FAQ

2024 Następne

Data publikacji: 04.06.2024

Opis
Okładka: Rekonstrukcja 3D przebiegu zdarzenia kryminalnego, autorzy: Wojciech Tunikowski, Krzysztof Maksymowicz (LABORATORIUM EKSPERTYZ 3D Katedry Medycyny Sądowej Uniwersytetu Medycznego we Wrocławiu)

Licencja: CC-BY-NC-SA  ikona licencji

Redakcja

Redaktor naczelny Tomasz Grzybowski

Zastępca redaktora naczelnego Tomasz Jurek

Sekretarz redakcji Rafał Skowronek

Zawartość numeru

PRACE ORYGINALNE

Mateusz Wilk, Elżbieta Chowaniec, Małgorzata Chowaniec, Czesław Chowaniec

Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii, Vol. 74 (1), 2024, s. 9-27

https://doi.org/10.4467/16891716AMSIK.24.002.19647
Wstęp. Zgodnie z polskim prawem broń pneumatyczna to broń wykorzystująca do wprowadzenia w ruch pocisku sprężony gaz i generująca energię wylotową powyżej 17J. W ostatnich latach w Polsce notuje się wzrost przestępstw dokonanych z użyciem broni pneumatycznej. Celem badawczym niniejszej pracy były pomiary prędkości wybranych śrutów kal. 5,5 mm i 6,35 mm oraz stworzenie modelu uda ludzkiego z wykorzystaniem kości udowej wieprzowej.

Materiał i metody. W badaniach wykorzystano karabki pneumatyczne Air Arms Hi-Power Xtra FAC kal. 5,5 mm oraz FX Bobcat Mk II kal. 6,35mm oraz śruty ołowiane firmy Haendler&Natterman typu Spitzkugel, Hollow Point i Baracuda kal. 5,5 mm oraz 6,35 mm oraz śruty bezołowiowe Excite Apollo kal. 5,5 mm oraz Black Max Lead-Free kal. 6,35 mm. Dokonano pomiarów prędkości śrutów na dystansie 10m oraz obliczono ich energię kinetyczną, przeprowadzono pomiary kości udowych wieprzowych oraz obrazowanie TK.

Wyniki. Śruty kal. 5,5 mm osiągały prędkości pomiędzy 253 m/s a 278 m/s, uzyskując energie pomiędzy 27J a 44J. Śruty kal. 6,35 mm osiągały prędkości pomiędzy 242 m/s a 254 m/s i energie między 52J a 59J. Kości udowe wieprzowe miały średnią masę 410g, długość 239mm, a średnicę trzonu w połowie długości 30,6 mm. Grubość ścian trzonów kości udowej wieprzowej była zmienna. W wykorzystując dostępne w Polsce żelatyny stworzono model balistyczny uda ludzkiego.

Wnioski:
1. Liczba zarejestrowanych przestępstw z użyciem broni pneumatycznej oraz szeroki dostęp do urządzeń pneumatycznych z możliwością modyfikacji konstrukcyjnych uzasadniają podjęcie badań doświadczalnych dotyczących oceny uszkodzeń postrzałowych z broni pneumatycznej.
2. Parametry trzonu kości udowej wieprzowej pozyskanej od świń o masie ok. 115 kg są zbliżone do trzonów kości udowych ludzkich osób dorosłych, co daje możliwość stworzenia modelu uda ludzkiego
3. Spośród śrutów kal. 5,5 mm największe energie uderzeniowe generowały śruty typu baracuda, a spośród śrutów kal. 6,35 mm były to śruty typu baracuda oraz śruty bezołowiowe.
4. Grubość warstwy kostnej trzonu kości udowej wieprzowej jest niejednorodna; największą grubością charakteryzuje się ściana tylna trzonu, najmniejszą grubością – ściana boczna, jednakże wykazuje ona największą osobniczą zmienność.
Czytaj więcej Następne

Mateusz Wilk, Elżbieta Chowaniec, Małgorzata Chowaniec, Czesław Chowaniec

Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii, Vol. 74 (1), 2024, s. 28-49

https://doi.org/10.4467/16891716AMSIK.24.003.19648
Wstęp. Rozwój strzelectwa pneumatycznego doprowadził do powstania zaawansowanych technologicznie urządzeń o energii wylotowej zbliżonej do broni palnej. Rynek amunicji do broni pneumatycznej oferuje zróżnicowane śruty, które różnią się właściwościami przenikania i rozległością obrażeń postrzałowych. W związku z łatwością „tuningu” wiatrówek, przeprowadzono badania uszkodzeń wlotowych powierzchni przedniej kości udowej po postrzałach z broni pneumatycznej. Praca przedstawia różnice w parametrach uszkodzeń w zależności od rodzaju śrutu.

Materiał i metody. W badaniach wykorzystano karabinki pneumatyczne Air Arms Hi-Power Xtra FAC kal. 5,5 mm oraz FX Bobcat Mk II kal. 6,35 mm oraz śruty ołowiane firmy Haendler&Natterman typu Spitzkugel, Hollow Point i Baracuda kal. 5,5 mm oraz 6,35 mm oraz śruty bezołowiowe Excite Apollo kal. 5,5mm oraz Black Max Lead-Free kal. 6,35mm. Dokonano pomiarów rozmiarów uszkodzeń wlotowych powierzchni przedniej trzonu kości udowej wraz z obrazowaniem rentgenowskim oraz tomografii komputerowej.

Wyniki. Największy zakres postrzałowych uszkodzeń wlotowych zarówno w kości jak i okostnej powodował śrut typu HollowPoint, najmniejszy śrut bezołowiowy Apollo. Jednocześnie śrut typu HollowPoint wykazywał największą podatność na rykoszetowanie.

Wnioski:
1. Rodzaj użytego śrutu wpływa na zróżnicowaną morfologię otworów i charakter uszkodzeń postrzałowych trzonu kości udowej. Różnice dotyczą zarówno otworów postrzałowych jak również charakteru, przebiegu i rozległości złamań towarzyszących.
2. Najmniejsze otwory wlotowe i uszkodzenia okostnej o regularnym kształcie wywołują postrzały śrutami o spiczastym i ostrołukowym wierzchołku. Największy zakres uszkodzeń wlotowych kości i okostnej zaobserwowano przy postrzałach śrutami typu Hollow Point z uwagi na jego predyspozycje do deformacji i rozfragmentowania.
3. Badania radioobrazowe stanowią cenne uzupełnienie oceny wzrokowej makroskopowej stanowiąc wartość przydatną do identyfikacji rodzaju użytego śrutu.
Czytaj więcej Następne

Ewa Juźwik-Kopacz, Aleksander Kozak, Ewa Rzepecka-Woźniak, Krzysztof Woźniak, Artur Moskała

Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii, Vol. 74 (1), 2024, s. 50-63

https://doi.org/10.4467/16891716AMSIK.24.004.19649
Celem niniejszej pracy jest retrospektywna ocena możliwości określania stopnia zaawansowania miażdżycy naczyń tętniczych na podstawie wyników pośmiertnych badań obrazowych (PCMT), protokołów sekcyjnych i badań histopatologicznych. Na pierwszym etapie pracy oceniono 200 przypadków osób powyżej 40 rż., w których wykonano badanie pośmiertnej tomografii komputerowej i przeprowadzono sekcję zwłok. W drugim etapie dokonano podziału na grupę badaną (zgony sercowo-naczyniowe) i grupę kontrolną oraz na ze względu na wiek i, oprócz protokołów sekcyjnych oraz wyników PMCT, oceniono także wyniki badań histopatologicznych.

Wyniki I etapu wykazały, że najlepiej wykrywano miażdżycę w stopniu zaawansowanym z przewagą wykrywalności w badaniu PMCT. Wykrywalność miażdżycy w badaniu sekcyjnym była najwyższa w tętnicach wieńcowych, aorcie i tętnicach mózgowych, w badaniu PMCT utrzymywała się na równym poziomie we wszystkich ocenianych lokalizacjach. Badanie sekcyjne wykazywało wyższą wykrywalność zaawansowanych zmian miażdżycowych w tętnicach wieńcowych i aorcie w porównaniu do PMCT. Wyniki II etapu pracy wykazały, że dołączenie wyników ogólnego badania histopatologicznego do oceny retrospektywnej nie umożliwia zwiększenia dokładności oceny zmian miażdżycowych. Otrzymane wyniki wskazują na konieczność przeprowadzenia badań prospektywnych.

Wnioski: badanie sekcyjne pozwala na makroskopową ocenę bardzo szerokiego spektrum zmian miażdżycowych, lecz często bez dokładnego określenia ich charakteru, oraz z ograniczeniem ich lokalizacji; PMCT pozwala na dokładną i powtarzalną ocenę uwapnionych zmian miażdżycowych w dużych i średnich naczyniach, lecz jest nieprzydatne do oceny zmian nieuwapnionych oraz małych naczyń; celowane badania histopatologiczne pozwalają na bardzo dokładną, lecz punktową ocenę zmian miażdżycowych
Czytaj więcej Następne

PRACE PRZEGLĄDOWE

Michał Szeremeta, Julia Janica, Anna Niemcunowicz-Janica

Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii, Vol. 74 (1), 2024, s. 64-76

https://doi.org/10.4467/16891716AMSIK.24.005.19650
Cel. Celem pracy jest przybliżenie możliwości zastosowania sztucznej inteligencji w medycynie sądowej i naukach pokrewnych oraz wskazanie na wątpliwości związane z opiniowaniem sądowo-lekarskim oraz odpowiedzialnością prawną w sprawach w których do powstania ewentualnej szkody w zakresie diagnostyki i/lub leczenia będzie mogło dojść przy zastosowaniu zaawansowanego systemu przetwarzania i analizy informacji opartych na działaniu komputerów.

Materiały i metody. Materiał do badań stanowiło piśmiennictwo naukowe związane z zagadnieniem sztucznej inteligencji w medycynie sądowej i naukach pokrewnych. W tym celu przeszukano bazy danych Google Scholar, PubMed i ScienceDirect. Do zidentyfikowania przydatnych artykułów użyto pojęć, takich jak: “artificial intelligence”, “deep learning”, “machine learning”, “forensic medicine”, “legal medicine”, “forensic pathology” oraz “medicine”. W niektórych przypadkach artykuły zlokalizowano na podstawie semantycznej bliskości wprowadzonych pojęć.

Wnioski. Dynamiczny rozwój mocy obliczeniowej oraz zdolność sztucznej inteligencji do analizy ogromnych ilości danych umożliwiły przeniesienie metod sztucznej inteligencji do medycyny sądowej i nauk pokrewnych. Sztuczna inteligencja ma liczne zastosowania w medycynie sądowej oraz naukach pokrewnych i może być pomocna w tanatologii, traumatologii sądowo-lekarskiej, w pośmiertnych badaniach identyfikacyjnych, a także w pośmiertnej diagnostyce mikroskopowej i toksykologicznej. Analizując aspekty prawne i medyczno- sądowe, sztuczna inteligencja w medycynie powinna być traktowana jako narzędzie pomocnicze, natomiast ostateczne decyzje diagnostyczne i terapeutyczne oraz zakres ich realizacji powinien należeć do człowieka.
Czytaj więcej Następne

OPIS PRZYPADKU

Katarzyna Linkowska

Archiwum Medycyny Sądowej i Kryminologii, Vol. 74 (1), 2024, s. 77-85

https://doi.org/10.4467/16891716AMSIK.24.006.19651
W niniejszej pracy przedstawiono wyniki badan genetycznych w dwóch sprawach o ustalenie wspólnego ojcostwa pomiędzy przyrodnim rodzeństwem. W pierwszym przykładzie badania oparto na analizie przyrodniego rodzeństwa oraz ich matek w zakresie 21 markerów autosomalnych. W drugim badania opierały się zarówno na analizie 30 markerów autosomalnych jak i markerów chromosomu X u domniemanych sióstr i matki jednej z nich. Wybrane przykłady zaprezentowano w celu zobrazowania jak zastosowanie różnych strategii badawczych wpływa na wynik ilorazu wiarygodności i możliwości wnioskowania w skomplikowanych sprawach pokrewieństwa.
Czytaj więcej Następne