FAQ
Logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego

First View (2024) Następne

Opis
Projekt okłakdi: Paweł Bigos.
 
Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Wydziału Filologicznego: program „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza” w Uniwersytecie Jagiellońskim oraz programu „Rozwój Czasopism Naukowych”, MEiN, nr umowy RCN/SP/0284/2021.

Licencja: CC BY  ikona licencji

Redakcja

Redaktor naczelny Orcid Katarzyna Bazarnik

Zastępca redaktor naczelnej / sekretarz Orcid Natalia Palich

Zawartość numeru

Małgorzata Łuczyńska-Hołdys

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 19, Issue 2, First View (2024)

Czytaj więcej Następne

Monika Coghen

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 19, Issue 2, First View (2024)

Czytaj więcej Następne

Krzysztof Miś

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 19, Issue 2, First View (2024)

Artykuł analizuje sposób, w jaki tybetańscy mnisi zostali przedstawieni w książce Heinricha Harrera „Sieben Jahre in Tibet. Mein Leben am Hofe des Dalai Lama” (w polskim tłumaczeniu znanej jako „Siedem lat w Tybecie: moje życie na dworze Dalajlamy”). Analizowane jest codzienne życie mnichów oraz ich wpływ na ówczesne państwo i społeczeństwo tybetańskie. Równocześnie zwrócona jest uwaga na wpływ europejskiego pochodzenia oraz (w małym stopniu) sympatii nazistowskich Heinricha Harrera na jego postrzeganie obcego mu kulturalnie i religijnie Tybetu.
Czytaj więcej Następne

Anna Wolny

Studia Litteraria Universitatis Iagellonicae Cracoviensis, Volume 19, Issue 2, First View (2024)

Celem artykułu jest przedstawienie pięciu powieści romantycznych napisanych przez polskie autorki, których akcja rozgrywa się w Portugalii. Po zarysowaniu tła polsko-portugalskich tendencji kulturowych, artykuł koncentruje się na podkreśleniu cech, które pozwalają zaliczyć wszystkie pięć powieści do literatury popularnej. Po drugie, obserwuje się przedstawienie portugalskiej przestrzeni i szczegółów kulturowych, aby ustalić, w jaki sposób są one wykorzystywane przez polskie pisarki. Chociaż wszystkie trzy z nich wykorzystują techniki i schematy narracyjne typowe dla literatury popularnej, można bronić tezy, że robią to z myślą o różnych celach, ponieważ proza Słabuszewskiej-Krauze jest przykładem zamierzonego podejścia międzykulturowego.
Czytaj więcej Następne

Informacje o finansowaniu

Publikacja dofinansowana przez Uniwersytet Jagielloński ze środków Wydziału Filologicznego: program „Inicjatywa Doskonałości – Uczelnia Badawcza” w Uniwersytecie Jagiellońskim oraz programu „Rozwój Czasopism Naukowych”, MEiN, nr umowy RCN/SP/0284/2021.