Nowy numer
Z przyjemnością informujemy, że ukazał się nowy numer czasopisma naukowego Media Biznes Kultura, wydawanego przez Instytut Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Gdańskiego.
WięcejZ przyjemnością informujemy, że ukazał się nowy numer czasopisma naukowego Media Biznes Kultura, wydawanego przez Instytut Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Gdańskiego.
Więcej„Media Biznes Kultura" to czasopismo naukowe o profilu medioznawczym wydawane przez Instytut Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Gdańskiego w partnerstwie z Komisją Etyki Komunikacji Polskiej Akademii Umiejętności.
Czytaj więcejDziennikarstwo i komunikacja społeczna, Uniwersytet Gdański
Opis
„Media Biznes Kultura" to czasopismo naukowe o profilu medioznawczym wydawane przez Instytut Mediów, Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Gdańskiego w partnerstwie z Komisją Etyki Komunikacji Polskiej Akademii Umiejętności. Tytuł czasopisma jest bezpośrednim nawiązaniem do nazwy międzynarodowej konferencji naukowej, cyklicznie organizowanej przez gdańskie dziennikarstwo zapraszające do interdyscyplinarnego dyskursu na temat mediów naukowców z kraju i za granicy.
ISSN: 2451-1986
eISSN: 2544-2554
Punkty MNiSW: 40
UIC ID: 493453
DOI: 10.4467/25442554.MBK
Redakcja
Data publikacji: 18.12.2024
Oprawa graficzna : Mirosław Rekowski
Redaktor statystyczny: Maciej Brosz
Redaktorzy tematyczni: Elżbieta Wierzbicka-Piotrowska, Hedwig Wagner, Konrad Knoch, Rocio Zamora Medina, Alan R. Freitag, Liselot Hudders
Katarzyna Bąkowicz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 7-18
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.014.20888Małgorzata Kocierz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 19-31
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.015.20889Dali Osepashvili
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 33-43
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.016.20890Katarzyna Molek-Kozakowska, Robert Radziej
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 45-57
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.017.20891Bruce Dame Laoera, Rosita M. Uyun
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 59-75
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.018.20892Michalina Ahmad
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 77-94
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.019.20893Agnieszka Całek, Agnieszka Szymańska , Agnieszka Walecka-Rynduch
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 95-114
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.020.20894Marta Ryniejska-Kiełdanowicz, Ewa Lebioda
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 115-129
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.021.20895Marcin Anaszewicz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 131-146
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.022.20896Karolina Aszyk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 149-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.023.20897Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 165-189
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.024.20898Monika Wawer
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 191-212
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.025.20899Katarzyna Bąkowicz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 7-18
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.014.20888Małgorzata Kocierz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 19-31
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.015.20889Dali Osepashvili
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 33-43
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.016.20890Katarzyna Molek-Kozakowska, Robert Radziej
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 45-57
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.017.20891Bruce Dame Laoera, Rosita M. Uyun
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 59-75
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.018.20892Michalina Ahmad
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 77-94
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.019.20893Agnieszka Całek, Agnieszka Szymańska , Agnieszka Walecka-Rynduch
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 95-114
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.020.20894Marta Ryniejska-Kiełdanowicz, Ewa Lebioda
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 115-129
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.021.20895Marcin Anaszewicz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 131-146
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.022.20896Karolina Aszyk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 149-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.023.20897Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 165-189
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.024.20898Monika Wawer
Media Biznes Kultura, Numer 2 (17) 2024, 2024, s. 191-212
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.025.20899Data publikacji: 28.06.2024
Redaktor naczelny: Anna Ryłko-Kurpiewska
Zastępca redaktora naczelnego: Małgorzata Łosiewicz
Michał Jas
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 203-216
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.013.19950Anna Reglińska-Jemioł
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 191-201
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.012.19949Michał Dawid Żmuda
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 173-190
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.011.19948Mikołaj Janiak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 157-169
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.010.19947Karolina Aszyk
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 145-155
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.009.19946Iwona Gródź
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 133-144
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.008.19945Beata Sierocka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 115-130
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.007.19944Tomasz Płonkowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 101-113
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.006.19943Karolina Ołtarzewska, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 75-99
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.005.19942Anita Brzyszcz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 51-73
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.004.19941Emilia Zakrzewska, Dagmara Tarka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 31-50
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.003.19940Anna Teler
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 19-30
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.002.19939Katarzyna Bąkowicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 7-18
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.001.19938Michał Jas
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 203-216
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.013.19950Anna Reglińska-Jemioł
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 191-201
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.012.19949Michał Dawid Żmuda
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 173-190
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.011.19948Mikołaj Janiak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 157-169
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.010.19947Karolina Aszyk
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 145-155
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.009.19946Iwona Gródź
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 133-144
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.008.19945Beata Sierocka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 115-130
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.007.19944Tomasz Płonkowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 101-113
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.006.19943Karolina Ołtarzewska, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 75-99
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.005.19942Anita Brzyszcz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 51-73
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.004.19941Emilia Zakrzewska, Dagmara Tarka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 31-50
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.003.19940Anna Teler
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 19-30
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.002.19939Katarzyna Bąkowicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (16) 2024, 2024, s. 7-18
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.24.001.19938Data publikacji: 21.12.2023
Dominika Rafalska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 5-20
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.013.19043W 2008 roku czeski tygodnik „Respekt” oskarżył pisarza Milana Kunderę (1929–2023) o to, że w latach 50. XX wieku wydał czechosłowackiej bezpiece Miroslava Dvořáčka – młodego współpracownika amerykańskiego kontrwywiadu. Ofiara donosu została skazana na lata ciężkiego więzienia i cudem uniknęła śmierci. Publikacja, która jednoznacznie ogłosiła winę pisarza, powstała na podstawie jednej odnalezionej w archiwum USTR (czeski odpowiednik IPN) notatki milicyjnej, w której wymieniono nazwisko Milana Kundery. Sprawę szeroko omawiały media zarówno w Czechach, jak i na świecie. Także w Polsce rozpętała się burza. Dziś, gdy świat żegna Milana Kunderę, warto wrócić do tamtej publikacji, przyjrzeć się jej formie, językowi i zabiegom stylistycznym, które mocno podważyły reputację znanego pisarza. Ostatecznie Milanowi Kunderze niczego nie udowodniono, a sam pisarz wydał jedynie lakoniczne oświadczenie, w którym wszystkiemu zaprzeczył. Autorzy artykułu koncentrują się na publikacji „Respektu” z 2008 roku: jego formie i rzetelności przekazu. Jaki obraz, jaką rzeczywistość udało się wykreować autorom tego tekstu? Podjęto próbę spojrzenia na wydarzenia z 2008 roku z dzisiejszej perspektywy. Ważne wydaje się pytanie o to, czy teksty rozliczeniowe w ogóle powinny gościć na łamach prasy, czy lepiej, aby były przedmiotem wyłącznie badań i publikacji naukowych? Jeśli o podobnych sprawach powinna dowiadywać się opinia publiczna z prasy codziennej, jakie podstawowe standardy powinna ona spełniać?
Jacek Wojsław
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 21-34
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.014.19044W artykule przybliżono dorobek naukowy poświęcony analizie działalności centralnego aparatu KC PZPR, który zajmował się nadzorem nad propagandą i mass mediami w Polsce w latach 1948–1989/90. Dokonano przeglądu rozważań po roku 1989. Skupienie się na analizie badawczej decyzji politycznych i działalności członków Biura Politycznego i Sekretariatu KC PZPR oraz wybranych wydziałów KC PZPR odpowiedzialnych za funkcjonowanie propagandy w Polsce Ludowej jest zadaniem koniecznym, by zrozumieć sposób sprawowania władzy w państwie niedemokratycznym. To centralny aparat PZPR w pełni kontrolował tworzenie, przepływ i rozpowszechnianie treści kierowanych do masowego odbiorcy z wykorzystaniem prasy, radia i telewizji. Wynik przeprowadzonej analizy pozwala wnioskować, że dotychczas nie zaistniała w polskim dorobku naukowym monografia poświęcona temu ważnemu obszarowi działalności centralnych władz PZPR. Z wyjątkiem biografii politycznej Mieczysława Rakowskiego pozostali główni koordynatorzy prowadzenia polityki propagandowej również nie doczekali się do dnia dzisiejszego poświęconych im publikacji. Podobnie przedstawia się sytuacja z przybliżeniem poszczególnych centralnych struktur partyjnych bezpośrednio odpowiedzialnych za działania nadzorcze w interesującym nas obszarze. Trzeba jednak podkreślić, że istnieje na rynku naukowym szereg prac o charakterze przyczynkarskim odnoszących się zarówno do centralnych struktur partyjnych, jak i liderów PZPR stojących na ich czele odpowiedzialnych za nadzór nad mediami i propagandą, w których zostały przeanalizowane wybrane problemy, zazwyczaj w ograniczonym przedziale czasowym.
Dominik Chomik
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 35-48
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.015.19045Artykuł, stanowiący część szerszych badań publicznego dyskursu wokół reformy uniwersytetu, dotyczy grupy kognitywnie rozumianych metafor, określanych tu jako produkcyjne. Perspektywę ich interpretacji wyznacza tytułowe pojęcie dehumanizacji, która dyskursowo może się objawiać przez terminy uznawane za synonimiczne lub w ramach rozbudowanego opisu rzeczywistości. Dlatego celowe jest określenie cech składowych dehumanizacji, czemu służy m.in. psychologiczna koncepcja jej typów oraz składowych autorstwa Nicka Haslama. Prezentacja dehumanizacji uniwersytetu przez metaforę produkcji prowadzi do wskazania obszarów, w jakich objawia się ten ich potencjał, a także pojęciowych związków między konkretnymi przejawami dehumanizacji.
Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 51-63
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.016.19046Francuski model edukacji medialnej i informacyjnej jest dobrze rozwinięty. Jego podstawą jest polityka edukacyjna i kulturalna rządu Republiki Francuskiej. Działania te mają charakter aktywności scentralizowanej i zetatyzowanej. Aby jednak skutecznie ocenić szanse i zagrożenia związane z ich efektywnością, trzeba osadzić analizę w koncepcji kultur medialnych oraz różnorodności w mediach. Dodatkowo trzeba wziąć pod uwagę dynamicznie zmieniający się świat mediów. Analizie zostały poddane podstawy działania edukacji medialnej i informacyjnej we Francji (EMI), a także jej elementy, takie jak podmioty odpowiedzialne za tę politykę, sposób jej oddziaływania, odbiorcy tej polityki. Na podstawie tak określonego problemu badawczego analizowanego na podstawie koncepcji wykazano, że francuski model istnieje sprawnie, ale wymaga redefinicji w zakresie priorytetów oraz odbiorców. Owa rewizja działań jest głównie spowodowana sytuacją społeczno-polityczną we Francji, której EMI zdaje się nie uwzględniać.
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 65-80
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.017.19047W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczących wybranych struktur językowych (komunikacyjnych), które zaobserwowano w fake newsach w języku polskim. W wyniku analizy 435 tekstów uznanych za fałszywe przez fact-checkerów z AFP zrekonstruowano elementy semantyczne i strukturalne charakterystyczne dla tego typu przekazów. Zrekonstruowane elementy poddano analizie funkcjonalnej w kontekście narzędzi perswazji i manipulacji, kodowania emocji oraz budowania wiarygodności poprzez powielanie elementów i struktur informacji dziennikarskiej.
Wszystko czego chcę, to Ty. Między odświeżeniem marki a zmianą paradygmatu – Chanel N° 5 w XXI wieku
Katarzyna Kaczor
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 83-101
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.018.19048Przedmiotem artykułu jest ukazanie zaistniałej zmiany kulturowej w zakresie kreowanego wzorca kobiecości w zrealizowanych przez Baza Luhrmanna reklamach perfum Chanel N° 5. Celem przeprowadzonych badań było prześledzenie mechanizmów ewolucji wizerunków reprezentowanych przez będące twarzami Chanel N° 5 Nicole Kidman i Gisele Bündchen z uwzględnieniem aspektu tożsamości ikonicznej marki. Wnioski sformułowano w kontekście studiów kulturowych.
Daria Malicka
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 103-118
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.020.19050Komunikacja miasta z różnymi grupami społecznymi, w dobie swobodnego dostępu do internetu, z jednej strony daje niemal nieskończone możliwości doboru kanałów dystrybucji treści i narzędzi w nich wykorzystywanych, z drugiej strony rodzi ogromne wyzwanie co do wyboru tych właściwych, adekwatnych do oczekiwań odbiorcy. W artykule skupiono się na komunikacji miasta Kielce z młodzieżą szkół średnich. Autorka przeanalizowała, w jaki sposób miasto dociera do młodych z ofertą kulturalną, edukacyjną, rozrywkową, sportową etc. Ponadto sprawdziła, jakich kanałów używa i czy w komunikatach mówi „językiem młodych ludzi”? Druga część referatu to wyniki przeprowadzonego badania ankietowego uczniów kieleckich szkół ponadpodstawowych, dotyczącego narzędzi i kanałów, jakimi komunikuje się młodzież. Celem artykułu jest wskazanie oczekiwań młodzieży dotyczących skutecznej komunikacji prowadzonej z ich grupą społeczną oraz odpowiedź na pytanie, czy internet w każdym obszarze wygrywa z komunikowaniem pozainternetowym.
Dominika Stawicka, Szymon Żyliński
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 119-133
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.021.19051Tematem artykułu jest zawód rzecznika prasowego klubu sportowego, jego obowiązki zawodowe oraz kompetencje interpersonalne, które wspomagają komunikację z mediami i kibicami. Przytoczono kontekst historyczny powstania zawodu rzecznika prasowego, a także hierarchię typograficzną rzeczników prasowych. Wyróżniono również zakres obowiązków i odpowiednich kompetencji interpersonalnych. Opisano także kibiców klubu sportowego, jak również media – przemiany, rozwój mediów społecznościowych, odniesienia do telewizji współpracujących z organizacją. Najważniejszym elementem tego artykułu naukowego są badania, które zostały poprzedzone wyborem odpowiedniej metodologii i narzędzi badawczych. Celem było przeprowadzenie rozmów z dziesięcioma wybranymi rzecznikami prasowymi, reprezentującymi kluby piłki nożnej oraz siatkówki oraz ich szczegółowa analiza. Dzięki próbie badawczej mogliśmy uzyskać kompletny obraz rzecznika prasowego, jego obowiązków oraz odpowiednich cech. Zawód rzecznika prasowego w Polsce to dyscyplina rozwijająca się od lat 70. XX wieku. Ukazano w tej pracy znaczenie tej profesji, a także ogląd, jak zmieniła się praca tych osób podczas pandemii COVID-19.
Weronika Świerczyńska-Głownia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 137-149
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.022.19052Branża streamingowa zatacza pełne koło. W porównaniu z jej początkami skoncentrowanymi przede wszystkim na dostępie do treści poprzez subskrypcję, treści wspierane reklamami i oferowane w zaplanowanym harmonogramie stają się obecnie coraz bardziej powszechne. Wiąże się to z coraz bardziej odczuwalnymi na rynku mediów zjawiskami: tak zwanym zmęczeniem subskrypcją1 (ang. subscription fatigue), jak również tak zwaną wielką anulacją subskrypcji (ang. the great unsubscribe), a także rezygnacji z abonamentu (określanego jako ang. cord-cutting2), co skutkuje tym, że wielu dostawców usług przesyłania strumieniowego odnotowuje spadek liczby abonentów. Odbiorcy korzystający z transmisji strumieniowej zwrócili się w kierunku poszukiwania alternatywnych opcji programowych, takich jak FAST (ang. free-ad supported-streaming TV) – bezpłatnej telewizji strumieniowej z reklamami. Rozwój tego sektora nie rewolucjonizuje obecnie rynku streamingowego. Z jednej strony stwarza jednak nowe możliwości dystrybucji treści, jak również stanowi odpowiedź na oczekiwania odbiorców. Z drugiej strony natomiast tworzy dodatkowe możliwości monetyzacji kontentu. Celem artykułu jest zobrazowanie nowego trendu w sposobie dystrybucji, jak również treści w przestrzeni usług przesyłu strumieniowego. Na potrzeby tej analizy przyjęto hipotezę, że w branży streamingowej usługi wspierane reklamami i zaplanowane programy na żywo zyskują na popularności i stanowią znaczącą alternatywę dla dotychczasowych modeli biznesowych. Artykuł ma zatem charakter przeglądowy i został oparty o analizę dostępnych raportów, opracowań o charakterze praktycznym, jak również wypowiedzi eksperckich. Nadto zamysłem autorki jest wskazanie kierunków i obszarów zmian, które w najbliższej przyszłości staną się częścią polskiego pejzażu medialnego.
Tadeusz Kononiuk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 151-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.023.19053Artykuł jest medioznawczą analizą procesów i mechanizmów cyfryzacji jako głównej przyczyny konwergencji technologicznej, polegającej na przejściu z druku na cyfrę, która przekształciła wszystkie media, tworząc nową architekturę komunikacji. Miejsce starego korporacyjnego ładu medialnego zajął tuzin konkurujących ze sobą koncepcji tworzących rozdrobniony, sieciowy pejzaż mediów. Celem badawczym artykułu jest odpowiedź na pytania, jak to przejście z druku na cyfrę wpływa na status zawodu dziennikarza. Po pierwsze, jaki jest wpływ cyfry na ekosystem informacji i pozycję w nim dziennikarza? Po drugie, czy jest związek nośnika materiału prasowego z jego jakością? Po trzecie, czy cyfra zadziałała jak steryd, przyspieszając intensywność dziennikarskiej aktywności? Te ważne i złożone problemy współczesnego dziennikarstwa, ujęte w formie metaforycznego skrótu – „cyfrowych sterydów” – są przedmiotem badań w tej publikacji.
Weronika Sałek
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 165-180
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.019.19049W artykule podjęto problematykę adaptacji drukowanej prasy kobiecej do nowych warunków konsumpcji za pośrednictwem mediów społecznościowych. Przedmiotem badania uczyniono kobiece periodyki wielotematyczne oraz powiązane z nimi oficjalne profile w serwisie Instagram. Celem badania było ustalenie: czy wobec ww. magazynów zastosowano wieloplatformową strategię, opartą na jednoczesnym prowadzeniu magazynu drukowanego i profilu na Instagramie oraz bazując na zawartości, jaką rolę pełni rzeczone konto w multiplatformowej dystrybucji treści. W tym celu posłużono się metodą analizy zawartości mediów. Analizie poddano wszystkie posty opublikowane na profilach 10 wielotematycznych magazynów kobiecych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2022 roku. Na podstawie wyników analizy autorka dochodzi do wniosku, że nie dla wszystkich omawianych subsegmentów prasy kobiecej wprowadzanie nowego, społecznościowego kanału dystrybucji jest priorytetowe. Ustalono, że głównym celem profili „Świat Kobiety”, „Pani” oraz „Twój Styl” jest promowanie innych kanałów marki (numeru drukowanego oraz strony internetowej czasopisma), zawartość zaś profili „Glamour”, „Elle”, „Zwierciadło”, „Women’s Health”, „Claudia” oraz „Olivia” ma przysłużyć się wzrostowi konta i konkurować z innymi profilami na Instagramie. Artykuł uzupełnia lukę związaną z badaniami nad prasą kobiecą w dobie platformizacji mediów drukowanych. Może stanowić wartość poznawczą dla prasoznawców i badaczy nowych mediów zajmujących się zagadnieniem strategii wieloplatformowych.
Maria Rółkowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 183-194
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.024.19054W artykule przedstawiono lifestylowe media obywatelskie Warmii i Mazur uwzględnione w projekcie Centrum Monitoringu Internetowego Dziennikarstwa Obywatelskiego na Warmii i Mazurach, realizowanym w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w latach 2022–2024. Analizie poddano sylwetki twórców tych mediów, różnorodność ich tematyki oraz grupę odbiorców.
Dominika Rafalska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 1-15
Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 17-28
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 29-44
Katarzyna Kaczor
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 45-63
Weronika Świerczyńska-Głownia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 65-77
Dominika Rafalska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 5-20
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.013.19043W 2008 roku czeski tygodnik „Respekt” oskarżył pisarza Milana Kunderę (1929–2023) o to, że w latach 50. XX wieku wydał czechosłowackiej bezpiece Miroslava Dvořáčka – młodego współpracownika amerykańskiego kontrwywiadu. Ofiara donosu została skazana na lata ciężkiego więzienia i cudem uniknęła śmierci. Publikacja, która jednoznacznie ogłosiła winę pisarza, powstała na podstawie jednej odnalezionej w archiwum USTR (czeski odpowiednik IPN) notatki milicyjnej, w której wymieniono nazwisko Milana Kundery. Sprawę szeroko omawiały media zarówno w Czechach, jak i na świecie. Także w Polsce rozpętała się burza. Dziś, gdy świat żegna Milana Kunderę, warto wrócić do tamtej publikacji, przyjrzeć się jej formie, językowi i zabiegom stylistycznym, które mocno podważyły reputację znanego pisarza. Ostatecznie Milanowi Kunderze niczego nie udowodniono, a sam pisarz wydał jedynie lakoniczne oświadczenie, w którym wszystkiemu zaprzeczył. Autorzy artykułu koncentrują się na publikacji „Respektu” z 2008 roku: jego formie i rzetelności przekazu. Jaki obraz, jaką rzeczywistość udało się wykreować autorom tego tekstu? Podjęto próbę spojrzenia na wydarzenia z 2008 roku z dzisiejszej perspektywy. Ważne wydaje się pytanie o to, czy teksty rozliczeniowe w ogóle powinny gościć na łamach prasy, czy lepiej, aby były przedmiotem wyłącznie badań i publikacji naukowych? Jeśli o podobnych sprawach powinna dowiadywać się opinia publiczna z prasy codziennej, jakie podstawowe standardy powinna ona spełniać?
Jacek Wojsław
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 21-34
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.014.19044W artykule przybliżono dorobek naukowy poświęcony analizie działalności centralnego aparatu KC PZPR, który zajmował się nadzorem nad propagandą i mass mediami w Polsce w latach 1948–1989/90. Dokonano przeglądu rozważań po roku 1989. Skupienie się na analizie badawczej decyzji politycznych i działalności członków Biura Politycznego i Sekretariatu KC PZPR oraz wybranych wydziałów KC PZPR odpowiedzialnych za funkcjonowanie propagandy w Polsce Ludowej jest zadaniem koniecznym, by zrozumieć sposób sprawowania władzy w państwie niedemokratycznym. To centralny aparat PZPR w pełni kontrolował tworzenie, przepływ i rozpowszechnianie treści kierowanych do masowego odbiorcy z wykorzystaniem prasy, radia i telewizji. Wynik przeprowadzonej analizy pozwala wnioskować, że dotychczas nie zaistniała w polskim dorobku naukowym monografia poświęcona temu ważnemu obszarowi działalności centralnych władz PZPR. Z wyjątkiem biografii politycznej Mieczysława Rakowskiego pozostali główni koordynatorzy prowadzenia polityki propagandowej również nie doczekali się do dnia dzisiejszego poświęconych im publikacji. Podobnie przedstawia się sytuacja z przybliżeniem poszczególnych centralnych struktur partyjnych bezpośrednio odpowiedzialnych za działania nadzorcze w interesującym nas obszarze. Trzeba jednak podkreślić, że istnieje na rynku naukowym szereg prac o charakterze przyczynkarskim odnoszących się zarówno do centralnych struktur partyjnych, jak i liderów PZPR stojących na ich czele odpowiedzialnych za nadzór nad mediami i propagandą, w których zostały przeanalizowane wybrane problemy, zazwyczaj w ograniczonym przedziale czasowym.
Dominik Chomik
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 35-48
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.015.19045Artykuł, stanowiący część szerszych badań publicznego dyskursu wokół reformy uniwersytetu, dotyczy grupy kognitywnie rozumianych metafor, określanych tu jako produkcyjne. Perspektywę ich interpretacji wyznacza tytułowe pojęcie dehumanizacji, która dyskursowo może się objawiać przez terminy uznawane za synonimiczne lub w ramach rozbudowanego opisu rzeczywistości. Dlatego celowe jest określenie cech składowych dehumanizacji, czemu służy m.in. psychologiczna koncepcja jej typów oraz składowych autorstwa Nicka Haslama. Prezentacja dehumanizacji uniwersytetu przez metaforę produkcji prowadzi do wskazania obszarów, w jakich objawia się ten ich potencjał, a także pojęciowych związków między konkretnymi przejawami dehumanizacji.
Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 51-63
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.016.19046Francuski model edukacji medialnej i informacyjnej jest dobrze rozwinięty. Jego podstawą jest polityka edukacyjna i kulturalna rządu Republiki Francuskiej. Działania te mają charakter aktywności scentralizowanej i zetatyzowanej. Aby jednak skutecznie ocenić szanse i zagrożenia związane z ich efektywnością, trzeba osadzić analizę w koncepcji kultur medialnych oraz różnorodności w mediach. Dodatkowo trzeba wziąć pod uwagę dynamicznie zmieniający się świat mediów. Analizie zostały poddane podstawy działania edukacji medialnej i informacyjnej we Francji (EMI), a także jej elementy, takie jak podmioty odpowiedzialne za tę politykę, sposób jej oddziaływania, odbiorcy tej polityki. Na podstawie tak określonego problemu badawczego analizowanego na podstawie koncepcji wykazano, że francuski model istnieje sprawnie, ale wymaga redefinicji w zakresie priorytetów oraz odbiorców. Owa rewizja działań jest głównie spowodowana sytuacją społeczno-polityczną we Francji, której EMI zdaje się nie uwzględniać.
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 65-80
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.017.19047W artykule zaprezentowano wyniki badań własnych dotyczących wybranych struktur językowych (komunikacyjnych), które zaobserwowano w fake newsach w języku polskim. W wyniku analizy 435 tekstów uznanych za fałszywe przez fact-checkerów z AFP zrekonstruowano elementy semantyczne i strukturalne charakterystyczne dla tego typu przekazów. Zrekonstruowane elementy poddano analizie funkcjonalnej w kontekście narzędzi perswazji i manipulacji, kodowania emocji oraz budowania wiarygodności poprzez powielanie elementów i struktur informacji dziennikarskiej.
Wszystko czego chcę, to Ty. Między odświeżeniem marki a zmianą paradygmatu – Chanel N° 5 w XXI wieku
Katarzyna Kaczor
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 83-101
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.018.19048Przedmiotem artykułu jest ukazanie zaistniałej zmiany kulturowej w zakresie kreowanego wzorca kobiecości w zrealizowanych przez Baza Luhrmanna reklamach perfum Chanel N° 5. Celem przeprowadzonych badań było prześledzenie mechanizmów ewolucji wizerunków reprezentowanych przez będące twarzami Chanel N° 5 Nicole Kidman i Gisele Bündchen z uwzględnieniem aspektu tożsamości ikonicznej marki. Wnioski sformułowano w kontekście studiów kulturowych.
Daria Malicka
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 103-118
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.020.19050Komunikacja miasta z różnymi grupami społecznymi, w dobie swobodnego dostępu do internetu, z jednej strony daje niemal nieskończone możliwości doboru kanałów dystrybucji treści i narzędzi w nich wykorzystywanych, z drugiej strony rodzi ogromne wyzwanie co do wyboru tych właściwych, adekwatnych do oczekiwań odbiorcy. W artykule skupiono się na komunikacji miasta Kielce z młodzieżą szkół średnich. Autorka przeanalizowała, w jaki sposób miasto dociera do młodych z ofertą kulturalną, edukacyjną, rozrywkową, sportową etc. Ponadto sprawdziła, jakich kanałów używa i czy w komunikatach mówi „językiem młodych ludzi”? Druga część referatu to wyniki przeprowadzonego badania ankietowego uczniów kieleckich szkół ponadpodstawowych, dotyczącego narzędzi i kanałów, jakimi komunikuje się młodzież. Celem artykułu jest wskazanie oczekiwań młodzieży dotyczących skutecznej komunikacji prowadzonej z ich grupą społeczną oraz odpowiedź na pytanie, czy internet w każdym obszarze wygrywa z komunikowaniem pozainternetowym.
Dominika Stawicka, Szymon Żyliński
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 119-133
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.021.19051Tematem artykułu jest zawód rzecznika prasowego klubu sportowego, jego obowiązki zawodowe oraz kompetencje interpersonalne, które wspomagają komunikację z mediami i kibicami. Przytoczono kontekst historyczny powstania zawodu rzecznika prasowego, a także hierarchię typograficzną rzeczników prasowych. Wyróżniono również zakres obowiązków i odpowiednich kompetencji interpersonalnych. Opisano także kibiców klubu sportowego, jak również media – przemiany, rozwój mediów społecznościowych, odniesienia do telewizji współpracujących z organizacją. Najważniejszym elementem tego artykułu naukowego są badania, które zostały poprzedzone wyborem odpowiedniej metodologii i narzędzi badawczych. Celem było przeprowadzenie rozmów z dziesięcioma wybranymi rzecznikami prasowymi, reprezentującymi kluby piłki nożnej oraz siatkówki oraz ich szczegółowa analiza. Dzięki próbie badawczej mogliśmy uzyskać kompletny obraz rzecznika prasowego, jego obowiązków oraz odpowiednich cech. Zawód rzecznika prasowego w Polsce to dyscyplina rozwijająca się od lat 70. XX wieku. Ukazano w tej pracy znaczenie tej profesji, a także ogląd, jak zmieniła się praca tych osób podczas pandemii COVID-19.
Weronika Świerczyńska-Głownia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 137-149
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.022.19052Branża streamingowa zatacza pełne koło. W porównaniu z jej początkami skoncentrowanymi przede wszystkim na dostępie do treści poprzez subskrypcję, treści wspierane reklamami i oferowane w zaplanowanym harmonogramie stają się obecnie coraz bardziej powszechne. Wiąże się to z coraz bardziej odczuwalnymi na rynku mediów zjawiskami: tak zwanym zmęczeniem subskrypcją1 (ang. subscription fatigue), jak również tak zwaną wielką anulacją subskrypcji (ang. the great unsubscribe), a także rezygnacji z abonamentu (określanego jako ang. cord-cutting2), co skutkuje tym, że wielu dostawców usług przesyłania strumieniowego odnotowuje spadek liczby abonentów. Odbiorcy korzystający z transmisji strumieniowej zwrócili się w kierunku poszukiwania alternatywnych opcji programowych, takich jak FAST (ang. free-ad supported-streaming TV) – bezpłatnej telewizji strumieniowej z reklamami. Rozwój tego sektora nie rewolucjonizuje obecnie rynku streamingowego. Z jednej strony stwarza jednak nowe możliwości dystrybucji treści, jak również stanowi odpowiedź na oczekiwania odbiorców. Z drugiej strony natomiast tworzy dodatkowe możliwości monetyzacji kontentu. Celem artykułu jest zobrazowanie nowego trendu w sposobie dystrybucji, jak również treści w przestrzeni usług przesyłu strumieniowego. Na potrzeby tej analizy przyjęto hipotezę, że w branży streamingowej usługi wspierane reklamami i zaplanowane programy na żywo zyskują na popularności i stanowią znaczącą alternatywę dla dotychczasowych modeli biznesowych. Artykuł ma zatem charakter przeglądowy i został oparty o analizę dostępnych raportów, opracowań o charakterze praktycznym, jak również wypowiedzi eksperckich. Nadto zamysłem autorki jest wskazanie kierunków i obszarów zmian, które w najbliższej przyszłości staną się częścią polskiego pejzażu medialnego.
Tadeusz Kononiuk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 151-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.023.19053Artykuł jest medioznawczą analizą procesów i mechanizmów cyfryzacji jako głównej przyczyny konwergencji technologicznej, polegającej na przejściu z druku na cyfrę, która przekształciła wszystkie media, tworząc nową architekturę komunikacji. Miejsce starego korporacyjnego ładu medialnego zajął tuzin konkurujących ze sobą koncepcji tworzących rozdrobniony, sieciowy pejzaż mediów. Celem badawczym artykułu jest odpowiedź na pytania, jak to przejście z druku na cyfrę wpływa na status zawodu dziennikarza. Po pierwsze, jaki jest wpływ cyfry na ekosystem informacji i pozycję w nim dziennikarza? Po drugie, czy jest związek nośnika materiału prasowego z jego jakością? Po trzecie, czy cyfra zadziałała jak steryd, przyspieszając intensywność dziennikarskiej aktywności? Te ważne i złożone problemy współczesnego dziennikarstwa, ujęte w formie metaforycznego skrótu – „cyfrowych sterydów” – są przedmiotem badań w tej publikacji.
Weronika Sałek
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 165-180
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.019.19049W artykule podjęto problematykę adaptacji drukowanej prasy kobiecej do nowych warunków konsumpcji za pośrednictwem mediów społecznościowych. Przedmiotem badania uczyniono kobiece periodyki wielotematyczne oraz powiązane z nimi oficjalne profile w serwisie Instagram. Celem badania było ustalenie: czy wobec ww. magazynów zastosowano wieloplatformową strategię, opartą na jednoczesnym prowadzeniu magazynu drukowanego i profilu na Instagramie oraz bazując na zawartości, jaką rolę pełni rzeczone konto w multiplatformowej dystrybucji treści. W tym celu posłużono się metodą analizy zawartości mediów. Analizie poddano wszystkie posty opublikowane na profilach 10 wielotematycznych magazynów kobiecych w okresie od 1 stycznia do 31 marca 2022 roku. Na podstawie wyników analizy autorka dochodzi do wniosku, że nie dla wszystkich omawianych subsegmentów prasy kobiecej wprowadzanie nowego, społecznościowego kanału dystrybucji jest priorytetowe. Ustalono, że głównym celem profili „Świat Kobiety”, „Pani” oraz „Twój Styl” jest promowanie innych kanałów marki (numeru drukowanego oraz strony internetowej czasopisma), zawartość zaś profili „Glamour”, „Elle”, „Zwierciadło”, „Women’s Health”, „Claudia” oraz „Olivia” ma przysłużyć się wzrostowi konta i konkurować z innymi profilami na Instagramie. Artykuł uzupełnia lukę związaną z badaniami nad prasą kobiecą w dobie platformizacji mediów drukowanych. Może stanowić wartość poznawczą dla prasoznawców i badaczy nowych mediów zajmujących się zagadnieniem strategii wieloplatformowych.
Maria Rółkowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 183-194
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.024.19054W artykule przedstawiono lifestylowe media obywatelskie Warmii i Mazur uwzględnione w projekcie Centrum Monitoringu Internetowego Dziennikarstwa Obywatelskiego na Warmii i Mazurach, realizowanym w Instytucie Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie w latach 2022–2024. Analizie poddano sylwetki twórców tych mediów, różnorodność ich tematyki oraz grupę odbiorców.
Dominika Rafalska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 1-15
Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 17-28
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 29-44
Katarzyna Kaczor
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 45-63
Weronika Świerczyńska-Głownia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (15) 2023, 2023, s. 65-77
Data publikacji: 30.06.2023
Jolanta Maćkiewicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 9-17
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.001.18024Artykuł poświęcony jest nakreśleniu sylwetki nowego odbiorcy czy raczej użytkownika mediów. Zakłada się, że przyczyniły się do tego nowe technologie, a raczej nowy sposób używania tych technologii (Web 2.0). Nowy sposób używania to nieograniczony wybór treści a także czasu, miejsca i sposobu docierania do nich, recepcja nielinearna i powierzchowna, interaktywność, możność modyfikowania i tworzenia przekazów. Nowy odbiorca jest głównie powierzchowny, niecierpliwy i impulsywny, odbierający nielinearnie i kompleksowo, nastawiony bardziej na obraz niż na słowo, aktywny.
Katarzyna Piórecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 19-34
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.002.18025Fani reprezentują zmianę w konsumowaniu mediów, a ich wzory zachowania są coraz częściej widoczne poza ich grupami, w innych środowiskach. Wraz z obserwowanym zwrotem ku społeczeństwu sieciowemu, którego emanacją są fandomy, zmienia się także pole konfliktu społecznego, funkcjonując w obrębie kultury. Władza kulturowa nad wytworami medialnymi należy już nie tylko do twórców, a wpływ mają na nią także użytkownicy, którzy przestają biernie konsumować produkty, twórczo je interpretując i angażując się w ich rozwój. Celem artykułu było ukazanie tego procesu na przykładzie przeprowadzonej analizy zawartości treści internetowych tworzonych wewnątrz środowiska fandomu serialu Gra o tron w tym spekulacji, które wielbiciele marki toczyli w kontekście rozwoju fabularnego.
Adrianna Linertowicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 35-54
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.003.18026W artykule zaprezentowano wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej w odniesieniu do dysfunkcji występujących w społeczeństwie na przykładzie dwóch gier wideo produkcji szwedzkiego studia Killmonday Games. Analizie treści poddano grę „Fran Bow” z 2015 roku oraz grę „Little Misfortune” z roku 2019. Na przykładzie obu produkcji wykazano, w jaki sposób dzieci mogą postrzegać negatywne zjawiska zachodzące w społeczeństwie. Podjęto też próbę udowodnienia, że gry wideo mogą wywierać skuteczny wpływ na uświadamianie odbiorców o problemach, z jakimi borykają się dzieci oraz o szkodliwości pewnych zjawisk społecznych.
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 55-72
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.004.18027Kategorie dezinformacji i fake newsów są jednymi z częściej przywoływanych pojęć w kontekście dyskusji o współczesności. Z jednej strony panuje powszechna zgoda co do szczególnej (negatywnej) roli zjawisk medialnych określanych w ten sposób, z drugiej strony prowadzi się wiele badań, które mają przybliżyć ich naturę i zasady funkcjonowania. Tymczasem z pojęciami tymi wiąże się zasadniczy – przynajmniej z punktu widzenia nauk społecznych – problem. Nie dysponujemy mianowicie ich precyzyjnymi definicjami. Prezentowany tekst ma z zadanie przeanalizować stan rzeczy w tym zakresie oraz zaproponować adekwatne ujęcie. Ujęcie to w istocie utożsamia kategorię dezinformacji z kategorią fake newsa (w sensie szerszym), wskazując jednocześnie na konstytutywne cechy obu tych zjawisk, związane z kategorią prawdy, intencji oraz formatu medialnego. Cechy te zostają przeanalizowane w kontekście kategorii gatunku medialnego, jakim jest informacja (ściślej zaś – funkcji informacyjnej rozumianej w sposób pragmatyczny) oraz dyskursywnych ram dziennikarstwa, w które – jak zostanie wykazane w tekście – próbuje wedrzeć się dezinformacja.
Anna Teler
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 111-127
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.007.18030W prezentowanej pracy poszukiwano nowych możliwości rozwiązania konfliktu interesów w branży medialnej. Uznano, według definicji Dennisa Thompsona, że konflikt interesów to szereg okoliczności i uzasadniona obawa, że cel drugorzędny będzie wpływał na pierwszorzędny. Główny interes odnosi się do podstawowych, wręcz statutowych celów działalności medialnej, czyli realizacji misji społecznej, interes drugorzędny zaś obejmuje korzyść osobistą. Zdaje się, że w mediach zysk nie powinien być prymatem – raczej winien być pewnym pryzmatem. Celem artykułu jest sformułowanie pewnej propozycji, na podstawie renegocjacji stanu aktualnego. Proponuje się tak zwaną trzecią drogę (względem działania non-profit i for-profit), którą warto poddać pod dalszą dyskusję. W tym celu została przeprowadzona analiza sytuacji finansowej oraz analiza deklarowanej misji wybranych podmiotów medialnych: stacji radiowych, takich jak Radio BBC, WWOZ, WRBH. Uważne prześledzenie tych dwóch wymiarów (misji i finansów) umożliwia pogłębianie dyskursu związanego z konfliktem interesów. Stanowi także propozycję renegocjacji przekonań na temat biznesu medialnego w ogóle. Na potrzeby realizacji celu artykułu i celu badawczego sformułowano pytanie badawcze: Czy media muszą wybierać między zyskiem a misją społeczną? Otrzymane wyniki badawcze oraz dyskusja nad wynikami nie pozwalają odpowiedzieć na pytanie badawcze twierdząco. Dzięki temu można przyjąć, że organizacje medialne nie muszą wybierać między zyskiem a misją społeczną. Zmieniająca w najbliższych latach sytuacja BBC, w tym także BBC Radio, wymaga dalszych obserwacji i weryfikacji, czy brytyjski nadawca radiowo-telewizyjny stanie się uznanym i rozpoznawanym przypadkiem łączenia zysku z misją, być może nawet w sposób zrównoważony i inkluzywny.
Maria Szajny, Julia Molibog
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 129-145
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.008.18031Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób marki browarnicze przedstawiają swoje produkty na Facebooku oraz Instagramie oraz czy ich praktyki są zgodne z obowiązującym prawem w Polsce. W części teoretycznej przybliżono wybrane zagadnienia prawne w zakresie reklamy i promocji napojów alkoholowych. W części empirycznej wykorzystano metodologię badań jakościowych. Jako pierwszą zastosowano technikę analizy zawartości mediów polegającą na wykorzystaniu klucza kategoryzacyjnego. Następnie przeprowadzono wywiad zogniskowany z pięcioma osobami w różnym wieku, różnej płci na temat skojarzeń, jakie wywołuje u nich identyfikacja graficzna wybranych marek piwowarskich. Połączenie tych dwóch metod zapewniło lepsze zrozumienie danego problemu badawczego. Udowodniono, że marki browarnicze jedynie częściowo przestrzegają zasad ustanowionych przez polski porządek prawny w zakresie reklamy i promocji na platformach społecznościowych.
Adam Majchrzak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 73-86
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.005.18028W artykule poruszono kwestię wykorzystania obrazów generowanych przy użyciu sztucznej inteligencji w ramach dezinformacji w pierwszym roku rosyjskiej inwazji na Ukrainę (24.02.2022–24.02.2023). Na podstawie przeglądu literatury, raportów oraz przekazów medialnych w językach polskim, angielskim, ukraińskim i rosyjskim wyróżniono przykłady użycia deepfake w rosyjskiej dezinformacji i oceniono, w jaki sposób użyto takiej technologii, a także jakie było jej znaczenie w teoretycznym kontekście.
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 87-109
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.006.18029W artykule opisano zakres zastosowania sztucznej inteligencji w procesie komunikacyjnym. Szczególną uwagę poświęcono technologii botów wykorzystywanych w nowych mediach. Przybliżono funkcjonalność tych rozwiązań w turbulentnych warunkach rynkowych, wskazując zarówno ich działania pozytywne, jak i negatywne w burzliwych warunkach komunikacyjnych. Autor wskazał zalety i wady praktycznych zastosowań sztucznej inteligencji w nowych mediach oraz perspektywy doskonalenia tych rozwiązań komunikacyjnych.
Martyna Siudak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 147-160
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.009.18032Celem artykułu jest analiza wizerunku Jerzego Urbana na Twitterze. W artykule zastosowano metody ilościowe i jakościowe. Głównie posłużono się analizą zawartości treści. Wsparcie w procesie analizy stanowiło narzędzie Twitonomy. Autorka przedstawia sylwetkę Jerzego Urbana. Powiązanego z medium tradycyjnym (prasa drukowana) redaktora naczelnego Tygodnika „Nie” sytuuje również w przestrzeni sieciowej, opisując jego „drugie życie” w internecie. Następnie podejmuje się analizy jego wizerunku w sieci. Punktem wyjścia do podjęcia analizy była dyskusja zarejestrowana w serwisie Twitter po śmierci Jerzego Urbana. Niektórzy internauci żegnali „wybitnego felietonistę”, inni „obrzydliwego sługusa zbrodniczego systemu”. Autorka postanowiła sprawdzić, jaki wizerunek dziennikarza dominuje w przestrzeni mikrobloga. Analiza tweetów wykazała, że użytkownicy Twittera postrzegają Jerzego Urbana w sposób niejednoznaczny. Pośród używanych określeń opisujących sylwetkę redaktora naczelnego „Nie” znajdziemy wiele skrajności: od pozytywnego „fenomenu”, przez neutralnego „felietonistę”, aż do „komunistycznego zbrodniarza”. Z analizowanego materiału wyłania się głównie neutralny wizerunek Urbana. To postać kontrowersyjna, wzbudzająca emocje, a to jak go odbieramy, w głównej mierze zależy od generacji, do której należymy.
Monika Kożdoń-Dębecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 161-174
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.010.18033W artykule przedstawiono telewizyjny obraz kryzysu migracyjnego na polskim odcinku granicy Unii Europejskiej i Republiki Białorusi na przełomie sierpnia i września 2021 roku ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska polaryzacji w polskich mediach audiowizualnych. Badanie analizuje przekaz newsowy serwisów informacyjnych trzech polskich nadawców telewizyjnych: Wiadomości TVP, Wydarzeń Polsatu i Faktów TVN. Do analizy zawartości materiałów newsowych w badanym okresie wykorzystano metody: jakościową, ilościową i porównawczą. Badanie pozwoliło na zidentyfikowanie różnic w przekazach informacyjnych najważniejszych polskich serwisów informacyjnych poświęconych tej sprawie przy wykorzystaniu teorii framingu i agenda setting. Zidentyfikowane przez autorkę różnice w badanych materiałach newsowych ujawniły się przede wszystkim w podejściu redakcji do kolejności prezentowania wybranych treści, w warstwach werbalnej i wizualnej newsów dotyczących migrantów oraz sposobie komentowania materiałów konkurencyjnych stacji przez poszczególne konkurujące między sobą redakcje. Wyniki analizy zawartości pozwalają również uzyskać wgląd w rodzaj procesów polaryzacyjnych w mediach audiowizualnych w Polsce.
Ilona Dąbrowska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 175-191
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.011.18034Publikacja jest próbą opisu i analizy kryzysu wizerunkowego polskiej influencerki – Nicole Sochacki-Wójcickiej, który rozpoczął się w lutym 2023 roku. Zasadniczy przedmiot badań stanowi analiza profilu influencerki – szczegółowej analizie poddano treści publikowane na profilu @mamaginekolog w serwisie Instagram w latach 2022‒2023. W artykule postawiono pytania o sposoby wykorzystywania serwisów społecznościowych w celu budowy i realizacji strategii wizerunkowej, jak również o przyjęte działania (strategię) w czasie trwającego kryzysu. Na podstawie studiów przypadków ustalono, że proces zarządzania wizerunkiem Mamy Ginekolog ulegał stopniowej profesjonalizacji współmiernie do rozwijającej się działalności komercyjnej influencerki. Analiza e-aktywności Nicole Sochacki-Wójcickiej w czasie trwającego kryzysu wizerunkowego wskazuje na brak istnienia bądź zbyt powolne wprowadzenie strategii przeciwdziałania kryzysom. Dostrzegalne jest sięganie po rozwiązania mające na celu ograniczanie skutków zdarzenia poprzez częściowe wycofanie się z wirtualnego świata, a także próbę ocieplenia wizerunku w drodze publikowania postów dotyczących sfery prywatnej.
Gabriela Motyl
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 193-208
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.012.18035Współcześnie wraz z rozwojem przestrzeni wirtualnej można zaobserwować wzrost podatności społeczeństwa na treści i wzory kreowane w sieci. Co więcej, granica pomiędzy światem realnym a wirtualnym powoli się zaciera. Cyberprzestrzeń nie tylko tworzy dogodne warunki rozwoju, lecz także jest źródłem niebezpieczeństw w każdej dziedzinie życia. Celem pracy jest próba krytycznego spojrzenia na wykorzystanie technologii VR oraz analiza psychospołecznych konsekwencji korzystania z niej. Artykuł stanowi usystematyzowanie wiedzy na temat obszarów zastosowań i szans, jakie daje wirtualna rzeczywistość oraz zagrożeń, jakie ze sobą niesie. Problematyka zawarta w artykule dotyczy w szczególności psychospołecznych następstw wykorzystania wirtualnej rzeczywistości. Skupia się także na analizie wpływu korzystania z VR na nasilenie występowania niektórych zaburzeń odżywiania.
Jolanta Maćkiewicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 1-8
Katarzyna Piórecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 9-23
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 25-41
Adam Majchrzak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 42-55
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 57-79
Jolanta Maćkiewicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 9-17
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.001.18024Artykuł poświęcony jest nakreśleniu sylwetki nowego odbiorcy czy raczej użytkownika mediów. Zakłada się, że przyczyniły się do tego nowe technologie, a raczej nowy sposób używania tych technologii (Web 2.0). Nowy sposób używania to nieograniczony wybór treści a także czasu, miejsca i sposobu docierania do nich, recepcja nielinearna i powierzchowna, interaktywność, możność modyfikowania i tworzenia przekazów. Nowy odbiorca jest głównie powierzchowny, niecierpliwy i impulsywny, odbierający nielinearnie i kompleksowo, nastawiony bardziej na obraz niż na słowo, aktywny.
Katarzyna Piórecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 19-34
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.002.18025Fani reprezentują zmianę w konsumowaniu mediów, a ich wzory zachowania są coraz częściej widoczne poza ich grupami, w innych środowiskach. Wraz z obserwowanym zwrotem ku społeczeństwu sieciowemu, którego emanacją są fandomy, zmienia się także pole konfliktu społecznego, funkcjonując w obrębie kultury. Władza kulturowa nad wytworami medialnymi należy już nie tylko do twórców, a wpływ mają na nią także użytkownicy, którzy przestają biernie konsumować produkty, twórczo je interpretując i angażując się w ich rozwój. Celem artykułu było ukazanie tego procesu na przykładzie przeprowadzonej analizy zawartości treści internetowych tworzonych wewnątrz środowiska fandomu serialu Gra o tron w tym spekulacji, które wielbiciele marki toczyli w kontekście rozwoju fabularnego.
Adrianna Linertowicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 35-54
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.003.18026W artykule zaprezentowano wiedzę z zakresu psychologii rozwojowej w odniesieniu do dysfunkcji występujących w społeczeństwie na przykładzie dwóch gier wideo produkcji szwedzkiego studia Killmonday Games. Analizie treści poddano grę „Fran Bow” z 2015 roku oraz grę „Little Misfortune” z roku 2019. Na przykładzie obu produkcji wykazano, w jaki sposób dzieci mogą postrzegać negatywne zjawiska zachodzące w społeczeństwie. Podjęto też próbę udowodnienia, że gry wideo mogą wywierać skuteczny wpływ na uświadamianie odbiorców o problemach, z jakimi borykają się dzieci oraz o szkodliwości pewnych zjawisk społecznych.
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 55-72
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.004.18027Kategorie dezinformacji i fake newsów są jednymi z częściej przywoływanych pojęć w kontekście dyskusji o współczesności. Z jednej strony panuje powszechna zgoda co do szczególnej (negatywnej) roli zjawisk medialnych określanych w ten sposób, z drugiej strony prowadzi się wiele badań, które mają przybliżyć ich naturę i zasady funkcjonowania. Tymczasem z pojęciami tymi wiąże się zasadniczy – przynajmniej z punktu widzenia nauk społecznych – problem. Nie dysponujemy mianowicie ich precyzyjnymi definicjami. Prezentowany tekst ma z zadanie przeanalizować stan rzeczy w tym zakresie oraz zaproponować adekwatne ujęcie. Ujęcie to w istocie utożsamia kategorię dezinformacji z kategorią fake newsa (w sensie szerszym), wskazując jednocześnie na konstytutywne cechy obu tych zjawisk, związane z kategorią prawdy, intencji oraz formatu medialnego. Cechy te zostają przeanalizowane w kontekście kategorii gatunku medialnego, jakim jest informacja (ściślej zaś – funkcji informacyjnej rozumianej w sposób pragmatyczny) oraz dyskursywnych ram dziennikarstwa, w które – jak zostanie wykazane w tekście – próbuje wedrzeć się dezinformacja.
Anna Teler
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 111-127
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.007.18030W prezentowanej pracy poszukiwano nowych możliwości rozwiązania konfliktu interesów w branży medialnej. Uznano, według definicji Dennisa Thompsona, że konflikt interesów to szereg okoliczności i uzasadniona obawa, że cel drugorzędny będzie wpływał na pierwszorzędny. Główny interes odnosi się do podstawowych, wręcz statutowych celów działalności medialnej, czyli realizacji misji społecznej, interes drugorzędny zaś obejmuje korzyść osobistą. Zdaje się, że w mediach zysk nie powinien być prymatem – raczej winien być pewnym pryzmatem. Celem artykułu jest sformułowanie pewnej propozycji, na podstawie renegocjacji stanu aktualnego. Proponuje się tak zwaną trzecią drogę (względem działania non-profit i for-profit), którą warto poddać pod dalszą dyskusję. W tym celu została przeprowadzona analiza sytuacji finansowej oraz analiza deklarowanej misji wybranych podmiotów medialnych: stacji radiowych, takich jak Radio BBC, WWOZ, WRBH. Uważne prześledzenie tych dwóch wymiarów (misji i finansów) umożliwia pogłębianie dyskursu związanego z konfliktem interesów. Stanowi także propozycję renegocjacji przekonań na temat biznesu medialnego w ogóle. Na potrzeby realizacji celu artykułu i celu badawczego sformułowano pytanie badawcze: Czy media muszą wybierać między zyskiem a misją społeczną? Otrzymane wyniki badawcze oraz dyskusja nad wynikami nie pozwalają odpowiedzieć na pytanie badawcze twierdząco. Dzięki temu można przyjąć, że organizacje medialne nie muszą wybierać między zyskiem a misją społeczną. Zmieniająca w najbliższych latach sytuacja BBC, w tym także BBC Radio, wymaga dalszych obserwacji i weryfikacji, czy brytyjski nadawca radiowo-telewizyjny stanie się uznanym i rozpoznawanym przypadkiem łączenia zysku z misją, być może nawet w sposób zrównoważony i inkluzywny.
Maria Szajny, Julia Molibog
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 129-145
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.008.18031Celem artykułu jest zbadanie, w jaki sposób marki browarnicze przedstawiają swoje produkty na Facebooku oraz Instagramie oraz czy ich praktyki są zgodne z obowiązującym prawem w Polsce. W części teoretycznej przybliżono wybrane zagadnienia prawne w zakresie reklamy i promocji napojów alkoholowych. W części empirycznej wykorzystano metodologię badań jakościowych. Jako pierwszą zastosowano technikę analizy zawartości mediów polegającą na wykorzystaniu klucza kategoryzacyjnego. Następnie przeprowadzono wywiad zogniskowany z pięcioma osobami w różnym wieku, różnej płci na temat skojarzeń, jakie wywołuje u nich identyfikacja graficzna wybranych marek piwowarskich. Połączenie tych dwóch metod zapewniło lepsze zrozumienie danego problemu badawczego. Udowodniono, że marki browarnicze jedynie częściowo przestrzegają zasad ustanowionych przez polski porządek prawny w zakresie reklamy i promocji na platformach społecznościowych.
Adam Majchrzak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 73-86
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.005.18028W artykule poruszono kwestię wykorzystania obrazów generowanych przy użyciu sztucznej inteligencji w ramach dezinformacji w pierwszym roku rosyjskiej inwazji na Ukrainę (24.02.2022–24.02.2023). Na podstawie przeglądu literatury, raportów oraz przekazów medialnych w językach polskim, angielskim, ukraińskim i rosyjskim wyróżniono przykłady użycia deepfake w rosyjskiej dezinformacji i oceniono, w jaki sposób użyto takiej technologii, a także jakie było jej znaczenie w teoretycznym kontekście.
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 87-109
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.006.18029W artykule opisano zakres zastosowania sztucznej inteligencji w procesie komunikacyjnym. Szczególną uwagę poświęcono technologii botów wykorzystywanych w nowych mediach. Przybliżono funkcjonalność tych rozwiązań w turbulentnych warunkach rynkowych, wskazując zarówno ich działania pozytywne, jak i negatywne w burzliwych warunkach komunikacyjnych. Autor wskazał zalety i wady praktycznych zastosowań sztucznej inteligencji w nowych mediach oraz perspektywy doskonalenia tych rozwiązań komunikacyjnych.
Martyna Siudak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 147-160
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.009.18032Celem artykułu jest analiza wizerunku Jerzego Urbana na Twitterze. W artykule zastosowano metody ilościowe i jakościowe. Głównie posłużono się analizą zawartości treści. Wsparcie w procesie analizy stanowiło narzędzie Twitonomy. Autorka przedstawia sylwetkę Jerzego Urbana. Powiązanego z medium tradycyjnym (prasa drukowana) redaktora naczelnego Tygodnika „Nie” sytuuje również w przestrzeni sieciowej, opisując jego „drugie życie” w internecie. Następnie podejmuje się analizy jego wizerunku w sieci. Punktem wyjścia do podjęcia analizy była dyskusja zarejestrowana w serwisie Twitter po śmierci Jerzego Urbana. Niektórzy internauci żegnali „wybitnego felietonistę”, inni „obrzydliwego sługusa zbrodniczego systemu”. Autorka postanowiła sprawdzić, jaki wizerunek dziennikarza dominuje w przestrzeni mikrobloga. Analiza tweetów wykazała, że użytkownicy Twittera postrzegają Jerzego Urbana w sposób niejednoznaczny. Pośród używanych określeń opisujących sylwetkę redaktora naczelnego „Nie” znajdziemy wiele skrajności: od pozytywnego „fenomenu”, przez neutralnego „felietonistę”, aż do „komunistycznego zbrodniarza”. Z analizowanego materiału wyłania się głównie neutralny wizerunek Urbana. To postać kontrowersyjna, wzbudzająca emocje, a to jak go odbieramy, w głównej mierze zależy od generacji, do której należymy.
Monika Kożdoń-Dębecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 161-174
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.010.18033W artykule przedstawiono telewizyjny obraz kryzysu migracyjnego na polskim odcinku granicy Unii Europejskiej i Republiki Białorusi na przełomie sierpnia i września 2021 roku ze szczególnym uwzględnieniem zjawiska polaryzacji w polskich mediach audiowizualnych. Badanie analizuje przekaz newsowy serwisów informacyjnych trzech polskich nadawców telewizyjnych: Wiadomości TVP, Wydarzeń Polsatu i Faktów TVN. Do analizy zawartości materiałów newsowych w badanym okresie wykorzystano metody: jakościową, ilościową i porównawczą. Badanie pozwoliło na zidentyfikowanie różnic w przekazach informacyjnych najważniejszych polskich serwisów informacyjnych poświęconych tej sprawie przy wykorzystaniu teorii framingu i agenda setting. Zidentyfikowane przez autorkę różnice w badanych materiałach newsowych ujawniły się przede wszystkim w podejściu redakcji do kolejności prezentowania wybranych treści, w warstwach werbalnej i wizualnej newsów dotyczących migrantów oraz sposobie komentowania materiałów konkurencyjnych stacji przez poszczególne konkurujące między sobą redakcje. Wyniki analizy zawartości pozwalają również uzyskać wgląd w rodzaj procesów polaryzacyjnych w mediach audiowizualnych w Polsce.
Ilona Dąbrowska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 175-191
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.011.18034Publikacja jest próbą opisu i analizy kryzysu wizerunkowego polskiej influencerki – Nicole Sochacki-Wójcickiej, który rozpoczął się w lutym 2023 roku. Zasadniczy przedmiot badań stanowi analiza profilu influencerki – szczegółowej analizie poddano treści publikowane na profilu @mamaginekolog w serwisie Instagram w latach 2022‒2023. W artykule postawiono pytania o sposoby wykorzystywania serwisów społecznościowych w celu budowy i realizacji strategii wizerunkowej, jak również o przyjęte działania (strategię) w czasie trwającego kryzysu. Na podstawie studiów przypadków ustalono, że proces zarządzania wizerunkiem Mamy Ginekolog ulegał stopniowej profesjonalizacji współmiernie do rozwijającej się działalności komercyjnej influencerki. Analiza e-aktywności Nicole Sochacki-Wójcickiej w czasie trwającego kryzysu wizerunkowego wskazuje na brak istnienia bądź zbyt powolne wprowadzenie strategii przeciwdziałania kryzysom. Dostrzegalne jest sięganie po rozwiązania mające na celu ograniczanie skutków zdarzenia poprzez częściowe wycofanie się z wirtualnego świata, a także próbę ocieplenia wizerunku w drodze publikowania postów dotyczących sfery prywatnej.
Gabriela Motyl
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 193-208
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.23.012.18035Współcześnie wraz z rozwojem przestrzeni wirtualnej można zaobserwować wzrost podatności społeczeństwa na treści i wzory kreowane w sieci. Co więcej, granica pomiędzy światem realnym a wirtualnym powoli się zaciera. Cyberprzestrzeń nie tylko tworzy dogodne warunki rozwoju, lecz także jest źródłem niebezpieczeństw w każdej dziedzinie życia. Celem pracy jest próba krytycznego spojrzenia na wykorzystanie technologii VR oraz analiza psychospołecznych konsekwencji korzystania z niej. Artykuł stanowi usystematyzowanie wiedzy na temat obszarów zastosowań i szans, jakie daje wirtualna rzeczywistość oraz zagrożeń, jakie ze sobą niesie. Problematyka zawarta w artykule dotyczy w szczególności psychospołecznych następstw wykorzystania wirtualnej rzeczywistości. Skupia się także na analizie wpływu korzystania z VR na nasilenie występowania niektórych zaburzeń odżywiania.
Jolanta Maćkiewicz
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 1-8
Katarzyna Piórecka
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 9-23
Karina Stasiuk-Krajewska
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 25-41
Adam Majchrzak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 42-55
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 1 (14) 2023, 2023, s. 57-79
Data publikacji: 12.2022
Eunjin (Anna) Kim, Sidharth Muralidharan, Heather Shoenberger
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 9-26
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.012.17098Badania obejmujące 40 autentycznych reklam telewizyjnych i 421 uczestników niebędących studentami potwierdziły, że perswazyjny efekt reklam można zwiększyć, jeśli będą one bardziej adekwatne dla odbiorcy i zawierać będą bardziej wyraziste cechy immanentne. Przeprowadzone badania pokazują, że ulepszona relewancja reklam i ich udoskonalona wyrazistość dawały efekt większej zgodności celów, wzrostu zaangażowania emocjonalnego oraz wysokiego prawdopodobieństwa Eunjin (Anna) Kim, Sidharth Muralidharan, Heather Shoenberger 10 spadku sceptycyzmu odnośnie do danej reklamy, co skutkowało poprawieniem stosunku odbiorców do reklamy i marki. Co więcej, wyniki badań potwierdzają proces moderowanej mediacji, gdzie bezpośredniość wiadomości reklamowej jest ważnym czynnikiem moderującym. Ustaliliśmy, że pozytywne skutki relewancji i bezpośredniości reklamy były niwelowane, gdy odbiorcy postrzegali wiadomość reklamową jako bardziej bezpośrednią. Słowa kluczowe: reklama narracyjna, relewancja reklamy, wyrazistość reklamy, bezpośredniość wiadomości reklamowej, stosunek do reklam.
Halszka Leleń
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 27-41
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.013.17099Kiedy analizujemy współczesne krótkie filmy reklamowe, staje się jasne, że nie wystarczy użyć samych paradygmatów nauk o komunikacji społecznej i mediach, aby uchwycić skomplikowane środki użyte w tych tekstach. Reklamy audiowizualne perfum są celowo komponowane w taki sposób, aby osiągnąć wyszukane efekty artystyczne, które mają stymulować chęć zakupu produktu u potencjalnego konsumenta. Budowanie zmysłowej i estetycznej atrakcyjności filmów pozwala firmom perfumeryjnym osiągnąć swoje cele marketingowe bez wywierania jakiejkolwiek dodatkowej presji na klienta. Optują one raczej za tworzeniem subtelnych, multimodalnych narracyjnych efektów danej kampanii reklamowej, które działają w powiązaniu z intersubiektywnym zaangażowaniem docelowego adresata. Celem tego artykułu jest ukazanie zakresu technik estetycznych i poetyckich (literackich) w budowaniu atrakcyjnych bądź intrygujących, intertekstualnie aluzyjnych reklam perfum. Zabiegi z dziedziny literackiego i pozaliterackiego storytelling mają rekompensować fakt, że zapachu nie da się przekazać bezpośrednio w użytym medium audiowizualnym. W artykule zostaną ukazane rozmaite kompozycyjne zależności i uporządkowania tekstów reklamowych za pomocą metodologii literaturoznawczej poszerzonej o ujęcia teoretyczne zaczerpnięte z innych pokrewnych dyscyplin. Słowa kluczowe: palimpsestowe struktury narracyjne, estetyka tekstu reklamowego, motywy literackie i kulturowe, efekty synestetyczne, ujęcie literaturoznawcze.
Arthur Asa Berger
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 43-54
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.014.17100Przedstawione tu podejście badawcze wychodzi od cytatu z Michela de Certeau na temat czasu, który ludzie spędzają na odbiorze narracji. Artykuł opiera się na założeniu, że narracje, również narracje reklamowe, mają strukturę syntagmatyczną (lub sekwencyjną) i przechodzą od jednego wydarzenia do następnego w ciągu czasu. Dodatkowo, podczas wizualnego odbioru narracji ludzie podejmują paradygmatyczny proces interpretacji postaci i wydarzeń w tych opowieściach. Demonstrując rolę narracji w ludzkim życiu, autor artykułu sugeruje również, że niektóre drukowane reklamy bazują na wyraźnym elemencie narracyjnym. Dyskusja zmierza do zaproponowania możliwych metodologicznych perspektyw w ramach tego podejścia i omówienia tego na przykładach. Między innymi analizie została poddana reklama telewizyjna Macintosha 1984 (1983/1984), ukazując, jak działa w niej zabieg intertekstualności. Innym ważnym aspektem dyskusji jest przegląd różnych możliwych podejść interpretacyjnych
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 57-76
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.015.17101W artykule przedstawiono wiedzę z zakresu budowy treści przekazu reklamowego i percepcji zastosowanych treści ze szczególnym uwzględnieniem ograniczeń racjonalności w procesie decyzyjnym. Przybliżono działanie mechanizmów przetwarzania informacji i proces wykorzystania heurystyk przy automatyzacji postrzegania treści. Autor wskazał możliwość zastosowania map percepcji do oceny skuteczności przekazu reklamowego.
Jan Dynowski, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 77-87
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.016.17102Storytelling występujący w przekazach wideo jest formatem komunikacyjnym, który może przynosić wymierne korzyści. Taki model przekazu może generować silniejsze zaangażowanie do działania odbiorców komunikatu i wiąże się z dostrzegalną koniecznością łączenia odmiennych sposobów komunikacji przez wideo. Kampanie storytellingowe, obejrzane na przykład w serwisie społecznościowym YouTube, skutecznie przyciągają uwagę badanych, wywołując silne emocje i utrwalając archetyp danej marki. To z kolei może stanowić czynnik o niebagatelnym znaczeniu, który może wspomóc doraźną komunikację wideo firm – prostą, opartą na wybranych informacjach, na ogół występującą w formie niedługiego materiału wideo, odtwarzanego w telewizyjnym bloku reklamowym. Analiza podjęta w tym artykule została podjęta na podstawie metody desk researchu – przeglądu dostępnej wybranej literatury przedmiotu. Celem przeprowadzenia analizy jest weryfikacja słuszności stosowania modelu komunikacji bazującego na rozbudowanych narracyjnie opowieściach wideo w medium społecznościowym YouTube. Istotą analiz, które zostaną przeprowadzone, będzie również weryfikacja hipotez badawczych. Dotyczą one w szczególności czterech aspektów: 1) storytelling w przekazie wideo marketingowym angażuje odbiorcę silniej niż formy marketingu pozbawione narracyjności; 2) opowieść kreowana w „storytellingowej” kampanii wideo jest powiązana z wiodącym przekazem marki i jej tożsamością; 3) narracyjność jest wykorzystywana symetrycznie – korzystają z niej marki pozycjonowane jako popularne i premium; 4) kampanie wideo na YouTube oparte na narracji wykorzystują powtarzalne i skuteczne schematy.
Jarosław Kończak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 89-106
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.017.17103Za podejmowanie decyzji zakupowych odpowiadają głównie kobiety, które stają się przez to kluczową grupą dla reklamodawców. Dotarcie do nich z przekazem wymaga stworzenia właściwego insightu reklamowego oraz atrakcyjnego dla odbiorców wizerunku kobiety. Omawiając kreacje reklam, mówi się zarówno o femvertisingu, upodmiotowieniu kobiet, równości, jak i o stereotypizacji, deprecjonowaniu czy seksizmie. Aby zweryfikować opinie na temat wizerunku kobiet w reklamie, autor przeprowadził analizę komunikacji reklamowej wybranych firm polskich oraz międzynarodowych. Zbadanych zostało 1045 reklam audio-wideo (po 5 kampanii 209 marek). Celem było pokazanie, jakie typy wizerunków kobiecych dominują w reklamie. Zbadanych zostało 10 obszarów, do których należą: atrybuty kobiety, wygląd zewnętrzy, faza cyklu rodzinnego, otoczenie bohaterki, kobiece JA, obietnica, jaką składa marka, emocje bohaterki, relacje z mężczyznami oraz narrator w reklamie. Wyniki analizy pokazały między innymi, że reklamodawcy, widząc rosnące aspiracje kobiet, już nie pokazują ich wyłącznie jako matek, gospodyń czy kochanek. Częściej budują ich siłę wewnętrzną, wyrazistą tożsamość, podmiotowość, samostanowienie i niezależność oraz rozwój osobisty i spełnienie marzeń. Dają przy tym swoim bohaterkom szeroki wachlarz możliwości nie tylko rodzinnych, macierzyńskich czy uczuciowych, lecz także zawodowych, sportowych, majątkowych oraz rozwoju pasji.
Kinga Cybulska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 107-120
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.018.17104W obliczu starzejącego się społeczeństwa coraz większa liczba kampanii reklamowych jest skierowana do osób z grupy wiekowej 50+. Autorka artykułu podjęła poszukiwania odpowiedzi na pytanie, kim są osoby z tej grupy wiekowej, a także jakimi typami narracji operują nadawcy komunikatów skierowanych do tej grupy osób. Została również opracowana i zaprezentowana autorska klasyfikacja narracji tego typu komunikacji.
Justyna Majchrowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 121-132
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.019.17105Celem badania była próba zauważenia sposobów prowadzenia strategii marketingowej, w której łamie się stereotypy. Badanie pilotażowe, przeprowadzone za pomocą metody genologicznej analizy tekstu, ze szczególnym nastawieniem na aspekty strukturalny i językowy, pozwoliło zauważyć wielokanałowe komunikowanie nadawcy, Grupy Lego, z odbiorcami – konsumentami z całego świata, w tym z Polski. Poprzez prowadzoną strategię narracyjną firma zwraca uwagę na dotychczasowe, dość krzywdzące, zachowania społeczeństwa w stosunku do wychowywania dziewczynek (i analogicznie chłopców). Ten dualny, zapoczątkowany już w wieku niemowlęcym, podział, który jest powielany współcześnie, między innymi w ogólnodostępnych reklamach, jest jedną z przyczyn powstawania granicy między płciami. Respektowanie takiego wzorca przez społeczeństwo doprowadza obie grupy (kobiety i mężczyzn) do braków w umiejętnościach i kompetencjach, wprowadza rozgraniczenie i uprzedzenia, które – z czasem – mogą doprowadzić do krzywdzących zachowań jednej płci wobec drugiej lub wewnątrz każdej z nich. Wyniki przeprowadzonego badania wskazują na to, co kampania marki (tu Lego), a docelowo społeczeństwo, może osiągnąć poprzez promowanie określonych wartości, na przykład dzięki usunięciu stereotypów (stereotypów językowych), które tak mocno zakorzeniły się w języku i kulturze (nie tylko polskiej). Strategia określonej kampanii, dzięki korzystaniu z marketingu treści, pozwala również uzyskać pozytywny wizerunek marki (tu Lego) i zyskać nowych konsumentów. Łamanie stereotypów, wykorzystane w strategii marki, może stanowić zatem również perswazyjną technikę przyciągania uwagi klientów/potencjalnych nowych klientów.
Jan Dynowski, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 133-150
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.020.17106Storytelling występujący w motoryzacyjnych przekazach wideo w medium społecznościowym YouTube okazał się rozwiązaniem komunikacyjnym, które może przynosić wymierne korzyści. Taki model przekazu może generować silniejsze zaangażowanie do działania odbiorców komunikatu i wiąże się z dostrzegalną koniecznością łączenia odmiennych sposobów komunikacji przez wideo. Kampanie storytellingowe obejrzane na YouTube skutecznie przyciągają uwagę badanych, wywołując silne emocje i utrwalając archetyp danej marki. To z kolei może stanowić czynnik o niebagatelnym znaczeniu, który może wspomóc doraźną komunikację wideo firm motoryzacyjnych – prostą, opartą na wybranych informacjach, na ogół występującą w formie niedługiego materiału wideo, odtwarzanego w telewizyjnym bloku reklamowym. Analiza podjęta w tym artykule została podjęta na podstawie metody desk researchu oraz ankiety badawczej opartej na kwestionariuszu na grupie celowej fanów motoryzacji oraz użytkowników serwisu YouTube.
Aleksandra Żukowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 151-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.021.17107„Narracja” – pojęcie mające swoje korzenie w literaturoznawstwie, od lat 60. XX wieku stała się przedmiotem zainteresowania wielu innych dyscyplin, a – jak stwierdził Martin Kreiswith – humanistykę ogarnęła nawet „obsesja opowieści”. Mity, podania, legendy czy baśnie oraz inne formy narracji obecne w codziennym doświadczeniu większości uczestników kultury przyczyniają się do kompetencji odbioru opowieści w różnych formach. Być może to jest jednym z czynników wpływających na niezwykłą popularność i sukces storytellingu w reklamie. Zasady tworzenia dobrej, efektywnej, atrakcyjnej opowieści wywodzą się bowiem z dawnych form narracji i są dzisiaj powszechnie w niej stosowane. W artykule zostanie przedstawiona propozycja szwedzkiego badacza komunikacji wizualnej – Bo Bergströma, który różnicuje narrację na dramatyczną i niedramatyczną, a schematy obydwu opiera na regułach obecnych odpowiednio w kinie gatunków oraz kinie autorskim. Autor nazywa ten wymiar reklamy systemem formalnym, obok którego równie istotny jest system stylistyczny, czyli środki artystycznego wyrazu zastosowane w przekazie. W artykule zostanie przeprowadzona analiza obydwu systemów w reklamie świątecznej marki Allegro z 2021 roku w kontekście założeń storytellingu.
Katarzyna Włodarczyk, Agata Górska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 167-184
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.022.17108Firmy, działające w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu powinny efektywnie zarządzać komunikacją z klientami. Dzięki tej komunikacji będą w stanie uwzględniać aktualne potrzeby swoich odbiorców oraz kierunki ich zmian. Współczesne formy komunikacji firmy z klientami to zestaw różnorodnych działań. Jednym ze sposobów oddziaływania na klienta może być komunikacja wizualna. Celem artykułu jest ukazanie roli i wykorzystania komunikacji wizualnej jako skutecznego narzędzia komunikowania się marki z odbiorcami. Artykuł opracowano na podstawie analizy literatury przedmiotu oraz przypadku firmy Piwo Rewalskie z Pogorzelicy. W artykule zaprezentowano wybrane narzędzia komunikacji wizualnej, jakie zastosowała marka w latach 2015–2022.
Elżbieta Pawlak-Hejno
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 185-198
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.023.17109Celem tego artykułu jest przedstawienie kampanii crowdfundingowych, nie tylko jako alternatywnej możliwości finansowania projektu, lecz także jako narzędzia promocyjnego. Badacze wskazują, że jednym z elementów powodzenia kampanii jest stosowanie storytellingu, który ma wspomagać realizację funkcji perswazyjnej przekazu. Nadanie strukturze opowieści pragmatycznego wymiaru pozwala analizować ją z perspektywy retoryki, a samą strukturę rozważyć w kategorii toposu retorycznego. Przykładem wybranym do analizy jest kampania serwisu Tortoisemedia.com, która okazała się ogromnym sukcesem crowdfundingowym i wciąż rozwija swoją działalność. Realizacja zbiórki udowodniła, że publiczność chce finansować wartościowe dla siebie projekty dziennikarskie.
Sławomir Doległo
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 199-212
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.024.17110Ostentacyjne przywoływanie patriotyzmu i narodowych symboli, ich polityczna instrumentalizacja i indoktrynacja odbywają się dziś w atmosferze permanentnego sporu tożsamościowego. Rezerwuar postaci i symboli historycznych dostarcza jego obu stronom instrumentów do manifestacji swoich idei i reprodukcji podstawowej antropologicznej dychotomii: „my” versus „oni”. Historyczne analogie służą usprawiedliwianiu obywatelskiego nieposłuszeństwa, a pamięć zbiorowa jest powszechnie włączana w repertuar praktyk kontestacyjnych, szczególnie przez przedstawicieli młodego pokolenia, którzy skutecznie korzystają z nowych technologii komunikacyjnych i kodów popkultury. Dążąc do ustanowienia własnej reprezentacji symbolicznej, przechwytują postawy i narzędzia reprezentowane przez oficjalny dyskurs pamięci, dekonstruują narodowe mity i obalają uprzywilejowane wzorce patriotyzmu. Artykuł ukazuje, w jaki sposób „turpopatriotyzm” i „softpatriotyzm” stały się osiami polskiej debaty o symbolicznym głównym nurcie i peryferiach, a także, jak młodzi Polacy podważają hegemoniczne wzorce świadomości historycznej.
Eunjin (Anna) Kim, Sidharth Muralidharan, Heather Shoenberger
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 9-26
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.012.17098Badania obejmujące 40 autentycznych reklam telewizyjnych i 421 uczestników niebędących studentami potwierdziły, że perswazyjny efekt reklam można zwiększyć, jeśli będą one bardziej adekwatne dla odbiorcy i zawierać będą bardziej wyraziste cechy immanentne. Przeprowadzone badania pokazują, że ulepszona relewancja reklam i ich udoskonalona wyrazistość dawały efekt większej zgodności celów, wzrostu zaangażowania emocjonalnego oraz wysokiego prawdopodobieństwa Eunjin (Anna) Kim, Sidharth Muralidharan, Heather Shoenberger 10 spadku sceptycyzmu odnośnie do danej reklamy, co skutkowało poprawieniem stosunku odbiorców do reklamy i marki. Co więcej, wyniki badań potwierdzają proces moderowanej mediacji, gdzie bezpośredniość wiadomości reklamowej jest ważnym czynnikiem moderującym. Ustaliliśmy, że pozytywne skutki relewancji i bezpośredniości reklamy były niwelowane, gdy odbiorcy postrzegali wiadomość reklamową jako bardziej bezpośrednią. Słowa kluczowe: reklama narracyjna, relewancja reklamy, wyrazistość reklamy, bezpośredniość wiadomości reklamowej, stosunek do reklam.
Halszka Leleń
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 27-41
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.013.17099Kiedy analizujemy współczesne krótkie filmy reklamowe, staje się jasne, że nie wystarczy użyć samych paradygmatów nauk o komunikacji społecznej i mediach, aby uchwycić skomplikowane środki użyte w tych tekstach. Reklamy audiowizualne perfum są celowo komponowane w taki sposób, aby osiągnąć wyszukane efekty artystyczne, które mają stymulować chęć zakupu produktu u potencjalnego konsumenta. Budowanie zmysłowej i estetycznej atrakcyjności filmów pozwala firmom perfumeryjnym osiągnąć swoje cele marketingowe bez wywierania jakiejkolwiek dodatkowej presji na klienta. Optują one raczej za tworzeniem subtelnych, multimodalnych narracyjnych efektów danej kampanii reklamowej, które działają w powiązaniu z intersubiektywnym zaangażowaniem docelowego adresata. Celem tego artykułu jest ukazanie zakresu technik estetycznych i poetyckich (literackich) w budowaniu atrakcyjnych bądź intrygujących, intertekstualnie aluzyjnych reklam perfum. Zabiegi z dziedziny literackiego i pozaliterackiego storytelling mają rekompensować fakt, że zapachu nie da się przekazać bezpośrednio w użytym medium audiowizualnym. W artykule zostaną ukazane rozmaite kompozycyjne zależności i uporządkowania tekstów reklamowych za pomocą metodologii literaturoznawczej poszerzonej o ujęcia teoretyczne zaczerpnięte z innych pokrewnych dyscyplin. Słowa kluczowe: palimpsestowe struktury narracyjne, estetyka tekstu reklamowego, motywy literackie i kulturowe, efekty synestetyczne, ujęcie literaturoznawcze.
Arthur Asa Berger
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 43-54
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.014.17100Przedstawione tu podejście badawcze wychodzi od cytatu z Michela de Certeau na temat czasu, który ludzie spędzają na odbiorze narracji. Artykuł opiera się na założeniu, że narracje, również narracje reklamowe, mają strukturę syntagmatyczną (lub sekwencyjną) i przechodzą od jednego wydarzenia do następnego w ciągu czasu. Dodatkowo, podczas wizualnego odbioru narracji ludzie podejmują paradygmatyczny proces interpretacji postaci i wydarzeń w tych opowieściach. Demonstrując rolę narracji w ludzkim życiu, autor artykułu sugeruje również, że niektóre drukowane reklamy bazują na wyraźnym elemencie narracyjnym. Dyskusja zmierza do zaproponowania możliwych metodologicznych perspektyw w ramach tego podejścia i omówienia tego na przykładach. Między innymi analizie została poddana reklama telewizyjna Macintosha 1984 (1983/1984), ukazując, jak działa w niej zabieg intertekstualności. Innym ważnym aspektem dyskusji jest przegląd różnych możliwych podejść interpretacyjnych
Michał Makowski
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 57-76
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.015.17101W artykule przedstawiono wiedzę z zakresu budowy treści przekazu reklamowego i percepcji zastosowanych treści ze szczególnym uwzględnieniem ograniczeń racjonalności w procesie decyzyjnym. Przybliżono działanie mechanizmów przetwarzania informacji i proces wykorzystania heurystyk przy automatyzacji postrzegania treści. Autor wskazał możliwość zastosowania map percepcji do oceny skuteczności przekazu reklamowego.
Jan Dynowski, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 77-87
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.016.17102Storytelling występujący w przekazach wideo jest formatem komunikacyjnym, który może przynosić wymierne korzyści. Taki model przekazu może generować silniejsze zaangażowanie do działania odbiorców komunikatu i wiąże się z dostrzegalną koniecznością łączenia odmiennych sposobów komunikacji przez wideo. Kampanie storytellingowe, obejrzane na przykład w serwisie społecznościowym YouTube, skutecznie przyciągają uwagę badanych, wywołując silne emocje i utrwalając archetyp danej marki. To z kolei może stanowić czynnik o niebagatelnym znaczeniu, który może wspomóc doraźną komunikację wideo firm – prostą, opartą na wybranych informacjach, na ogół występującą w formie niedługiego materiału wideo, odtwarzanego w telewizyjnym bloku reklamowym. Analiza podjęta w tym artykule została podjęta na podstawie metody desk researchu – przeglądu dostępnej wybranej literatury przedmiotu. Celem przeprowadzenia analizy jest weryfikacja słuszności stosowania modelu komunikacji bazującego na rozbudowanych narracyjnie opowieściach wideo w medium społecznościowym YouTube. Istotą analiz, które zostaną przeprowadzone, będzie również weryfikacja hipotez badawczych. Dotyczą one w szczególności czterech aspektów: 1) storytelling w przekazie wideo marketingowym angażuje odbiorcę silniej niż formy marketingu pozbawione narracyjności; 2) opowieść kreowana w „storytellingowej” kampanii wideo jest powiązana z wiodącym przekazem marki i jej tożsamością; 3) narracyjność jest wykorzystywana symetrycznie – korzystają z niej marki pozycjonowane jako popularne i premium; 4) kampanie wideo na YouTube oparte na narracji wykorzystują powtarzalne i skuteczne schematy.
Jarosław Kończak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 89-106
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.017.17103Za podejmowanie decyzji zakupowych odpowiadają głównie kobiety, które stają się przez to kluczową grupą dla reklamodawców. Dotarcie do nich z przekazem wymaga stworzenia właściwego insightu reklamowego oraz atrakcyjnego dla odbiorców wizerunku kobiety. Omawiając kreacje reklam, mówi się zarówno o femvertisingu, upodmiotowieniu kobiet, równości, jak i o stereotypizacji, deprecjonowaniu czy seksizmie. Aby zweryfikować opinie na temat wizerunku kobiet w reklamie, autor przeprowadził analizę komunikacji reklamowej wybranych firm polskich oraz międzynarodowych. Zbadanych zostało 1045 reklam audio-wideo (po 5 kampanii 209 marek). Celem było pokazanie, jakie typy wizerunków kobiecych dominują w reklamie. Zbadanych zostało 10 obszarów, do których należą: atrybuty kobiety, wygląd zewnętrzy, faza cyklu rodzinnego, otoczenie bohaterki, kobiece JA, obietnica, jaką składa marka, emocje bohaterki, relacje z mężczyznami oraz narrator w reklamie. Wyniki analizy pokazały między innymi, że reklamodawcy, widząc rosnące aspiracje kobiet, już nie pokazują ich wyłącznie jako matek, gospodyń czy kochanek. Częściej budują ich siłę wewnętrzną, wyrazistą tożsamość, podmiotowość, samostanowienie i niezależność oraz rozwój osobisty i spełnienie marzeń. Dają przy tym swoim bohaterkom szeroki wachlarz możliwości nie tylko rodzinnych, macierzyńskich czy uczuciowych, lecz także zawodowych, sportowych, majątkowych oraz rozwoju pasji.
Kinga Cybulska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 107-120
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.018.17104W obliczu starzejącego się społeczeństwa coraz większa liczba kampanii reklamowych jest skierowana do osób z grupy wiekowej 50+. Autorka artykułu podjęła poszukiwania odpowiedzi na pytanie, kim są osoby z tej grupy wiekowej, a także jakimi typami narracji operują nadawcy komunikatów skierowanych do tej grupy osób. Została również opracowana i zaprezentowana autorska klasyfikacja narracji tego typu komunikacji.
Justyna Majchrowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 121-132
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.019.17105Celem badania była próba zauważenia sposobów prowadzenia strategii marketingowej, w której łamie się stereotypy. Badanie pilotażowe, przeprowadzone za pomocą metody genologicznej analizy tekstu, ze szczególnym nastawieniem na aspekty strukturalny i językowy, pozwoliło zauważyć wielokanałowe komunikowanie nadawcy, Grupy Lego, z odbiorcami – konsumentami z całego świata, w tym z Polski. Poprzez prowadzoną strategię narracyjną firma zwraca uwagę na dotychczasowe, dość krzywdzące, zachowania społeczeństwa w stosunku do wychowywania dziewczynek (i analogicznie chłopców). Ten dualny, zapoczątkowany już w wieku niemowlęcym, podział, który jest powielany współcześnie, między innymi w ogólnodostępnych reklamach, jest jedną z przyczyn powstawania granicy między płciami. Respektowanie takiego wzorca przez społeczeństwo doprowadza obie grupy (kobiety i mężczyzn) do braków w umiejętnościach i kompetencjach, wprowadza rozgraniczenie i uprzedzenia, które – z czasem – mogą doprowadzić do krzywdzących zachowań jednej płci wobec drugiej lub wewnątrz każdej z nich. Wyniki przeprowadzonego badania wskazują na to, co kampania marki (tu Lego), a docelowo społeczeństwo, może osiągnąć poprzez promowanie określonych wartości, na przykład dzięki usunięciu stereotypów (stereotypów językowych), które tak mocno zakorzeniły się w języku i kulturze (nie tylko polskiej). Strategia określonej kampanii, dzięki korzystaniu z marketingu treści, pozwala również uzyskać pozytywny wizerunek marki (tu Lego) i zyskać nowych konsumentów. Łamanie stereotypów, wykorzystane w strategii marki, może stanowić zatem również perswazyjną technikę przyciągania uwagi klientów/potencjalnych nowych klientów.
Jan Dynowski, Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 133-150
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.020.17106Storytelling występujący w motoryzacyjnych przekazach wideo w medium społecznościowym YouTube okazał się rozwiązaniem komunikacyjnym, które może przynosić wymierne korzyści. Taki model przekazu może generować silniejsze zaangażowanie do działania odbiorców komunikatu i wiąże się z dostrzegalną koniecznością łączenia odmiennych sposobów komunikacji przez wideo. Kampanie storytellingowe obejrzane na YouTube skutecznie przyciągają uwagę badanych, wywołując silne emocje i utrwalając archetyp danej marki. To z kolei może stanowić czynnik o niebagatelnym znaczeniu, który może wspomóc doraźną komunikację wideo firm motoryzacyjnych – prostą, opartą na wybranych informacjach, na ogół występującą w formie niedługiego materiału wideo, odtwarzanego w telewizyjnym bloku reklamowym. Analiza podjęta w tym artykule została podjęta na podstawie metody desk researchu oraz ankiety badawczej opartej na kwestionariuszu na grupie celowej fanów motoryzacji oraz użytkowników serwisu YouTube.
Aleksandra Żukowska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 151-164
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.021.17107„Narracja” – pojęcie mające swoje korzenie w literaturoznawstwie, od lat 60. XX wieku stała się przedmiotem zainteresowania wielu innych dyscyplin, a – jak stwierdził Martin Kreiswith – humanistykę ogarnęła nawet „obsesja opowieści”. Mity, podania, legendy czy baśnie oraz inne formy narracji obecne w codziennym doświadczeniu większości uczestników kultury przyczyniają się do kompetencji odbioru opowieści w różnych formach. Być może to jest jednym z czynników wpływających na niezwykłą popularność i sukces storytellingu w reklamie. Zasady tworzenia dobrej, efektywnej, atrakcyjnej opowieści wywodzą się bowiem z dawnych form narracji i są dzisiaj powszechnie w niej stosowane. W artykule zostanie przedstawiona propozycja szwedzkiego badacza komunikacji wizualnej – Bo Bergströma, który różnicuje narrację na dramatyczną i niedramatyczną, a schematy obydwu opiera na regułach obecnych odpowiednio w kinie gatunków oraz kinie autorskim. Autor nazywa ten wymiar reklamy systemem formalnym, obok którego równie istotny jest system stylistyczny, czyli środki artystycznego wyrazu zastosowane w przekazie. W artykule zostanie przeprowadzona analiza obydwu systemów w reklamie świątecznej marki Allegro z 2021 roku w kontekście założeń storytellingu.
Katarzyna Włodarczyk, Agata Górska
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 167-184
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.022.17108Firmy, działające w dynamicznie zmieniającym się otoczeniu powinny efektywnie zarządzać komunikacją z klientami. Dzięki tej komunikacji będą w stanie uwzględniać aktualne potrzeby swoich odbiorców oraz kierunki ich zmian. Współczesne formy komunikacji firmy z klientami to zestaw różnorodnych działań. Jednym ze sposobów oddziaływania na klienta może być komunikacja wizualna. Celem artykułu jest ukazanie roli i wykorzystania komunikacji wizualnej jako skutecznego narzędzia komunikowania się marki z odbiorcami. Artykuł opracowano na podstawie analizy literatury przedmiotu oraz przypadku firmy Piwo Rewalskie z Pogorzelicy. W artykule zaprezentowano wybrane narzędzia komunikacji wizualnej, jakie zastosowała marka w latach 2015–2022.
Elżbieta Pawlak-Hejno
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 185-198
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.023.17109Celem tego artykułu jest przedstawienie kampanii crowdfundingowych, nie tylko jako alternatywnej możliwości finansowania projektu, lecz także jako narzędzia promocyjnego. Badacze wskazują, że jednym z elementów powodzenia kampanii jest stosowanie storytellingu, który ma wspomagać realizację funkcji perswazyjnej przekazu. Nadanie strukturze opowieści pragmatycznego wymiaru pozwala analizować ją z perspektywy retoryki, a samą strukturę rozważyć w kategorii toposu retorycznego. Przykładem wybranym do analizy jest kampania serwisu Tortoisemedia.com, która okazała się ogromnym sukcesem crowdfundingowym i wciąż rozwija swoją działalność. Realizacja zbiórki udowodniła, że publiczność chce finansować wartościowe dla siebie projekty dziennikarskie.
Sławomir Doległo
Media Biznes Kultura, Numer 2 (13) 2022, 2022, s. 199-212
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.024.17110Ostentacyjne przywoływanie patriotyzmu i narodowych symboli, ich polityczna instrumentalizacja i indoktrynacja odbywają się dziś w atmosferze permanentnego sporu tożsamościowego. Rezerwuar postaci i symboli historycznych dostarcza jego obu stronom instrumentów do manifestacji swoich idei i reprodukcji podstawowej antropologicznej dychotomii: „my” versus „oni”. Historyczne analogie służą usprawiedliwianiu obywatelskiego nieposłuszeństwa, a pamięć zbiorowa jest powszechnie włączana w repertuar praktyk kontestacyjnych, szczególnie przez przedstawicieli młodego pokolenia, którzy skutecznie korzystają z nowych technologii komunikacyjnych i kodów popkultury. Dążąc do ustanowienia własnej reprezentacji symbolicznej, przechwytują postawy i narzędzia reprezentowane przez oficjalny dyskurs pamięci, dekonstruują narodowe mity i obalają uprzywilejowane wzorce patriotyzmu. Artykuł ukazuje, w jaki sposób „turpopatriotyzm” i „softpatriotyzm” stały się osiami polskiej debaty o symbolicznym głównym nurcie i peryferiach, a także, jak młodzi Polacy podważają hegemoniczne wzorce świadomości historycznej.
Data publikacji: 06.2022
Tomasz Mielczarek
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 7-25
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.001.16109Polskie medioznawstwo zdaniem autora tego tekstu ma swój symboliczny początek w ostatnich latach XVIII wieku. W kolejnym stuleciu media były przedmiotem licznych badań prowadzonych przez reprezentantów starszych nauk humanistycznych i społecznych. Polskie medioznawstwo, przechodząc przez okres deskryptywny i kumulatywny, pierwszy swój paradygmat wypracowało w latach 60. XX wieku. W kolejnej dekadzie paradygmat ten zaczął dotyczyć nie tylko mediów, lecz także komunikacji społecznej. Cechą charakterystyczną polskich badań nad komunikacją społeczną i mediami jest ich interdyscyplinarność i odwoływanie się do innych dyscyplin szczegółowych, z obszaru nauk zarówno społecznych, jak i humanistycznych. Gwałtowny rozwój współczesnych mediów powoduje też, że medioznawcy poszerzają swe kompetencje techniczne. Multiplikacja ujęć teoretycznych zmusza medioznawców do interdyscyplinarności, a zarazem sprawia, że uprawiane przez nich badania charakteryzują się dużym zróżnicowaniem paradygmatycznym.
Klaudia Cymanow-Sosin, Piotr Cymanow
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 27-45
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.002.16110Złożony charakter współczesnych problemów badawczych powoduje konieczność zastosowania nowoczesnych narzędzi i metod, adekwatnych do dynamiki i zmienności analizowanych zjawisk gospodarczych i społeczno-kulturowych. W odniesieniu do nowych sposobów badania przekazów medialnych ujawnia się nowoczesne instrumentarium narzędziowe, które można implementować do znanych i ugruntowanych już w tradycji badań metod. Ich korelacja pozwala, po pierwsze, na uporządkowanie znanych kategorii w sposób dokładniejszy, niż było to możliwe w czasach przedcyfrowych, a po drugie, umożliwia pozyskiwanie nowych wyników badań. Opis poszczególnych kroków badawczych, określonych w tym tekście mianem etapów, a także możliwość ich aplikacji do prowadzonych badań na gruncie nauki w odniesieniu do analiz, których przedmiotem jest przekaz medialny, ukazuje walor komplementarności, z jakim mamy do czynienia w postępowaniu interdyscyplinarnym. Oddziaływanie przekazu medialnego na skomplikowane przestrzenie mentalne i sferę ludzkich emocji, może być, dzięki opisanym narzędziom, w tym – z obszaru neuronauk, coraz lepiej rozpoznawane i falsyfikowane. Wskazane podejście metodologiczne odsuwa niebezpieczeństwo subiektywnej oceny zjawiska, które grozi w przypadku wyboru podejścia stricte interpretatywnego. Łączenie wskazanych metod w procesie dochodzenia do jednoznacznych wniosków oraz dobór odpowiednich narzędzi jest instrumentarium stworzonym na gruncie badań własnych i może stanowić pomoc w analizach o pokrewnej tematyce.
Małgorzata Kisilowska-Szurmińska, Anna Jupowicz-Ginalska, Łukasz Szurmiński
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 47-66
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.003.16111Celem przedstawionego w tym artykule badania jest pokazanie różnic i ewolucji w sposobie definiowania fenomenu binge watching w kontekście perspektyw i problemów badawczych podejmowanych przez badaczy. Na podstawie pogłębionej analizy literatury przedmiotu, obejmującej 125 publikacji za lata 2014–2021, wyodrębniono dominujący w tekstach sposób definiowania tego terminu. Opisano również ewolucję jego interpretacji, wynikającą z rozwoju wiedzy dotyczącej motywów, sposobów i efektów bingowania, a na końcu zaproponowano własną definicję zjawiska.
Katarzyna Kopecka-Piech
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 67-80
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.004.16112W artykule określono, czy w domach polskich rodzin są wdrażane strategie zarządzania technologiami medialnymi i jakie niesie to skutki. Na potrzeby projektu przebadano 94 rodziny, stosując cztery metody badawcze: wywiady pogłębione ze wszystkimi członkami rodziny, dzienniczki rodzinne, indywidualne wywiady indywidualne oraz internetowe badanie kwestionariuszowe. Wyodrębniono cztery kategorie rodzin w zależności od ich stosunku do zarządzania technologią i codziennych praktyk: nieświadome i pasywne, świadome i pasywne, świadome i nieskuteczne oraz świadome i skuteczne. Uwzględniono cztery główne typy strategii zarządzania technologiami medialnymi: zorientowane na technologię, zorientowane na treść mediów, zorientowane na czas użycia i zorientowane na sposób użycia. Większości badanych rodzin nie udaje się osiągnąć wysokiego dobrostanu cyfrowego ze względu na brak świadomości i/lub chęci zarządzania technologiami w domu lub nieskuteczność podejmowanych prób ich ograniczenia. Świadome i efektywne rodziny, stanowiące mniejszość, konsekwentnie stosują zróżnicowane i mieszane strategie zarządzania mediami. .
Bartłomiej Łódzki
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 81-95
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.005.16113Celem badania jest empiryczna weryfikacja tematów związanych z COVID-19, które były najczęściej udostępniane na Facebooku przez wielokulturowych odbiorców. Autor zebrał artykuły opublikowane w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2020 roku na stronach internetowych CNN International (USA), BBC World (Wielka Brytania), Deutsche Welle (Niemcy), RT (Rosja), France24 (Francja), EuroNews (Francja/Europa), Al-Jazeera (Katar) i dane dotyczące ich udostępniania pochodzące z platformy BuzzSumo. Badanie to łączy różne metody, w tym analizę treści opartą na podejściach ilościowym i jakościowym, modelowanie termatyczne oraz NLP (przetwarzanie języka naturalnego). Pomimo globalnego zagrożenia publiczność mediów zwracała uwagę na zróżnicowane tematy. Odnotowano także znaczące różnice w sposobie przekazywania wiadomości.
Dagmara Mateja
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 97-112
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.006.16151Celem artykułu jest przedstawienie wyników analizy ilościowej i jakościowej przeprowadzonej na podstawie materiałów prasowych poświęconych problematyce pandemii koronawirusa, opublikowanych na łamach tygodnika „Newsweek Polska”. W obliczu występowania wirusa na świecie, ale i rosnącej liczby informacji w dyskursie medialnym i okołomedialnym, kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje pytanie o sposób przedstawiania tematyki pandemii koronawirusa na łamach tygodnika społeczno-politycznego. Analizie poddano częstotliwość występowania w tygodniku materiałów na temat pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 w okresie pięciu miesięcy jej trwania. Badanie dowiodło, że zainteresowanie tygodnika „Newsweek” kwestiami poświęconymi COVID-19 jest ściśle skorelowane z datą opublikowania pierwszych informacji dotyczących zarażenia polskiego pacjenta. Znaczna część publikacji dotyczyła nie tylko skutków epidemii, lecz także była odzwierciedleniem sytuacji panującej wówczas zarówno w Polsce, jak i na świecie.
Natalia Moczoł
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 113-124
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.007.16152W artykule przedstawiono wyniki analizy zawartości telewizyjnych reklam farmaceutyków w kontekście peryferyjnej drogi perswazji. Badania przeprowadzono na podstawie 4052 spotów wyemitowanych w trzech ogólnopolskich stacjach telewizyjnych w listopadzie 2020 roku i styczniu 2021 roku. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że w przeważającym stopniu reklamy związane z tą grupą produktów nie opierają się na odwołaniach do medycyny. Autorzy tych przekazów rzadko wykorzystują obraz przedstawicieli zawodów medycznych jako ekspertów. Na podstawie przeprowadzonych analiz nie stwierdzono również kreowania narracji z wykorzystaniem takich narzędzi perswazji jak sceny nawiązujące do środowiska medycznego oraz specjalistyczne słownictwo. Zebrany materiał badawczy wykazał, że rolę autorytetu w reklamach leków OTC, suplementów diety oraz wyrobów medycznych bardzo często spełniają członkowie rodziny i przyjaciele. Najczęściej wykorzystywanym rodzajem scen są przestrzenie nawiązujące do życia codziennego. Na podstawie przeprowadzonego badania wskazano na nowe trendy zaobserwowane w telewizyjnych reklamach farmaceutyków, które wynikają zarówno z uwarunkowań prawnych, jak i pogłębiającej się mediatyzacji w obszarze medycyny.
Urszula Doliwa, Magdalena Szydłowska, Paulina Szczepańska, Ada Stachowicz, Piotr Kaźmierczak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 125-141
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.008.16153„Raport o stanie świata” to popularny, autorski podcast o charakterze informacyjno-publicystycznym dotyczący istotnych wydarzeń międzynarodowych wpisanych w przestrzeń społeczną, polityczną i gospodarczą. Finansowany jest przez tak zwanych patronów za pośrednictwem serwisu Patronite. W roku 2020 jego autor Dariusz Rosiak otrzymał tytuł Dziennikarza Roku w konkursie Grand Press. Celem badań było poznanie motywacji patronów podcastu. W badaniach ankietowych przeprowadzonych za pośrednictwem zamkniętej grupy facebookowej, skupiającej patronów finansujących „Raport o stanie świata”, udział wzięło 80 respondentów. Odbyły się one między 10 a 21 maja 2021 roku. Do skonstruowania i dystrybucji ankiety wykorzystano platformę Google Forms. Zrealizowano także cztery wstępnie ustrukturyzowane wywiady z patronami podcastu w celu zebrania danych o charakterze jakościowym. Jak wynika z przeprowadzonych badań, aż 92,5% patronów zamierza dalej opłacać funkcjonowanie podcastu. Większość wskazała jako powód finansowego wsparcia jakość programu, osobowość prowadzących, zainteresowanie tematyką i chęć pomocy dziennikarzom. Badani zazwyczaj wyrażali pochlebne opinie na temat współpracy w grupie patronów. Jednym z niewielu mankamentów tej współpracy, wymienianym przez rozmówców, jest małe zaangażowanie moderatorów grupy facebookowej dedykowanej patronom.
Monika Góra
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 143-156
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.009.16154Populizm jest zjawiskiem znanym od dekad, jednak nabrał on nowego wymiaru po 2016 roku wraz z rozpoczęciem prezydentury Donalda Trumpa. Z tego powodu media (także polskie) przypisały szczególną rangę pojedynkowi wyborczemu w 2020 roku pomiędzy urzędującym ówcześnie prezydentem Donaldem Trumpem a jego kontrkandydatem Joe Bidenem. Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób czołowe internetowe serwisy informacyjno-publicystyczne w Polsce prezentowały amerykańską kampanię prezydencką w kontekście populizmu. W artykule przedstawiono wyniki analizy zawartości oraz badań porównawczych tekstów opublikowanych w portalach informacyjnych Wirtualna Polska (wp.pl) oraz Onet.pl, które w sposób bezpośredni lub pośredni tematycznie odnosiły się do kampanii wyborczych, prowadzonych z jednej strony przez kandydata Republikanów (Republican Party), urzędującego, populistycznego, 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych w latach 2017–2021 Donalda Trumpa oraz jego kontrkandydata na urząd prezydencki z Partii Demokratycznej (Democratic Party) – Joe Bidena. W artykule omówiono rodzaje wskaźników populizmu w odniesieniu do publikacji Wirtualnej Polski i Onetu. Wskazano także cechy charakterystyczne narracji badanych portali wobec obu kampanii oraz odniesiono się do tego, czy badane media przekazywały jedynie treści populistyczne czy też same budowały populistyczny przekaz.
Małgorzata Durmaj
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 157-170
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.010.16155Media jako środki społecznego przekazu i instrumenty polityki w Chińskiej Republice Ludowej (ChRL) są dziś częstym tematem badań. System medialny jest przedstawiony w kontekście specyfiki kulturowej i geograficznej kraju oraz uwarunkowań politycznych i cywilizacyjnych, mających wpływ na dystrybucję przekazów medialnych. Najważniejsze cechy sytemu medialnego w Chinach to między innymi: niski poziom profesjonalizmu dziennikarskiego oraz interwencjonizm państwowy. Decyzje władz ChRL i linia programowa mediów w Chinach stanowią zagrożenie dla pluralizmu i niezależności mediów. Przegląd literatury, odniesienia do tekstów naukowych, tłumaczenia serwisów dostępnych w chińskich przeglądarkach internetowych oraz przegląd dostępnych raportów pomogą w szerzeniu świadomości na temat cenzury oraz walki ze szkodliwą retoryką, wciąż obecną w mediach.
Karina Czepiec-Veltzé
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 171-188
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.011.16156Autorzy artykułu poruszają problematykę, której punktem wyjścia jest obecność polityki w sferze rozrywkowej. Zjawisko to opiera swoją bytność przede wszystkim o uwarunkowania, jakie stwarza web 2.0. Nie bez znaczenia pozostaje także charakterystyka i zwyczaje młodego pokolenia jako społeczności naczelnych twórców i konsumentów memów internetowych. Pokolenie to zdefiniowane przez pryzmat postaw, wspólnych przeżyć, cech pokoleniowych, nie zaś wieku czy innych czynników biologicznych. Obrana metodologia – analiza zawartości na podstawie zaprojektowanego klucza kategoryzacyjnego – pozwala zajrzeć w głąb reprezentatywnej próby memów politycznych. Dzięki niej możliwe stało się odczytanie nastrojów wśród memowych społeczności, a także wyznaczenie frekwencji poszczególnych składników świata polityki na różnego typu grafikach. To także wskazanie, o kim, w jaki sposób i jak często się mówi. Omawiane badania obierają za cel sprawdzenie, w jaki sposób i o kim ze sceny politycznej młodzież dyskutuje, za pomocą nowoczesnej formy komunikacji, porzucając zarazem tradycyjne formy partycypacji obywatelskiej. Wykorzystując memy jako mini gatunki publicystyczne i informacyjne użytkownicy forów obrazkowych wyrażają swoje poglądy oraz stosunek do bieżących czy historycznych wydarzeń. Siła ilustrowanych przekazów leży zaś w sprawnym operowaniu najnowszymi trendami obowiązującymi w sieci.
Tomasz Mielczarek
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 7-25
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.001.16109Polskie medioznawstwo zdaniem autora tego tekstu ma swój symboliczny początek w ostatnich latach XVIII wieku. W kolejnym stuleciu media były przedmiotem licznych badań prowadzonych przez reprezentantów starszych nauk humanistycznych i społecznych. Polskie medioznawstwo, przechodząc przez okres deskryptywny i kumulatywny, pierwszy swój paradygmat wypracowało w latach 60. XX wieku. W kolejnej dekadzie paradygmat ten zaczął dotyczyć nie tylko mediów, lecz także komunikacji społecznej. Cechą charakterystyczną polskich badań nad komunikacją społeczną i mediami jest ich interdyscyplinarność i odwoływanie się do innych dyscyplin szczegółowych, z obszaru nauk zarówno społecznych, jak i humanistycznych. Gwałtowny rozwój współczesnych mediów powoduje też, że medioznawcy poszerzają swe kompetencje techniczne. Multiplikacja ujęć teoretycznych zmusza medioznawców do interdyscyplinarności, a zarazem sprawia, że uprawiane przez nich badania charakteryzują się dużym zróżnicowaniem paradygmatycznym.
Klaudia Cymanow-Sosin, Piotr Cymanow
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 27-45
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.002.16110Złożony charakter współczesnych problemów badawczych powoduje konieczność zastosowania nowoczesnych narzędzi i metod, adekwatnych do dynamiki i zmienności analizowanych zjawisk gospodarczych i społeczno-kulturowych. W odniesieniu do nowych sposobów badania przekazów medialnych ujawnia się nowoczesne instrumentarium narzędziowe, które można implementować do znanych i ugruntowanych już w tradycji badań metod. Ich korelacja pozwala, po pierwsze, na uporządkowanie znanych kategorii w sposób dokładniejszy, niż było to możliwe w czasach przedcyfrowych, a po drugie, umożliwia pozyskiwanie nowych wyników badań. Opis poszczególnych kroków badawczych, określonych w tym tekście mianem etapów, a także możliwość ich aplikacji do prowadzonych badań na gruncie nauki w odniesieniu do analiz, których przedmiotem jest przekaz medialny, ukazuje walor komplementarności, z jakim mamy do czynienia w postępowaniu interdyscyplinarnym. Oddziaływanie przekazu medialnego na skomplikowane przestrzenie mentalne i sferę ludzkich emocji, może być, dzięki opisanym narzędziom, w tym – z obszaru neuronauk, coraz lepiej rozpoznawane i falsyfikowane. Wskazane podejście metodologiczne odsuwa niebezpieczeństwo subiektywnej oceny zjawiska, które grozi w przypadku wyboru podejścia stricte interpretatywnego. Łączenie wskazanych metod w procesie dochodzenia do jednoznacznych wniosków oraz dobór odpowiednich narzędzi jest instrumentarium stworzonym na gruncie badań własnych i może stanowić pomoc w analizach o pokrewnej tematyce.
Małgorzata Kisilowska-Szurmińska, Anna Jupowicz-Ginalska, Łukasz Szurmiński
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 47-66
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.003.16111Celem przedstawionego w tym artykule badania jest pokazanie różnic i ewolucji w sposobie definiowania fenomenu binge watching w kontekście perspektyw i problemów badawczych podejmowanych przez badaczy. Na podstawie pogłębionej analizy literatury przedmiotu, obejmującej 125 publikacji za lata 2014–2021, wyodrębniono dominujący w tekstach sposób definiowania tego terminu. Opisano również ewolucję jego interpretacji, wynikającą z rozwoju wiedzy dotyczącej motywów, sposobów i efektów bingowania, a na końcu zaproponowano własną definicję zjawiska.
Katarzyna Kopecka-Piech
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 67-80
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.004.16112W artykule określono, czy w domach polskich rodzin są wdrażane strategie zarządzania technologiami medialnymi i jakie niesie to skutki. Na potrzeby projektu przebadano 94 rodziny, stosując cztery metody badawcze: wywiady pogłębione ze wszystkimi członkami rodziny, dzienniczki rodzinne, indywidualne wywiady indywidualne oraz internetowe badanie kwestionariuszowe. Wyodrębniono cztery kategorie rodzin w zależności od ich stosunku do zarządzania technologią i codziennych praktyk: nieświadome i pasywne, świadome i pasywne, świadome i nieskuteczne oraz świadome i skuteczne. Uwzględniono cztery główne typy strategii zarządzania technologiami medialnymi: zorientowane na technologię, zorientowane na treść mediów, zorientowane na czas użycia i zorientowane na sposób użycia. Większości badanych rodzin nie udaje się osiągnąć wysokiego dobrostanu cyfrowego ze względu na brak świadomości i/lub chęci zarządzania technologiami w domu lub nieskuteczność podejmowanych prób ich ograniczenia. Świadome i efektywne rodziny, stanowiące mniejszość, konsekwentnie stosują zróżnicowane i mieszane strategie zarządzania mediami. .
Bartłomiej Łódzki
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 81-95
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.005.16113Celem badania jest empiryczna weryfikacja tematów związanych z COVID-19, które były najczęściej udostępniane na Facebooku przez wielokulturowych odbiorców. Autor zebrał artykuły opublikowane w okresie od 1 stycznia do 30 kwietnia 2020 roku na stronach internetowych CNN International (USA), BBC World (Wielka Brytania), Deutsche Welle (Niemcy), RT (Rosja), France24 (Francja), EuroNews (Francja/Europa), Al-Jazeera (Katar) i dane dotyczące ich udostępniania pochodzące z platformy BuzzSumo. Badanie to łączy różne metody, w tym analizę treści opartą na podejściach ilościowym i jakościowym, modelowanie termatyczne oraz NLP (przetwarzanie języka naturalnego). Pomimo globalnego zagrożenia publiczność mediów zwracała uwagę na zróżnicowane tematy. Odnotowano także znaczące różnice w sposobie przekazywania wiadomości.
Dagmara Mateja
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 97-112
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.006.16151Celem artykułu jest przedstawienie wyników analizy ilościowej i jakościowej przeprowadzonej na podstawie materiałów prasowych poświęconych problematyce pandemii koronawirusa, opublikowanych na łamach tygodnika „Newsweek Polska”. W obliczu występowania wirusa na świecie, ale i rosnącej liczby informacji w dyskursie medialnym i okołomedialnym, kwestią do rozstrzygnięcia pozostaje pytanie o sposób przedstawiania tematyki pandemii koronawirusa na łamach tygodnika społeczno-politycznego. Analizie poddano częstotliwość występowania w tygodniku materiałów na temat pandemii koronawirusa SARS-CoV-2 w okresie pięciu miesięcy jej trwania. Badanie dowiodło, że zainteresowanie tygodnika „Newsweek” kwestiami poświęconymi COVID-19 jest ściśle skorelowane z datą opublikowania pierwszych informacji dotyczących zarażenia polskiego pacjenta. Znaczna część publikacji dotyczyła nie tylko skutków epidemii, lecz także była odzwierciedleniem sytuacji panującej wówczas zarówno w Polsce, jak i na świecie.
Natalia Moczoł
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 113-124
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.007.16152W artykule przedstawiono wyniki analizy zawartości telewizyjnych reklam farmaceutyków w kontekście peryferyjnej drogi perswazji. Badania przeprowadzono na podstawie 4052 spotów wyemitowanych w trzech ogólnopolskich stacjach telewizyjnych w listopadzie 2020 roku i styczniu 2021 roku. Na podstawie uzyskanych wyników wykazano, że w przeważającym stopniu reklamy związane z tą grupą produktów nie opierają się na odwołaniach do medycyny. Autorzy tych przekazów rzadko wykorzystują obraz przedstawicieli zawodów medycznych jako ekspertów. Na podstawie przeprowadzonych analiz nie stwierdzono również kreowania narracji z wykorzystaniem takich narzędzi perswazji jak sceny nawiązujące do środowiska medycznego oraz specjalistyczne słownictwo. Zebrany materiał badawczy wykazał, że rolę autorytetu w reklamach leków OTC, suplementów diety oraz wyrobów medycznych bardzo często spełniają członkowie rodziny i przyjaciele. Najczęściej wykorzystywanym rodzajem scen są przestrzenie nawiązujące do życia codziennego. Na podstawie przeprowadzonego badania wskazano na nowe trendy zaobserwowane w telewizyjnych reklamach farmaceutyków, które wynikają zarówno z uwarunkowań prawnych, jak i pogłębiającej się mediatyzacji w obszarze medycyny.
Urszula Doliwa, Magdalena Szydłowska, Paulina Szczepańska, Ada Stachowicz, Piotr Kaźmierczak
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 125-141
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.008.16153„Raport o stanie świata” to popularny, autorski podcast o charakterze informacyjno-publicystycznym dotyczący istotnych wydarzeń międzynarodowych wpisanych w przestrzeń społeczną, polityczną i gospodarczą. Finansowany jest przez tak zwanych patronów za pośrednictwem serwisu Patronite. W roku 2020 jego autor Dariusz Rosiak otrzymał tytuł Dziennikarza Roku w konkursie Grand Press. Celem badań było poznanie motywacji patronów podcastu. W badaniach ankietowych przeprowadzonych za pośrednictwem zamkniętej grupy facebookowej, skupiającej patronów finansujących „Raport o stanie świata”, udział wzięło 80 respondentów. Odbyły się one między 10 a 21 maja 2021 roku. Do skonstruowania i dystrybucji ankiety wykorzystano platformę Google Forms. Zrealizowano także cztery wstępnie ustrukturyzowane wywiady z patronami podcastu w celu zebrania danych o charakterze jakościowym. Jak wynika z przeprowadzonych badań, aż 92,5% patronów zamierza dalej opłacać funkcjonowanie podcastu. Większość wskazała jako powód finansowego wsparcia jakość programu, osobowość prowadzących, zainteresowanie tematyką i chęć pomocy dziennikarzom. Badani zazwyczaj wyrażali pochlebne opinie na temat współpracy w grupie patronów. Jednym z niewielu mankamentów tej współpracy, wymienianym przez rozmówców, jest małe zaangażowanie moderatorów grupy facebookowej dedykowanej patronom.
Monika Góra
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 143-156
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.009.16154Populizm jest zjawiskiem znanym od dekad, jednak nabrał on nowego wymiaru po 2016 roku wraz z rozpoczęciem prezydentury Donalda Trumpa. Z tego powodu media (także polskie) przypisały szczególną rangę pojedynkowi wyborczemu w 2020 roku pomiędzy urzędującym ówcześnie prezydentem Donaldem Trumpem a jego kontrkandydatem Joe Bidenem. Celem artykułu jest przedstawienie, w jaki sposób czołowe internetowe serwisy informacyjno-publicystyczne w Polsce prezentowały amerykańską kampanię prezydencką w kontekście populizmu. W artykule przedstawiono wyniki analizy zawartości oraz badań porównawczych tekstów opublikowanych w portalach informacyjnych Wirtualna Polska (wp.pl) oraz Onet.pl, które w sposób bezpośredni lub pośredni tematycznie odnosiły się do kampanii wyborczych, prowadzonych z jednej strony przez kandydata Republikanów (Republican Party), urzędującego, populistycznego, 45. prezydenta Stanów Zjednoczonych w latach 2017–2021 Donalda Trumpa oraz jego kontrkandydata na urząd prezydencki z Partii Demokratycznej (Democratic Party) – Joe Bidena. W artykule omówiono rodzaje wskaźników populizmu w odniesieniu do publikacji Wirtualnej Polski i Onetu. Wskazano także cechy charakterystyczne narracji badanych portali wobec obu kampanii oraz odniesiono się do tego, czy badane media przekazywały jedynie treści populistyczne czy też same budowały populistyczny przekaz.
Małgorzata Durmaj
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 157-170
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.010.16155Media jako środki społecznego przekazu i instrumenty polityki w Chińskiej Republice Ludowej (ChRL) są dziś częstym tematem badań. System medialny jest przedstawiony w kontekście specyfiki kulturowej i geograficznej kraju oraz uwarunkowań politycznych i cywilizacyjnych, mających wpływ na dystrybucję przekazów medialnych. Najważniejsze cechy sytemu medialnego w Chinach to między innymi: niski poziom profesjonalizmu dziennikarskiego oraz interwencjonizm państwowy. Decyzje władz ChRL i linia programowa mediów w Chinach stanowią zagrożenie dla pluralizmu i niezależności mediów. Przegląd literatury, odniesienia do tekstów naukowych, tłumaczenia serwisów dostępnych w chińskich przeglądarkach internetowych oraz przegląd dostępnych raportów pomogą w szerzeniu świadomości na temat cenzury oraz walki ze szkodliwą retoryką, wciąż obecną w mediach.
Karina Czepiec-Veltzé
Media Biznes Kultura, Numer 1 (12) 2022, 2022, s. 171-188
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.22.011.16156Autorzy artykułu poruszają problematykę, której punktem wyjścia jest obecność polityki w sferze rozrywkowej. Zjawisko to opiera swoją bytność przede wszystkim o uwarunkowania, jakie stwarza web 2.0. Nie bez znaczenia pozostaje także charakterystyka i zwyczaje młodego pokolenia jako społeczności naczelnych twórców i konsumentów memów internetowych. Pokolenie to zdefiniowane przez pryzmat postaw, wspólnych przeżyć, cech pokoleniowych, nie zaś wieku czy innych czynników biologicznych. Obrana metodologia – analiza zawartości na podstawie zaprojektowanego klucza kategoryzacyjnego – pozwala zajrzeć w głąb reprezentatywnej próby memów politycznych. Dzięki niej możliwe stało się odczytanie nastrojów wśród memowych społeczności, a także wyznaczenie frekwencji poszczególnych składników świata polityki na różnego typu grafikach. To także wskazanie, o kim, w jaki sposób i jak często się mówi. Omawiane badania obierają za cel sprawdzenie, w jaki sposób i o kim ze sceny politycznej młodzież dyskutuje, za pomocą nowoczesnej formy komunikacji, porzucając zarazem tradycyjne formy partycypacji obywatelskiej. Wykorzystując memy jako mini gatunki publicystyczne i informacyjne użytkownicy forów obrazkowych wyrażają swoje poglądy oraz stosunek do bieżących czy historycznych wydarzeń. Siła ilustrowanych przekazów leży zaś w sprawnym operowaniu najnowszymi trendami obowiązującymi w sieci.
Data publikacji: 12.2021
Alicja Jaskiernia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 9-21
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.011.15152Radykalna transformacja życia na planecie, jaka dokonuje się za sprawą pandemii COVID-19, przyspieszyła konwergencję przestrzeni społecznej i prywatnej za pomocą technologii internetowych. Przedsiębiorstwa sektora Big Tech wyrosły na kluczowych uczestników rynku i życia społecznego. W artykule przedstawiono analizę najważniejszych wniosków z debaty na ten temat, przeprowadzonej przez znany amerykański think-tank Pew Research Center na początku 2021 roku. Hipoteza dotyczy konieczności przyjęcia nowego modelu odpowiedzialności platform internetowych w epoce „dualnej konwergencji”, w kontekście poszukiwania nowego paradygmatu relacji ludzi i technologii, odzwierciedlającego w kompleksowy sposób jednostkowe i społeczne koszty korzystania z nowych technologii.
Tadeusz Kononiuk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 23-37
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.012.15153Artykuł jest medioznawczą analizą mechanizmów i procesów związanych z pandemią COVID-19 powodujących wypieranie godności przez „żądło krzywdy”. Polegają one na tym, że krzywda przełamuje opór, jaki stawia jej godność, wchodzi w miejsce wewnętrznego samouznania i powoduje, że godność ulega zakwestionowaniu i milknie. Celem badawczym artykułu jest odpowiedź na następujące pytania: (1) Skąd bierze się podatność człowieka na zranienie na skutek krzywdy wyrządzonej przez media? (2) Dlaczego godność jest dobrem, które okazuje się tak kruche? (3) Jak wytłumaczyć proces, w którym następuje wewnętrzna przemiana, podporządkowująca osobowość ofiary faktowi medialnej krzywdy? Ten złożony problem ujęty w formie metaforycznego skrótu – „żądło krzywdy” – jest przedmiotem badań w tej publikacji.
Magdalena Golińska-Konecko
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 39-51
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.013.15154Wybuch pandemii w pierwszych miesiącach 2020 roku znacząco wpłynął na życie społeczne, polityczne i gospodarcze Polaków. W dużym stopniu zmienił też same media i pracę dziennikarzy, którzy po początkowym chaosie związanym z nadmiarem informacji, „infodemią”, z czasem skupili się głównie na przekazywaniu doniesień o statystykach zachorowań, sytuacji w szpitalach, ograniczeniach nałożonych przez rząd czy odmrażaniu kolejnych dziedzin gospodarki. Celem artykułu jest pokazanie, jak zmiany związane z pandemią i wynikające z nich istotne ograniczenia w komunikowaniu wpłynęły na treść programów informacyjnych oraz funkcjonowanie samych mediów i środowiska dziennikarskiego w Olsztynie. Analizie poddano regionalną telewizję publiczną – TVP3 Olsztyn. Przedstawiono wybrane wyniki badań własnych, jak też publikowanych.
Krzysztof Stępniak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 53-73
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.014.15155Artykuł jest fragmentem szerszego projektu badawczego, realizowanego przez autora w październiku– grudniu 2020 roku, dotyczącego materiałów reklamowych zastosowanych przez WHO oraz wybrane kraje świata (Polskę, Australię, Kanadę, Nową Zelandię i RPA) w kampaniach społecznych w czasie pandemii wywołanej przez wirus SARS-CoV-2. W tekście zaprezentowano jedno studium przypadku – kampanię zastosowaną w Polsce, porównując jej przekazy z materiałami reklamowymi WHO. Główna teza została zaczerpnięta z myśli Iwana Krasteva, który twierdzi, że pandemia uświadomiła wszystkim, że w obliczu globalnego zagrożenia wszyscy ludzie są mieszkańcami „Jednego Świata”. W całym badaniu zastosowano triangulację dwóch metod badawczych – case study oraz interpretacji kompozycyjnej Gillian Rose. Aby zbadać warstwę werbalną komunikatów, posłużono się modelem komunikacji językowej Romana Jakobsona. W warstwie językowej komunikatów założono ich znaczną perswazyjność. W warstwie wizualnej, ze względu na prostotę formy, ograniczono się do modalności kompozycyjnej ze szczególnym uwzględnieniem kolorystyki i znaków ikonicznych. Tekst pokazuje, jak ważną rolę w komunikacji, zwłaszcza w czasach pandemii, pełnią społeczne kampanie reklamowe. Paradoksalnie, pandemia stanowiąca zagrożenie dla ludzkości może otworzyć także nowe, komparatystyczne obszary badań dotyczących skuteczności środków komunikacji masowej zastosowanych w jednych krajach, które z powodzeniem będą mogły być wykorzystane w innych.
Jacek Mikucki
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 75-95
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.015.15156Celem artykułu jest sprawdzenie wykorzystania potencjału mediów w przestrzeni miejskiej w obliczu pandemii COVID-19 na przykładzie największego miasta w Polsce – Warszawy. Autor dokonuje analizy tak zwanych nowych mediów, które powstały na bazie technologii informacyjnych i komunikacyjnych, zwracając uwagę zarówno na kanał (infrastruktura miękka), jak i środek przekazu (infrastruktura twarda). Główną metodą badawczą jest studium przypadku, która umożliwia określenie dobrych i złych praktyk przy wykorzystywaniu nowych mediów w mieście oraz celów strategicznych analizowanych miast. Badanie jest oparte na analizie literatury, dokumentów strategicznych, broszur oraz stron internetowych. Hipotezą badawczą jest stwierdzenie, że władze miejskie Warszawy, dostosowując strategię smart city w czasie pandemii, rozwijają system komunikacyjny oparty na platformie internetowej. Wyniki badań pokazują, że władze miejskie w Warszawie realizują koncepcję smart city poprzez wykorzystywanie nowych form mediów i technologii, które są zarówno celami, jak i narzędziami jej implementacji. W czasie pandemii poszczególne media cyfrowe w mieście zostały rozwinięte o treści poświęcone COVID-19, a działania dedykowane informowaniu i komunikacji z mieszkańcami są podejmowane poprzez platformę Warszawa 19115.
Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 97-108
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.016.15157Świat postpandemiczny młodzieży jest kalejdoskopem wielu zmian. Wyłaniający się z licznych badań obraz problemów i wyzwań, z którymi się mierzyli w okresie pandemii młodzi ludzie, wymaga niewątpliwie badań pogłębionych, a nawet niezwykle wymagających i rzadko prowadzonych w socjologii tak zwanych badań podłużnych. Jednak punktem wyjścia do dalszych analiz w tego rodzaju diagnozie jest wstępny przegląd badań dostępnych na świecie i dotyczących problemów, z którymi mierzyli się młodzi ludzie w czasie pandemii COVID-19, szczególnie w pierwszej i drugiej jej fali. Po dokonaniu przeglądu i analizy najważniejszych, najciekawszych i przeprowadzonych na dużej populacji wyników badań empirycznych w Polsce i na świecie wybrano zatem spośród nich symptomatyczne dla diagnozy problemów i wyzwań, które należy zmapować, aby móc dalej je obserwować i badać. Artykuł ma charakter eksploracyjny i problemowy, nakreślający problematykę zjawisk, które w czasie pandemii w wyraźny sposób ujawniły się w populacji młodzieży. Cel dokonanego przeglądu badań to ich analiza porównawcza, a następnie wskazanie najważniejszych zjawisk i zagadnień, które warto badać w populacji młodzieży w czasie czwartej fali pandemii oraz po jej zakończeniu, w czasach pandemicznych.
Małgorzata Adamik-Szysiak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 109-123
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.017.15158Kampania prezydencka w Polsce w 2020 roku odbywała się w czasie pierwszej fali pandemii COVID-19. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu problematyka pandemii była eksponowana we wpisach kandydatów w mediach społecznościowych. Przedmiotem badań były przekazy opublikowane na Facebooku i Twitterze. Szczególną uwagę zwrócono na treści rozpowszechniane przez cieszących się największym poparciem społecznym Andrzeja Dudę i Rafała Trzaskowskiego. Głównymi metodami wykorzystanymi w badaniach były analiza zawartości oraz wtórna analiza danych zastanych. Badania dowiodły, że kandydaci starali się prowadzić kampanię wzorem poprzednich, wyraźnie akcentując istotną rolę relacji z bezpośrednich spotkań z wyborcami. Wątek związany z pandemią, szczególnie na finiszu kampanii, był jedynie incydentalnie wspominany w przekazach.
Magdalena Ratajczak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 125-140
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.018.15159Artykuł poświęcono narracji o uchodźcach i migrantach oraz informowaniu o pandemii COVID-19 w kontekście wzajemnego zrozumienia, solidarności z innymi, tworzenia wspólnoty w kryzysie, prezentowanej poprzez zdjęcia. Stanowi wynik analizy treści wizualnych w internecie. Te dwa wydarzenia kryzysowe obrazują w Europie nieco odmienne podejścia do solidarności, zarówno na poziomie obywateli, jak i polityków oraz poszczególnych państw.
Weronika Sałek
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 141-153
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.019.15160Segment magazynów kobiecych w Wielkiej Brytanii zajmuje znaczącą część rynku wydawniczego i jest jednym z najchętniej czytanych w tym kraju. Mimo to prasa kobieca spotyka się z wieloma problemami spowodowanymi ekspansją nowych mediów. Medioznawcy i osoby związane z branżą medialną donoszą o kryzysie czy też stagnacji tego odłamu wydawniczego. Pandemia COVID-19, która rozpoczęła się w 2020 roku, nie tylko pogłębiła załamanie rynku prasy kobiecej, lecz także przyspieszyła rozwój dotychczasowych trendów. Globalna epidemia przede wszystkim uczyniła bardziej dynamiczną digitalizację treści dotychczas wydawanych w druku. Kryzys covidowy dał się we znaki również w kwestiach organizacji pracy redakcji. W czasach ograniczeń na prowadzenie wyszły nowe subsegmenty
Olga Dąbrowska-Cendrowska, Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 155-168
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.020.15161Prasa kobieca, jako składnik polskiego systemu medialnego, była analizowana przez reprezentantów różnych dyscyplin naukowych. Badano między innymi: jej zawartość tematyczną, cechy formalne poszczególnych magazynów, kwestie własnościowe, problemy definicyjne, wewnętrzną subsegmentację itd. Przedstawione w artykule badania stanowią próbę uzupełnienia luki w analizach zawartości prasy kobiecej. Celem głównym jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób COVID-19 prezentowano w prasie kobiecej. Artykuł stanowi wstęp do badań. Próbę dobrano celowo. Poszczególne subsegmenty prasy kobiecej reprezentuje jeden wiodący tytuł. Cele szczegółowe to: sposoby prezentowania COVID-19 w poszczególnych tytułach prasy kobiecej należących do różnych subsegentów; dobór i prezentacja informacji w odniesieniu do potrzeb potencjalnych odbiorców; funkcje poradnictwa o COVID-19 w prasie kobiecej.
Jolanta Kępa-Mętrak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 169-184
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.021.15162Celem artykułu jest próba oszacowania zmian, jakie dokonały się w prasie w ostatnim roku, bezpośrednio lub pośrednio związanych z pandemią koronawirusa. Jej skutki niektórzy wydawcy odczuli boleśnie, tracąc czytelników i reklamodawców, co przełożyło się na straty finansowe trudne do odrobienia. Stąd decyzje o zamykaniu tytułów, zawieszaniu bądź rezygnacji z wersji drukowanej na rzecz elektronicznej. Na zyski równoważące straty w tym ostatnim wypadku przyjdzie jeszcze poczekać. Ale wydania cyfrowe zyskują na znaczeniu. Informacja przekazana przed końcem 2020 roku przez giganta prasowego – „New York Times” – o wygenerowaniu więcej przychodów ze sprzedaży wydań cyfrowych niż z druku (sic!), powinna zachęcić wydawców do rozwijania tej formy sprzedaży. Dla prasy światowej to historyczny moment. Zapowiadane od lat odchodzenie od druku może teraz jeszcze bardziej przyśpieszyć. Już nie w związku z pandemią, ale w związku z możliwością generowania wyższych przychodów przez gazety elektroniczne niż tradycyjne. Tym samym ostatnie argumenty za pozostawaniem przy druku mogą stracić rację bytu.
Monika Kożdoń-Dębecka
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 185-200
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.022.15163W artykule przeprowadzono analizę zawartości materiałów newsowych, wyemitowanych przez serwisy informacyjne dwóch polskich wiodących stacji telewizyjnych, poświęconych protestom społecznym po decyzji Trybunału Konstytucyjnego, który w orzeczeniu z 22 października 2020 roku ograniczył obowiązujące w Polsce prawo aborcyjne. Przebadano także częstotliwość i sposób łączenia relacji dedykowanych protestom z wątkiem pandemii COVID-19. Uzyskane wyniki osadzono w kontekście teorii framingu oraz agenda-setting. Wyniki badania pokazują zasadnicze różnice w sposobach informowania o protestach społecznych wykorzystywanych przez redakcję „Wiadomości” TVP i Fakty „TVN”.
Katarzyna Bałandynowicz-Panfil
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 201-215
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.023.15164Czwarta fala pandemii COVID-19 stanowi kolejne istotne wyznawanie dla społeczeństw europejskich. Mimo szeroko zakrojonych działań w większości państw nie osiągnięto bezpiecznego poziomu odporności populacyjnej. Dotychczasowe działania i programy rządowe miały na celu nakłonienie jak największej liczby osób do przyjęcia szczepień. Pełna dostępność do nieodpłatnych szczepień przyniosła odmienne poziomy w zakresie udziału osób w pełni zaszczepionych w krajach Unii Europejskiej. W artykule zaprezentowano wstępne wyniki badań nad rolą mediów w kształtowaniu postaw proszczepiennych w Polsce na podstawie krytycznej analizy literatury przedmiotu, danych statystycznych oraz badań empirycznych. Odmienność postaw wobec szczepień przeciw wirusowi SARS-CoV-2 w poszczególnych krajach Unii Europejskiej ma wielopłaszczyznowe uwarunkowania. Należą do nich czynniki o charakterze społecznym, politycznym i kulturowym. Istotną rolę odgrywają informacje, kształtujące postawy społeczne w omawianym zakresie. Jednym z podstawowych źródeł tych informacji są media – zarówno tradycyjne, jak i internetowe. Warto zatem określić siłę mediów w walce o budowę odporności ludności w obliczu pandemii.
Magdalena Pataj
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 217-228
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.024.15165Celem artykułu było określenie, jakie postawy wobec szczepionek przejawiają użytkownicy sieci w dobie pandemii. Przyjęto, że działania internautów mieszczą się w założeniach o aktywności użytkowników mediów, memy internetowe zaś są jednym ze sposobów manifestacji stosunku nadawców do określonych kwestii. W artykule skupiono się na teoriach aktywnego użytkownika mediów, przybliżono także zagadnienie memów internetowych jako kluczowej jednostki w prowadzonym badaniu. Materiałem do badań były komunikaty opublikowane na portalu Demotywatory.pl, które poddano analizie zawartości. Zebrany materiał podzielono ze względu na związek z koronawirusem. Następnie poszukiwano odpowiedzi na pytania o postawy internautów – czy są zwolennikami, czy przeciwnikami szczepień, skupiono się także na wydźwięku poszczególnych przekazów. Uzyskane wyniki pozwalają na określenie stosunku wybranej grupy do problemu szczepień, uświadamiają ponadto, że często kwestie zdrowotne są przyczynkiem do szerszej dyskusji (krytyki) na płaszczyźnie komunikowania politycznego.
Alicja Jaskiernia
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 9-21
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.011.15152Radykalna transformacja życia na planecie, jaka dokonuje się za sprawą pandemii COVID-19, przyspieszyła konwergencję przestrzeni społecznej i prywatnej za pomocą technologii internetowych. Przedsiębiorstwa sektora Big Tech wyrosły na kluczowych uczestników rynku i życia społecznego. W artykule przedstawiono analizę najważniejszych wniosków z debaty na ten temat, przeprowadzonej przez znany amerykański think-tank Pew Research Center na początku 2021 roku. Hipoteza dotyczy konieczności przyjęcia nowego modelu odpowiedzialności platform internetowych w epoce „dualnej konwergencji”, w kontekście poszukiwania nowego paradygmatu relacji ludzi i technologii, odzwierciedlającego w kompleksowy sposób jednostkowe i społeczne koszty korzystania z nowych technologii.
Tadeusz Kononiuk
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 23-37
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.012.15153Artykuł jest medioznawczą analizą mechanizmów i procesów związanych z pandemią COVID-19 powodujących wypieranie godności przez „żądło krzywdy”. Polegają one na tym, że krzywda przełamuje opór, jaki stawia jej godność, wchodzi w miejsce wewnętrznego samouznania i powoduje, że godność ulega zakwestionowaniu i milknie. Celem badawczym artykułu jest odpowiedź na następujące pytania: (1) Skąd bierze się podatność człowieka na zranienie na skutek krzywdy wyrządzonej przez media? (2) Dlaczego godność jest dobrem, które okazuje się tak kruche? (3) Jak wytłumaczyć proces, w którym następuje wewnętrzna przemiana, podporządkowująca osobowość ofiary faktowi medialnej krzywdy? Ten złożony problem ujęty w formie metaforycznego skrótu – „żądło krzywdy” – jest przedmiotem badań w tej publikacji.
Magdalena Golińska-Konecko
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 39-51
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.013.15154Wybuch pandemii w pierwszych miesiącach 2020 roku znacząco wpłynął na życie społeczne, polityczne i gospodarcze Polaków. W dużym stopniu zmienił też same media i pracę dziennikarzy, którzy po początkowym chaosie związanym z nadmiarem informacji, „infodemią”, z czasem skupili się głównie na przekazywaniu doniesień o statystykach zachorowań, sytuacji w szpitalach, ograniczeniach nałożonych przez rząd czy odmrażaniu kolejnych dziedzin gospodarki. Celem artykułu jest pokazanie, jak zmiany związane z pandemią i wynikające z nich istotne ograniczenia w komunikowaniu wpłynęły na treść programów informacyjnych oraz funkcjonowanie samych mediów i środowiska dziennikarskiego w Olsztynie. Analizie poddano regionalną telewizję publiczną – TVP3 Olsztyn. Przedstawiono wybrane wyniki badań własnych, jak też publikowanych.
Krzysztof Stępniak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 53-73
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.014.15155Artykuł jest fragmentem szerszego projektu badawczego, realizowanego przez autora w październiku– grudniu 2020 roku, dotyczącego materiałów reklamowych zastosowanych przez WHO oraz wybrane kraje świata (Polskę, Australię, Kanadę, Nową Zelandię i RPA) w kampaniach społecznych w czasie pandemii wywołanej przez wirus SARS-CoV-2. W tekście zaprezentowano jedno studium przypadku – kampanię zastosowaną w Polsce, porównując jej przekazy z materiałami reklamowymi WHO. Główna teza została zaczerpnięta z myśli Iwana Krasteva, który twierdzi, że pandemia uświadomiła wszystkim, że w obliczu globalnego zagrożenia wszyscy ludzie są mieszkańcami „Jednego Świata”. W całym badaniu zastosowano triangulację dwóch metod badawczych – case study oraz interpretacji kompozycyjnej Gillian Rose. Aby zbadać warstwę werbalną komunikatów, posłużono się modelem komunikacji językowej Romana Jakobsona. W warstwie językowej komunikatów założono ich znaczną perswazyjność. W warstwie wizualnej, ze względu na prostotę formy, ograniczono się do modalności kompozycyjnej ze szczególnym uwzględnieniem kolorystyki i znaków ikonicznych. Tekst pokazuje, jak ważną rolę w komunikacji, zwłaszcza w czasach pandemii, pełnią społeczne kampanie reklamowe. Paradoksalnie, pandemia stanowiąca zagrożenie dla ludzkości może otworzyć także nowe, komparatystyczne obszary badań dotyczących skuteczności środków komunikacji masowej zastosowanych w jednych krajach, które z powodzeniem będą mogły być wykorzystane w innych.
Jacek Mikucki
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 75-95
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.015.15156Celem artykułu jest sprawdzenie wykorzystania potencjału mediów w przestrzeni miejskiej w obliczu pandemii COVID-19 na przykładzie największego miasta w Polsce – Warszawy. Autor dokonuje analizy tak zwanych nowych mediów, które powstały na bazie technologii informacyjnych i komunikacyjnych, zwracając uwagę zarówno na kanał (infrastruktura miękka), jak i środek przekazu (infrastruktura twarda). Główną metodą badawczą jest studium przypadku, która umożliwia określenie dobrych i złych praktyk przy wykorzystywaniu nowych mediów w mieście oraz celów strategicznych analizowanych miast. Badanie jest oparte na analizie literatury, dokumentów strategicznych, broszur oraz stron internetowych. Hipotezą badawczą jest stwierdzenie, że władze miejskie Warszawy, dostosowując strategię smart city w czasie pandemii, rozwijają system komunikacyjny oparty na platformie internetowej. Wyniki badań pokazują, że władze miejskie w Warszawie realizują koncepcję smart city poprzez wykorzystywanie nowych form mediów i technologii, które są zarówno celami, jak i narzędziami jej implementacji. W czasie pandemii poszczególne media cyfrowe w mieście zostały rozwinięte o treści poświęcone COVID-19, a działania dedykowane informowaniu i komunikacji z mieszkańcami są podejmowane poprzez platformę Warszawa 19115.
Monika Przybysz
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 97-108
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.016.15157Świat postpandemiczny młodzieży jest kalejdoskopem wielu zmian. Wyłaniający się z licznych badań obraz problemów i wyzwań, z którymi się mierzyli w okresie pandemii młodzi ludzie, wymaga niewątpliwie badań pogłębionych, a nawet niezwykle wymagających i rzadko prowadzonych w socjologii tak zwanych badań podłużnych. Jednak punktem wyjścia do dalszych analiz w tego rodzaju diagnozie jest wstępny przegląd badań dostępnych na świecie i dotyczących problemów, z którymi mierzyli się młodzi ludzie w czasie pandemii COVID-19, szczególnie w pierwszej i drugiej jej fali. Po dokonaniu przeglądu i analizy najważniejszych, najciekawszych i przeprowadzonych na dużej populacji wyników badań empirycznych w Polsce i na świecie wybrano zatem spośród nich symptomatyczne dla diagnozy problemów i wyzwań, które należy zmapować, aby móc dalej je obserwować i badać. Artykuł ma charakter eksploracyjny i problemowy, nakreślający problematykę zjawisk, które w czasie pandemii w wyraźny sposób ujawniły się w populacji młodzieży. Cel dokonanego przeglądu badań to ich analiza porównawcza, a następnie wskazanie najważniejszych zjawisk i zagadnień, które warto badać w populacji młodzieży w czasie czwartej fali pandemii oraz po jej zakończeniu, w czasach pandemicznych.
Małgorzata Adamik-Szysiak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 109-123
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.017.15158Kampania prezydencka w Polsce w 2020 roku odbywała się w czasie pierwszej fali pandemii COVID-19. Celem artykułu jest próba odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu problematyka pandemii była eksponowana we wpisach kandydatów w mediach społecznościowych. Przedmiotem badań były przekazy opublikowane na Facebooku i Twitterze. Szczególną uwagę zwrócono na treści rozpowszechniane przez cieszących się największym poparciem społecznym Andrzeja Dudę i Rafała Trzaskowskiego. Głównymi metodami wykorzystanymi w badaniach były analiza zawartości oraz wtórna analiza danych zastanych. Badania dowiodły, że kandydaci starali się prowadzić kampanię wzorem poprzednich, wyraźnie akcentując istotną rolę relacji z bezpośrednich spotkań z wyborcami. Wątek związany z pandemią, szczególnie na finiszu kampanii, był jedynie incydentalnie wspominany w przekazach.
Magdalena Ratajczak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 125-140
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.018.15159Artykuł poświęcono narracji o uchodźcach i migrantach oraz informowaniu o pandemii COVID-19 w kontekście wzajemnego zrozumienia, solidarności z innymi, tworzenia wspólnoty w kryzysie, prezentowanej poprzez zdjęcia. Stanowi wynik analizy treści wizualnych w internecie. Te dwa wydarzenia kryzysowe obrazują w Europie nieco odmienne podejścia do solidarności, zarówno na poziomie obywateli, jak i polityków oraz poszczególnych państw.
Weronika Sałek
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 141-153
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.019.15160Segment magazynów kobiecych w Wielkiej Brytanii zajmuje znaczącą część rynku wydawniczego i jest jednym z najchętniej czytanych w tym kraju. Mimo to prasa kobieca spotyka się z wieloma problemami spowodowanymi ekspansją nowych mediów. Medioznawcy i osoby związane z branżą medialną donoszą o kryzysie czy też stagnacji tego odłamu wydawniczego. Pandemia COVID-19, która rozpoczęła się w 2020 roku, nie tylko pogłębiła załamanie rynku prasy kobiecej, lecz także przyspieszyła rozwój dotychczasowych trendów. Globalna epidemia przede wszystkim uczyniła bardziej dynamiczną digitalizację treści dotychczas wydawanych w druku. Kryzys covidowy dał się we znaki również w kwestiach organizacji pracy redakcji. W czasach ograniczeń na prowadzenie wyszły nowe subsegmenty
Olga Dąbrowska-Cendrowska, Katarzyna Gajlewicz-Korab
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 155-168
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.020.15161Prasa kobieca, jako składnik polskiego systemu medialnego, była analizowana przez reprezentantów różnych dyscyplin naukowych. Badano między innymi: jej zawartość tematyczną, cechy formalne poszczególnych magazynów, kwestie własnościowe, problemy definicyjne, wewnętrzną subsegmentację itd. Przedstawione w artykule badania stanowią próbę uzupełnienia luki w analizach zawartości prasy kobiecej. Celem głównym jest próba odpowiedzi na pytanie, w jaki sposób COVID-19 prezentowano w prasie kobiecej. Artykuł stanowi wstęp do badań. Próbę dobrano celowo. Poszczególne subsegmenty prasy kobiecej reprezentuje jeden wiodący tytuł. Cele szczegółowe to: sposoby prezentowania COVID-19 w poszczególnych tytułach prasy kobiecej należących do różnych subsegentów; dobór i prezentacja informacji w odniesieniu do potrzeb potencjalnych odbiorców; funkcje poradnictwa o COVID-19 w prasie kobiecej.
Jolanta Kępa-Mętrak
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 169-184
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.021.15162Celem artykułu jest próba oszacowania zmian, jakie dokonały się w prasie w ostatnim roku, bezpośrednio lub pośrednio związanych z pandemią koronawirusa. Jej skutki niektórzy wydawcy odczuli boleśnie, tracąc czytelników i reklamodawców, co przełożyło się na straty finansowe trudne do odrobienia. Stąd decyzje o zamykaniu tytułów, zawieszaniu bądź rezygnacji z wersji drukowanej na rzecz elektronicznej. Na zyski równoważące straty w tym ostatnim wypadku przyjdzie jeszcze poczekać. Ale wydania cyfrowe zyskują na znaczeniu. Informacja przekazana przed końcem 2020 roku przez giganta prasowego – „New York Times” – o wygenerowaniu więcej przychodów ze sprzedaży wydań cyfrowych niż z druku (sic!), powinna zachęcić wydawców do rozwijania tej formy sprzedaży. Dla prasy światowej to historyczny moment. Zapowiadane od lat odchodzenie od druku może teraz jeszcze bardziej przyśpieszyć. Już nie w związku z pandemią, ale w związku z możliwością generowania wyższych przychodów przez gazety elektroniczne niż tradycyjne. Tym samym ostatnie argumenty za pozostawaniem przy druku mogą stracić rację bytu.
Monika Kożdoń-Dębecka
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 185-200
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.022.15163W artykule przeprowadzono analizę zawartości materiałów newsowych, wyemitowanych przez serwisy informacyjne dwóch polskich wiodących stacji telewizyjnych, poświęconych protestom społecznym po decyzji Trybunału Konstytucyjnego, który w orzeczeniu z 22 października 2020 roku ograniczył obowiązujące w Polsce prawo aborcyjne. Przebadano także częstotliwość i sposób łączenia relacji dedykowanych protestom z wątkiem pandemii COVID-19. Uzyskane wyniki osadzono w kontekście teorii framingu oraz agenda-setting. Wyniki badania pokazują zasadnicze różnice w sposobach informowania o protestach społecznych wykorzystywanych przez redakcję „Wiadomości” TVP i Fakty „TVN”.
Katarzyna Bałandynowicz-Panfil
Media Biznes Kultura, Numer 2 (11) 2021, 2021, s. 201-215
https://doi.org/10.4467/25442554.MBK.21.023.15164Czwarta fala pandemii COVID-19 stanowi kolejne istotne wyznawanie dla społeczeństw europejskich. Mimo szeroko zakrojonych działań w większości państw nie osiągnięto bezpiecznego poziomu odporności populacyjnej. Dotychczasowe działania i programy rządowe miały na celu nakłonienie jak największej liczby osób do przyjęcia szczepień. Pełna dostępność do nieodpłatnych szczepień przyniosła odmienne poziomy w zakresie udziału osób w pełni zaszczepionych w krajach Unii Europejskiej. W artykule zaprezentowano wstępne wyniki badań nad rolą mediów w kształtowaniu postaw proszczepiennych w Polsce na podstawie krytycznej analizy literatury przedmiotu, danych statystycznych oraz badań empirycznych. Odmienność postaw wobec szczepień przeciw wirusowi SARS-CoV-2 w poszczególnych krajach Unii