Celem artykułu jest przedstawienie opracowanego i przeprowadzonego przeze mnie w języku angielskim konwersatorium z psychologii, w którym uczestniczyli studenci III roku pedagogiki Wyższej Szkoły Filozoficzno-Pedagogicznej „Ignatianum” w Krakowie

Wśród wielu osób uczących się języka obcego pokutuje staroświecki już dzisiaj pogląd, że „najważniejsze są słówka”. Według nich wystarczy opanować pewien zasób leksyki, aby móc się porozumieć – może i łamaną angielszczyzną czy niemczyzną, ale jednak skuteczną. Gramatyka widziana jest tu jako kwestia drugoplanowa. Takie postrzeganie języka bierze się z królującej przez wiele lat, a obecnie już niemodnej metody gramatyczno-tłumaczeniowej, która zakładała oddzielne prezentowanie słownictwa oraz teoretyczne, preskryptywne nauczanie gramatyki na zasadzie reguł i tabel, podobnie jak niegdyś nauczano martwych języków antyku; stąd też brało się obowiązujące do niedawna pojęcie „zeszytu do słówek”, traktowanych jako pojedyncze oderwane byty.

W ostatnich latach daje się zauważyć stały wzrost zainteresowania nauczaniem ESP (English for Specific Purposes) na wyższych uczelniach w Polsce, także na Uniwersytecie Jagiellońskim. Na Wydziale Chemii, gdzie od wielu lat uczę języka angielskiego, w założeniu lektorat na studiach pierwszego stopnia obejmuje 180 godzin i ma być połączeniem kursu ogólnego z elementami języka specjalistycznego, przy czym komponent zawodowy kursu stanowi około 25–30 procent.

Od blisko piętnastu lat pracuję wyłącznie ze studentami Wydziału Architektury, ucząc ich (i ucząc się od nich) języka specjalistycznego, co pozwoliło mi na poczynienie pewnych obserwacji oraz wykrystalizowanie metody pracy, której elementy pokrótce przedstawię. Moje podstawowe założenia to motywowanie studentów do samodzielnego, krytycznego myślenia oraz budowanie ich pewności siebie w używaniu języka angielskiego zawodowego. Umiejętności te postrzegam jako niezmiernie ważne dla przyszłej kariery zawodowej moich studentów.

Digitalizacja świata dokonuje się niemal w postępie geometrycznym. Obecnie, siedząc wygodnie przed ekranem komputera, wykonujemy wiele czynności, które zaledwie kilka lat temu wydawały się niemożliwe do zrealizowania bez wychodzenia z domu. Aby dostosować się do otaczającej nas rzeczywistości, do potrzeb i przyzwyczajeń współczesnego ucznia/studenta, kształcenie musi ulegać przemianie zarówno w zakresie treści, jak i (a właściwie przede wszystkim) formy przekazu. Należy zdać sobie sprawę, że zmieniając narzędzie przekazywania wiedzy, musimy wraz z nim zmodyfi kować rolę nauczyciela, który obecnie staje się raczej menedżerem procesu kształcenia, kierownikiem wykorzystującym w swojej pracy aktualnie dostępne narzędzia, niż – jak bywało dotychczas – konserwatywnym mentorem. Podstawowe aspekty pracy nauczyciela obejmują zatem organizację i kontrolę procesu kształcenia, a wraz z nimi konieczność utrzymywania stałego poziomu motywacji benefi cjentów tego procesu, a przy tym nie polegają jedynie na określaniu zakresu i dostarczaniu wiedzy.

Metody nauczania wykładowców muszą odzwierciedlać zmiany, które mają miejsce, muszą też odzwierciedlać metody pracy, jakie wybieraliby studenci, gdyby pracowali samodzielnie. Celem pracy jest przedstawienie WebQuestu jako interesującej metody nauczania języka obcego specjalistycznego poprzez autentyczny, stymulujący kontekst, doskonale wpisującej się w nowoczesne metody nauczania na uniwersytetach

Celem tego artykułu jest ukazanie roli znajomości pisania różnego rodzaju dokumentów biznesowych, z którymi student może się spotkać w życiu zawodowym. Umiejętność ta wydaje się szczególnie ważna dla absolwentów kierunków ekonomicznych. Autorka ukaże proces przygotowania do efektywnego pisania na przykładzie egzaminów biznesowych Londyńskiej Izby Handlu i Przemysłu. Zostaną przedstawione trudności, jakie napotyka zarówno student, jak i lektor w trakcie udoskonalania tej umiejętności językowej. Największym jednak problemem, na który autorka chce zwrócić uwagę, jest przygotowanie studentów do reakcji na niedające się przewidzieć scenariusze, występujące w pytaniach egzaminacyjnych na poziomie C1/C2, gdzie student musi poradzić sobie z napisaniem zadania, z którym się wcześniej nie zetknął, ponieważ syllabus tego egzaminu zakłada nieograniczoną ilość form pisemnych. Ważne jest zatem przygotowanie studenta do osiągnięcia etapu tzw. świadomości językowej (business awareness). Poziom ten jest zwykle osiągany wraz z nabywaniem doświadczenia zawodowego. Myśl przewodnią artykułu stanowi więc podkreślenie, jak ważne jest nauczenie studentów umiejętności przejścia od teorii do praktyki.

Celem tego artykułu będzie pokazanie praktycznego zastosowania platformy e-learningowej w nauczaniu języków obcych oraz zilustrowanie, jak przy użyciu tej technologii można wspierać procesy zarówno nauczania, jak i uczenia się. Główna teza, jaką ten tekst będzie próbował uzasadnić, jest związana z różnymi modelami nauczania funkcjonującymi obecnie w uczelniach wyższych. Dotyczą one uczenia języka obcego w formule tradycyjnej, na zajęciach w salach lekcyjnych, komplementarnej, jaką jest blended learning, lub na zajęciach w pełni e-learningowych, bez komponentu tradycyjnego. Założeniem tego artykułu jest udowodnienie, że do nauki języków obcych należy stosować blended learning, zatem łączenie metody tradycyjnej z pracą na platformie e-learningowej, szczególnie jeśli na danej uczelni została przeprowadzona standaryzacja egzaminów końcowych z języków.

Dla lektorów języka obcego, którzy chcą współuczestniczyć w procesie przygotowania studenta do skutecznego współzawodniczenia na rynku pracy, rodzi się pytanie, kiedy rozpocząć nauczanie języka specjalistycznego. Czy absolwent szkoły średniej rozpoczynający studia na uczelni wyższej powinien mieć kontakt od pierwszych lekcji tylko ze słownictwem fachowym? Odpowiedź na to pytanie jest negatywna, ponieważ wieloletnie doświadczenia wskazują na to, że wiedza fachowa studentów pierwszego roku jest najczęściej na poziomie zerowym, a takie cechy oczekiwane później przez pracodawców jak otwartość, komunikatywność czy umiejętność nawiązywania kontaktów są rozwinięte w zbyt małym stopniu

Celem niniejszego artykułu jest omówienie tego, jak można przygotować kurs ESP dla bardzo wymagającego odbiorcy, jakim jest wykładowca uczelni technicznej, a więc osoba znająca świetnie zagadnienia branżowe oraz władająca językiem angielskim.

Multimedialne Centrum Językowe SJO AGH powstało w 2010 roku w wyniku realizacji projektu „Multimedialne Centrum Językowe dla studentów kierunków technicznych Akademii Górniczo-Hutniczej im. Stanisława Staszica w Krakowie”.