Balcerzan, E. (1982). Kręgi wtajemniczenia. Kraków.

Barańczak, S. (2004). Ocalone w tłumaczeniu. Szkice o warsztacie tłumacza poezji z dodatkiem małej antologii przekładów-problemów. Kraków.

Bednarczyk, A. (1999). Wybory translatorskie. Modyfikacja tekstu literackiego w przekładzie i kontekst asocjacyjny. Łódź.

Bednarczyk, A. (2008). W poszukiwaniu dominanty translatorskiej. Warszawa.

Bednarczyk, A. (2012). Jeszcze raz o dominancie. Piosenka autorska – dominanta meliczna. Między Oryginałem a Przekładem, XVIII, 39–57.

Dąmbska-Prokop, U. (2012). Dominanta a intencja dzieła. Między Oryginałem a Przekładem, XVIII, 75–84.

Hejwowski, K. (2006). Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa.

Hejwowski, K. (2012). Kognitywno-komunikacyjna teoria przekładu. Warszawa.

Horacjusz, F. (1988). Ars poetica. W: Opera omnia, t. II, imprimendum curavit O. Jurewicz. Wrocław.

Skibińska, E. (2020). Czy tłumaczona powieść kryminalna może uczyć historii? O przekładach „Śmierci w Breslau” i „Głowy Minotaura” Marka Krajewskiego. Przekładaniec, 40, 70–87.

Tabakowska, E. (2009). Tłumacząc się z tłumaczenia. Kraków.

Tokarz, B. (2010). Spotkania. Czasoprzestrzeń przekładu artystycznego. Katowice.

Tomaszkiewicz, T. (2006). Terminologia tłumaczenia, przekł. i adaptacja. Poznań.

Warmuzińska-Rogóż, J. (2021). Gdy autorka staje się tłumaczką, a tłumaczka autorką. Między Oryginałem a Przekładem, XXVII, 109–124.