Standard English seems to reign supreme in ESL classes. A vernacular is occasionally present in translation classes, albeit to a limited extent. However, the introduction of colloquial language into English courses might enrich both standard and specialised courses, particularly those that focus on dialect translation. The article examines excerpts from two novels (Irvine Welsh’s Glue and London Fields by Martin Amis) in which protagonists speak in vernacular and use slang. The passages have been compared with their Polish translations. The aim of the article is to show that colloquial language used in transgressive fiction can be effectively analysed in class. The article also presents transgressive fiction as a valuable source of language teaching materials.

Język ogólny jest niejednokrotnie częściej obecny na zajęciach języka angielskiego niż język kolokwialny. Język wernakularny, dialekt oraz slang są okazjonalnie analizowane w trakcie specjalistycznych zajęć z tłumaczenia. Artykuł ma na celu udowodnienie, że wykorzystanie niestandardowego języka w klasie może wzbogacić lekcje. Ponadto artykuł pokazuje, że powieść transgresyjna stanowi cenne źródło materiałów dydaktycznych do wykorzystania na zajęciach językowych. Jako przykład podano fragmenty dwóch powieści: Klej Irvine’a Welsha oraz Pola Londynu Martina Amisa. W obu książkach postacie używają języka kolokwialnego oraz slangu. Wyjątki z obu powieści zostały porównane z ich polskimi tłumaczeniami.