FAQ
logo Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Tom 13 (2013) Następne

Data publikacji: 15.11.2013

Licencja: Żadna

Redakcja

Sekretarz redakcji Iwona Piechnik

Redaktor naczelny Marcela Świątkowska

Zawartość numeru

Karolina Leśniewska

Romanica Cracoviensia, Tom 13, Numer 4, Tom 13 (2013), s. 255-260

https://doi.org/10.4467/20843917RC.13.021.1406
Artykuł jest próbą zastosowania teorii orientalizmu do średniowiecznej anonimowej powieści francuskiej Partonopeu de Blois, tekstu niezwykle wówczas popularnego. Autorka artykułu analizuje zachowanie młodego rycerza z Zachodu po przybyciu do bizantyjskiego miasta opływającego w bogactwa, skrywającego cuda orientalnej techniki oraz zapewniającego dostatek niewidzialnym mieszkańcom. Kontakty Partonopeusa z wróżką i następczynią tronu Melior, a także wydarzenia, które zaprowadzą bohatera do władzy nad imperium, pozwalają na dokonanie kolejnych interpretacji. Na podstawie tych elementów wyłania się szczególna wizja relacji między Zachodem a bizantyjskim Wschodem, w której ten ostatni wydaje się poddawać obcemu zwierzchnictwu.
Czytaj więcej Następne

Alicja Raczyńska

Romanica Cracoviensia, Tom 13, Numer 4, Tom 13 (2013), s. 276-280

https://doi.org/10.4467/20843917RC.13.023.1408

Tom Eridanus Giovanniego Pontana (1429–1503) poświęcony jest Stelli, jego ostatniej wielkiej miłości. Rzeka Pad, przepływająca przez ojczyznę Stelli, była identyfikowana z mitycznym Erydanem, do którego spadło ciało Faetona. Mit o Faetonie, znany z I i II księgi Metamorfoz Owidiusza, staje się głównym motywem mitologicznym tomu Eridanus.Pontano dokonuje amplifikacji wątku rzeki Erydan, która przyjęła i obmyła spalone ciało Faetona. W swoich utworach podkreśla uzdrawiającą moc Padu (Erydanu). Personifikacja rzeki zostaje ukazana jako dobrotliwe i litościwe bóstwo: daje bezpieczne schronienie zakochanym, otacza opieką ludzi strapionych i skrzywdzonych przez los.


 

Czytaj więcej Następne

Dominika Ruszkiewicz

Romanica Cracoviensia, Tom 13, Numer 4, Tom 13 (2013), s. 282-293

https://doi.org/10.4467/20843917RC.13.024.1409

Artykuł podejmuje kwestię wiedzy i edukacji w odniesieniu do romansu Chrétien de Troyes Percewal z Walii czyli opowieść o Graalu oraz opowiadania Rycerz nieistniejący autorstwa Italo Calvino. Używając metafory korpusu wiedzy, artykuł pokazuje, że w romansie Chrétien de Troyes średniowieczne kobiety, które zwykle przedstawiane były w roli biernej w stosunku do mężczyzny, stają się aktywnymi dawczyniami wiedzy, którą młody rycerz ma przyswoić w czasie swojej wędrówki. Jednakże dosłowność, z jaką Percewal stosuje się do zaleceń swoich nauczycielek, sprawia, iż pozostaje on dosłownie zamknięty w swojej rycerskiej zbroi, co przywodzi na myśl bohatera opowiadania Italo Calvino – Agilulfa – rycerza, który istnieje jedynie jako pusta zbroja. Kwestia kobiet oraz przekazywanej przez nich wiedzy jest przez Calvino ukazana w bardzo ciekawy sposób: osadzona w roli narratora, kobieta staje się nie tylko źródłem wiedzy, ale także początkiem życia, egzystencji, oraz przyszłości.

Czytaj więcej Następne