The following workshop offers both a theoretical (Part One) and didactic (Part Two) approach to Kate Chopin’s much-revered and anthologized The Story of an Hour in the ESL classroom. Introducing university students in advanced-level courses to short stories has numerous benefits, particularly when coupled with discussion around important themes such as gender equality, stereotyping, marriage, and women’s emancipation. Moreover, students will appreciate exposure to an authentic text replete with various literary devices.

ABSTRAKT

Poniższe warsztaty oferują zarówno teoretyczne (część pierwsza), jak i dydaktyczne (część druga) opracowanie do znanego i wielokrotnie umieszczonego w antologiach opowiadania autorstwa Kate Chopin zatytułowanego Radość, która zabija. Zapoznanie studentów na poziomie zaawansowanym z opowiadaniami ma wiele zalet, zwłaszcza w połączeniu z dyskusją na ważne tematy, takie jak równouprawnienie płci, stereotypy, małżeństwo i emancypacja kobiet. Ponadto studenci docenią styczność z tekstem autentycznym zawierającym różne środki literackie.

Standard English seems to reign supreme in ESL classes. A vernacular is occasionally present in translation classes, albeit to a limited extent. However, the introduction of colloquial language into English courses might enrich both standard and specialised courses, particularly those that focus on dialect translation. The article examines excerpts from two novels (Irvine Welsh’s Glue and London Fields by Martin Amis) in which protagonists speak in vernacular and use slang. The passages have been compared with their Polish translations. The aim of the article is to show that colloquial language used in transgressive fiction can be effectively analysed in class. The article also presents transgressive fiction as a valuable source of language teaching materials.

ABSTRAKT

Tłumacząc nieprzetłumaczalne: Język wernakularny w powieści transgresyjnej Irvine'a Welsha i Martina Amisa 

Język ogólny jest niejednokrotnie częściej obecny na zajęciach języka angielskiego niż język kolokwialny. Język wernakularny, dialekt oraz slang są okazjonalnie analizowane w trakcie specjalistycznych zajęć z tłumaczenia. Artykuł ma na celu udowodnienie, że wykorzystanie niestandardowego języka w klasie może wzbogacić lekcje. Ponadto artykuł pokazuje, że powieść transgresyjna stanowi cenne źródło materiałów dydaktycznych do wykorzystania na zajęciach językowych. Jako przykład podano fragmenty dwóch powieści: Klej Irvine’a Welsha oraz Pola Londynu Martina Amisa. W obu książkach postacie używają języka kolokwialnego oraz slangu. Wyjątki z obu powieści zostały porównane z ich polskimi tłumaczeniami.

Dydaktyka jest dziedziną w znacznym stopniu związaną z retoryką, a co za tym idzie, wiele zasad obowiązujących w sztuce wymowy ma swoje zastosowanie zarówno w dydaktyce, jak i w glottodydaktyce. W niniejszym artykule omówiono możliwość wykorzystania retorycznych reguł odnoszących się do captatio benevolentiae oraz ethos i pathos w praktyce dydaktycznej. Takie zabiegi, jak autoreklama, wzbudzanie zainteresowania, uświadamianie słuchaczom korzyści płynących dla nich z lekcji, posługiwanie się anegdotą, humorem, mogą być stosowane z powodzeniem i w praktyce retorycznej oraz dydaktycznej. Podobnie możliwe jest wpływanie zarówno na słuchaczy, jak i na studentów metodami proponowanymi przez reguły odnoszące się do ethos i pathos, czyli zyskiwanie sobie przychylności przez pozytywną autoprezentację i wzbudzanie emocji.

ABSTRACT

Captatio Benevolentiae, Ethos and Pathos in Teaching Foreign Languages 

As didactics is a field closely related to rhetoric, many rules of the art of speaking are applicable in both didactics and glottodidactics. This paper explores the possibility of applying rhetorical rules relating to captatio benevolentiae, as well as ethos and pathos in didactic practice. Such techniques as self-advertising, arousing interest, making students aware of the benefits of the lesson, using anecdotes and humour can be applied with success in both rhetorical and didactic practice. It is likewise possible to influence the audience, as well as the students by means of methods included in the rules of ethos and pathos, which leads to gaining kindness by positive self-presentation and arousing emotions.

Celem niniejszego tekstu jest przedstawienie możliwości, jakich w dydaktyce języka starogreckiego dostarcza traktat Pseudo-Filona Bizantyńskiego Περὶ τῶν ἑπτὰ θεαμάτων, dotyczący tak zwanych siedmiu cudów świata starożytnego. Artykuł prezentuje, jakie zagadnienia gramatyczne, leksykalne, a także kulturowe mogą być wprowadzane, rozszerzane dzięki temu traktatowi. Poniższe rozważania są owocem doświadczenia autora z pracą ze studentami Wydziału Historycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, którzy podczas lektoratu zajmowali się wspomnianym tekstem.

ABSTRAKT

Pseudo-Philo of Byzantium's περι των επτα θεαματων and Its Use in Teaching Ancient Greek

The purpose of this article is to present the possibilities that Pseudo-Philo of Byzantium’s Περὶ τῶν ἑπτὰ θεαμάτων, a treatise on the Seven Wonders of the Ancient World, offers to a didactician of Ancient Greek. The article discusses the aspects of grammar, lexis and culture that can be introduced and developed using pseudo-Philo of Byzantium’s work. The following analysis is a result of the author’s work with the students in the Faculty of History of the Jagiellonian University who examined the aforementioned text during a course in the Ancient Greek language.

Artykuł niniejszy dotyczy dwóch zagadnień, to jest recepcji lektury rzymskich dzieł historycznych w dawnym polskim szkolnictwie oraz metod pracy nad tekstami historyków rzymskich na lektoracie języka łacińskiego we współczesnej szkole wyższej. W pierwszej części w krótkim zarysie autorka przedstawia, jak kształtowały się zainteresowanie i charakter pracy nad tekstami rzymskich historyków w szkolnictwie w dawnej Polsce od średniowiecza aż po XX wiek. Druga część artykułu odnosi się do wybranych zagadnień dydaktycznych, które są realizowane na podstawie tekstów rzymskich historyków na współczesnym lektoracie języka łacińskiego. Autorka dzieli się tutaj własnymi doświadczeniami dydaktycznymi oraz prezentuje pewne propozycje metod pracy nad przekładem i analizą lektury rzymskich historyków, tak aby oparty na nich proces nauczania – uczenia się był interesujący i inspirujący zarówno dla wykładowcy, jak i studenta.

ABSTRAKT

Texts of Roman Historians on the Latin Language Course at a Modern University and in the Former Polish Educational System – Historical Outline and Selected Didactic Issues

In this article the author focusses on two problems: these are a reception of Roman historical texts in the former Polish educational system and methods that can be used while working with students on translation and analysis of Roman historical texts in Latin classes at a modern university. In the first part of the paper, in a short outline the author presents which texts of Roman historians were read and how they were worked on in Polish schools from the Middle Ages to the twentieth century. In the second part of the article the author deals with selected didactic issues, which are often focused on during Latin classes nowadays. The author discusses here her own didactic experiences and presents some methods of working on reading, translation and analysis of Latin historical texts that can be used to make teaching and learning interesting and inspiring for both a lecturer and student.

The use of information and communication technologies (ICT) has become ubiquitous in modern education. PowerPoint (PP) is a popular presentation software which can be successfully exploited in foreign language teaching settings, however, its effectiveness depends on the teacher’s resourcefulness. This paper highlights the benefits and limitations of applying PP to design an ESL/EAP lesson and presents practical examples of implementing the slideware to facilitate the teaching/learning process.

ABSTRAKT

Wykorzystanie programu PowerPoint w nauczaniu języka angielskiego

Wykorzystanie technologii informacyjno-komunikacyjnych (ICT) stało się wszechobecne we współczesnej edukacji. PowerPoint (PP) jest popularnym programem do tworzenia prezentacji multimedialnych, który z powodzeniem można wykorzystać w nauczaniu języków obcych, jednak jego skuteczność zależy od pomysłowości nauczyciela. Celem tego artykułu jest przedstawienie korzyści i ograniczeń oprogramowania PP do przygotowania lekcji językowych oraz pokazanie praktycznych przykładów jego zastosowania w celu usprawnienia procesu nauczania/uczenia się.

This article focuses on the use of self-reflective journaling as a meta-cognitive tool for enhancing the learner’s autonomy in pre-sessional English for Academic Purposes (EAP) courses. It begins by reviewing the literature on language learning strategies, with a particular focus on meta-cognitive strategies. Self-reflection is presented as one of those strategies, which should be implemented in the learning process. Later in the article, several fragments from authentic journal entries written by pre-sessional EAP students to illustrate how the practice of self-reflection can be used to improve learning outcomes. The author advocates incorporating self-reflective journaling into the curriculum, as it provides students with opportunities to think critically, provides extra writing practice and enhances their learning experience. It also provides teachers with a valuable tool for tracking their students’ progress and understanding of course material.

ABSTRAKT

Dzienniki autorefleksyjne jako narzędzie metakognitywne wspierające wyższą autonomię uczenia się – na przykładzie studentów języka angielskiego dla celów akademickich

Celem artykułu jest ukazanie, jak pisemna autorefleksja, która należy do jednego z narzędzi metakognitywnych, może się przyczynić do poprawy autonomii ucznia języka angielskiego na przykładzie studentów kursów akademickich w Szkocji. Artykuł rozpoczyna się od przeglądu literatury dotyczącej autonomii ucznia oraz strategii uczenia się języków obcych, ze szczególnym uwzględnieniem strategii metakognitywnych. Samorefleksja jest przedstawiona jako jedna ze strategii zalecanych do wprowadzenia do procesu uczenia się. W dalszej części zaprezentowano kilka fragmentów z autentycznych wpisów sporządzonych przez uczestników kursu języka angielskiego akademickiego na uniwersytecie Strathclyde w Szkocji. Autorka artykułu zachęca do włączenia do programu nauczania praktyki autorefleksji, ponieważ zapewnia ona studentom możliwość krytycznego myślenia, rozwija umiejętności pisania, wzbogaca nadto ich doświadczenia związane z procesem uczenia się. Jest ona również wartościowym narzędziem dla nauczycieli, umożliwiającym śledzenie postępów studentów, a także ewaluację kursu.