Określanie płci jest niezbędnym parametrem w identyfikacji zmarłych o nieznanej tożsamości. Może zawęzić szanse możliwych dopasowani o 50%, zapewniając przewagę w identyfikacji osobniczej. W przypadku zmieszanych, rozłożonych, rozdrobnionych, zwęglonych i niezidentyfikowanych zwłok nie można pominąć znaczenia morfometrii zębów ze względu na odporność zębów na degradację pośmiertną. Zajmując się jakością zębów, przeprowadzono opisowe badanie przekrojowe w populacji północnych Indii, aby ocenić różnice płciowe w wymiarach zębów i zidentyfikować najbardziej dymorficzny wymiar zębów. W badaniu wzięło udział 207 uczestników (114 kobiet i 93 mężczyzn) w grupie wiekowej od 21 do 45 lat. Odlewy dentystyczne przygotowano po uzyskaniu świadomej zgody uczestników i zgody etycznej od komisji etycznej instytutu. Sześć wymiarów odontometrycznych, tj. odległość siekacz-siekacz, odległość między kłami, łączna szerokość siekaczy centralnych, odległość między zębami przedtrzonowymi, odległość między zębami trzonowymi, wysokość łuku zębowego każdego uczestnika zostało odnotowanych na odlewach zębowych przy użyciu standardowych procedur. Analiza danych wyjaśniła istnienie statystycznie istotnego dymorfizmu płciowego w wymiarach zębowych uczestników. Wyniki analizy funkcji dyskryminacyjnej pokazują dokładność klasyfikacji płci na poziomie 68,1% i 65,2% jako dokładność walidacji krzyżowej. Badanie wykazało, że odległość siekacz-siekacz jest najbardziej dymorficzną cechą płciową, która może być wykorzystana jako najlepszy predyktor płci w ocenianej populacji. Wyniki niniejszego badania mogą być pomocne w szacowaniu płci i identyfikacji osobniczej na podstawie pozostałości zębowych w przypadkach medyczno-sądowych i identyfikacji ofiar katastrof.
