Sex determination is an indispensable parameter in identifying unknown deceased individuals. It can narrow down the chances of possible matches by 50%, providing a crucial lead in personal identification. In cases of commingled, decomposed, fragmented, charred and unidentifiable corpses, the importance of dental morphometrics cannot be overlooked due to the resistance of teeth to post-mortem degradation. Addressing this quality of teeth, a descriptive cross-sectional study was conducted in a North Indian population to evaluate sexual variations in dental dimensions and to identify the most sexually dimorphic dental dimension. The study included 207 participants (114 females and 93 males) in the age group of 21 to 45 years. Dental casts were prepared after obtaining informed consent from the participants and ethical clearance from the institute’s ethical committee. Six odontometric dimensions, namely incisor-incisor distance, inter canine distance, combined width of central incisors, inter-premolar distance, inter-molar distance, and dental arch height of each participant were recorded on the dental casts using standard procedures. Analysis of the data elucidated the existence of statistically significant sexual dimorphism in the dental dimensions of the participants. The results of the discriminant function analysis show a sex determination accuracy of 68.1%, with a cross-validation accuracy of 65.2%. The study found the incisor-incisor distance to be the most sexually dimorphic trait, making it the best predictor of sex in the present population. The results of the present study may be helpful in sex determination and personal identification from dental remains in medico-legal and disaster victim identification cases.

Określanie płci jest niezbędnym parametrem w identyfikacji zmarłych o nieznanej tożsamości. Może zawęzić szanse możliwych dopasowani o 50%, zapewniając przewagę w identyfikacji osobniczej. W przypadku zmieszanych, rozłożonych, rozdrobnionych, zwęglonych i niezidentyfikowanych zwłok nie można pominąć znaczenia morfometrii zębów ze względu na odporność zębów na degradację pośmiertną. Zajmując się jakością zębów, przeprowadzono opisowe badanie przekrojowe w populacji północnych Indii, aby ocenić różnice płciowe w wymiarach zębów i zidentyfikować najbardziej dymorficzny wymiar zębów. W badaniu wzięło udział 207 uczestników (114 kobiet i 93 mężczyzn) w grupie wiekowej od 21 do 45 lat. Odlewy dentystyczne przygotowano po uzyskaniu świadomej zgody uczestników i zgody etycznej od komisji etycznej instytutu. Sześć wymiarów odontometrycznych, tj. odległość siekacz-siekacz, odległość między kłami, łączna szerokość siekaczy centralnych, odległość między zębami przedtrzonowymi, odległość między zębami trzonowymi, wysokość łuku zębowego każdego uczestnika zostało odnotowanych na odlewach zębowych przy użyciu standardowych procedur. Analiza danych wyjaśniła istnienie statystycznie istotnego dymorfizmu płciowego w wymiarach zębowych uczestników. Wyniki analizy funkcji dyskryminacyjnej pokazują dokładność klasyfikacji płci na poziomie 68,1% i 65,2% jako dokładność walidacji krzyżowej. Badanie wykazało, że odległość siekacz-siekacz jest najbardziej dymorficzną cechą płciową, która może być wykorzystana jako najlepszy predyktor płci w ocenianej populacji. Wyniki niniejszego badania mogą być pomocne w szacowaniu płci i identyfikacji osobniczej na podstawie pozostałości zębowych w przypadkach medyczno-sądowych i identyfikacji ofiar katastrof.