Artykuł ma na celu omówienie założeń pakietu legislacyjnego zawierającego dyrektywę Parlamentu Europejskiego i Rady 2013/11/UE z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie alter- natywnych metod rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (dyrektywa w sprawie ADR w sporach konsumenckich), rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) nr 524/2013 z dnia 21 maja 2013 r. w sprawie internetowego systemu rozstrzygania sporów konsumenckich oraz zmiany rozporządzenia (WE) nr 2006/2004 i dyrektywy 2009/22/WE (rozporządzenie w sprawie ODR w sporach konsumenckich), przy uwzględnieniu konsekwencji transpozycji przepisów do krajowego porządku prawnego. W tekście do- konano analizy zmian systemowych, począwszy od przyjęcia ustawy o pozasądowym rozwiązywaniu sporów konsumenckich przez modernizacji organizacyjnej istniejące- go systemu ADR po nowelizację wybranych przepisów obowiązujących ustaw.

The present article aims to discuss the objectives of Directive 2013/11/EU of the European Parliament and of the Council of 21 May 2013 on alternative dispute resolution for consumer disputes and amending Regulation (EC) No 2006/2004 and Directive 2009/22/EC (Directive on consumer ADR) and Regulation (EU) No 524/2013 of the European Parliament and of the Council of 21 May 2013 on online dispute resolution for consumer disputes and amending Regulation (EC) No 2006/2004 and Directive 2009/22/EC (Regulation on consumer ODR), with a particular focus on their impact on Polish legal system.
The present paper is divided into two parts. First part looks at the basic principles of Directive on consumer ADR and Regulation on consumer. Second part is an analyze of a legal consequences of the implementation of the Directive on consumer ADR to Polish legal system, especially its impact for public authorities. Strengths and weaknesses of the system are identified and basing on their impact it’s possible to formulate de lege ferenda stipulations.