegania prawa przez organy władzy. Istotne znaczenie dla ustalenia treści pojęcia praworządności mają nie tylko akty prawa unijnego, ale również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości. Podobne problemy występują na poziomie krajowym. Dodatkowym źródłem kontrowersji jest odmienne podejście władz RP do sposobu rozumienia praworządności, a zwłaszcza kwalifikowania działań władzy publicznej, które napotykają zarzut naruszania tej zasady. Celem analizy jest zarówno ustalenie przyczyn takiego stanu, jak i zaproponowanie możliwych rozwiązań wynikających z niego problemów.
The concept of the rule of law in the contemporary political and legal debate
The subject of the discussionis the problem of the rule of law, considered from the perspective of the European Union and the Republic of Poland, as a member state of this organization. The rule of law is considered to be one of the cornerstones of the functioning of the EU and individual Member States. Determining the content of this concept raises difficulties related to the lack of its legal definition. However, it may be helpful to refer to the findings of legal theory regarding the distinction between the formal and material understanding of this principle. At the level of the European Union, there is also a reference to other concepts that also describe the issue of compliance with the law by authorities. Not only acts of EU law, but also the case-law of the Court of Justice are important in determining the content of the concept of the rule of law. Similar problems also exist at national level. An additional source of controversy, however, is the different approach of the Polish authorities to the way of understanding the rule of law, and especially the qualification of actions of public authorities that are accused of violating this principle. The aim of the analysisis to determine the causes of such a state and to propose possible solutions to the problems resulting from it.
Keywords: rule of law, legalism, European Union law, Constitutional Tribunal, Court of Justice
Dagmara Kornobis-Romanowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 346-369
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.019.16795Demokracja jest najstarszą z wartości w cywilizowanym świecie. Bez niej nie może być mowy o praworządności, ochronie praw człowieka czy o niedyskryminacji. Demokracja realizuje się poprzez prawo, a naruszenie praworządności zawsze wywołuje w niej uszczerbek i uruchamia mechanizm odpowiedzialności, mający celu ocenę działań rządzących bezpośrednio w odniesieniu do standardu demokratycznego (accountability). Standard ten wyraża się i mierzy poprzez stopień zaufania, które organy sprawujące władzę wzbudzają po stronie jednostki (obywatela) w społeczeństwie demokratycznym. Im zaufanie jest silniejsze, tym standardy demokratyczne są wyższe, a ochrona prawna staje się silniejsza. Konstytucyjny standard demokratyczny w UE jest zatem pochodną standardu skutecznej ochrony prawnej, którą zapewniają niezależne sądy. Niezależność sądów jest kluczowym elementem odpowiedzialności demokratycznej, gdyż buduje w społeczeństwie zaufanie do sądów jako do organów władzy, zaufanie wzmacnia zaś odpowiedzialność demokratyczną. Będąc członkiem unijnej wspólnoty, nie sposób tej odpowiedzialności uniknąć, a standard demokracji dla państwa w UE nie może pozostawać wyłącznie na poziomie krajowym.
Democratic accountability as the constitutional standard of the democracy in the European Union
Democracy is the oldest value of the civilized world. Without it, there is no question of the rule of law, protection of human rights or non-discrimination. Democracy is realized through the law, and the violation of the rule of law always damages it and triggers an accountability mechanism aimed at assessing the actions of governing bodies directly in relation to the democratic standard (accountability). This standard is expressed and measured by the degree of trust which ruling authorities in a democratic society must inspire in subjects of the law. The stronger the trust is, the democratic standards are higher, and the legal protection becomes stronger. The constitutional democratic standard in the EU is thus a derivative of the standard of effective legal protection provided by independent courts. The independence of the judiciary is a key element of democratic accountability as it builds public confidence in the courts as authorities and trust strengthens democratic accountability. Being a member of the EU, it is impossible to avoid this accountability, and the standard of democracy for the EU Member State cannot remain purely national.
Keywords: democracy, European Union, democratic accountability, constitutional standard of democracy, independence of the judiciary
Agnieszka Kastelik-Smaza
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 370-388
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.020.16796Zasada pierwszeństwa prawa Unii Europejskiej jest jedną z najważniejszych, a jednocześnie najbardziej spornych zasad tego prawa. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości wskazujące na bezwzględny prymat prawa unijnego, nawet przed normami krajowymi rangi konstytucyjnej, nie znajduje bezwzględnej akceptacji wśród państw członkowskich. Kwestionują je zwłaszcza sądy konstytucyjne, które chcą zachować status sądu ostatniego słowa, zastrzegając sobie prawo do oceny zgodności prawa unijnego z konstytucją co najmniej pod kątem praw podstawowych, działania w granicach kompetencji powierzonych i ochrony nienaruszalnej tożsamości konstytucyjnej. Ostatnio coraz częściej pojawiają się wyroki sądów konstytucyjnych, które odmawiają stosowania prawa unijnego, przy czym zarzuty wobec zasady pierwszeństwa mają nierzadko podłoże finansowe lub polityczne. Odejście od zasady pierwszeństwa, mające charakter wyjątku, jak w przypadku czeskim, niemieckim czy duńskim, w niektórych przypadkach, zwłaszcza Polski, staje się regułą, pozwalającą pod przykrywką zachowania tożsamości konstytucyjnej na obniżenie standardu ochrony prawnej wynikającej z przepisów unijnych.
The principle of primacy of European Union law yesterday and today
The principle of the primacy of European Union law is one of the most important and, at the same time, the most controversial principles of this law. The jurisprudence of the Court of Justice pointing to the absolute primacy of EU law, even over national norms of constitutional character, is not unconditionally accepted by the Member States. They are challenged in particular by constitutional courts, which want to retain the status of a last word court, reserving the right to assess the constitutionality of EU law at least in terms of fundamental rights, acting within the limits of competences conferred in the Treaties and the protection of fundamental constitutional identity. Recently, there are more and more judgments of constitutional courts that refuse to apply EU law, and the allegations against the priority principle are often financial or political. Denying the principle of priority, which is an exception, as in the case of the Czech, German or Danish, in some cases, especially Poland, becomes a rule that allows, under the misuse of constitutional identity, to lower the standard of legal protection resulting from EU regulations.
Keywords: primacy of EU Law, dispute over primacy, Declaration No.17, constitutional courts, Constitutional Tribunal, judicial independence
Iraklis Mavridis
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 389-398
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.021.16797This presentation attempts to tackle some of the complex relations between ideology and human rights by referring to two interesting texts on ideology and to outline some of the discursive ways in which human rights can function as ideology. By way of doing that we aim to pose some important questions for further research concerning the ways in which human rights discourse can assume various ideological uses and functions.
Keywords: human rights, ideology, utopia, discursive strategies ‘In the Name of Humanity’: Human Rights and/as Ideology
W imię człowieczeństwa: prawa człowieka i/jako ideologia
Artykuł stanowi próbę zmierzenia się ze złożonymi relacjami pomiędzy ideologią a prawami człowieka poprzez odniesienie się do dwóch interesujących tekstów na temat ideologii oraz scharakteryzowania pewnych dyskursywnych metod, według których prawa człowieka mogą funkcjonować jako ideologia. W ten sposób autor chce postawić kilka ważnych pytań co do dalszych badań dotyczących sposobów, w jakie dyskurs praw człowieka może mieć różne ideologiczne zastosowania i funkcje.
Natalia Korczak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 399-442
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.022.16798Artykuł stanowi refleksję o tym, jak niedostrzegane i bagatelizowane na co dzień zjawisko korupcji ma w konsekwencji zgubny wpływ na fundamenty budowanej przez lata Unii Europejskiej. Obecnie jest to poważne wyzwanie i zagrożenie dla projektu integracyjnego, który z powodu trwającej pandemii COVID-19 doświadcza kolejnego kryzysu. Autorka rozpoczyna rozważania od zarysowania początków europejskiej integracji i jej następstw, poprzez zwrócenie uwagi na kwestię jednolitości tworzenia i stosowania prawa wspólnotowego w warunkach multicentryzmu, a przede wszystkim ukazanie konsekwencji korupcji, które stawiają Europę w sytuacji powinności, a zarazem obowiązku ochrony praw podstawowych i demokracji. Następnie analizuje stanowiska ekspertów, opinie obywateli oraz wyniki badań organizacji międzynarodowych, powołuje się także na rezultaty badań własnych dotyczących polskiej rzeczywistości korupcyjnej widzianej oczami młodych Polaków. W części końcowej wskazuje kluczowe decyzje podejmowane na szczeblu Unii Europejskiej i rekomendowane przez jej organy środki zaradcze, które mają przeciwdziałać problemowi.
The need to protect fundamental rights, the crisis of democracy and the future of European integration in light of the threat of corruption compounded by the COVID-19 pandemic
The article is a reflection on how unnoticed and underestimated in everyday life the phenomenon of corruption has a disastrous impact on the foundations of the European Union built over the years. Currently, it is a serious challenge and a threat to the integration project which, due to the ongoing Covid-19 pandemic, is experiencing another crisis. In view of this, the author of the article recognizes the problem and, in this context, begins her consideration of the issue by outlining the origins of European integration and its consequences by drawing attention to the issue of uniformity in the creation and application of Community law under conditions of multicentrism and, above all, by showing the consequences of corruption, which puts Europe in a situation of duty and obligation to protect fundamental rights and democracy. It then analyzes the positions of experts, the opinions of citizens and the results of studies of international organizations. In addition, she refers to the results of his own research and, to this extent, mentions the Polish corruption reality seen through the eyes of young Poles in order to show that Europe is not only the West and we are also a part of this Community. Ad extremum she points out the key decisions taken at the European Union level and the remedies recommended by its bodies to counter the problem.
Keywords: protection of fundamental rights, crisis of democracy, multicentricity of contemporary legal systems, European integration, Covid-19 pandemic, threat of corruption
Andreas Papastamou
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 443-463
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.023.16799
Current challenges of economic diplomacy make even more urgent the need for strong human rights legislation, involving not only democratically elected governments but also non-state actors such as civil society, local authorities (mega cities outnumber many countries), businesses, and universities. The paper focuses on three problems of the delicate relationship of economic diplomacy with the protection of human rights:
– the new shift in economic and commercial power from the Northwestern developed countries to Southeastern emerging economies with serious deficits in the functioning of democratic institutions, but with a rapidly emerging middle class, with serious ambitions for change (in a positive or negative direction),
– the “energy security”, as the Russian military intervention in Ukraine, revealed,
– and economic sanctions, since poor design and implementation of sanctions policies often mean that they fall short of their desired effects, endangering human rights.
How, then, could the exercise of modern economic diplomacy (promoting exports and investment abroad, attracting FDIs, aid and trade negotiations, but also strengthening the functioning of other civil society actors), not only helps protect human rights but also be an opportunity for high strategic scope and great social value? Applying human rights’ evaluation criteria of economic diplomacy, with the help of policy experience and technology, should concern societies in democracies. The research results can be taken into consideration by policymakers to create an appropriate economic diplomacy framework shaped by European democratic values and respect for human rights.
Keywords: Economic Diplomacy, Shift of Economic Power, Energy Security, Economic Sanctions, Human Rights
Dyplomacja ekonomiczna i prawa człowieka: w poszukiwaniu demokratycznych rozwiązań
Obecne wyzwania dyplomacji ekonomicznej czynią jeszcze bardziej pilną potrzebę opra- cowania skutecznych regulacji w zakresie praw człowieka, angażujących nie tylko demo- kratycznie wybrane rządy, ale także podmioty spoza struktury organów państwa, takie jak społeczeństwo obywatelskie, władze lokalne (metropolie wyprzedzają w tym zakresie wiele państw), przedsiębiorstwa czy uczelnie. W artykule skupiono się na trzech problemach dotyczących wrażliwych związków dyplomacji gospodarczej z ochroną praw człowieka:
– nowym przesunięciu siły ekonomicznej i handlowej z północno-zachodnich krajów rozwiniętych na południowo-wschodnie gospodarki wschodzące, z poważnymi deficytami w funkcjonowaniu instytucji demokratycznych, ale z szybko powstającą klasą średnią, z poważnymi ambicjami do zmian (w pozytywnym i negatywnym kierunku),
– „bezpieczeństwie energetycznym”, co uwidoczniła rosyjska zbrojna interwencja na Ukrainie,
– sankcjach gospodarczych, niewłaściwe zaprojektowanie i wdrożenie polityki sankcji często bowiem oznacza, że nie przynoszą one pożądanych rezultatów, stwarzają natomiast zagrożenie dla praw człowieka.
Jak zatem prowadzenie nowoczesnej dyplomacji ekonomicznej (promowanie eksportu i inwestycji za granicą, pozyskiwanie BIZ, negocjacje pomocowe i handlowe, ale także wspieranie funkcjonowania innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego) może nie tylko pomóc w ochronie praw człowieka, ale także być szansą o dużym zasięgu strategicznym i wielkiej wartości społecznej? Zastosowanie kryteriów oceny praw człowieka w dyplomacji ekonomicznej, przy pomocy rozwiązań wynikających z doświadczeń polityki i technologii, powinno być przedmiotem zainteresowania społeczeństw w systemach demokratycznych. Wyniki badań będą mogły być wzięte pod uwagę przez decydentów politycznych, dążących do stworzenia odpowiednich zasad dyplomacji ekonomicznej kształtowanych przez demokratyczne wartości europejskie i respektowanie praw człowieka.
Julia Pychyńska, Jakub Siatka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 464-483
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.024.16800Celem opracowania jest ukazanie szans rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w Unii Europejskiej. Do oszacowania możliwości realizacji tej idei zastosowano wyniki badań prowadzonych w ramach Indeksu Demokracji oraz Indeksu Równości Płci. Autorzy zasta- nawiają się, czym jest społeczeństwo obywatelskie i jak należy je postrzegać, prezentując rozmaite tradycje definicyjne i dokonując przeglądu definicji tego terminu. W drugiej części artykułu analizie poddano wyniki, jakie poszczególne państwa europejskie osiągnęły w obu branych pod uwagę indeksach. Pozwala ona na wysunięcie wniosków dotyczących integracji europejskiej w kontekście wartości, które powinny być kultywowane w celu wzmocnienia społeczeństwa obywatelskiego.
Civil society building in Europe today – myth or necessity?
The aim of the study is to show the opportunities for the development of civil society in the European Union. The results of the Democracy Index and the Gender Equality Index have been used to assess the possibility of realising this idea.
The authors consider what civil society is and how it should be perceived, presenting various definitional traditions and reviewing the definition of the term. The second part of the article analyses the scores that individual European countries have achieved in the two indices under consideration. It allows conclusions to be drawn about European integration in the context of the values that should be cultivated in order to strengthen civil society.
Keywords: civil society, democracy, Democracy Index, European Union, Gender Equality Index
Marek Żukowski
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 484-503
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.025.16801Proces tworzenia kadr menedżerów nie był jednolity, można go więc periodyzować. Profesjonalizacja zarządzania początkowo obejmowała poszczególne gałęzie przemysłu, a następnie inne działy gospodarki. Pojawiły się poglądy, że umiejętności kierownicze, takie jak dobór kadr, motywowanie czy rozwiązywanie problemów przywództwa, osiąga się zarówno przez doświadczenie praktyczne, jak i w drodze opanowania teorii zarządzania. Dostrzegano nową rolę społeczną tworzącej się grupy menedżerów. Model Nowego Zarządzania Publicznego zawiera propozycje dotyczące zmian systemu sprawowania władzy. D. Osborn i T. Gaebert przedstawili dziesięć nowych zasad, którymi współcześni decydenci powinni kierować się, sprawując władzę. Jest on często krytykowany, ale niezaprzeczalnie stanowi kodeks racjonalnego postępowania dla pracowników zatrudnionych w administracji państwowej. Koncepcja NZP zakłada: nowe podejście do odbiorcy usług publicznych (oddzielenie klienta od dostawcy lub kontrahenta usług, uświadomienie sobie faktu, że społeczeństwo to klient); wprowadzenie mechanizmu quasi-rynkowego (kontraktowanie usług, regulowanie procesu dostarczania usług); generowanie oszczędności i dochodów, kontrolę wyników; nową politykę płacową; oddzielenie procesów zarządzania od czynności politycznych. Aby przyczynić się do sukcesu organizacji, menedżerowie mogą instynktownie skupić się na: budowaniu optymalnej strategii biznesowej, zatrudnianiu najlepszych pracowników, wykorzystywaniu najpełniejszej wiedzy, usprawnieniu procesów biznesowych, „wyciskaniu” wydajności ze swojej organizacji, reagowaniu na wymagania rynku. Menedżerowie pełnią wiele funkcji: przywódcy, lidera, administratora, kontrolera, planisty, koordynatora, mediatora, motywatora i doradcy.
Menager administration
The process of creating cadres of managers was not uniform, so it can be periodized. The professionalization of management initially involved individual industries, and then other branches of the economy. There were views that particular managerial skills, such as selecting personnel, motivating or solving leadership problems, are achieved both through practical experience and through mastery of management theory. A new social role for the emerging group of managers was recognized. The New Public Management Model includes proposals for changes in the system of governance. D. Osborn and T. Gaebert presented ten new principles that modern decision-makers should follow in exercising power. It is often criticized, but undeniably represents a code of rational conduct for government employees. The NZP concept implies: a new approach to the recipient of public services (separating the customer from the provider or contractor of services, realizing that the public is the customer); introducing a quasi-market mechanism (contracting services, regulating the process of service delivery); generating savings and revenues, controlling results; a new pay policy; separating management processes from political activities. To contribute to the success of an organization, managers can instinctively focus on: building the optimal business strategy, hiring the best employees, using the fullest knowledge, streamlining business processes, "squeezing" efficiency out of their organization, responding to market demands. Managers perform many functions: leader, leader, administrator, controller, planner, coordinator, mediator, motivator and advisor.
Keywords: administration, management, menegar
Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 505-510
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.026.16802Paulina Szyja
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 511-515
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.027.16803Anna Calik
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 9-24
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.001.16777Z biegiem czasu pojawia się coraz więcej narzędzi zwiększających aktywność obywatelską młodych ludzi na poziomie lokalnym. Formą przejawu tego zjawiska są młodzieżowe rady gminy. W wyniku ich działań młodzi ludzie zyskują szansę na zdobycie doświad- czenia i zastanowienie się nad kształtem polityki samorządowej. W Polsce istnieje już ponad 400 młodzieżowych rad gmin, w których działają aktywni członkowie, chcący zyskać wpływ na lokalne otoczenie. Zauważalny jest ogromny potencjał zaangażowania, który – odpowiednio wykorzystany – może znacząco powiększyć udział młodych ludzi w procesach decyzyjnych, a w dłuższej perspektywie przyczynić się do zwiększenia ich udziału w życiu politycznym.
W artykule przedstawiono funkcjonowanie młodzieżowych rad gmin jako formy partycypacji młodzieży na przykładzie Gminy Wielka Wieś. Autorka skupia się na kilku zagadnieniach uporządkowanych według kluczowych pytań. Czy młodzi ludzie podzie- lają ideę partycypacji obywatelskiej i chcą brać udział w jej propagowaniu? W jakich obszarach młodzież poprzez rady wpływa na zmiany w swoim środowisku lokalnym i jakie są tego konsekwencje? Jednocześnie autorka stara się zweryfikować hipotezę ba- dawczą, w myśl której funkcjonowanie młodzieżowych rad gmin – w tym Rady Gminy Wielka Wieś, przyczynia się do umacniania i upowszechniania wśród młodzieży idei partycypacji obywatelskiej. Młodzi ludzie, zyskując nawet marginalny wpływ na kształt regulacji na wczesnym etapie jej tworzenia, chętniej zaangażują się w jej wdrażanie później.
Rdzeniem metodycznym pracy jest analiza literatury przedmiotu, dobrych praktyk oraz cząstkowych wyników badań związanych z tematyką artykułu przeprowadzonych wśród radnych młodzieżowych rad gmin w Wielkiej Wsi.
Youth Municipal Council as a tool of civic participation of youth in the Wielka Wieś Commune
Over time, they are more and more tools emerging to increase civic participation of young people at the local level. A form of manifestation of a given phenomenon are the Youth Municipal Council. As a result of their activities, young people stand a chance to gain valuable experience and consider the shape of local government policy. In Poland, there are already over 400 Youth Municipal Councils in which there are active members who want to make a real contribution and influence the local environment. There is a noticeable great potential for youth involvement, which, if properly used, can significantly increase the participation of young people in decision-making processes and, in the longer term, contribute to increased participation in political life.
This article will present the example of the Youth Municipal Councils as a form of youth participation on the example of the Wielka Wieś Commune. The article focuses on several issues. Do young people share the idea of civic participation and want to take part in promoting it, and in what areas does the youth, through Youth Councils, influence changes in their local environment and what are the consequences of this? At the same time, it tries to verify the research hypothesis that the functioning of the Youth Municipal Councils – including the Wielka Wieś Commune, contributes to the strengthening and dissemination of the idea of civic participation among young people. Young people, gain- ing even marginal influence on the shape of the regulation at an early stage of its creation, will be more likely to become involved in its implementation later. The methodological core of the work is the analysis of the literature on the subject, good practices and partial research results related to the subject of the article among councilors from the Youth Municipal Councils in Wielka Wieś.
Keywords: commune, participation, local self-government, Youth Municipal Councils, active citizenship
Kinga Chrobak, Wiktoria Burek
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 25-39
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.002.16778Celem artykułu jest omówienie rozwiązań prawnych przyjętych w odpowiedzi na rozprzestrzeniającą się pandemię wirusa SARS-CoV-2 oraz ich usytuowanie w hierarchii źródeł prawa w Polsce. Analizie zostały poddane wybrane regulacje prawne przyjęte w związku z ogłoszeniem stanu epidemii wirusa COVID-19. Oceny zgodności covidowych źródeł prawa z hierarchią aktów prawnych wskazaną przez Konstytucję dokonano poprzez analizę wprowadzonych obostrzeń, takich jak: obowiązek zakrywania ust i nosa, zamykanie lokali gastronomicznych bądź ograniczenia w ich funkcjonowaniu, realizację zasady jawności na rozprawach sądowych czy naruszenie zasady niedyskryminacji przedsiębiorców. Równocześnie w pracy podjęto problem wprowadzenia jednego z przewidzianych przez Konstytucję stanów wyjątkowych. Artykuł oparty został na merytorycznych przepisach prawa, orzeczeniach sądowych oraz komentarzach osób specjalizujących się w prawie konstytucyjnym. Stanowi jednocześnie komparatystyczne ujęcie regulacji covidowych oraz fundamentalnych praw wynikających z Konstytucji RP.
Covidium legislation in the light of the hierarchy of sources of law in Poland – selected aspects
The aim of the article is to discuss legal solutions adopted in response to the spreading SARS-CoV-2 virus pandemic and their location in the hierarchy of sources of law in Poland. Selected legal regulations adopted in connection with the announcement of the COVID-19 virus epidemic have been analysed. The assessment of compliance of Covidian sources of law with the hierarchy of legal acts indicated by the Constitution is made through an analysis of the introduced restrictions, such as: the obligation to cover mouths and noses, closure of catering establishments or restrictions on their operation, implementation of the principle of openness in court hearings or violation of the principle of non-discrimination of entrepreneurs. At the same time, the paper addresses the problem of the introduction of one of the states of emergency provided for by the Constitution. The article is based on substantive legal provisions, court rulings and commentaries by persons specialising in constitutional law. At the same time, it provides a comparative account of the ‘covidium regulations’ and fundamental rights under the Constitution of the Republic of Poland.
Keywords: Constitution of the Republic of Poland, COVID-19, sources of law, restrictions, state of emergency
Piotr Dunaj
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 40-54
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.003.16779Przedmiotem analizy w niniejszym artykule jest status prawny Prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych. Prezes pełni funkcję centralnego organu administracji rządowej właściwego w sprawach substancji chemicznych i ich mieszanin. Jego funkcjonowanie uzasadnione jest zagrożeniami dla życia i zdrowia ludzkiego oraz środowiska naturalnego, jakie wiążą się z produkcją i obrotem substancjami chemicznymi. W artykule omówiono, na podstawie właściwych aktów prawnych, zadania Prezesa Biura do spraw Substancji Chemicznych. Zdaniem autora zasadnicze znaczenie dla właściwego wykonywania tych zadań ma współpraca Prezesa z instytucjami międzynarodowymi, zwłaszcza z Komisją Europejską oraz Europejską Agencją Chemikaliów. Dzięki niej możliwe jest podejmowanie jednolitych działań w celu zapewnienia bezpieczeństwa chemicznego w ramach Unii Europejskiej.
The President of the Bureau for Chemical Substances
The subject of the analysis in this article is the legal status of the President of the Bureau for Chemical Substances. The President acts as the central government administration body responsible for chemical substances and their mixtures. Its functioning is justified by the threats to human life and health as well as the natural environment, which are associated with the production and trade of chemical substances. The article discusses, on the basis of relevant legal acts, the tasks of the President of the Bureau for Chemical Substances. In the author’s opinion, cooperation with international institutions, especially the European Commission and the European Chemicals Agency, is essential for the proper performance of the tasks by the President of the Bureau for Chemical Substances. Thanks to it, it is possible to take uniform actions to ensure chemical security within the European Union.
Keywords: the President of the Bureau for Chemical Substances, chemical substances, chemical security, the European Chemicals Agency, Good Laboratory Practice
Aleksandra Faron
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 55-75
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.004.16780
Artykuł dotyczy problematyki czasu w funkcjonowaniu urzędu gminy, jego wpływu na działanie urzędu zarówno w kontekście pracowników, jak i wójta oraz audytu wewnętrznego. Analizowano także, w jaki sposób przekłada się to na satysfakcję mieszkańców gmin załatwiających swoje sprawy w urzędach. Wymienione płaszczyzny funkcjonowania urzędu wiążą się bezpośrednio z pracą wójta, w swojej strukturze są natomiast usytuowane najbliżej obywateli. Organ, jakim jest wójt, a także jego pracownicy mają więc ogromny wpływ na realizację zasady subsydiarności, zgodnie z którą decyzje dotyczące obywateli powinny być podejmowane na szczeblach jak najniższych i jak najbliższych tym obywatelom. Audyt wewnętrzny usprawnia funkcjonowanie dwóch wskazanych powyżej płaszczyzn, ponadto jest przejawem realizacji zasady dobrej administracji publicznej. Wybór wszystkich trzech płaszczyzn jako przedmiotu analizy ma więc pokazać praktyczny wymiar wartości, jaką jest czas, a tym samym wskazać jego istotność w funkcjonowaniu urzędu gminy. Badanie zagadnienia zostało przeprowadzone w oparciu o literaturę naukową dotyczącą pojęcia czasu i czasu w prawie administracyjnym, a także analizę dokumentów z praktyki administracyjnej, tj. zarządzeń wójtów i regulaminów organizacyjnych urzędów gmin, oraz wyniki badań statystycznych. W celu lepszego zrozumienia zagadnienia zostały omówione definicje czasu, czasu w prawie administracyjnym, urzędu i urzędu gminy. Rezultatem przeprowadzonych analiz są konkluzje dotyczące rozwiązań prawnych zaproponowanych przez prawodawców w regulaminach pracy czy regulaminach organizacyjnych urzędów gmin, a także wnioski dotyczące modyfikacji czasu pracy pracowników na potrzeby urzędów.
Axiology of administrative law. The correlation between time and functionality of a municipal office
The article incorporates the subjects of time in municipal office. The aim of the article is examining the time’s influence on the work of municipal offices, in particular mayor, officials, the connotation between time and internal audit and also examine the influence of municipal office’s work at clients’ satisfaction. The above levels of functioning of the office are directly related to its work, while in their structure they are located closest to the citizens. A body such as the mayor, as well as his employees, therefore have a great impact on the implementation of the principle of subsidiarity. According to the principle of subsidiarity, all decisions affecting citizens should be made at the lowest possible levels and as quickly as possible to those citizens. Internal audit improves the functioning of the two planes indicated above, moreover, it is a manifestation of the implementation of the principle of good public administration. Thus, the choice of all three planes as the subject of the following analysis is intended to show the practical dimension of the value of time, and thus indicate its relevance in the functioning of the municipal office. The examination of cases was carried out on the basis of specialistic literature concerning the meanings of time in administrative law and also of mayor’s orders, the organization regulations in municipal office and statistical survey. In the aim of better understanding of the issue, the author discussed the definition of time, time in administrative law, the office and the municipal office. The results of the examinations are the conclusion of a legal solution – introducing the concept of time and term to the legal acts in the municipal office and also the conclusions of time work’s modifications.
Keywords: axiology, time, time in administrative law, municipal office, mayor
Katarzyna Krzywicka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 76-87
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.005.16781W dniu 24 lutego 2022 r. Federacja Rosyjska dokonała ataku zbrojnego na terytorium Ukrainy, w wyniku czego doszło do wybuchu wojny i masowego napływu obywateli Ukrainy do Polski. W związku z tym konieczne stało się ustawowe uregulowanie spraw dotyczących uchodźców. Dokonano tego w ustawie o pomocy obywatelom Ukrainy w związku z konfliktem zbrojnym na terytorium tego państwa, wskazującej sposób świadczenia pomocy oraz postępowania w sprawach dotyczących obywateli Ukrainy, których pobyt na mocy powyższej ustawy uznaje się za legalny. Szerokie kompetencje przyznane przez ustawę niektórym podmiotom państwowym mogą wzbudzać wątpliwości. W opracowaniu omówiono zadania i uprawnienia przyznane na podstawie powyższej ustawy wojewodzie, analizując ich zasięg oraz oceniając ich celowość i racjonalność. Artykuł kończą propozycje de lege ferenda, których wprowadzenie pozwoliłoby usprawnić wykonywanie zadań dotyczących pomocy obywatelom Ukrainy przez wojewodę oraz rozwiać wątpliwości, jakie wzbudzają niektóre zapisy ustawy.
The issue of new competences of the voivode in the light of the special act on helping Ukrainian citizens. Selected aspects
On 24 February 2022. The Russian Federation launched an armed attack on the territory of Ukraine, resulting in an outbreak of war and a massive influx of Ukrainian citizens into Poland. Consequently, it became necessary to regulate refugee issues by law. This was done in the Law on Assistance to Citizens of Ukraine in Connection with the Armed Conflict on the Territory of that State, indicating the manner in which assistance is to be provided and the proceedings in cases concerning citizens of Ukraine whose stay is deemed legal under the above law. The broad powers granted by the Act to certain state entities may raise questions. The paper discusses the tasks and powers granted under the above Act to the provincial governor, analysing their scope and assessing their expediency and rationality. The article concludes with de lege ferenda proposals, the introduction of which would make it possible to improve the performance of tasks concerning the assistance of Ukrainian citizens by the provincial governor and to dispel doubts raised by certain provisions of the Act.
Keywords: powers of voivode, de lege ferenda proposals for a special law, aid to citizens of Ukraine, war in Ukraine, special law on aid to citizens of Ukraine
Marek Stych
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 88-107
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.006.16782Celem prezentowanego artykułu jest analiza wpływu przepisów konstytucyjnych na funkcjonowanie samorządu zawodowego oraz ich późniejszego rozwijania w przepisach ustawowych. Autor poszukuje odpowiedzi na pytania, jakie rozwiązania konstytucyjne dotyczące samorządu zawodowego przyjęto w konstytucjach II i III RP, które z przepisów konstytucyjnych bardziej sprzyjały funkcjonowaniu samorządu i na jakie bariery natrafiał w swoim funkcjonowaniu samorząd w efekcie wprowadzania przepisów konstytucyjnych w II i w III RP. W tekście postawiono hipotezę, że przepisy konstytucyjne II RP w szerszym zakresie sprzyjały funkcjonowaniu samorządu zawodowego niż analogiczne przepisy w III RP, a żeby ją potwierdzić, wykorzystano metodę dogmatycznoprawną z zastosowaniem techniki analizy dokumentów wtórnych i pierwotnych.
Constitutionalization of self-government in the basic laws of the Second and Third Republics of Poland as a rationale for establishing professional self-governments (the case study of pharmacists’/pharmaceutical self-government)
The aim of the article is to analyze the impact of constitutional provisions on the functioning of professional self-government and their further development in statutory provisions. The author seeks to answer the following questions: what constitutional solutions regarding professional self-government were adopted in the constitutions of the Second and Third Republics of Poland, which constitutional provisions were more conducive to the functioning of self-government, and what barriers it encountered as a result of the introduction of constitutional provisions in the Second and Third Republics of Poland. A hypothesis has been put forward in the paper that the constitutional provisions of the Second Polish Republic were more conducive to the functioning of professional self-government than similar provisions in the Third Polish Republic. In order to confirm the hypothesis, the dogmatic and legal method was employed in the article, which enabled an analysis of secondary and primary documents.
Keywords: professional corporations, pharmacists, self-government in constitutions
Beata Tubek
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 108-124
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.007.16783Celem artykułu jest przedstawienie roli jednego z elementów ramowych kontroli zarządczej – informacja i komunikacja, który stanowi podstawę partycypacyjnego zarządzania w sektorze publicznym. Procesy komunikowania się są ważnym elementem partycypacji, a co za tym idzie narzędzia komunikacji należą do instrumentów zarządzania publicznego o charakterze partycypacyjnym. W opracowaniu wykorzystano metody analizy aktów obowiązującego prawa, standardów, źródeł, dokumentów, zaleceń i wytycznych Ministra Finansów z obszaru wdrażania kontroli zarządczej, których wyniki są rezultatem zastosowania metod indukcji i dedukcji opisowej. Efektem pracy jest potwierdzenie użyteczności i ważnej funkcji, jaką pełni informacja i komunikacja, a także zaprezentowanie ich przepływu w systemie kontroli zarządczej jako istotnego elementu partycypacji społecznej w jednostkach sektora finansów publicznych.
The system of external communication as an element of management control – participation and communication in local government units
The aim of the article is to present the role of one of the elements of this framework management control „information and communication” which is the basis for participatory management in the public sector. Communication processes are an important and fundamental element of participation, and consequently, communication tools belong to participatory public management instruments. The study uses methods of analysis of acts of applicable law, standards, sources, documents, recommendations and guidelines of the Minister of Finance in the area of implementation of management control, the results of which are the outcomes of the use of methods of induction and descriptive deduction. The result is a confirmation of the usefulness and importance of „information and communication” and their flow in the management control system as an important element of social participation in public finance sector units.
Keywords: „information and communication”, management control, participation, local government units, public finance sector
Piotr A. Tusiński
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 125-171
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.008.16784II Rzeczpospolita Polska implementowała w pierwszych latach niepodległości znaczącą część dorobku parlamentaryzmu zachodnioeuropejskiego w zakresie funkcji kontrolnej egzekutywy (rządu). O ile na Zachodzie uprawnienia kontrolne parlamentu w stosunku do rządu podlegały w większości regulacji prawnozwyczajowej, o tyle w Polsce i innych państwach odrodzonych lub powstałych w Europie po I wojnie światowej gros z nich stało się przedmiotem regulacji prawnopozytywnej na poziomie konstytucji, ustaw zwykłych i/lub regulaminów parlamentarnych. W Polsce w tym zakresie stosunkowo dużą rolę odgrywało prawo i zwyczaje kształtowane w drodze praktyki parlamentarnej. W okresie II Rzeczypospolitej obowiązywały następujące po sobie trzy systemy ustrojowo-konstytucyjne – tzw. Małej konstytucji z 1919 r., Konstytucji marcowej z 1921 r. (od grudnia 1922 r.) oraz Konstytucji kwietniowej z 1935 r. Kontrola rządu przez parlament rozwinięta była w najszerszym zakresie w okresie tzw. rządów parlamentarnych, tj. w latach 1919–1926. Po zamachu majowym rozpoczął się, widoczny głównie w obszarze praktyki ustrojowej i parlamentarnej, proces stopniowego ograniczania funkcji kontrolnej parlamentu, który znalazł swoje ostateczne określenie prawne w przepisach ustawy zasadniczej z kwietnia 1935 r. Funkcja kontrolna parlamentu sprawowana była zrazu przez Sejm Ustawodawczy, a następnie od końca 1922 r. przez Sejm i Senat (ten drugi w stosunkowo skromnym zakresie). Z uwagi na kryterium czasu podejmowania działań kontrolnych kontrolę parlamentarną rządu dzielono w doktrynie przedwojennej na wstępną i następną (następczą). Doktryna powojenna, w ślad za stanowiskiem sformułowanym w nauce niemieckiej w drugiej połowie XIX w., wyróżniła też kontrolę bieżącą. Realizacja funkcji kontrolnej parlamentu w II RP obejmowała bardzo bogaty katalog narzędzi (środków) oddziaływania na rząd. Doktryna przedwojenna porządkowała je według kryterium czasu podejmowania działań kontrolnych bądź ich celowości. Po II wojnie światowej, w oparciu o kryterium systemowe, wyróżniono zwykłe (debata plenarna nad polityką rządu, zapytania i interpelacje poselskie) oraz poszerzone (powoływanie stałych i nadzwyczajnych komisji parlamentarnych, posiadających m.in. kompetencje kontrolne lub śledcze) środki kontroli, a także ustawową kontrolę wstępną (uchwalanie budżetu, wyrażanie zgody na ratyfikacje umów międzynarodowych i wydawanie niektórych aktów administracyjnych), które to narzędzia są charakterystyczne dla systemów parlamentarnych zakładających przewagę parlamentu nad rządem. W innym ujęciu instrumenty kontroli parlamentarnej podzielono (na gruncie Konstytucji marcowej) na środki kontroli tradycyjne (interpelacje, komisje śledcze, absolutorium, kontrola długów państwa, zatwierdzanie czasowego ograniczenia praw i wolności obywatelskich) i wynikające z zasad parlamentarno-gabinetowej formy rządów (debata nad exposé premiera, zadawanie pytań, wysłuchiwanie przedstawicieli rządu na plenum i w komisjach, uchwalanie rezolucji) oraz na sankcje stosowane w wyniku kontroli (m.in. pociąganie rządu i poszczególnych ministrów do odpowiedzialności politycznej i konstytucyjnej). W doktrynie i praktyce parlamentarnej największe różnice zdań w odniesieniu do charakteryzowanej problematyki wywoływały i wywołują po dzień dzisiejszy, oprócz zagadnień systematyzujących, takie kwestie, jak: zakres i narzędzia wstępnej kontroli parlamentarnej, kontrola ustawodawstwa dekretowego, zakres i skutki interpelacji i zapytań parlamentarnych, nadzwyczajne komisje śledcze, odpowiedzialność polityczna i parlamentarna oraz konstytucyjna egzekutywy.
The parliamentary control of the government in the constitutional systems of the II Republic in the discourse of the Polish pre-war and contemporary doctrine
The Second Republic of Poland implemented in the first years of independence a significant part of the achievements of Western European parliamentarism with regard to the control function of the executive (government). While in the West the parliament’s powers of scrutiny over the government were mostly subject to regulation by ordinary law, in Poland and other states revived or established in Europe after World War I, the bulk of them became the subject of legal regulation at the level of constitutions, ordinary laws and/or parliamentary rules of procedure. In Poland, law and customs shaped through parliamentary practice played a relatively large role in this regard. During the Second Republic, there were three consecutive constitutional systems in force – the so-called Little Constitution of 1919, the March Constitution of 1921. (since December 1922) and the April Constitution of 1935.The control of the government by parliament was developed to the fullest extent during the period of so-called parliamentary rule, i.e. in the years 1919–1926. After the May coup began, visible mainly in the area of political and parliamentary practice, the process of gradual reduction of the control function of parliament, which found its final legal definition in the provisions of the Basic Law of April 1935. The control function of parliament was exercised at first by the Legislative Sejm, and then, from the end of 1922, by the Sejm and the Senate (the latter to a relatively modest extent). With regard to the criterion of the timing of control activities, parliamentary control of the government was divided in pre-war doctrine into preliminary and subsequent (follow-up). The post-war doctrine, following the position formulated in German science in the second half of the 19th century, also distinguished current control. Implementation of the parliament’s control function in the Second Republic included a very rich catalog of tools (means) of influencing the government. The pre-war doctrine organized them according to the criterion of the timing of control measures or their expediency. After World War II, based on the systemic criterion, ordinary (plenary debate on government policy, parliamentary inquiries and interpellations) and extended (appointment of stand- ing and extraordinary parliamentary committees with, among other things, controlling or investigative powers) means of control were distinguished, as well as statutory preliminary control (passing the budget, giving consent to the ratification of international agreements and issuing certain administrative acts), which tools are characteristic of parliamentary systems assuming the supremacy of parliament over the government. In another view, the instruments of parliamentary control were divided (on the basis of the March Constitution) into traditional means of control (interpellations, committees of inquiry, discharge, control of state debts, approval of temporary restrictions on civil rights and freedoms) and those arising from the principles of the parliamentary-cabinet form of government (debate on the prime minister’s exposé, asking questions, hearing government representatives in plenary and in committees, passing resolutions), as well as sanctions applied as a result of control (such as holding the government and individual ministers politically and constitutionally accountable). In doctrine and parliamentary practice, the greatest differences of opinion with regard to the characterized issues arose and continue to this day, in addition to systematizing issues, such issues as the scope and tools of preliminary parliamentary control, the control of decree legislation, the scope and effects of parliamentary interpellations and questions, extraordinary committees of inquiry, political and parliamentary and constitutional responsibility of the executive branch.
Keywords: oversight function, parliamentary control of the government, Small Constitution of 1919, March Constitution of 1921, April Constitution of 1935, positive law, custom law, parliamentary custom, parliamentary practice, government control tools (means), Prime Minister’s exposé, vote of confidence, vote of no confidence, interpellations, discharge, investigative committees, parliamentary resolutions, control of decree legislation, parliamentary inquiries, hearing of the minister, State debt control, political responsibility of the government, parliamentary accountability of the government, constitutional responsibility of the government
Dominika Zięba
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 172-183
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.009.16785Artykuł porusza problematykę korelacji pomiędzy budżetem obywatelskim a procesem rewitalizacji na przykładzie rozwiązań przyjętych w Ostrowie Wielkopolskim, gdzie od 2019 r. budżet obywatelski wykorzystywany jest jako jedno z narzędzi rewitalizacji. Ostrów Wielkopolski był pierwszym polskim miastem, w którym zastosowano tego typu rozwiązania. W ramach realizowanego corocznie budżetu obywatelskiego wyodrębniona została tam kategoria zadań rewitalizacyjnych, w której dofinansowaniem objęte mogły być zgłoszone i wybrane przez mieszkańców projekty społeczne realizowane na obszarzerewitalizacji. W artykule zaprezentowano założenia oraz wyniki wdrażania rewitalizacyjnego budżetu obywatelskiego w Ostrowie Wielkopolskim, na podstawie których autorka dokonała analizy możliwości wykorzystania instytucji budżetu obywatelskiego w prowadzonym przez gminy kompleksowym procesie rewitalizacji.
Civic participatory budget in the revitalization process – the example of Ostrów Wielkopolski
The article focuses on the issue of the correlation between the civic budget and the revitalization process on the example of solutions adopted in Ostrów Wielkopolski, where the civic budget has been used as one of the revitalization tools. Ostrów Wielkopolski was the first Polish city to use such solutions. From 2019, the category of revitalization tasks is separated as part of the annual civic budget of Ostrów Wielkopolski, in which co-financing can be provided for selected by residents social projects implemented in the revitalization area. The article presents the assumptions and results of the implementation of the civic budget as a revitalization tool in Ostrów Wielkopolski, on the basis of which the author analyzed the possibility of using the civic budget institution in the comprehensive revitalization process conducted by local governments.
Keywords: civic budget, revitalization, participation, urban regeneration, local government policy
Franciszek Nowak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 184-205
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.010.16786Pojęcie zrównoważonego rozwoju, powstałe w drugiej połowie XX w. jako odpowiedź na narastający kryzys środowiskowy oraz nierówności między krajami tzw. północy a krajami południa, zostało inkorporowane do polskiego porządku prawnego jako jedna z naczelnych zasad ustrojowych oraz zasad prawa ochrony środowiska. Mimo pierwotnego ratio wyartykułowania zasady zrównoważonego rozwoju, jaką było m.in. ograniczenie najbardziej szkodliwych dla środowiskach przejawów działalności ludzkiej, w teorii i praktyce prawa służy ona raczej jako uzasadnienie realizacji przedsięwzięć mogących wywierać znaczący negatywny wpływ na środowisko, mimo przemawiających przeciwko takim działaniom argumentów z dziedziny ochrony środowiska, a jej funkcja jest marginalizowana. Wydaje się, że taka interpretacja nie jest prawidłowa. Zgodnie z obowiązującym prawem w dobie kryzysu klimatycznego nacisk powinien być położony głównie na limitującą funkcję zasady zrównoważonego rozwoju, a określone zgodnie z nią granice, w jakich działalność ludzi powinna być realizowana, mogą być obiektywnie, naukowo opisane. Granice te wyznacza zachowanie równowagi przyrodniczej oraz trwałość podstawowych procesów przyrodniczych, koniecznych do funkcjonowania społeczeństwa w szerszej perspektywie czasowej. Uznanie, że zasada zrównoważonego rozwoju powinna przede wszystkim ograniczać działalność ludzi i wzmacniać zasady ochrony środowiska, mogłaby przyczynić się do zapobiegania najgorszym skutkom kryzysu klimatycznego przez powstrzymanie się od realizacji inwestycji uniemożliwiających zatrzymanie globalnego ocieplenia na poziomie 1,5°C.
The limiting function of the sustainable development principle
The concept of sustainable development, created in the second half of the twentieth century, as a response to the growing environmental crisis and inequalities between the countries of the so-called North and South, was incorporated into the Polish legal system as one of the main principles of political system and environmental protection law. Despite the primary ratio of incorporation of the sustainable development principle, which was i.a. limitation of the most environmentally harmful aspects of human activities, in the theory and practice of law, it rather serves as a justification for the realization of projects that may have a significant negative impact on the environment, despite the arguments speaking against in the field of environmental protection, and its function is marginalized. It seems that this interpretation is not correct. According to the law in force, in the time of the climate crisis, the emphasis should be put mainly on the limiting function of the sustainable development principle, and the limits in which the human activity should be realized have been set in it and can be objectively, scientifically determined. These limits are determined by maintaining natural balance and persistence of the basic natural processes necessary for the society to function in a wider time perspective. Recognition that the principle of sustainable development should predominantly limit human activity and strengthen the principles of environmental protection could contribute to preventing the worst effects of the climate crisis, by refraining from executing investments that would make it impossible to stop global warming at 1.5°C.
Keywords: sustainable development, global warming, environment, planetary boundaries, limiting function
Antonia Stefania Quissa
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 206-218
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.011.16787The family separation between immigrant – refugee parents and their children is a global phenomenon. This research is focused on the dissociation that is taking place during transportation from the countries of origin to receiving countries. Every year United States accept thousands of immigrants from Central America who are segregated under ‘zero-tolerance’ immigration policy (ZTP). However, the same issue afllicts refugees who are trying to cross the Central Mediterranean Sea to enter Europe. But then, United States and European Union established legislations and bills to prevent that kind of parting and to promote the family’s reconnection. The key strength is the impact of separation, as a toxic experience during childhood, is intolerable for all the members of family. Children experience trauma, which affects their mental and physical health. Additionally, parents develop depression, Post-traumatic stress disorder (PTSD) and become victims of suicide. Finally, family unity protects children’s lives and supports family’s integration in the host countries.
Keywords: family separation, family reunification, refugees, immigrants, children
Rozdzielanie uchodźców-imigrantów i ich dzieci podczas podróży
Rozdzielenie rodziców imigrantów – uchodźców z ich dziećmi jest zjawiskiem globalnym. Niniejsze badania koncentrują się na rozdzielaniu rodzin podczas podróży z krajów pochodzenia do krajów przyjmujących. Każdego roku Stany Zjednoczone przyjmują tysiące imigrantów z Ameryki Środkowej, którzy są segregowani w ramach polityki imigracyjnej „zero tolerancji” (ZTP). Ten sam problem dotyczy uchodźców, którzy próbują przekroczyć Morze Śródziemne, aby dostać się do Europy. Stany Zjednoczone i Unia Europejska opracowały przepisy i projekty ustaw, aby zapobiec tego rodzaju rozłąkom i wspierać ponowne połączenie rodzin. Kluczową kwestią jest traumatyczny wpływ separacji na poszczególnych członków rodziny. Dzieci doświadczają traumy, która wpływa na ich zdrowie psychiczne i fizyczne. Rodzice popadają w depresję, cierpią na zespół stresu pourazowego (PTSD), co może prowadzić nawet do samobójstw. Jedność rodziny chroni zatem życie dzieci i wspomaga integrację rodziny w krajach przyjmujących.
Kazimierz Bandarzewski
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 219-238
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.012.16788Prawo własności stanowi jedno z praw podstawowych objętych regulacją Unii Europejskiej. Wprawdzie unijny system prawny nie zawiera samej definicji własności, jednak poprzez zakreślenie w art. 17 ust. 1 Karty praw podstawowych UE granic ingerencji w to prawo wyznacza wyraźną i nieprzekraczalną granicę ustawodawstwom krajowym państw członkowskich UE co do zakresu ingerencji. Polski porządek prawny spełnia wymagania wynikające z art. 17 ust. 1 Karty, gwarantując właścicielowi zarówno zakres kształtowania prawa własności aż do granic naruszenia jego istoty, jak i możliwość wywłaszczenia tylko dla celów publicznych i za słusznym odszkodowaniem. Dokonywana przez sądy administracyjne zarówno restrykcyjna wykładnia celu publicznego, jak i przestrzeganie ustalania słusznego odszkodowania w pełni mieści się w granicach regulacji art. 17 ust. 1 i art. 52 ust. 1 Karty. Nie zawsze słuszne odszkodowanie będzie stanowiło pełne odszkodowanie, co jednak nie jest sprzeczne z prawem unijnym. Rolą polskich sądów administracyjnych jest przestrzeganie postanowień Karty praw podstawowych w zakresie zapewnienia właścicielom należytej ochrony ich prawa własności, jak i dokonywanie oceny, czy krajowe ustawodawstwo nie jest z postanowieniami tej Karty sprzeczne. W przypadku uznania, że konkretny przepis ustawowy narusza treść np. art. 17 ust. 1 Karty, sądy administracyjne powinny, powołując się na zasadę pierwszeństwa pierwotnego prawa unijnego, stosować przepisy Karty praw podstawowych.
The scope of the protection of property rights resulting from Art. 17 sec. 1 of the Charter of Fundamental Rights of the European Union and the jurisprudence of Polish administrative courts
The right to property is one of the fundamental rights regulated by the European Union. Although the EU legal system doesn’t contain the very definition of ownership, by deleting in Art. 17 sec. 1 of the EU Charter of Fundamental Rights, the limits of interference with this right are defined by a clear and impassable boundary for the national laws of the EU Member States as to the scope of the interference. The Polish law system meets the requirements of Art. 17 sec. 1 of the Charter, guaranteeing the owner both the scope of shaping the right to property right up to the limits of violating its essence, and the possibility of expropriation only for public purposes and for just compensation. Both the restrictive interpretation of the public purpose and the observance of the determination of fair compensation by administrative courts fully fall within the scope of Art. 17 sec. 1 and art. 52 sec. 1 of the Charter. Not always just compensation will be full compensation, which, however, is not contrary to EU law. The role of the Polish Administrative Courts is to comply with the provisions of the Charter of Fundamental Rights in the scope of ensuring that owners have proper protection of their property rights, and to assess whether domestic legislation is not inconsistent with the provisions of this Charter. If is it found that a specific statutory provision violates the content of, for example, art. 17 sec. 1 of the Charter, administrative courts should apply the provisions of the Charter of Fundamental Rights, relying on the principle of primacy of primary EU law.
Keywords: ownership, shaping of the right of ownership, compensation, expropriation, scope of judicial of administration’s courts of control
Leta Bardjieva Miovska
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 239-254
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.013.16789The special investigative measures are ante delictum measures, introduced in the Republic of North Macedonia as part of the Law on Amendments to the Law on Criminal procedure in 2004. The starting hypothesis of this paper refers to the inviolability of the respect of human rights during the implementation of the special investigative measures, which counterpoise a fundament in the aspect of reformed functioning of the security sector, according to the principles of good governance. The additional variable in relation to the hypothesis is that the arbitrariness and/or abuse of the application of the special investigative measures can undermine the protection of the core values which they are intended to protect. The methodology applied for creating this paper is both qualitative and quantitative, depicting analysis of the national legislative framework and international standards, interpretation of guidelines and manuals for the special investigative measures enforcement by the relevant institutions, comparison, as well as measuring trends in the appliance of the measures.
Keywords: investigations, measures, procedures, security sector reform, human rights
Stosowanie specjalnych środków dochodzeniowych w Republice Macedonii Północnej – przepisy prawne i aspekty praw człowieka
Szczególnymi czynnościami śledczymi są środki ante delictum, wprowadzone w Republice Macedonii Północnej w ramach ustawy o zmianie ustawy o postępowaniu karnym w 2004 r. Hipoteza wyjściowa niniejszego opracowania dotyczy nienaruszalności poszanowania praw człowieka w trakcie realizacji szczególnych czynności śledczych, stanowiących fundament zreformowanego funkcjonowania sektora bezpieczeństwa zgodnie z zasadami dobrego rządzenia. Dodatkową zmienną w odniesieniu do hipotezy jest to, że arbitralność i/lub nadużycie zastosowania specjalnych środków dochodzeniowych może podważyć ochronę podstawowych wartości. Metodologia zastosowana przy tworzeniu niniejszego opracowania ma charakter zarówno jakościowy, jak i ilościowy, zawiera ono bowiem analizę krajowych ram prawnych i norm międzynarodowych, interpretację wytycznych i podręczników do wykonywania specjalnych czynności dochodzeniowych przez odpowiednie instytucje, porównanie, a także pomiar trendów w stosowaniu omawianych środków.
Dragoș Lucian Ivan, Teodor Manea
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 255-264
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.014.16790This scientific research shall explore the recent jurisprudence of the Court of Justice of the EU on the rule of law regarding Poland, Hungary and Romania. We shall strive to identify the nexus between the ground-breaking judgments and the prospects for criminal legislation and criminal investigation by analysing the arguments of the parties and the reasoning of the courts. We believe that judgements in the cases of Poland, Hungary and Romania represent the Court of Justice’s incrementalist response to a perceived process of rule of law backsliding which was perceived as a threat to EU values at the community level and as a threat to the ability of the justice system to prevent corruption at the national level. Backsliding is believed to first emerged in Hungary before spreading to Poland, but serious cases were already existing in Romania.
Keywords: CJEU, case law, criminal legislation, criminal investigation
Wpływ kolizji orzecznictwa TSUE i Trybunału Konstytucyjnego w Rumunii w sprawach dotyczących praworządności na ustawodawstwo karne, postępowanie karne i walkę z korupcją
W opracowaniu przeanalizowano najnowsze orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w zakresie praworządności odnoszące się do Polski, Węgier i Rumunii. Poprzez analizę argumentów stron i stanowisk sądów spróbowano ustalić związek pomiędzy przełomowymi wyrokami a zmianami w ustawodawstwie karnym i postępowaniu karnym. Zdaniem autorów wyroki w sprawach Polski, Węgier i Rumunii stanowią inkrementalną odpowiedź Trybunału Sprawiedliwości na dostrzeżony proces odchodzenia od rządów prawa, który postrzegany jest jako zagrożenie zarówno dla wartości UE na poziomie wspólnotowym, jak i dla funkcjonowania wymiaru sprawiedliwości w zapobieganiu korupcji na poziomie krajowym. Uważa się, że zjawisko odchodzenia od rządów prawa pojawiło się najpierw na Węgrzech, a następnie rozszerzyło się na Polskę, jednak poważne przypadki występowały również w Rumunii.
Martyna Wilbrandt-Gotowicz
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 265-283
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.015.16791Przedmiotem opracowania jest analiza zmian doręczeń elektronicznych w postępowaniu administracyjnym dokonana w następstwie wejścia w życie z dniem 5 października 2021 r. większości przepisów ustawy z dnia 18 listopada 2020 r. o doręczeniach elektronicznych, w tym nowelizujących przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego. Przedstawiono założenia nowego systemu e-doręczeń, wskazując na zasady doręczeń elektronicznych oraz podstawowe pojęcia i instytucje wprowadzane przez ustawodawcę (adres do doręczeń elektronicznych, skrzynka doręczeń, publiczna i kwalifikowana usługa rejestrowanego doręczenia elektronicznego, publiczna usługa hybrydowa, podmioty publiczne i niepubliczne). Następnie omówiono zmiany Kodeksu postępowania administracyjnego, wskazując w szczególności na nowe ujęcie zasady pisemności oraz dyrektywy w zakresie sposobu doręczeń. W podsumowaniu przedstawiono ocenę wprowadzanej transformacji e-doręczeń w postępowaniu administracyjnym.
Transformation of e-delivery in administrative proceedings – comments on the Act of November 18, 2020 on electronic deliveries
The subject of the study is ananalysis of changes to electronic deliveries in administrative proceedings made following the entry into force on 5 October 2021 of most of the provisions of the Act of November 18, 2020 on electronic deliveries, including amendments to the Code of Administrative Procedure. The assumptions of the new e-delivery system were presented, indicating the principles of electronic delivery as well as the basic concepts and institutions introduced by the legislator (electronic delivery address, delivery box, public and qualified electronic registered delivery service, public hybrid service, public and non-public entities). Then, the changes to the Code of Administrative Procedure were discussed, pointing in particular to the new approach to the principle of writing and the directive regarding the method of delivery service. The summary presents the evaluation of the introduced transformation of e-delivery in administrative proceedings.
Keywords: delivery service, public electronic registered delivery service, qualified electronic registered delivery service, public hybrid service, administrative proceedings
Julia Bernacka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 284-306
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.016.16792W artykule poruszone zostały kwestie bezzałogowych statków powietrznych, czyli dronów, w kontekście jednego z praw podstawowych – prawa do prywatności. Skupiono się w nim głównie na dronach wykorzystywanych do celów rozrywkowych. Pierwsza część artykułu stanowi wprowadzenie w zagadnienie prywatności na kanwie prawa Unii Europejskiej oraz polskiego ustawodawstwa, a także analizę problemu w świetle wartości Karty praw podstawowych UE. W dalszej części autorka poszukuje odpowiedzi na pytania, czym są bezzałogowe statki powietrze, w jaki sposób korzystanie z nich jest uregulowane prawnie oraz – przede wszystkim – czy współcześnie prywatność obywateli może być w jakiś sposób zagrożona przez wykorzystywanie dronów. Następnie przechodzi do rozważań na temat możliwych naruszeń, w tym również w aspekcie ochrony danych osobowych. Zakończenie to zwięzłe podsumowanie poruszonej tematyki oraz zestawienie wyników analizy z gwarancjami wynikającymi z Karty praw podstawowych UE.
Privacy in the era of drones in the light of the values of the Charter of Fundamental Rights of the European Union
The article presents the issues of unmanned aerial vehicles, i.e. drones, in the context of one of the fundamental rights – the right to privacy. However, the author focuses mainly on drones used for entertainment purposes. The first part of the article is an introduction to the issue of privacy on the basis of European Union law and Polish legislation, as well as an analysis of the problem in the light of the value of the EU Charter of Fundamental Rights. Later on, she looks for answers to the questions: what are unmanned aerial vehicles, how is their use legally regulated and above all, whether today the privacy of citizens may be in some way threatened by drones. Then the author goes on to consider possible violations, also in the aspect of personal data protection. The conclusion is a concise summary of the issues discussed and a comparison of the results of the analysis with the guarantees resulting from the EU Charter of Fundamental Rights.
Keywords: right to privacy, drones, unmanned aerial vehicles, personal data, Charter of Fundamental Rights
Marcin Galent
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 307-325
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.017.16793Wybuch globalnego kryzysu finansowego w 2007 r. obnażył liczne konstrukcyjne wady w architekturze strefy euro. Z dzisiejszej perspektywy wiadomo, że bez szybkich działań wykraczających poza ramy prawne Traktatów i kompetencje organów unijnych, strefa euro najprawdopodobniej by upadła. Te wady konstrukcyjne są powoli usuwane poprzez wdrażanie „niekonwencjonalnych” polityk monetarnych prowadzonych przez Europejski Bank Centralny, a także przez nowe narzędzia instytucjonalne, których celem jest zwiększenie koordynacji polityk gospodarczych i nadzoru nad kondycją finansową poszczególnych krajów członkowskich strefy euro. Wraz z tymi zmianami pojawiły się zasadnicze pytania o legitymizację reform przeprowadzanych w warunkach nadzwyczajnych. Stan wyjątkowy został odwołany, ale pytania o legitymizację nowych kompetencji i metod w nadzorowaniu strefy euro pozostawiają wątpliwości co do ich zgodności z zasadami demokracji i poszanowania praw podstawowych. Celem artykułu jest przedstawienie wyzwań związanych z aktualnym i postulowanym kształtem reform strefy euro, widzianych przez pryzmat europejskich wartości fundamentalnych, czyli demokracji i praw człowieka.
Eurozone crisis and new challenges for democracy and fundamental rights in the European Union
The outbreak of the global financial crisis in 2007 exposed numerous structural flaws in the architecture of the euro area. From today’s perspective, it is known that without quick action going beyond the legal framework of the treaties and the competences of EU bodies, the euro area would most likely collapse. These design flaws are slowly being removed through the implementation of “unconventional” monetary policies conducted by the European Central Bank, as well as by new institutional tools aimed at increasing the coordination of economic policies and supervision over the financial condition of individual euro area Member States. With these changes, fundamental questions have arisen about the legitimacy of emergency reforms. The state of emergency has been lifted, but questions about the legitimacy of the new competences and methods in overseeing the euro area leave doubts as to their compliance with the principles of democracy and respect for fundamental rights. The aim of the article is to present the challenges related to the current and postulated shape of the Eurozone reforms seen through the prism of European fundamental values, i.e. democracy and human rights.
Keywords: democracy, fundamental rights, eurozone, European Central Bank, legitimization
Justyna Holocher, Bogumił Naleziński
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 326-345
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.018.16794Przedmiotem artykułu jest problem praworządności rozważany z perspektywy Unii Europejskiej oraz Rzeczpospolitej Polskiej jako państwa członkowskiego tej organizacji. Zasada praworządności uznawana jest za jeden z fundamentów funkcjonowania UE i poszczególnych państw członkowskich. Ustalenie treści tego pojęcia rodzi trudności związane z brakiem jego legalnej definicji, pomocne może być jednak odwołanie się do ustaleń teorii prawa dotyczących rozróżnienia formalnego i materialnego rozumienia tej zasady. Na poziomie Unii Europejskiej widoczne jest dodatkowo odwoływanie się do innych pojęć, również opisujących problematykę przestrzegania prawa przez organy władzy. Istotne znaczenie dla ustalenia treści pojęcia praworządności mają nie tylko akty prawa unijnego, ale również orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości. Podobne problemy występują na poziomie krajowym. Dodatkowym źródłem kontrowersji jest odmienne podejście władz RP do sposobu rozumienia praworządności, a zwłaszcza kwalifikowania działań władzy publicznej, które napotykają zarzut naruszania tej zasady. Celem analizy jest zarówno ustalenie przyczyn takiego stanu, jak i zaproponowanie możliwych rozwiązań wynikających z niego problemów.
The concept of the rule of law in the contemporary political and legal debate
The subject of the discussionis the problem of the rule of law, considered from the perspective of the European Union and the Republic of Poland, as a member state of this organization. The rule of law is considered to be one of the cornerstones of the functioning of the EU and individual Member States. Determining the content of this concept raises difficulties related to the lack of its legal definition. However, it may be helpful to refer to the findings of legal theory regarding the distinction between the formal and material understanding of this principle. At the level of the European Union, there is also a reference to other concepts that also describe the issue of compliance with the law by authorities. Not only acts of EU law, but also the case-law of the Court of Justice are important in determining the content of the concept of the rule of law. Similar problems also exist at national level. An additional source of controversy, however, is the different approach of the Polish authorities to the way of understanding the rule of law, and especially the qualification of actions of public authorities that are accused of violating this principle. The aim of the analysisis to determine the causes of such a state and to propose possible solutions to the problems resulting from it.
Keywords: rule of law, legalism, European Union law, Constitutional Tribunal, Court of Justice
Dagmara Kornobis-Romanowska
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 346-369
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.019.16795Demokracja jest najstarszą z wartości w cywilizowanym świecie. Bez niej nie może być mowy o praworządności, ochronie praw człowieka czy o niedyskryminacji. Demokracja realizuje się poprzez prawo, a naruszenie praworządności zawsze wywołuje w niej uszczerbek i uruchamia mechanizm odpowiedzialności, mający celu ocenę działań rządzących bezpośrednio w odniesieniu do standardu demokratycznego (accountability). Standard ten wyraża się i mierzy poprzez stopień zaufania, które organy sprawujące władzę wzbudzają po stronie jednostki (obywatela) w społeczeństwie demokratycznym. Im zaufanie jest silniejsze, tym standardy demokratyczne są wyższe, a ochrona prawna staje się silniejsza. Konstytucyjny standard demokratyczny w UE jest zatem pochodną standardu skutecznej ochrony prawnej, którą zapewniają niezależne sądy. Niezależność sądów jest kluczowym elementem odpowiedzialności demokratycznej, gdyż buduje w społeczeństwie zaufanie do sądów jako do organów władzy, zaufanie wzmacnia zaś odpowiedzialność demokratyczną. Będąc członkiem unijnej wspólnoty, nie sposób tej odpowiedzialności uniknąć, a standard demokracji dla państwa w UE nie może pozostawać wyłącznie na poziomie krajowym.
Democratic accountability as the constitutional standard of the democracy in the European Union
Democracy is the oldest value of the civilized world. Without it, there is no question of the rule of law, protection of human rights or non-discrimination. Democracy is realized through the law, and the violation of the rule of law always damages it and triggers an accountability mechanism aimed at assessing the actions of governing bodies directly in relation to the democratic standard (accountability). This standard is expressed and measured by the degree of trust which ruling authorities in a democratic society must inspire in subjects of the law. The stronger the trust is, the democratic standards are higher, and the legal protection becomes stronger. The constitutional democratic standard in the EU is thus a derivative of the standard of effective legal protection provided by independent courts. The independence of the judiciary is a key element of democratic accountability as it builds public confidence in the courts as authorities and trust strengthens democratic accountability. Being a member of the EU, it is impossible to avoid this accountability, and the standard of democracy for the EU Member State cannot remain purely national.
Keywords: democracy, European Union, democratic accountability, constitutional standard of democracy, independence of the judiciary
Agnieszka Kastelik-Smaza
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 370-388
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.020.16796Zasada pierwszeństwa prawa Unii Europejskiej jest jedną z najważniejszych, a jednocześnie najbardziej spornych zasad tego prawa. Orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości wskazujące na bezwzględny prymat prawa unijnego, nawet przed normami krajowymi rangi konstytucyjnej, nie znajduje bezwzględnej akceptacji wśród państw członkowskich. Kwestionują je zwłaszcza sądy konstytucyjne, które chcą zachować status sądu ostatniego słowa, zastrzegając sobie prawo do oceny zgodności prawa unijnego z konstytucją co najmniej pod kątem praw podstawowych, działania w granicach kompetencji powierzonych i ochrony nienaruszalnej tożsamości konstytucyjnej. Ostatnio coraz częściej pojawiają się wyroki sądów konstytucyjnych, które odmawiają stosowania prawa unijnego, przy czym zarzuty wobec zasady pierwszeństwa mają nierzadko podłoże finansowe lub polityczne. Odejście od zasady pierwszeństwa, mające charakter wyjątku, jak w przypadku czeskim, niemieckim czy duńskim, w niektórych przypadkach, zwłaszcza Polski, staje się regułą, pozwalającą pod przykrywką zachowania tożsamości konstytucyjnej na obniżenie standardu ochrony prawnej wynikającej z przepisów unijnych.
The principle of primacy of European Union law yesterday and today
The principle of the primacy of European Union law is one of the most important and, at the same time, the most controversial principles of this law. The jurisprudence of the Court of Justice pointing to the absolute primacy of EU law, even over national norms of constitutional character, is not unconditionally accepted by the Member States. They are challenged in particular by constitutional courts, which want to retain the status of a last word court, reserving the right to assess the constitutionality of EU law at least in terms of fundamental rights, acting within the limits of competences conferred in the Treaties and the protection of fundamental constitutional identity. Recently, there are more and more judgments of constitutional courts that refuse to apply EU law, and the allegations against the priority principle are often financial or political. Denying the principle of priority, which is an exception, as in the case of the Czech, German or Danish, in some cases, especially Poland, becomes a rule that allows, under the misuse of constitutional identity, to lower the standard of legal protection resulting from EU regulations.
Keywords: primacy of EU Law, dispute over primacy, Declaration No.17, constitutional courts, Constitutional Tribunal, judicial independence
Iraklis Mavridis
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 389-398
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.021.16797This presentation attempts to tackle some of the complex relations between ideology and human rights by referring to two interesting texts on ideology and to outline some of the discursive ways in which human rights can function as ideology. By way of doing that we aim to pose some important questions for further research concerning the ways in which human rights discourse can assume various ideological uses and functions.
Keywords: human rights, ideology, utopia, discursive strategies ‘In the Name of Humanity’: Human Rights and/as Ideology
W imię człowieczeństwa: prawa człowieka i/jako ideologia
Artykuł stanowi próbę zmierzenia się ze złożonymi relacjami pomiędzy ideologią a prawami człowieka poprzez odniesienie się do dwóch interesujących tekstów na temat ideologii oraz scharakteryzowania pewnych dyskursywnych metod, według których prawa człowieka mogą funkcjonować jako ideologia. W ten sposób autor chce postawić kilka ważnych pytań co do dalszych badań dotyczących sposobów, w jakie dyskurs praw człowieka może mieć różne ideologiczne zastosowania i funkcje.
Natalia Korczak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 399-442
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.022.16798Artykuł stanowi refleksję o tym, jak niedostrzegane i bagatelizowane na co dzień zjawisko korupcji ma w konsekwencji zgubny wpływ na fundamenty budowanej przez lata Unii Europejskiej. Obecnie jest to poważne wyzwanie i zagrożenie dla projektu integracyjnego, który z powodu trwającej pandemii COVID-19 doświadcza kolejnego kryzysu. Autorka rozpoczyna rozważania od zarysowania początków europejskiej integracji i jej następstw, poprzez zwrócenie uwagi na kwestię jednolitości tworzenia i stosowania prawa wspólnotowego w warunkach multicentryzmu, a przede wszystkim ukazanie konsekwencji korupcji, które stawiają Europę w sytuacji powinności, a zarazem obowiązku ochrony praw podstawowych i demokracji. Następnie analizuje stanowiska ekspertów, opinie obywateli oraz wyniki badań organizacji międzynarodowych, powołuje się także na rezultaty badań własnych dotyczących polskiej rzeczywistości korupcyjnej widzianej oczami młodych Polaków. W części końcowej wskazuje kluczowe decyzje podejmowane na szczeblu Unii Europejskiej i rekomendowane przez jej organy środki zaradcze, które mają przeciwdziałać problemowi.
The need to protect fundamental rights, the crisis of democracy and the future of European integration in light of the threat of corruption compounded by the COVID-19 pandemic
The article is a reflection on how unnoticed and underestimated in everyday life the phenomenon of corruption has a disastrous impact on the foundations of the European Union built over the years. Currently, it is a serious challenge and a threat to the integration project which, due to the ongoing Covid-19 pandemic, is experiencing another crisis. In view of this, the author of the article recognizes the problem and, in this context, begins her consideration of the issue by outlining the origins of European integration and its consequences by drawing attention to the issue of uniformity in the creation and application of Community law under conditions of multicentrism and, above all, by showing the consequences of corruption, which puts Europe in a situation of duty and obligation to protect fundamental rights and democracy. It then analyzes the positions of experts, the opinions of citizens and the results of studies of international organizations. In addition, she refers to the results of his own research and, to this extent, mentions the Polish corruption reality seen through the eyes of young Poles in order to show that Europe is not only the West and we are also a part of this Community. Ad extremum she points out the key decisions taken at the European Union level and the remedies recommended by its bodies to counter the problem.
Keywords: protection of fundamental rights, crisis of democracy, multicentricity of contemporary legal systems, European integration, Covid-19 pandemic, threat of corruption
Andreas Papastamou
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 443-463
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.023.16799
Current challenges of economic diplomacy make even more urgent the need for strong human rights legislation, involving not only democratically elected governments but also non-state actors such as civil society, local authorities (mega cities outnumber many countries), businesses, and universities. The paper focuses on three problems of the delicate relationship of economic diplomacy with the protection of human rights:
– the new shift in economic and commercial power from the Northwestern developed countries to Southeastern emerging economies with serious deficits in the functioning of democratic institutions, but with a rapidly emerging middle class, with serious ambitions for change (in a positive or negative direction),
– the “energy security”, as the Russian military intervention in Ukraine, revealed,
– and economic sanctions, since poor design and implementation of sanctions policies often mean that they fall short of their desired effects, endangering human rights.
How, then, could the exercise of modern economic diplomacy (promoting exports and investment abroad, attracting FDIs, aid and trade negotiations, but also strengthening the functioning of other civil society actors), not only helps protect human rights but also be an opportunity for high strategic scope and great social value? Applying human rights’ evaluation criteria of economic diplomacy, with the help of policy experience and technology, should concern societies in democracies. The research results can be taken into consideration by policymakers to create an appropriate economic diplomacy framework shaped by European democratic values and respect for human rights.
Keywords: Economic Diplomacy, Shift of Economic Power, Energy Security, Economic Sanctions, Human Rights
Dyplomacja ekonomiczna i prawa człowieka: w poszukiwaniu demokratycznych rozwiązań
Obecne wyzwania dyplomacji ekonomicznej czynią jeszcze bardziej pilną potrzebę opra- cowania skutecznych regulacji w zakresie praw człowieka, angażujących nie tylko demo- kratycznie wybrane rządy, ale także podmioty spoza struktury organów państwa, takie jak społeczeństwo obywatelskie, władze lokalne (metropolie wyprzedzają w tym zakresie wiele państw), przedsiębiorstwa czy uczelnie. W artykule skupiono się na trzech problemach dotyczących wrażliwych związków dyplomacji gospodarczej z ochroną praw człowieka:
– nowym przesunięciu siły ekonomicznej i handlowej z północno-zachodnich krajów rozwiniętych na południowo-wschodnie gospodarki wschodzące, z poważnymi deficytami w funkcjonowaniu instytucji demokratycznych, ale z szybko powstającą klasą średnią, z poważnymi ambicjami do zmian (w pozytywnym i negatywnym kierunku),
– „bezpieczeństwie energetycznym”, co uwidoczniła rosyjska zbrojna interwencja na Ukrainie,
– sankcjach gospodarczych, niewłaściwe zaprojektowanie i wdrożenie polityki sankcji często bowiem oznacza, że nie przynoszą one pożądanych rezultatów, stwarzają natomiast zagrożenie dla praw człowieka.
Jak zatem prowadzenie nowoczesnej dyplomacji ekonomicznej (promowanie eksportu i inwestycji za granicą, pozyskiwanie BIZ, negocjacje pomocowe i handlowe, ale także wspieranie funkcjonowania innych podmiotów społeczeństwa obywatelskiego) może nie tylko pomóc w ochronie praw człowieka, ale także być szansą o dużym zasięgu strategicznym i wielkiej wartości społecznej? Zastosowanie kryteriów oceny praw człowieka w dyplomacji ekonomicznej, przy pomocy rozwiązań wynikających z doświadczeń polityki i technologii, powinno być przedmiotem zainteresowania społeczeństw w systemach demokratycznych. Wyniki badań będą mogły być wzięte pod uwagę przez decydentów politycznych, dążących do stworzenia odpowiednich zasad dyplomacji ekonomicznej kształtowanych przez demokratyczne wartości europejskie i respektowanie praw człowieka.
Julia Pychyńska, Jakub Siatka
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 464-483
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.024.16800Celem opracowania jest ukazanie szans rozwoju społeczeństwa obywatelskiego w Unii Europejskiej. Do oszacowania możliwości realizacji tej idei zastosowano wyniki badań prowadzonych w ramach Indeksu Demokracji oraz Indeksu Równości Płci. Autorzy zasta- nawiają się, czym jest społeczeństwo obywatelskie i jak należy je postrzegać, prezentując rozmaite tradycje definicyjne i dokonując przeglądu definicji tego terminu. W drugiej części artykułu analizie poddano wyniki, jakie poszczególne państwa europejskie osiągnęły w obu branych pod uwagę indeksach. Pozwala ona na wysunięcie wniosków dotyczących integracji europejskiej w kontekście wartości, które powinny być kultywowane w celu wzmocnienia społeczeństwa obywatelskiego.
Civil society building in Europe today – myth or necessity?
The aim of the study is to show the opportunities for the development of civil society in the European Union. The results of the Democracy Index and the Gender Equality Index have been used to assess the possibility of realising this idea.
The authors consider what civil society is and how it should be perceived, presenting various definitional traditions and reviewing the definition of the term. The second part of the article analyses the scores that individual European countries have achieved in the two indices under consideration. It allows conclusions to be drawn about European integration in the context of the values that should be cultivated in order to strengthen civil society.
Keywords: civil society, democracy, Democracy Index, European Union, Gender Equality Index
Marek Żukowski
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 484-503
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.025.16801Proces tworzenia kadr menedżerów nie był jednolity, można go więc periodyzować. Profesjonalizacja zarządzania początkowo obejmowała poszczególne gałęzie przemysłu, a następnie inne działy gospodarki. Pojawiły się poglądy, że umiejętności kierownicze, takie jak dobór kadr, motywowanie czy rozwiązywanie problemów przywództwa, osiąga się zarówno przez doświadczenie praktyczne, jak i w drodze opanowania teorii zarządzania. Dostrzegano nową rolę społeczną tworzącej się grupy menedżerów. Model Nowego Zarządzania Publicznego zawiera propozycje dotyczące zmian systemu sprawowania władzy. D. Osborn i T. Gaebert przedstawili dziesięć nowych zasad, którymi współcześni decydenci powinni kierować się, sprawując władzę. Jest on często krytykowany, ale niezaprzeczalnie stanowi kodeks racjonalnego postępowania dla pracowników zatrudnionych w administracji państwowej. Koncepcja NZP zakłada: nowe podejście do odbiorcy usług publicznych (oddzielenie klienta od dostawcy lub kontrahenta usług, uświadomienie sobie faktu, że społeczeństwo to klient); wprowadzenie mechanizmu quasi-rynkowego (kontraktowanie usług, regulowanie procesu dostarczania usług); generowanie oszczędności i dochodów, kontrolę wyników; nową politykę płacową; oddzielenie procesów zarządzania od czynności politycznych. Aby przyczynić się do sukcesu organizacji, menedżerowie mogą instynktownie skupić się na: budowaniu optymalnej strategii biznesowej, zatrudnianiu najlepszych pracowników, wykorzystywaniu najpełniejszej wiedzy, usprawnieniu procesów biznesowych, „wyciskaniu” wydajności ze swojej organizacji, reagowaniu na wymagania rynku. Menedżerowie pełnią wiele funkcji: przywódcy, lidera, administratora, kontrolera, planisty, koordynatora, mediatora, motywatora i doradcy.
Menager administration
The process of creating cadres of managers was not uniform, so it can be periodized. The professionalization of management initially involved individual industries, and then other branches of the economy. There were views that particular managerial skills, such as selecting personnel, motivating or solving leadership problems, are achieved both through practical experience and through mastery of management theory. A new social role for the emerging group of managers was recognized. The New Public Management Model includes proposals for changes in the system of governance. D. Osborn and T. Gaebert presented ten new principles that modern decision-makers should follow in exercising power. It is often criticized, but undeniably represents a code of rational conduct for government employees. The NZP concept implies: a new approach to the recipient of public services (separating the customer from the provider or contractor of services, realizing that the public is the customer); introducing a quasi-market mechanism (contracting services, regulating the process of service delivery); generating savings and revenues, controlling results; a new pay policy; separating management processes from political activities. To contribute to the success of an organization, managers can instinctively focus on: building the optimal business strategy, hiring the best employees, using the fullest knowledge, streamlining business processes, "squeezing" efficiency out of their organization, responding to market demands. Managers perform many functions: leader, leader, administrator, controller, planner, coordinator, mediator, motivator and advisor.
Keywords: administration, management, menegar
Agata Nodżak
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 505-510
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.026.16802Paulina Szyja
Rocznik Administracji Publicznej, 2022 (8), 2022, s. 511-515
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.22.027.16803Data publikacji: 12.2021
Co-funded by the Erasmus+ Programme of the European Union
Gabriela Hajduk
Rocznik Administracji Publicznej, 2021 (7), 2021, s. 7-24
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.21.001.14817Celem artykułu jest szerokie ujęcie problemu transkrypcji aktu urodzenia dziecka pary jednopłciowej. Pochylając się nad tym tematem, należy zauważyć, że nieodłącznym dla debaty w tej sprawie jest przede wszystkim dobro dziecka immamentnie związane z prawami człowieka. W opracowaniu zostaje ukazane, że w związku z brakiem transkrypcji człowiek jest traktowany przez władze publiczne jako obywatel „kategorii B”, a praktyczny aspekt posiadania polskiego aktu urodzenia jest niezwykle ważny w życiu codziennym. Artykuł wykazuje, że światopoglądowe kwestie powinny zostać odrzucone w imię dobra dziecka, zwłaszcza jako obywatela państwa. Główna oś opracowania opiera się na ukazaniu argumentów przeciwników i zwolenników ww. transkrypcji, ze szczególnym ujęciem konstytucyjnoprawnego pojęcia rodziny. Przeprowadzona analiza orzecznictwa ukazuje odmienne podejście do dopuszczalności dokonania transkrypcji aktu urodzenia dziecka pary nieheteronormatywnej. Artykuł ukazuje również relewantną pozycję Rzecznika Praw Obywatelskich w czuwaniu nad przestrzeganiem podstawowych praw człowieka.
Transcription of the Birth Certificate of a Child of the Same-sex Couple
The aim of the article is to present a broad understanding of the problem of transcription of the birth certificate of a same-sex couple’s child. Reflecting on this topic, it should be emphasized that the most important thing for a debate on this issue is the best interests of the child, closely related to human rights. The article shows that the best interests of the child should take precedence over ideological issues. The study shows that due to the lack of transcription, the child is treated by public authorities as a “category B” citizen, and the practical aspect of having a Polish birth certificate is extremely important in everyday life. The main axis of the study is based on the arguments of opponents and supporters of the above-mentioned transcription, with a particular understanding of the constitutional and legal notion of family. The conducted analysis of the jurisprudence shows a different approach to the admissibility of transcribing the birth certificate of a child of a non-heteronormative couple. The article also shows the proper position of the Ombudsman in overseeing the observance of basic human rights.
Anna Myrczek
Rocznik Administracji Publicznej, 2021 (7), 2021, s. 25-50
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.21.002.14818Ograniczenia wprowadzone w związku z pandemią COVID-19, szczególnie uderzyły w sektor transportowy oraz turystyczny. Nietypowa sytuacja pandemiczna ujawniła mankamenty obecnych regulacji oraz konieczność dalszej harmonizacji przepisów prawa na poziomie Unii Europejskiej. Europejska sieć ECC-net stanowi ważny element ułatwiający mieszkańcom Unii Europejskiej, Islandii oraz Norwegii polubowne dochodzenie roszczeń konsumenckich, wynikających z zawartej umowy przewozu lotniczego. W przedmiotowym opracowaniu autorka skupia się na przedstawieniu obecnych ram prawnych regulujących prawa pasażera, problemach jakie ujawniła pandemia COVID-19 oraz obecnym systemie dochodzenia roszczeń pasażerskich w Polsce w ujęciu instytucjonalnym.
Airpassenger Rights in Europe in the Times of COVID-19
Restrictions introduced due to the pandemic heavily affected transportation and tourism market. The unusual pandemic situation revealed certain shortcomings of the existing legal framework and the necessity of further harmonization of regulations at the European Union level. The European Consumer Centres Network (ECC-net) is an important element in air passenger rights sector in the European Union, Iceland, Norway and United Kingdom, providing help with amicable dispute resolution in consumer cases. In the article author focuses on the presentation of the current legal framework in the air passenger rights sector, as well as the problems revealed by the COVID-19 pandemic, and the institutional framework in Poland enabling passengers to pursue air passenger right.
Marcin Woźniak
Rocznik Administracji Publicznej, 2021 (7), 2021, s. 51-72
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.21.003.14819Unia Europejska wraz z Radą Europy i Organizacją Bezpieczeństwa i Współpracy w Europie, tworzy regionalny, europejski system ochrony praw człowieka. Po wielu latach postępującej integracji europejskiej w roku 2000 została proklamowana Karta Praw Podstawowych.
Ten nowoczesny dokument skupiający przepisy prawa międzynarodowego jest obecnie podstawowym dokumentem regulującym ochronę praw człowieka w ramach UE. Choć pierwotnie akt był tylko deklaracją o charakterze politycznym, to jego rola zmieniła się w 2009 r., kiedy to stał się prawem wiążącym o statusie prawa pierwotnego UE. Zakres stosowania Karty został ograniczony do organów i instytucji Unii Europejskiej, a w stosunku do poszczególnych państw członkowskich obowiązuje jedynie w zakresie, w jakim wykonują one prawo unijne.
Mimo obaw politycznych złożonych przez niektóre kraje, na czele z Wielką Brytanią, Czechami i Polską KPP, prawa podstawowe i ich ochrona stanowią ważny element unijnego systemu prawnego i są impulsem w procesie kontynuacji europejskiej integracji.
Protection of Fundamental Rights in the European Union in View of the Charter of Fundamental Rights of the European Union
The European Union, together with the Council of Europe and the Organization for Security and Co-operation in Europe, creates a regional, European system of human rights protection. After many years of progressing European integration, the Charter of Fundamental Rights was proclaimed in 2000.
This modern document gathering the provisions of international law is now the basic document regulating the protection of human rights within the EU. Although originally the act was only a declaration of a political nature, its role increased in 2009, when it became a binding law with the status of primary EU law. The scope of application of the Charter has been limited to the bodies and institutions of the European Union, and in relation to individual Member States only to the extent that they implement EU law.
Despite the political concerns expressed by some countries, including Great Britain, the Czech Republic and the Polish, CFR, fundamental rights and their protection constitute an important element of the EU legal system and are an impulse for European integration.
Paweł Ostachowski
Rocznik Administracji Publicznej, 2021 (7), 2021, s. 73-90
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.21.004.14820Artykuł skupia się na współcześnie gorąco dyskutowanym temacie ochrony powietrza i klimatu. Porusza problem istniejącej marginalizacji tej problematyki w wydatkach inwestycyjnych polskich gmin. Utrzymanie się takiej postawy wśród władz samorządowych stawia pod znakiem zapytania realizację w Polsce, deklarowanej przez kraje Unii Europejskiej do 2050 roku neutralności klimatycznej. Trudno będzie osiągnąć polskim władzom centralnym ten ambitny cel bez silniejszego jego zrozumienia ze strony samorządowców. Studium koncentruje się wokół inwestycji władz gminnych w ochronę powietrza i klimatu w jednym z uboższych w dochody regionów Polski centralnej, jakim pozostaje województwo świętokrzyskie. Uwaga pracy skupia się na gminach powiatu pińczowskiego w latach 2010–2018. Stara się ona wykazać, że na terenach, gdzie żyją niewielkie społeczności lokalne, inwestycje w ochronę powietrza i klimatu niejednokrotnie były dotąd marginalizowane. Co więcej, skala istniejącej tam luki inwestycyjnej w tym zakresie nie pozwoli na szybką transformację energetyczną. Analiza artykułu oparła się na wynikach analiz dokumentów lokalnych, sprawozdań finansowych i informacjach pochodzących ze statystyk publicznych.
Air and Climate Protection as the Subject of Investment Expenditures of Pińczów District Communes
Article focuse on the hotly discussed topic of air and climate protection. It addresses the problem of the existing marginalization of this issue in the investment expenditure of Polish municipalities. Maintenance of such an attitude of local authorities calls into question the implementation in Poland, as declared by the European Union countries by 2050 climate neutrality. It will be difficult for the Polish central government to achieve this ambitious goal without its stronger understanding on the part of local government officials. Study focuses on investments of municipal authorities in air and climate protection in one from the poorer regions of central Poland, which is the Świętokrzyskie Voivodeship. The work focuses on the communes of the Pińczów poviat in 2010–2018. It tries to show that in areas where small local communities live, investments in air and climate protection have often been marginalized. Moreover, the scale of the investment gap in this area will not allow for a quick energy transformation. The analysis of the article was based on the results of analyzes of local documents, financial statements and information from public statistics.
Tetiana Chislova
Rocznik Administracji Publicznej, 2021 (7), 2021, s. 91-101
https://doi.org/10.4467/24497800RAP.21.005.14821Artykuł zawiera opis stadiów procesu ustawodawczego na Ukrainie i jego krótką analizę. W artykule przedstawiono także kwestię zmiany grona podmiotów uprawnionych do inicjatywy ustawodawczej w okresie stanowienia państwa prawa w latach 90.
W artykule zawarta jest również krótka analiza procesu ustawodawczego na przykładzie działalności parlamentu III, IV, VI i VIII kadencji. Na diagramie przedstawionym w artykule pokazano liczby projektów ustaw zgłaszanych, w każdej z wymienionych kadencji przez wszystkie uprawnione podmioty. Także jako wynik przeprowadzonej analizy zostały podane informacji o wydajności parlamentu każdej kadencji w stosunku procentowym.
Opierając się na otrzymanych wynikach analizy, zaproponowano kierunki wyeliminowania istniejących wad procesu ustawodawczego i sformułowano propozycje dla zmniejszenia „spamu legislacyjnego”, polepszenia wskaźników jakościowych oraz powiększenia wydajności parlamentu.
Analysis of the Legislative Process in Ukraine on the Example of the 3rd, 4th, 6th and 8th Term of the Supreme Council
The article describes the stages of the legislative process in Ukraine and provides a brief description of it. The article also shows the changes in the range of subjects of legislative initiative during the formation of the rule of law in 90.
The article also presents a brief analysis of the legislative process on the example of the work of the parliament of III, IV, VI and VIII cadence. The diagram showing the total number of submitted bills in each parliamentary cadence and the number of bills submitted by all subjects of the legislative is presented.
Using the results of the analysis it was possible to achieve the set goal and identify some shortcomings in the legislative process and on this basis to formulate proposals to reduce “legislative spam”, improving quality indicators and increasing the performance of parliament.