Professor Ana F. Vrdoljak works at the University of Technology Sydney, teaching courses on international law and cultural heritage, and formerly served as Dean of Research at the UTS Faculty of Law. She is also the author of International Law, Museums and the Return of Cultural Objects as well as the editor of the Oxford Handbook on International Cultural Heritage Law. Her tenure as both an attorney and academic have allowed her to develop several successful initiatives, including a UNESCO Chair in International Law and Cultural Heritage at UTS dedicated to the intersection of cultural heritage law and gender studies (currently in progress). 

Działalność artystyczna może rodzić poważne zagrożenia dla innych – naruszając ich godność, prywatność, wolność sumienia i wyznania. Pornografia jest zjawiskiem, które towarzyszy ludzkości od zarania jej dziejów, przy czym od XIX w. jest ona uznawana za przestępstwo. Ocena przekazu jako pornograficzny ulegała zmianom. Seksualizacja kultury przyczynia się do tego, że przekazy uznawane niegdyś z pornograficzne, dzisiaj zdają się nie mieć takiego charakteru. Nie ma zadowalającej definicji pornografii zarówno na płaszczyźnie prawa międzynarodowego, jak i wewnętrznego. Za niebezpieczne uznać należy motywowanie ścigania pornografii względami religijnymi. Z jednej strony satyrycy mogą ośmieszać opinie i poglądy ludzi, z drugiej zaś strony powinni przestrzegać zasad krytyki. W artykule starano się dowieść, że nie istnieją jednak wyraźne europejskie standardy dotyczące przekazu o charakterze erotycznym w europejskich systemach prawnych.

Art and Pornography

Abstract

The freedom of artistic expression is not absolute. Since an artistic activity may threaten someone’s dignity, privacy, religious freedom, or freedom of conscience, there may be limits imposed on that right, such as in the case of pornography. Pornography is a phenomenon which has accompanied humanity since the dawn of its history, although it has been considered a crime from the Nineteenth Century onwards. At that time, the evaluation of which communications constituted pornography was changing rapidly. The sexualization of modern culture contributes to the fact that content formerly considered pornographic seems to have no such character today. At the moment, there is no satisfactory uniform definition of pornography either in international law or domestic law. Pornography is often considered dangerous and meriting prosecution on religious grounds as opposed to secular ones. A similar phenomenon occurs in the realm of satire. As a result, both the European Union and Polish jurisdictions have no legal advice on the matter. On the one hand, satirists are allowed to ridicule people’s opinions and attitudes, and this constitutes a valid expression of artistic freedom. On the other hand, they should obey certain rules of the critique and refrain from infringing the rights of others. This paper provides some examples of cases supporting the thesis that although there are no explicit European standards on political and religious satire, some general standards in that matter have been established within the European Council legal system.

W artykule podjęto temat cenzury wewnątrz-instytucjonalnej, czyli przypadków ograniczania wolności sztuki przez decyzje organów zarządzających instytucjami kultury. Celem opracowania jest zwrócenie uwagi na problem wyznaczania faktycznego zakresu wolności twórczości artystycznej przez praktykę wewnątrz instytucjonalną. Przedstawiono w nim przykłady takich ograniczeń oraz podstawowe problemy prawne i praktyczne z nimi związane.

Between Law and Facts - Intra-Institutional Censorship of Indecent Art

Abstract

This article deals with the subject of intra-institutional censorship; that is, with cases restricting the freedom of artistic expression through the decisions of managing bodies in cultural institutions. The aim of this study is to draw attention to the problem of determining the actual scope of freedom of artistic creation through intra-institutional practice. It presents examples of such limitations as well as the basic legal and practical problems connected with them.

Przedmiotem artykułu jest krytyczna ocena istniejących międzynarodowych instrumentów chroniących wolność wypowiedzi artystycznej oraz ich stosowania, a także znaczenia tej wolności jako doniosłej dla postępu ludzkości. Bardziej pogłębiona analiza odnosi się do standardu ochrony wolności wypowiedzi artystycznej na podstawie Europejskiej Konwencji Praw Człowieka. Wynika z niej wniosek o potrzebie rozważenia zawarcia nowej umowy międzynarodowej, która skuteczniej chroniłaby tę wolność.

On the Need for a New Treaty Protecting the Freedom of Artistic Expression

Abstract

This article provides for a critical analysis of existing international instruments protecting the freedom of artistic expression and their application, as well as of the importance of that freedom as a significant development for the progress of mankind. A more detailed analysis is focused on the standard of protection for freedom of artistic expression under the European Convention on Human Rights. This ultimately leads to the conclusion that it is necessary to assess the need for a new treaty, which is likely to safeguard the aforementioned freedom more effectively.

22 czerwca 2018 r. została uchwalona ustawa o zmianie ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami oraz niektórych innych ustaw. Ustawa ta dokonała zmian kilku ustaw, wprowadzając do ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami przepisy dotyczące nowego przestępstwa, polegającego na nielegalnym poszukiwaniu zabytków, oraz – po raz pierwszy – delikty administracyjne. Autor omawia nowe przepisy karne oraz delikty administracyjne zawarte w ustawie o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami. Otwarte pozostaje pytanie, czy wprowadzone zmiany wzmocniły system karnoprawnej ochrony zabytków.

Changes in the Criminal Law System Regarding the Protection of Historical Monuments in Light of the Entry into Force of the Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments and Other Laws on 22nd June 2018

Abstract

On the 22nd of June 2018, the Law amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments and Other Laws was enacted. The new Act made changes to several previous legal Acts by introducing new provisions to the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments concerning the new offence of illegal searching of historical monuments and – for the first time – the application of administrative torts. The author discusses the new penal and administrative torts included in the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments in this article. It should be noted that there is an open question as to whether putting the new provisions into effect has strengthened the protection of historical monuments under the criminal law system.

Glosa została poświęcona niezwykle popularnemu w ostatnich latach zjawisku poszukiwania zabytków z wykorzystaniem wykrywaczy metali. Zgodnie z obowiązującym prawem, poszukiwania takie mogą odbywać się jedynie po uzyskaniu zgody wojewódzkiego konserwatora zabytków. W większości przypadków powyższy obowiązek nie jest jednak respektowany. Ponadto w trakcie prowadzenia wspomnianych poszukiwań dochodzi do naruszania struktury stanowisk archeologicznych i nielegalnego wydobywania zabytków ruchomych. W swoim orzeczeniu Sąd Rejonowy w Tomaszowie Lubelskim wypowiedział się co do natury i skutków takiej działalności i stwierdził m.in., że poszukiwanie zabytków na stanowiskach archeologicznych wypełnia dyspozycję art. 108 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, a więc prowadzi do uszkodzenia lub zniszczenia zabytku.

Commentary on the Tomaszów Lubelski District Court’s sentence dated 2^nd February 2016 (Ref. No. II K 662/14)

Abstract

This commentary presents an analysis of the court’s holding concerning the highly popular phenomenon of metal detecting, in the context of historical/cultural artifacts. According to the applicable law, searching for historical artifacts can only take place after obtaining the consent of the voivodeship monuments’ conservator; however, this duty is not respected in the majority of cases. Moreover, such searches often lead to the destruction of archaeological sites and illegal excavation of movable artefacts. The District Court in Tomaszów Mazowiecki pointed out that searching for historical/cultural artifacts using a metal detector shows all the features of a criminal offense regulated in Art. 108, the Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments. This offense is typified as damaging and destroying a monument.

Wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 18 października 2016 r. (sygn. akt II OSK 3/15) dotyczy art. 36 ust. 1 pkt 1 i art. 45 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami.

Naczelny Sąd Administracyjny w omawianym wyroku prawidłowo wskazał skutki wpisu do rejestru zabytku, nawet gdy miał on miejsce po wydaniu decyzji o pozwolenie na prowadzenie robót budowlanych przy nieruchomości. Zwrócił też uwagę na problem braku dokładniej analizy zagadnienia w uzasadnienia decyzji ze strony organów konserwatorskich. Art. 39 ust. 1 Prawa budowlanego w zestawieniu z art. 36 ust. 1 pkt 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami nie stanowi wykluczenia dla działań konserwatora zabytków w tej sytuacji.

Naczelny Sąd Administracyjny wyraźnie zaznaczył, że prowadzenie robót budowlanych w oparciu o decyzję o pozwoleniu na budowę nie wyłącza kompetencji organu konserwatorskiego do wydania decyzji na podstawie art. 45 ust. 1 ustawy o ochronie zabytków i opiece nad zabytkami, gdy zabytek nieruchomy został wpisany do rejestru zabytków po wydaniu decyzji o pozwoleniu na prowadzenie przy tej nieruchomości robót budowlanych. Z datą wpisania nieruchomości do rejestru zabytków, na inwestorze spoczywa bowiem obowiązek uzyskania pozwolenia konserwatorskiego, o którym mowa w art. 36 ust. 1 pkt 1 tej ustawy.

The Competence of a Conservation Body to Issue a Construction Permit Based on Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments, Article 45, Section 1 versus a Determination of Monument Status – case study

Abstract

The II OSK 3/15 verdict of the Polish Supreme Administrative Court, dated 18 October 2016, is concerned with the Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments, Article 36, Section 1, Clause 1; and Article 45, Section 1, Clause 1 and 2.

In the verdict of 18 October 2016, the Supreme Administrative Court clearly indicated the consequences of registering a building as a monument even after the prior issue of a construction permit and commencement of construction work on the property. The court further pointed out the conservation body’s lack of a proper analysis of the problem in their justification. The Building Code, Article 39, Section 1, and the Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments, Article 36, Section 1, Clause 1, cannot be the basis for ruling out the conservator's actions in the situation described in this verdict.

The Supreme Administrative Court clearly emphasised that undertaking construction work according to a valid construction permit does not negate the competence of a conservation body to issue a decision based on  the Law Amending the Act on the Protection of Monuments and the Guardianship of Monuments, Article 45, Section 1, even if the property was included in the National Register of Historical Monuments after the relevant construction permit was issued. As soon as a building is added to the register, an investor is obligated to obtain a conservation permit, as mentioned in  Article 36, Section 1, Clause 1 of the previously mentioned act.

Przedmiot głosowanego orzeczenia stanowią dwie odrębne instytucje, a mianowicie: ochrona zabytku na podstawie wpisu do rejestru zabytków układu urbanistycznego oraz pojedynczy wpis do rejestru zabytków budynku (nieruchomości). Wpisanie do rejestru zabytków układu urbanistycznego jest wpisem obszarowym, a nie indywidualnym, co nie oznacza, że obiekty znajdujące się na takim obszarze nie podlegają ochronie zabytków. W orzecznictwie należy dostrzec dość liczne rozbieżności  odnośnie do wzajemnych relacji pomiędzy wpisem obszarowym a wpisem indywidualnym, dlatego też celem przedmiotowej glosy jest ich rozróżnienie i szczegółowa analiza. Każdy z budynków wchodzących w skład układu wpisanego do rejestru zabytków może być wpisany odrębnie do rejestru zabytków. Nie jest równoznaczne z tym, iż niewpisanie do rejestru zabytków takiego budynku powoduje nieobjęcie ochroną wynikającą z wpisu do rejestru zabytków historycznego układu urbanistycznego. Inny jest tu oczywiście zakres takiej ochrony jako elementu układu urbanistycznego niż indywidualnego wpisu. W przypadku wpisu obszarowego, jakim jest wpis układu urbanistycznego, ochronie podlegają zewnętrzne cechy obiektów, które łącznie tworzą konceptualną całość, co ma na celu zachowanie najcenniejszych elementów historycznego rozplanowania oraz kompozycji przestrzennej zespołu.

Commentary on the Judgment of the Supreme Administrative Court of 7^th March 2018,File reference number II OSK 1187/16: Entry of an Urban Layout in the Register of Monuments; Additional Entry of a Building in the Register of Monuments

Abstract

The object of the commented ruling concerns two separate issues, namely: the protection of a monument based on an entry of urban layout in the official Register of Monuments, and a single entry of a building (real estate) in the Register of Monuments. The entry of an urban layout in the Register of Monuments is classified as an area entry, not an individual one, which does not imply that objects located in such an area are exempt from monument protection. Applicable jurisprudence indicates quite a few discrepancies regarding the mutual relations between area entry and individual building entry, which determine the purpose of this commentary - to distinguish and analyse them in detail. What remains relevant is that while each of the buildings included in the layout entered in the Register of Monuments can be included separately into the register, this does not equate to a presumption that failing to enter such a building in the register precludes the legal protection resulting from an entry of the historic urban layout in the selfsame register. Of course, the scope of this protection will vary depending on whether the building registered corresponds to an urban layout rather than an individual entry. In the case of an area entry - the entry of an urban layout - the protection of the external features of the area’s related objects, which collectively form a conceptual whole, is protected, which aims to preserve the most valuable elements of the historical layout as well as the spatial composition of the complex.

Palombe, ou la femme honorableto opublikowana w 1625 r. powieść Jean-Pierre Camusa, w której autor przedstawił model chrześcijanina światowca (mondain). Na przykładzie głównego bohatera, rozwiązłego hrabiego Fulgencia, Camus ukazuje, że nawet libertyn może stać się dobrym chrześcijaninem. Możliwość ta jest jednak dostępna dla osób dojrzałych psychicznie, które potrafią odróżnić występek od cnoty i świadomie z niego zrezygnować. Małżeństwo mondains nie powinno polegać na poszukiwaniu uciech i rozwiązłym trybie życia. Stanowi rodzaj kontraktu, wymagającego wyrzeczeń. Fulgencio nie jest do niego psychicznie przygotowany i dlatego cierpi, gdy po ślubie musi starać się być wierny żonie. Stanie się dobrym chrześcijaninem i mężem dopiero, gdy zrozumie, jakich wyrzeczeń wymaga jego eksponowana pozycja społeczna. Pozbywanie się libertyńskich nawyków to powolny proces, podobnie jak dojrzewanie do wypełniania obowiązków.

Between Vice and Virtue: The Mondain’s Difficult Path in Jean-Pierre Camus Palombe, ou la femme honorable

Abstract

Published in 1625, Palombe, ou la femme honorable, is a novel by Jean-Pierre Camus showing the model of a mondain, or worldly, Christian. With the example of count Fulgent, an immoral rake, who undergoes a spiritual transformation, Camus demonstrates that even a libertine courtesan can become a good Christian. However, such coexistence is possible only for those who have achieved spiritual maturity and who can distinguish vice from virtue, consciously renouncing immorality. Camus represents the marriage of mondains not as a source of pleasure or opportunity for a libertine lifestyle, but rather as a contract demanding certain commitments and renouncements. On entering marriage, Fulgent is not initially morally prepared for the social position and responsibilities that he must assume. He only becomes a good husband and Christian once he accepts the commitments of his social position, This is indeed how Camus defines virtue: as a conscious renouncement of licentiousness and a conscious acceptance of duties imposed by society. To turn back from the path of debauchery is a slow and difficult process, just as it is to learn to fulfil one’s moral duties.

Przyjęta w 1789 r. Deklaracja praw człowieka i obywatela czyniła Francuzów wolnych i równych wobec prawa. Szybko jednak okazało się, że połowie narodu odmówiono praw obywatelskich, powołując się na dobro wspólne i nakazy natury. Przedmiotem artykułu jest przemowa Jeana Pierre’a André Amara na forum Konwentu Narodowego w imieniu Komitetu Bezpieczeństwa Publicznego jesienią 1793 r. Raport Amara stał się później podstawą definitywnego wykluczenia kobiet z ciała suwerena i usunięcia ich ze sfery politycznej Republiki Francuskiej.

The French Revolution and the Problem of Civil Rights for Women: Why Did they Have to Stay at Home?

Abstract

The Declaration of the Rights of the Man and of the Citizen of 1789 made all  French citizens free and equal in the eyes of the law. However, it soon came to light that one half of the nation was deprived of civil rights in the name of the common good and so- called nature’s will. This article focuses on the speech of Jean Pierre André Amar who, in the autumn of 1793, presented on behalf of the revolutionary Committee of Public Safety a report which would soon become the basis for the definitive exclusion of women from the sovereign body and their dismissal from the political sphere.

Tożsamość (także płciowa) kobiety w przestrzeni domu, w historii, kulturze i na drogach emancypacji odzwierciedla niejako jej walkę o wolność. W kontekście faktów kulturowych, obyczajowych i etycznych inspirowanych przez teorię gender niniejszy artykuł ma na celu refleksję nad kwestią obrazu kobiety transgresywnej w literaturze francuskiej XX w. Zagadnienie to rozpatrywane jest w odniesieniu do sfery jej życia osobistego oraz przyjmowanych przez nią określonych ról społecznych i publicznych, przy uwzględnieniu perspektywy historycznej i antropologicznej, związanej ze specyfiką oraz mentalnością Francji XX stulecia. Spod pióra Sidonie-Gabrielle Colette, Simone de Beauvoir, Françoise Sagan oraz Marguerite Duras wyłania się wizerunek kobiety nowoczesnej, wyzwolonej z ciasnego gorsetu konwenansów, świadomej swojej wartości, przekraczającej seksualne tabu, demaskującej utrwalone stereotypy społeczne i literackie.

Zastosowana strategia badawcza pozwoliła na zakreślenie w miarę szerokiego pola obserwacji, umożliwiającego przedstawienie problematyki w ujęciu komparatystycznym. Dzięki temu obraz kobiety kontestującej utrwalone wzorce posłusznej żony i matki jawi się wieloaspektowo, z różnych punktów widzenia, ukazując złożoność jej natury oraz całe bogactwo czynników warunkujących kobiece ja, które ewoluuje od niechęci w stosunku do mieszczańskiej moralności do buntu przejawiającego się poprzez nienormatywne czy wręcz skandalizujące zachowania.

From Rebellion to Liberation : The Image of an Ill-Mannered Woman in the Literary Works of Sidonie-Gabrielle Colette, Simone de Beauvoir, Françoise Sagan and Marguerite Duras

Abstract

A woman’s identity, including her sexuality, reflects, as it were, her struggle for freedom within the domestic sphere, throughout history and culture, and charts her route to emancipation . In the context of cultural, moral, and ethical facts inspired by the theory of gender, the aim of the paper is to set forth a reflection on the question of the figure of the transgressive woman in French literature of the 19^th and 20^th centuries. This issue is viewed in relation to the sphere of the author’s personal life, as well as taking into account the historical and anthropological perspective related to the specificity and mentality of 19^th and 20^th century France; in particular, the  social and public roles assumed by women yet imposed on them by society. Literary works by Sidonie-Gabrielle Colette, Simone de Beauvoir, Françoise Sagan, and Marguerite Duras depict the picture of the modern woman, freed from the tight corset of etiquette, aware of her self-esteem, transgressing sexual taboos, and debunking fixed social and literary stereotypes.

The research strategy adopted in this paper aims to utilize a considerably broad observational field, making it possible to present the above issues from a  comparative perspective. From such a perspective, the picture of a woman contesting the fixed standards of the obedient wife and mother appears as a multi-level issue showing the complexity of her nature and an abundance of factors conditioning the female ego, who ultimately evolves from an initial aversion to bourgeois morality to an outright revolt manifesting itself through non-standard or even scandalous behaviour.

Artykuł dotyczy problemu naruszenia wolności religijnej i obrazy uczuć religijnych (art. 196 Kodeksu karnego) przez wolność wypowiedzi, szczególnie wolność artystyczną. Zarówno wolność religijna, jak i wolność artystyczna są istotnymi wartościami w demokratycznym społeczeństwie i obydwie powinny podlegać ochronie. Wchodzą one ze sobą w interakcje na wiele sposobów, poprzez wzmacnianie się bądź konkurowanie ze sobą, dlatego ważne jest, aby znaleźć właściwą równowagę między nimi. Obydwie wolności zostały zagwarantowane zarówno przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności, jak i prawo polskie, jednak wydaje się, że nie wykształcił się jeszcze wspólny europejski standard rozstrzygania konfliktu między wolnością religijną a wolnością artystyczną. W artykule zanalizowano wybrane orzeczenia Europejskiego Trybunału Praw Człowieka, a także polskich sądów i poglądy polskiej doktryny prawa w celu znalezienia podobieństw oraz różnic w argumentacji używanej przy rozstrzyganiu konfliktu między obydwiema wolnościami. Należy zaznaczyć, że każdy konkretny przypadek jest ściśle związany m.in. z kontekstem kulturowym, społecznym i czasowym, które mają istotny wpływ na ostateczną decyzję sędziego. W tekście zarysowano też kryteria ograniczenia wolności artystycznej chronionej przez Konwencję o ochronie praw człowieka i podstawowych wolności oraz Konstytucję Rzeczypospolitej Polskiej.

The Limits of Artistic Freedom – An Overview of the Issue

Abstract

The article raises issues that pertain to the offence of infringement of religious freedom and insulting religious feelings (Polish Penal Code, Article 196) through the exercise of freedom of expression, especially freedom of art. Both religious freedom and artistic freedom are crucial values in a democratic society and should be protected. They interact in many ways by reinforcing or competing with each other. Thus, it is very important to find the right balance between the two in order to enforce these rights fairly. Both freedoms are guaranteed by the European Convention on Human Rights, as well as by domestic law, but it seems that as yet there is no common European standard on how to settle the conflict between those two freedoms. The author analyses several decisions by the European Court of Human Rights as well as Polish court decisions and views of the doctrine, in order to find some similarities and differences in the argumentation, concerning striking a proper balance between these values. Each case is strictly related to the cultural, social, and temporal context, which also influences the final decision. The author further outlines criteria on the limitation of artistic freedom guaranteed by the European Convention on Human Rights and the Constitution of the Republic of Poland to illustrate the situation.  

Badając zjawisko przestępczości przeciwko dziedzictwu kulturowemu, można stosować różne metody w celu zdiagnozowania poziomu zagrożenia. Studium konkretnych przypadków przestępstw, których ofiarą padają dobra kultury, w ujęciu rocznym pozwala dostrzec tendencje w działaniach sprawców oraz pomaga wypracować metody przeciwdziałania przyszłym zdarzeniom. Wieloletnie badania przypadków przestępstw godzących w dziedzictwo kulturowe umożliwiają w sposób komplementarny ocenić poziom zagrożenia takimi czynami i zminimalizować ryzyko ich występowania. W artykule przedstawiono wybrane przypadki przestępstw w 2017 r. na tle statystyk Policji i Krajowej Administracji Skarbowej Straży Granicznej. Będące częścią cyklu corocznych analiz opracowanie obrazuje tendencje i zagrożenia zabytków oraz dóbr kultury w danym roku. Komplementarne przedstawienie informacji o zagrożeniu dziedzictwa kulturowego przestępczością jest istotne dla badań mających na celu wypracowanie strategii jego ochrony.

Criminal Threats to National Heritage – An Analysis of the Events of 2017

Abstract

There are a variety of methods that may be used in the analysis of crimes against cultural heritage which allow us to determine the level of risk. A case study covering all instances of crime against cultural goods during the period of one year allows us to note tendencies present in the behaviour of criminals, and helps develop methods to counteract similar crimes in the future. Based on the results of several such case studies, it is then possible to assess the risk of crime against national heritage in a much more complementary manner and minimise its occurrence. This article presents selected cases of crime in 2017 based on statistics prepared by the national police,National Revenue Administration,and border police. The study is part of an annual series and aims to illustrate the trends and threats related to monuments and cultural assets in a given year. The complementary presentation of collective information on the threat to cultural heritage is essential for a research perspective, in order to develop a strategy for its protection.

W dniach 17-19 września 2018 r. w Pałacu w Lubostroniu odbyło się piąte jubileuszowe Ogólnopolskie Seminarium Prawa Ochrony Zabytków dla młodych naukowców, doktorantów i studentów im. Profesora Jana Pruszyńskiego, zorganizowane przez Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Gdańskiego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego, Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu, Centrum Prawa Ochrony Dóbr Kultury UNESCO Uniwersytetu Opolskiego oraz Pałac w Lubostroniu.

Zakład Historii Sztuki i Kultury Instytutu Historii i Stosunków Międzynarodowych Uniwersytetu Kazimierza Wielkiego w Bydgoszczy zorganizował w dniach 17-18 maja 2018 r. II Ogólnopolską Konferencję Naukową pod nazwą „Ochrona zbiorów bibliotecznych. Przeszłość – Teraźniejszość – Przyszłość”.

W dniach 17-19 września br. odbyła się trzecia konferencja zorganizowana przez Stowarzyszenie Muzeów Uczelnianych (SMU).

W dniach 5-7 czerwca 2018 r. odbyły się obchody jubileuszu 55-lecia Muzeum Wsi Słowińskiej w Klukach i 10-lecia Muzeum Kultury Ludowej Pomorza w Swołowie, oddziałów Muzeum Pomorza Środkowego w Słupsku, wraz z towarzyszącym im Seminarium Naukowym „Organizacyjno-prawne uwarunkowania w funkcjonowaniu muzeów na wolnym powietrzu w Polsce.

W dniach 10-11 maja 2018 r. na Uniwersytecie Opolskim odbyło się VII Symposium Opoliense pod nazwą „Nieobyczajność, rozwiązłość, wyuzdanie w literaturze, kulturze i prawie”, którego organizatorami były Wydział Filologiczny oraz Wydział Prawa i Administracji Uniwersytetu Opolskiego.

10 maja 2018 r. odbył się prowadzony w języku angielskim warsztat badawczy organizowany przez Centrum Prawa Ochrony Dóbr Kultury UNESCO/UNESCO Chair on Cultural Property Law.

Recenzja książki Mateusza M. Bieczyńskiego " Od zakazu do wolności. Historia prawnej pozytywizacji wolności sztuki" 

ISBN 978-83-65697-34-9

Wydawnictwo Naukowe Silva Rerum,

Uniwersytet Artystyczny w Poznaniu, Poznań 2017

Informacja o książce pt. Restytucja i ochrona dóbr kultury. Zagadnienia prawne

red. Iwona Gredka-Ligarska, Anna Rogacka-Łukasik

ISBN 978-83-65682-76-5

Oficyna Wydawnicza „Humanitas”, Sosnowiec 2017