Przed nowelizacją ustawy o cmentarzach i chowaniu zmarłych z 2011 r. znacząco utrudniony był pochówek dzieci martwo urodzonych. Przyczyną tego problemu był niejasny stan prawny. Wynikał on z nierelewantnych przepisów dotyczących dokumentacji medycznej i aktów stanu cywilnego, utrudniających pochówek dzieci martwo urodzonych przed 22 tygodniem ciąży. Celem niniejszego opracowania była historyczna i dogmatyczna analiza regulacji administracyjnoprawnej pochówku dziecka utraconego, co pozwoliło na rozstrzygnięcie problemu statusu prawnego nasciturusa w ujęciu przedmiotowym lub podmiotowym w kontekście prawa do grobu. Sformułowano postulaty de lege ferenda w zakresie zmiany zakresu pojęć dotyczących śmierci dziecka poczętego, aby zrealizować dyrektywę spójności polskiego systemu prawnego. Całościowa analiza tworzy podstawę do zaproponowania zmian statusu prawnego nasciturusa przez wprowadzenie definicji dziecka poczętego, a co za tym idzie objęcie wprost ochroną także dziecka martwo urodzonego i instytucji chroniących jego prawa (rozszerzenia zadań kuratora ustanawianego na mocy art. 182 k.r.o.). 

The Right to Burial of Unborn Children in the Light of Human Rights

ABSTRACT

Before the amendment of the Act on cemeteries and burial of the dead, it was difficult to bury stillborn children due to unclear legal status resulting from irrelevant provisions regarding medical and civil status records. This state of affairs made the burial of stillborn children before 22nd week of pregnancy difficult. The purpose of the article is a historical and dogmatic analysis of the administrative regulation of the burial of unborn children, hopefully facilitating the resolution of the issue of the legal status of the nasciturus in terms of the subjective and human approach in the context of the right to the grave. The article helps formulate de lege ferenda postulates as regards changing the concepts surrounding the death of the unborn child. All this to implement the directive of the cohesive Polish legal system. The comprehensive analysis will provide the basis for proposing changes in the legal status of the nasciturusby introducing the definition of a conceived child, and thus protecting the stillborn child and institutions protecting his/her rights (e.g. institution of the nasciturus curator established by Article 182 of the Polish Family and Guardianship Code). 

Before the amendment of the Act on cemeteries and burial of the dead, it was difficult to bury stillborn children due to unclear legal status resulting from irrelevant provisions regarding medical and civil status records. This state of affairs made the burial of stillborn children before 22nd week of pregnancy difficult. The purpose of the article is a historical and dogmatic analysis of the administrative regulation of the burial of unborn children, hopefully facilitating the resolution of the issue of the legal status of the nasciturus in terms of the subjective and human approach in the context of the right to the grave. The article helps formulate de lege ferenda postulates as regards changing the concepts surrounding the death of the unborn child. All this to implement the directive of the cohesive Polish legal system. The comprehensive analysis will provide the basis for proposing changes in the legal status of the nasciturus by introducing the definition of a conceived child, and thus protecting the stillborn child and institutions protecting his/her rights (e.g. institution of the nasciturus curator established by Article 182 of the Polish Family and Guardianship Code).