Kilka uwag na temat obowiązku ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń (art. 147 Ordynacji podatkowej)

Monika  Skowrońska

Kilka uwag na temat obowiązku ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń (art. 147 Ordynacji podatkowej)

Data publikacji: 2015

Rocznik Administracji Publicznej, 2015, 2015 (1), s. 66-94

Autorzy

Pobierz pełny tekst

PDF

Tytuły

Kilka uwag na temat obowiązku ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń (art. 147 Ordynacji podatkowej)

Abstrakt

Poważnym problemem organów podatkowych są przypadki podejmowania przez strony postępowań podatkowych działań w celu uchylenia się od doręczeń, co może wydłużać postępowania, a nawet uniemożliwić ich merytoryczne zakończenie. Jednym ze środków mających zapobiec takim sytuacjom jest przewidziany w art. 147 Ordynacji podatkowej obowiązek ustanowienia i zgłoszenia organowi pełnomocnika do spraw doręczeń pod rygorem przyjęcia fikcji prawnej doręczenia. Instytucja prawna doręczenia ma także podstawowe znaczenie dla realizacji obowiązku zapewnienia stronie czynnego udziału w postępowaniu. Z tego punktu widzenia istotne jest m.in. prawidłowe stosowanie instytucji pełnomocnictwa do spraw doręczeń. Wiele istotnych zagadnień związanych z instytucją pełnomocnictwa w postępowaniu podatkowym (w tym pełnomocnictwa do spraw doręczeń) budzi wątpliwości organów podatkowych i pełnomocników. Zauważył to NSA w ww. wyroku o sygn. akt II FSK 932/1154: „Kwestia pełnomocnictw przewija się na gruncie rozpoznawanych w sądach administracyjnych spraw stale, choć po wielu latach obowiązywania zasad funkcjonowania tej instytucji prawnej zdziwienie musi budzić fakt wielu błędów popełnianych zarówno przez pełnomocników, jak i organy podatkowe w tym zakresie”. Niestety odnośnie do wielu tych Kilka uwag na temat obowiązku ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń RAP 2015 (1) zagadnień nie ukształtowała się także w orzecznictwie sądów jednolita wykładnia. Regulacja art. 147 § 1, 3 i 4 o.p. ma na celu usprawnienie postępowania, w tym poprzez zwolnienie organu podatkowego od podejmowania dodatkowych działań, gdy strona uchyla się – w związku z dłuższym wyjazdem za granicę – od doręczeń i w konsekwencji od opodatkowania. Nakłada ona na stronę obowiązki ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń w przypadku „wyjazdu za granicę na okres co najmniej 2 miesięcy” oraz zgłoszenia jego ustanowienia właściwemu organowi pod rygorem przyjęcia fikcji prawnej doręczenia. Zapobieżeniu przewlekania postępowania z powodu opóźnień w doręczeniach ma służyć również regulacja art. 147 § 2, 3 i 4 o.p., zgodnie z którą obowiązek ustanowienia i zgłoszenia pełnomocnika do spraw doręczeń spoczywa także na osobach fizycznych będących nierezydentami.

The cases of parties in tax proceedings taking action to avoid the effective service of official letters sent to them are a serious problem of tax authorities, which can lead to postponing the proceedings, or even preventing their factual closure. One of the means to prevent such cases is the obligation described in Article 147 of the Tax Ordinance Act to declare a delivery agent under the pain of treating as served writs that have not been effectively delivered (“legally undelivered writs”). The legal institution of delivery is also imperative for the performance of the obligation of ensuring the party can be an active participant in the proceedings. From this point of view it is important to inter alia correctly use the institution of a delivery agent. any important aspects related to to the institution of an agent in tax proceedings (including a delivery agent) raise doubts of tax authorities and agents themselves. In one of its orders (file reference II FSK 932/11) the Supreme Administrative Court notes that: “The issue of agents is being constantly raised in cases examined by administrative courts, though after many years of the rules of this legal institution taking place it must be astonishing to find so many errors made by both the agents and tax authorities on this matter.” Unfortunately, there is still no uniform interpretation of many such issues in judicial practice. The provisions in Article 147(1), (3) and (4)1, 3 and 4 of the Tax Ordinance Act aim at facilitating the proceedings, including releasing the tax authority from taking additional actions when a party avoids – due to a prolonged stay abroad – the effective service of official letters sent to them and as a consequence being taxed. It places responsibility on the party to declare a delivery agent in the case of “going abroad for a period of at least two months” and to notify the competent authority of such a declaration under the pain of treating as served writs that have not been effectively delivered. Also the provisions in Article 147(2), (3) and (4) of the Tax Ordinance Act aim at preventing the protraction of the proceedings due to delays in writ service. Pursuant to those regulations, the obligation to declare a delivery agent is also relevant for natural persons who are non-residents.

Słowa kluczowe

pełnomocnik do spraw doręczeń, postępowanie podatkowe, fikcja prawna doręczenia, ordynacja podatkowa, pełnomocnik, doręczenia

delivery agent, tax proceedings, legally undelivered writs, tax ordinance act, agent, deliveries

Bibliografia

Pobierz bibliografię

Dzwonkowski H., Komentarz do art. 147 ustawy – Ordynacja podatkowa, w: H. Dzwonkowski, A. Huchla, C. Kosikowski (red.), Ustawa Ordynacja podatkowa. Komentarz, stan prawny: 2003.01.01, Lex.

Pietrasz P., Komentarz do art.136 ustawy – Ordynacja podatkowa, w: C. Kosikowski, L. Etel (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. V, stan prawny: 2013.01.15, Lex.

Pietrasz. P., Komentarz do art. 145 ustawy – Ordynacja podatkowa, w: C. Kosikowski, L. Etel (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. V, stan prawny: 2013.01.15, Lex.

Pietrasz P., Komentarz do art. 147 Ordynacji podatkowej, w: C. Kosikowski, L. Etel (red.), Ordynacja podatkowa. Komentarz, wyd. V, stan prawny: 2013.01.15, Lex.

Zalewski D., Pełnomocnik przedsiębiorcy w kontroli podatkowej, Komentarz praktyczny, 2012.05.23; Lex.

Orzecznictwo:

1. Orzeczenia Sądu Najwyższego i sądów powszechnych

Postanowienie SN z dnia 29.01.1968 r., sygn. akt I CZ 124/67, Lex.

Wyrok SN z dnia 24.02.2006 r., sygn. akt II CK 425/05, Lex.

Wyrok SN z dnia 1.09.2009 r., sygn. akt I UK 94/09, Lex.

Postanowienie SN z dnia 12.04.2013 r., sygn. akt IV Cz 20/13, Lex.

Postanowienie SN z dnia 26.06.2013 r., sygn. akt II CZ 15/13, Lex.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 23.11.2012 r., sygn. akt I Acz 843/12, http://orzeczenia.ms.gov.pl.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z dnia 14.03.2013 r., sygn. akt I ACa 77/13, http://orzeczenia.ms.gov.pl.

Postanowienie Sądu Apelacyjnego w Poznaniu z dnia 14.10.2013 r., sygn. akt I ACz 1681/13, http://orzeczenia.ms.gov.pl.

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Warszawie z dnia 7.05.2014 r., sygn. akt I ACa 1734/13, http://orzeczenia.ms.gov.pl.

2. Orzeczenia sądów administracyjnych (źródło: http://orzeczenia.nsa.gov.pl)

Wyrok NSA z dnia 1.10.2001 r., sygn. akt II SA 2177/00.

Wyrok NSA z dnia 10.11.2004 r., sygn. akt FSK 614/04.

Wyrok NSA z dnia 27.06.2006 r., sygn. akt I FSK 1047/05.

Wyrok NSA z dnia 23.08.2007 r., sygn. akt II FSK 682/07.

Wyrok NSA z dnia 19.02.2008 r., sygn. akt I FSK 282/07.

Wyrok NSA z dnia 3.02.2009 r., sygn. akt II FSK 1582/07.

Wyrok NSA z dnia 19.05.2009 r., sygn. akt II GSK 958/08.

Wyrok NSA z dnia 19.02.2010 r., sygn. akt II FSK 1200/08.

Wyrok NSA z dnia 27.07.2010 r., sygn. akt I GSK 826/09.

Wyrok NSA z dnia 8.10.2010 r., sygn. akt II FSK 926/09.

Wyrok NSA z dnia 8.10.2010 r., sygn. akt II FSK 944/09.

Wyrok NSA z dnia 15.12.2010 r., sygn. akt II FSK 1318/10.

Wyrok NSA z dnia 22.02.2011 r., sygn. akt II FSK 223/10.

Wyrok NSA z dnia 25.05.2011 r., sygn. akt II FSK 324/11.

Wyrok NSA z dnia 27.10.2011 r., sygn. akt II FSK 1387/11.

Wyrok NSA z dnia 3.11.2011 r., sygn. akt II FSK 2586/10.

Wyrok NSA z dnia 8.12.2011 r., sygn. akt I FSK 121/11.

Wyrok NSA z dnia 27.01.2012 r., sygn. akt II FSK 2096/10.

Wyrok NSA z dnia 17.02.2012 r., sygn. akt II FSK 1546/10.

Wyrok NSA z dnia 21.02.2012 r., sygn. akt II FSK 1614/10.

Wyrok NSA z dnia 13.06.2012 r., sygn. akt II FSK 837/11.

Wyrok NSA z dnia 20.12.2012 r., sygn. akt II FSK 932/11.

Wyrok NSA z dnia 20.12.2012 r., sygn. akt II FSK 2125/11.

Wyrok NSA z dnia 17.01.2013 r., sygn. akt II FSK 1107/11.

Wyrok NSA z dnia 21.03.2013 r., sygn. akt II FSK 1419/11.

Wyrok NSA z dnia 26.04.2013 r., sygn. akt I FSK 806/12.

Wyrok NSA z dnia 13.06.2013 r., sygn. akt I FSK 1146/12.

Wyrok NSA z dnia 26.06.2013 r., sygn. akt I FSK 1024/12.

Postanowienie NSA z dnia 28.08.2013 r., sygn. akt I FSK 1231/13.

Wyrok NSA z dnia 3.09.2013 r., sygn. akt I FSK 1329/12.

Wyrok NSA z dnia 6.09.2013 r., sygn. akt II FSK 2561/11.

Wyrok NSA z dnia 3.10.2013 r., sygn. akt II FSK 862/12.

Wyrok NSA z dnia 16.01.2014 r., sygn. akt II FSK 718/13.

Wyrok NSA z dnia 21.03.2014 r., sygn. akt II FSK 947/12.

Wyrok NSA z dnia 27.03.2014 r., sygn. akt II FSK 1012/12.

Wyrok NSA z dnia 8.04.2014 r., sygn. akt I FSK 795/13.

Wyrok NSA z dnia 15.04.2014 r. sygn. akt II FSK 825/12.

Wyrok NSA z dnia 8.05.2014 r., sygn. akt II FSK 1143/12.

Wyrok NSA z dnia 11.07.2014 r., sygn. akt II FSK 2668/12.

Wyrok NSA z dnia 16.10.2014 r., sygn. akt II GSK 434/13.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18.02.2004 r., sygn. akt III SA 1895/02.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19.05.2004 r., sygn. akt V SA 3767/03.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11.04.2005 r., sygn. akt V SA/Wa 551/04.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20.07.2005 r., sygn. akt III SA/Wa 1135/05.

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 1.06.2006 r., sygn. akt I SA/Sz 591/05.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 2.11.2006 r., sygn. akt III SA/Wa 2824/06.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 11.07.2007 r., sygn. akt I SA/Kr 29/06.

Wyrok WSA w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 8.04.2008 r., sygn. akt I SA/Go 178/08.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 3.06.2008 r., sygn. akt III SA/Wa 378/08.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 27.06.2008 r., sygn. akt III SA/Wa 2189/07.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8.08.2008 r., sygn. akt I SA/Łd 383/08.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 14.11.2008 r., sygn. akt I SA/Kr 1159/07.

Wyrok WSA w Rzeszowie z dnia 17.02.2009 r., sygn. akt I SA/Rz 702/08.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18.05.2010 r., sygn. akt I SA/Łd 1/10.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 18.05.2010 r., sygn. akt i I SA/Łd 2/10.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 3.12.2010 r., sygn. akt I SA/Kr 1605/09.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 25.01.2011r., sygn. akt I SA/Kr 1786/10.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 29.11.2011 r., sygn. akt I SA/Kr 802/11.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 29.11.2011 r., sygn. akt III SA/Wa 625/11.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 8.12.2011 r., sygn. akt I SA/Łd 1180/11.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 28.02.2012 r., sygn. akt I SA/Gd 46/12.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 23.07.2012 r., sygn. akt III SA/Gl 295/12.

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 19.10.2012 r., sygn. akt I SA/Lu 459/12.

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 18.12.2012 r., sygn. akt III SA/Wa 1827/12.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 5.02.2013 r., sygn. akt I SA/Gl 693/12.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 26.03.2013 r., sygn. akt I SA/Gd 1405/12.

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 24.04.2013 r., sygn. akt I SA/Ke 180/13.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 26.06.2013 r., sygn. akt I SA/Kr 666/13.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6.08.2013 r., sygn.. akt I SA/Gl 1270/12.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 6.08.2013 r., sygn.. akt I SA/Gl 1274/12.

Wyrok WSA w Gliwicach z dnia 28.10.2013 r., sygn. akt I SA/Gl 144/13.

WSA w Łodzi w wyroku z dnia 12.12.2013 r., sygn. akt I SA/Łd 32/13.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 16.01.2014 r., sygn. akt I SA/Łd 1297/13.

Wyrok WSA w Szczecinie z dnia 23.01.2014 r., sygn. akt I SA/Sz 867/13.

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 7.02.2014 r., sygn. akt I SA/Lu 1288/13.

Wyrok WSA w Olsztynie z dnia 27.02.2014 r., sygn. akt I SA/Ol 102/14.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 12.03.2014 r., sygn. akt I SA/Kr 233/13.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 15.04.2014 r., sygn. akt I SA/Bd 273/14.

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 23.04.2014 r., sygn. akt I SA/Kr 197/14.

Wyroki WSA w Krakowie z dnia 26.06.2014 r., sygn. I SA/Kr 835/14.

Wyrok WSA w Opolu z dnia 16.07.2014 r., sygn. akt I SA/Op 430/14.

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 22.07.2014 r., sygn. akt I SA/Bd 654/14.

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 10.09.2014 r., sygn. akt I SA/Łd 634/14.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 24.09.2014r., sygn. akt I SA/Gd 843/14.

Wyrok WSA w Gdańsku z dnia 8.10.2014 r., sygn. akt I SA/Gd 200/14.

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 15.10.2014 r., sygn. akt I SA/Bk 350/14.

Informacje

Informacje: Rocznik Administracji Publicznej, 2015, 2015 (1), s. 66-94

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Kilka uwag na temat obowiązku ustanowienia pełnomocnika do spraw doręczeń (art. 147 Ordynacji podatkowej)

Angielski:

Remarks on the obligation of declaring a delivery agent (Art. 147 of the Tax Ordinance Act)

Autorzy

Monika Skowrońska

Instytut Prawa, Ekonomii i Administracji, Uniwersytet Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie
Polska

Publikacja: 2015

Status artykułu: Otwarte

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Monika Skowrońska (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 1823

Liczba pobrań: 4005

Pobierz xml