Cel pracy. Celem pracy jest analiza samobójstw na podstawie sądowo-lekarskich sekcji zwłok i akt spraw Zakładu Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego w Białymstoku.
Materiał i metody. liczba sądowo-lekarskich sekcji zwłok przeprowadzonych w Zakładzie Medycyny Sądowej w Białymstoku w latach 2016-2021 wynosiła 2365. Na podstawie wyników badań pośmiertnych i okoliczności zgonów zawartych w aktach spraw, 391 przypadków zakwalifikowano jako samobójstwa. W analizie uwzględniono płeć, wiek, czas, dynamikę zmian liczby samobójstw w poszczególnych latach, miejsce popełnienia samobójstwa, sposób dokonania samobójstwa oraz stan trzeźwości. Dane poddano analizie statystycznej przy użyciu testów: X2 niezależności, Shapiro-Wilka, U Manna-Whitneya, nieparametrycznego testu ANOVA rang Kruskala-Wallisa z testem post hock wielokrotnych porównań średnich rang dla wszystkich prób. Poziom p<0,05 uznano za wyniki istotne statystycznie. Do obliczeń użyto pakietu Statistica 13.3 firmy StatSoft.
Wynik. W badanych latach samobójstwa stanowiły 16,54% wszystkich sekcji. W 82,09% przypadków samobójstwa popełnili mężczyźni a 17,91% kobiety. Stwierdzono, że osoby wybierające samobójstwo przez zatrucie są istotnie statystycznie młodsze od osób wybierających samobójstwo przez skok z wysokości (p=0,0035). Stwierdzono istotny statystycznie związek między płcią a preferowanym terenem popełnienia samobójstwa (p=0,033). Stwierdzono istotny statystycznie związek pomiędzy płcią a trzeźwością i stanem po użyciu alkoholu (p=0,00008).
Wnioski. Z przeprowadzonych badań wynika, że główną grupę samobójców wciąż stanowią mężczyźni (82,09%). Wiek kobiet i mężczyzn odbierających sobie życie nie różnił się istotnie statystycznie. Istnieje większa szansa na popełnienie samobójstwa w terenie miejskim przez kobiety, niż przez mężczyzn. Kobiety istotnie statystycznie częściej były trzeźwe lub w stanie po użyciu alkoholu podczas popełnienia samobójstwa. Najczęściej wybieranym sposobem popełnienia samobójstwa jest śmierć przez powieszenie.