FAQ
T_LOGIN Zaloguj się

Nie masz jeszcze konta?

T_REGISTER Zarejestruj się

Zeszyty Prasoznawcze

Logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Wyniki wyszukiwania

wyszukiwarka prosta

szukaj np. “cognitive architectures” AND 1993-200 NOT Urban
wyszukiwanie zaawansowane
np. 1234-6789
np. 10.4467/16890027AP.16.022.6009
np. Uniwersytet Jagielloński

Tom 65, Numer 3 (251)

Udostępnij udostępnij __T_ARROW_DOWN

2022 Następne

Data publikacji: 28.09.2022

Opis

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Instytutu Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej oraz Wydziału Zarządzania i Komunikacji Społecznej.

Licencja: CC BY ikona licencji

Redakcja

Redakcja zeszytu Małgorzata Winiarska-Brodowska

Zawartość numeru

Otília Ármeán Fülöp

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 11-17

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.025.15952
W ciągu ostatniego roku wszyscy otrzymaliśmy nakaz uczestniczenia w naszych dotychczasowych aktywnościach w codziennym życiu za pomocą transmisji online, pracy zdalnej i nauki z domu. W czasie pandemii wykorzystywane były różne narzędzia cyfrowe. Dzięki temu uzyskaliśmy również dostęp do kulturowych lub innych praktyk, które wcześniej nie były częścią naszego codziennego życia. Zaowocowało to szerokim spektrum uczestnictwa w różnych wymiarach kultury, a to uczestnictwo miało różne formy: od słuchania-obserwacji do różnych poziomów udzielania informacji zwrotnej i przejmowania kontroli (np. przez zadawanie pytań innym uczestnikom lub prowadzącym, udział w dyskusji, przerwę lub opuszczenie wydarzenia). Ten artykuł bada możliwości sprawczości, jakie daje uczestnikom teatr online. Zaczyna się od osobistych doświadczeń, a kończy na pytaniach o medialny charakter tej nowej formy przekazu: na ile cyfrowo transmitowane spektakle należy uznać za teatr? A jeśli nie są teatrem, to czym są?
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Teodora-Elena Grapă

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 19-41

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.024.15951
Niniejsze studium jest krytyczną analizą wszechobecności Jokera w międzynarodowym dyskursie medialnym. Badanie porównawcze analizuje obecność mitu w tekstach The Guardian i The New York Times (1999–2020) oraz określa procesy ustalania agendy intermedialnej. Wykorzystując podejście lingwistyki korpusowej, artykuł analizuje również wykorzystanie Jokera jako figury retorycznej w mediach w celu zidentyfikowania ważnych wartości informacyjnych. Wyniki wskazują na przewagę: współbrzmienia, elitarności, bliskości, negatywizmu i superlatywizmu. Ponadto w badaniu zbadano rolę, jaką media tworzone przez użytkowników odgrywają w utrwalaniu lub zwalczaniu dominujących hegemonii, poprzez semiotyczną analizę memów internetowych. Badanie wykazało, że Joker jest popularnym źródłem do konstruowania obraźliwego stereotypu związanego z przekonaniami seksistowskimi, rasistowskimi i dyskryminującymi, często w powiązaniu z elitami politycznymi (Donald Trump, Boris Johnson, Barack Obama) i służy jako narzędzie do kpin, wywoływania wstydu i dramatyzacji wydarzeń.
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Xudong Weng, Siqi Liu

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 43-62

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.027.15954
Krótkie video jako niskoprogowa forma medialna, pozwala podmiotom wiejskim zaistnieć na arenie publicznej i urzeczywistnić ekspresję i działania tożsamościowe dzięki szybkiemu rozwojowi technologii cyfrowej. W badaniu wykorzystano analizę dyskursu w 294 krótkich filmikach o codziennym życiu na wsi publikowanych na chińskiej stronie internetowej do udostępniania filmików (Bilibili), aby wyjaśnić, w jaki sposób krótkie filmy działają w dyskursywnej konstrukcji obszarów wiejskich. Autorzy czerpią z teorii dyskursu Laclau i Mouffe jako podstawy teoretycznej. Przede wszystkim badanie ujawnia, że aktywna praktyka medialna mieszkańców wsi zakłóca formowanie hegemonicznej tożsamości, ujawniając liczne cechy regionu wiejskiego. Po drugie, w działaniu widoczne są trzy punkty węzłowe kontrhegemonicznego dyskursu na temat wsi: zhumanizowana przestrzeń do życia codziennego, zróżnicowane obywatelstwo z godnością oraz podmioty z inicjatywą i odpowiedzialnością w ideologii narodowej. Wreszcie, pomimo faktu, że filmy krótkometrażowe wzmocniły głos kontrhegemonicznej retoryki wsi, taka opozycja jest jednak ograniczona przez z natury nierówne relacje władzy między miastem a wsią.
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Lumnije Bajrami

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 63-72

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.033.15960
W albańskich mediach drukowanych opinie są kontrowersyjną częścią procesu tworzenia dyskursu publicznego. Media mające siedzibą w stolicy Albanii często rozpowszechniają te same informacje. Ważne w tym kontekście są: komentarze, analizy i opinie w formie redakcyjnej oraz nagłówki. Wydaje się, że najważniejsze informacje są podawane na złotym talerzu dla publiczności przeciążonej wiadomościami z innych mediów, jak telewizja, radio czy media internetowe. Komunikacja masowa rozwija się tu w szerszym zakresie, który, z pozoru informacyjny, zamienia się w grę między obozami politycznymi. Opinie różnią się w zależności od mediów, a największą korzyć przynoszą nie odbiorcom, ale opiniotwórcom, tzn., dziennikarzom, politykom i ich przedstawicielom. Z drugiej strony widzimy dużo elementów rozrywkowych i jak na razie niewiele się w tym względzie zmienia. Brakuje informacji niezbędnych dla obywateli. Celem artykułu jest teoretyczna analiza kwestii gatunkowych dotyczących tekstów wyrażających opinie w albańskich mediach drukowanych.
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Małgorzata Kisilowska-Szurmińska

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 73-82

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.028.15955
Bingowanie – zwłaszcza binge-watching – staje się przedmiotem zainteresowania nauk o komunikacji i mediach. Po kilku dekadach oglądania treści audiowizualnych w porządku ustalonym programem telewizyjnym, widzowie zyskali autonomię jeśli chodzi o wybór treści i sposobu oglądania. Celem artykułu jest analiza czynników wpływających na utrwalenie binge-watchingu jako specyficznego sposobu konsumpcji mediów. Do jego realizacji zastosowano metodę analizy literatury przedmiotu. Wśród badanych czynników uwzględniono: różne sposoby definiowania zjawiska, synonimy, zastosowanie określenia binging do różnych formatów mediów (binge-watching – binge-listening – binge-reading – binge-gaming), uwarunkowania techniczne i społeczne. Zwrócono uwagę na ich zróżnicowanie pod względem jakości i skali. W wyniku przeprowadzonej analizy stwierdzono, że – uwzględniając zróżnicowanie mediów, ich dostępność i sposoby odbioru – binging stanie się jedną z form konsumpcji mediów w celach rozrywkowych, nie będzie jednak formą dominującą. Wartością poznawczą artykułu jest przygotowanie podstawy teoretycznej do dalszych badań ilościowych i jakościowych nad recepcją różnych formatów i gatunków medialnych, w tym nad odbiorem noszącym cechy bingowania.
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Kazimierz Wolny-Zmorzyński, Ryszard Filas, Paweł Płaneta

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 83-95

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.026.15953
Artykuł przedstawia ideę wydania w Polsce nowego „Leksykonu terminów medialnych”, ukazując ważne powody podjęcia takiego projektu. Do przygotowania „Leksykonu” skłania, z jednej strony, dynamiczny rozwój polskiego i światowego medioznawstwa w XXI wieku (jego instytucjonalizacja w wielu ośrodkach badawczych i szkołach wyższych, rozwój czasopiśmiennictwa branżowego i naukowego etc.), z drugiej zaś strony dostrzegalna luka na naszym rynku wydawniczym (ostatnie tego typu wydawnictwa powstały w połowie I dekady tego wieku), a więc na innym etapie rozwoju mediosfery. Mając świadomość dostępności na rynku wydawniczym wielotomowych wydawnictw międzynarodowych i encyklopedii internetowych, autorzy uznają, że celem projektu jest nie tylko procesualne i interdyscyplinarne ujęcie współczesnych zmian w mediosferze, ale przede wszystkim – z polskiej perspektywy, aby spopularyzować i uwydatnić dorobek polskich uczonych – medioznawców i przedstawicieli dyscyplin pokrewnych. „Leksykon” będzie się różnił od starszych wydawnictw pod względem formalnym – uwzględni znacznie większą liczbę haseł (około 3000) i merytorycznym, wkraczając na obszary nowe pod względem technologicznym (co skutkuje lawinowym przyrostem haseł związanych z mediami internetowymi i generalnie – mediami cyfrowymi), obejmując też nowe zjawiska, nowe obszary badawcze i rezultaty dokonań licznych kręgów medioznawców.
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Book Reviews

Rafał Kuś

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 97-98

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.029.15956
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Joshua Tan

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 99-102

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.030.15957
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Weronika Saran

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 103-105

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.031.15958
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Conference Reports

Małgorzata Winiarska-Brodowska

Zeszyty Prasoznawcze, Tom 65, Numer 3 (251), 2022, s. 107-110

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.032.15959
Pobierz PDF PDF
Czytaj więcej Następne

Pliki do pobrania

Pobierz PDF Strony redakcyjne i tytułowe PDF Pobierz PDF Spis treści PDF Pobierz PDF Od Redaktora (Małgorzata Winiarska-Brodowska) PDF Pobierz PDF Autorzy PDF