FAQ
Logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

2022 Następne

Data publikacji: 16.12.2022

Opis

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Instytutu Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej oraz Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej.

© Copyright by Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego & Autorzy 2022

Licencja: CC BY  ikona licencji

Zawartość numeru

Radosław Sajna-Kunowsky

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 9 - 23

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.035.16493

Hispanoameryka, jako region obejmujący około 20 państw hiszpańskojęzycznych półkuli zachodniej, jest bardzo zróżnicowana, ale jednocześnie ma wspólną historię (w tym prze­szłość kolonialną) oraz współczesne problemy. Fundamenty tworzenia systemów medialnych w państwach tego regionu były podobne, choć wykształciły się też pewne różnice, począw­szy od zakresu wolności słowa i mediów (od demokratycznej Kostaryki po komunistyczną Kubę), a skończywszy na odsetku obywateli z dostępem do internetu. Jedną z głównych cech charakterystycznych całego regionu – z wyłączeniem Kuby – jest dominacja mediów komer­cyjnych na rynku prasy, radia i telewizji oraz wysoki stopień koncentracji kapitału. Wyraźna jest też obecność międzynarodowych grup medialnych, zarówno z Ameryki Północnej, jak i z Europy, zwłaszcza z Hiszpanii (np. PRISA). Koncepcja mediów publicznych jest nato­miast przedmiotem dyskusji wśród intelektualistów, polityków i praktyków tego regionu świata, a rozwiązania przyjęte w poszczególnych państwach dają obraz dużej różnorodności. Zwraca uwagę też duża rola mediów uniwersyteckich (szczególnie w Chile) oraz wspólno­towych (comunitarios). Powstają też regionalne inicjatywy o charakterze politycznym, jak choćby telewizja teleSUR z siedzibą w Caracas, czy też ekonomicznym, jak konsorcja gazet codziennych (Grupo de Diarios América, Periódicos Asociados Latinoamericanos). Celem niniejszego artykułu jest zatem zarówno wskazanie wspólnych cech i elementów łączących, jak i podstawowych różnic pomiędzy systemami medialnymi państw Hispanoameryki.

 

ABSTRACT

The Specificity of Media Systems of the Hispanic America

Hispanic America, as a region comprising some 20 Spanish-speaking countries in the Western Hemisphere, is very diverse, but at the same time has a common history (including colonial past) and contemporary problems. The foundations of creating media systems in the countries of the region were similar, although there were also some differences, ranging from the scope of freedom of speech and media (from democratic Costa Rica to communist Cuba) and ending with the percentage of citizens with access to the Internet. One of the main characteristics of the entire region – with the exception of Cuba – is the dominance of commercial media in the press, radio and television markets and a high degree of capital concentration. The presence of international media groups, both from North America and Europe, especially from Spain (eg PRISA) is also evident. On the other hand, the concept of public media is a subject of discussion among intellectuals, politicians and practitioners in this region of the world, and the solutions adopted in individual countries show a great diversity. The significant role of university media (especially in Chile) and community media is also noteworthy. There are also regional initiatives of a political nature, such as teleSUR television based in Caracas, and economic ones, such as consortia of daily newspapers (Grupo de Diarios América, Periódicos Asociados Latinoamericanos). The aim of this article is therefore both to indicate common features and connecting elements, as well as the basic differences between the media systems of the Hispanic American countries.

Czytaj więcej Następne

Witold Ostafiński

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 25 - 35

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.037.16495

Amerykańskie relacje medialne z wydarzeń na Kapitolu z 6 stycznia 2021 roku. Polaryzacja mediów informacyjnych w Stanach Zjednoczonych

Celem artykułu jest ukazanie skrajnej polaryzacji politycznej mediów informacyjnych w Stanach Zjednoczonych przez pryzmat doniesień dotyczących szturmu na Kapitolu 6 stycznia 2021 roku. Analiza tekstów prasowych, liberalnych i konserwatywnych źródeł informacyjnych donoszących o tym ataku pozwoliła pokazać, że szturm na Kapitol był zarówno produktem samej polaryzacji mediów, jak i wydarzeniem, które przyspieszyło dalszą polaryzację mediów. Uzyskane wyniki badań ujawniają, że istnieje poważna rozbieżność w zakresie relacjonowania tego samego wydarzenia przez różne media, bazujące na odmiennych źródłach informacji. Artykuł pokazuje, że wydarzenia z 6 stycznia 2021 roku dostarczają środków poznawczych, za pomocą których można zrozumieć trwającą od dawna polaryzację ideologiczną amerykańskich źródeł medialnych.
 
ABSTRACT

This paper aims to examine the extreme political polarization of the United States news media through the lens of the reporting on the January 6, 2021 Capitol insurrection. Through a close reading of news articles reporting on this event from both liberal and conservative news sources, this paper argues that the insurrection was both the product of this media polarization, as well as an event which precipitated further polarization of these media sources. The results of this research demonstrate that there is indeed a major discrepancy in media coverage of this event between the two disparate sources of news. Overall, this paper demonstrates that the January 6, 2021 events provide a cognitive means by which one can best ascertain the long-standing ideological polarization of the American news media sources.

 

Czytaj więcej Następne

Magdalena Lisińska

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 37 - 51

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.036.16494

Walka o wpływy. Konflikt między rządem Cristiny Fernández de Kirchner a Grupo Clarín w Argentynie

Niniejszy artykuł przedstawia konflikt pomiędzy Grupo Clarín, największym konglome­ratem medialnym w Argentynie, a rządzącą w Argentynie w latach 2007–2015 prezydentką Cristiną Fernández de Kirchner. W trakcie trwającego przez całą kadencję Kirchner sporu obie strony powoływały się na argumenty dotyczące wolności słowa i demokracji. W rzeczy­wistości jednak konflikt między rządem Fernández de Kirchner a Grupo Clarín postrzegać należy w szerszym kontekście. Artykuł formułuje hipotezę głoszącą, że faktyczny spór na linii Kirchner–Clarín sprowadzał się do walki o utrzymanie wpływów politycznych i bizneso­wo-politycznych w kraju. W tekście zastosowano metody jakościowe, wykorzystując szereg źródeł pierwotnych i wtórnych.

ABSTRACT

This paper discusses the conflict between Grupo Clarín, the largest media conglomerate in Argentina, and the government of Cristina Fernández de Kirchner (2007–2015). In the course of the dispute, both sides have invoked arguments of free speech and democracy. In fact, the conflict between the Kirchner’s government and Grupo Clarín should be seen in a broader context. The paper formulates a hypothesis that the actual Kirchner – Clarín dispute boiled down to the struggle for maintaining political and business-political influence within the country. The article uses qualitative methods, with multiple primary and secondary sources.

Czytaj więcej Następne

Agnieszka Gondor-Wiercioch

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 53 - 65

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.038.16496

Literaccy kuzyni „Reservation dogs”: analiza komparatystyczna utworów Louise Erdrich i Shermana Alexie

Artykuł przedstawia analizę komparatystyczną współczesnej prozy rdzennych Amerykanów (powieści Love Medicine i The Bingo Palace Louise Erdrich oraz wyboru opowiadań The Lone Ranger and Tonto Fistfight in Heaven Shermana Alexiego) oraz serialu Reservation Dogs Taiki Waititi i Sterlina Harjo. Celem artykułu jest wykazanie podobieństw na poziomie konstruk­cji młodych bohaterów w tekstach literackich i dziele filmowym z uwzględnieniem takich kategorii jak dekonstrukcja stereotypów Indian, humor umożliwiający przetrwanie (survival humor – Lincoln 1993) oraz kwestii gatunkowych. Ta ostatnia kategoria obejmuje opowieści o dojrzewaniu, opowieści drogi, opowieści o powrocie do domu (homing novels – Bevis 1987) oraz realizm magiczny. Wykorzystana metodologia to studia kulturowe, postkolonializm i postmodernizm. Autorka artykułu zamierza wykazać, że wiele środków stylistycznych wykorzystanych do konstrukcji postaci w serialu Reservation Dogs pojawiło się znacznie wcześniej w kanonicznych utworach współczesnej prozy rdzennych Amerykanów i twórcy serialu wydają się podejmować inteligentny dialog z tradycją literacką, ponieważ podobnie stawiają na afirmację współczesnej kultury indiańskiej, podkreślają jej związki z popkulturą i bardzo często wprowadzają czarny humor, oddając rdzennym Amerykanom sprawczość i kontrolę nad własną opowieścią.

ABSTRACT

The article is a comparative analysis of contemporary Native American fiction (Louise Erdrich’s novels Love Medicine and The Bingo Palace, Sherman Alexie’s short story collec­tion The Lone Ranger and Tonto Fistfight in Heaven), and the series Reservation Dogs by Taika Waititi and Sterlin Harjo. The aim of the article is to indicate similarities in the construction of young protagonists of the selected literary texts and the series, with an emphasis on Indian stereotype deconstruction, survival humour and the genres. This last category encompasses bildungsroman, road novel/story, homing novel/story and magical realism. The methodology used in the article includes cultural studies, postcolonialism and postmodernism. The author of the article wants to argue that many stylistic devices used in the character construction in Reservation Dogs have appeared much earlier in the canonical works of Native American fiction and Waititi and Harjo seem to enter into an intelligent dialogue with the literary tradition because similarly to it, they affirm contemporary indigenous culture, stress its connection with popular culture and very often introduce the black humour which turns Native Americans into subjects of their narratives and gives them back control over their own stories.

Czytaj więcej Następne

Barbara Szymczak-Maciejczyk

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 67 - 82

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.039.16497

Artykuł wskazuje na to, w jaki sposób wymienione produkcje kształtują obraz pracy dzien­nikarki w magazynach kobiecych w tekstach popkulturowych. Celem było ukazanie różnic i podobieństw pomiędzy dwoma przywołanymi w tytule obrazami, ze szczególnym uwzględ­nieniem charakterystyki pracy właściwej dla pokolenia Y. Dzięki analizie zawartości udało się dowieść, iż pomimo odmiennych charakterów i podejścia do obowiązków zawodowych głównych bohaterek – Andrei Sachs i Jane Sloan – specyfika pracy w omawianym miejscu wygląda podobnie, a największą różnicę pomiędzy dwiema redakcjami stanowi sposób zarządzania zespołem przez redaktorki naczelne. Wskazano również, iż media nie tylko w dalszym ciągu komentują wyżej wymienione tytuły, ale też poddają je krytycznej analizie związanej ze zmianą paradygmatu społecznego. Dodatkowo opisano potencjał obu tekstów kultury popularnej jako czynnika kreującego obraz pracy w redakcji czasopisma kobiecego u młodych ludzi, którzy znajdują się przed wyborem ścieżki kariery zawodowej.

ABSTRACT

Profession: Journalist. On Working in the Editorial Office of a Women’s Magazine in The Devil Wears Prada and the television series The Bold Type through the Prism of the Millennial Generation

The article points out how the mentioned productions create the image of working as a jour­nalist in women’s magazines in pop culture texts. The aim was to show the differences and similarities between these two movies, with a particular focus on the characteristics of work specific to Generation Y. Through content analysis, it was possible to prove that despite the different characters and approaches to professional duties of the main characters – Andrea Sachs and Jane Sloan – the specifics of work in these editorial offices look similar, and the biggest difference between the two of them is the way editors-in-chief manage their teams. It was also pointed out that the media not only continue to comment on the aforementioned titles but also use them to create critical analyses related to the social paradigm shift. In addi­tion, the potential of both popular culture texts as an important part of creating an image of working in the editorial department of a women’s magazine in young people who are just thinking about choosing a career path is described.

Czytaj więcej Następne

Z historii mediów

Magdalena Idem

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 4 (252), 2022, s. 83 - 100

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.040.16498

Dziennikarstwo modowe w czasopismach dla kobiet w międzywojennej Polsce: wpływy amerykańskiej prasy

Artykuł przedstawia wpływ amerykańskiego dziennikarstwa modowego na polski rynek magazynów o modzie w okresie międzywojennym. Głównym jego celem jest zidentyfiko­wanie instrumentarium opisu mody w międzywojennych polskich magazynach o modzie lub w modowych rubrykach pism kobiecych oraz zmapowanie ich wariantywności według dwóch kategorii: elitarystycznej i demokratyzującej. W ramach tych kategorii omówione zostaną strategie opisu tekstualnego i wizualnego takie jak: „magiczne pisanie”, instruk­taże poradnikowe, pisanie ironiczne oraz techniki właściwe dla literatury faktu, stosowane w ramach dyskursu modowego (fashion nonfiction). W badaniu zastosowano metodę opiso­wo-historyczną. Artykuł jest pierwszą w literaturze o dziennikarstwie międzywojennym w Polsce próbą wyeksponowania tezy, że dyskurs modowy w prasie krajowej naśladował sposób, w jaki o modzie pisano w pismach amerykańskich.

ABSTRACT

This article examines the influence of American fashion journalism on the Polish market of fashion magazines in the interwar period. The main objective is to identify the strat­egies of fashion description in interwar Polish fashion magazines or fashion columns in women’s magazines and to map their variance according to two categories: elitist and democratising. Such tools of textual as well as visual description such as ‘magical writing,’ advice manuals, ironic writing and fashion non-fiction will be discussed. The article is the first attempt in the literature on interwar journalism in Poland to argue that fashion discourse in the domestic press mimicked the way fashion was covered in American fashion magazines.

Czytaj więcej Następne