Artykuł poświęcono sposobom badania ram interpretacyjnych w tekstach medialnych. Zakłada się, że wszystkie te teksty są polisemiotyczne, zatem i ramy muszą być multimodalne. Próbuję odpowiedzieć na cztery pytania: jaką metodologię wykorzystywać, jak dobrać jednostkę analizy, jakie środki ramowania uwzględniać, jak opisywać współdziałanie środków werbalnych i niewerbalnych.

Główny cel artykułu to zaprezentowanie i weryfikacja podejścia badawczego, możliwego do zaimplementowania w badaniach street artu na gruncie nauki o komunikacji społecznej i mediach. Dzięki skoncentrowaniu się w trakcie analiz na czterech wymiarach: przestrzeni (gdzie), temporalności (kiedy), reprezentacji (kto) i przekazie (co), możliwe jest pozyskanie kompleksowej wiedzy na temat kluczowych aktorów, propagowanych idei, postulatów i wartości, nakreślenia głównych linii podziału, punktów zapalnych, punktów odniesienia, ikon i postaci symbolicznych. Sztukę uliczną traktujemy tu jako formę społeczno-politycznego komentarza na poziomie lokalnym, przestrzeń miejską jako kanał, a poszczególne przejawy street artu medium komunikacji. Użyteczność propozycji metodologicznej zostanie zweryfikowana na bazie korpusu 195 zdjęć przedstawiających różnorodne formy sztuki ulicznej tworzonej w trakcie protestów w Chile zrobionych przez autorów w grudniu 2019 roku.

Celem artykułu jest usytuowanie reportażu Wszystko za Everest Jona Krakauera w kontekście głównych założeń Nowego Nowego Dziennikarstwa. W szkicu w sposób krytyczny omówiono najważniejsze cechy tego paradygmatu, nawiązującego z jednej strony do twórczości amerykańskich muckrakerów z początków XX wieku, z drugiej – do prac amerykańskich reporterów z lat sześćdziesiątych i siedemdziesiątych XX stulecia. Szczegółowe badania poświęcono twórczości Krakauera, którego tom Wszystko za Everest został scharakteryzowany jako dziennikarska forma synkretyczna, łącząca elementy autoreportażu, reportażu immersyjnego oraz paraliteratury.

W artykule opisano historię działalności, program i twórców audycji w języku polskim emitowanych przez radiofonię włoską od lat czterdziestych XX wieku po pierwsze dziesięciolecie obecnego stulecia. Programy te kierowane były do Polaków mieszkających na Półwyspie Apenińskim, w ojczyźnie i innych krajach, a obecnie wiedza na ich temat jest niewielka, dostępna z zachowanych częściowych zasobów archiwalnych, zapisów w polonikach włoskich i wywiadów z niektórymi ich autorami. Audycje polskojęzyczne w Radiu RAI stanowią istotny fragment historii mediów polonijnych i polskojęzycznych na świecie.
 

MTV to stacja telewizyjna, która wywarła rewolucyjny wpływ na rozwój popkultury. Kanał, który początkowo nadawał wyłącznie teledyski, pod wpływem rozwoju internetu, a zwłaszcza serwisu YouTube, zmienił swój profil. Na antenie MTV obecnie dominują programy typu reality, czasem wzbudzające duże kontrowersje. W Polsce dużą popularnością cieszy się program „Warsaw Shore: Ekipa z Warszawy”, będący krajową wersją amerykańskiego formatu „Jersey Shore”. W programie prezentowany jest budzący skrajne opinie wizerunek kobiety, który został określony jako „kobieta wyzwolona”. Analizując 12 sezonów programu, wyodrębniono siedem głównych charakterystyk, składających się na dany wizerunek.

Zmiany w polityce medialnej w Polsce, w latach 2015–2020, nasuwają korelację ze zmianami zapoczątkowanymi na Węgrzech w 2010 roku, kiedy władzę przejął Viktor Orbán z jego partią Fidesz. W artykule przybliżono i dokonano analizy porównawczej zmian wprowadzanych w polityce medialnej obu państw. Zestawienie regulacji oraz działań elit rządowych, polegających na ingerowaniu w rynki medialne oraz działalność mediów publicznych, wykazuje wiele podobieństw i wspólnych elementów polityki medialnej.

Celem artykułu jest charakterystyka obrazu weganizmu i wegetarianizmu wyłaniającego się z najpopularniejszych filmów podejmujących te zagadnienia, opublikowanych w polskiej wersji serwisu YouTube, a także wskazanie roli wyszukiwarki w kreowaniu tego obrazu. Analizie poddano wielogodzinny materiał wideo, na który składa się kilkadziesiąt filmów proponowanych przez serwis YouTube w wynikach wyszukiwania dla haseł „weganizm”, „dieta wegańska”, „wegetarianizm” oraz „dieta wegetariańska”.

Pandemia wywarła swoje piętno na życiu społeczno-gospodarczym większości osób. Rządy i organizacje międzynarodowe podejmują nowe wyzwania w sytuacji niepewności. Kolejnym etapem walki z zagrożeniem, wynikającym z COVID-19, jest procedura masowych szczepień. Kampanie społeczne mają na celu zachęcenie jak większej liczby osób do przystąpienia do planu szczepień. Osiągnięcie odporności populacyjnej wymaga znacznego zaangażowania środków o charakterze organizacyjnym, finansowym i komunikacyjnym. Osoby starsze stanowią grupę priorytetowo traktowaną w systemie szczepień w Polsce. Jednakże, mimo podjętych działań, znaczna liczba seniorów, pozostaje niechętnie nastawiona do zaszczepienia się. Rząd podejmuje kolejne działania profrekwencyjne nakierowane na osoby starsze. Mankamenty dotychczasowych strategii powinny zostać wyeliminowane dla dobra społecznego. Artykuł stanowi próbę podsumowania dotychczasowych badań z zakresu potrzeb i możliwości komunikacji z osobami starszymi, postaw wobec szczepień oraz źródeł wpływu na podejmowanie decyzji nabywczych seniorów.