FAQ

2024 Następne

Data publikacji: 04.03.2024

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Redakcja

Redaktor naczelny Orcid Paweł Pietrzyk

Sekretarz Redakcji Orcid Konrad Szuba

Zastępca redaktora naczelnego Orcid Ewa Rosowska-Jakubczyk

Zawartość numeru

Konarski Lectures

Geoffrey Yeoxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.008.20572
Niniejszy artykuł zawiera tekst trzeciego wykładu z serii „Konarski Lectures”, wygłoszonego 23 października 2024 r. w Warszawie. Zaprezentowano w nim przegląd najnowszych osiągnięć w dziedzinie sztucznej inteligencji oraz rozważania na temat ich związku z praktykami i koncepcjami archiwalnymi. Autor zadaje pytania o zmiany, jakie mogą one przynieść w procesach tworzenia, konserwacji, ochrony oraz wykorzystania dokumentacji i archiwów, a także o to, jak mogą one oddziaływać na codzienną pracę twórców dokumentacji, archiwistów i użytkowników usług archiwalnych. Rozważa również, czy rozwój sztucznej inteligencji może mieć wpływ na rozumienie archiwów w aspekcie teoretycznym.
Czytaj więcej Następne

Nowe perspektywy archiwistyki - AI i RiC

Jessica Bushey xw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.007.20202
Zawarty w artykule przegląd literatury pokazuje rolę sztucznej inteligencji (AI) w poprawie dostępu do archiwów fotograficznych i zarządzaniu nimi. W instytucjach archiwalnych stale przybywa fotografii cyfrowych i analogowych, przez co tradycyjne metody gromadzenia i opisywania tych materiałów stają się niewystarczające. Przegląd podkreśla potencjał AI, w szczególności rozpoznawania obrazów (widzenia komputerowego, CV), w rozwiązywaniu problemów związanych z przetwarzaniem dużej liczby obrazów cyfrowych. Algorytmy CV, takie jak wykrywanie obiektów i klasyfikacja obrazów, mogą automatyzować generowanie metadanych, oferując archiwistom nowe narzędzia pozwalające na bardziej efektywne zarządzanie gromadzonymi zbiorami. Wdrożenie AI w praktyce archiwalnej budzi jednak istotne obawy natury etycznej, szczególnie w obszarze błędów nierozerwalnie związanych ze zbiorami danych szkoleniowych i technologiami takimi jak rozpoznawanie twarzy. W artykule, poprzez różne studia przypadków, pokazano, że interdyscyplinarna współpraca między archiwistami, specjalistami AI i badaczami ma kluczowe znaczenie dla opracowania skutecznych rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji. Projekty typu CAMPI i Finnish Wartime Photograph Archive ilustrują praktyczne korzyści płynące ze stosowania AI, jednocześnie podkreślając potrzebę rozwijania przez archiwistów umiejętności z nią związanych. Zebrany przegląd literatury może służyć jako podstawowe źródło dla badaczy i praktyków archiwalnych zainteresowanych wykorzystaniem AI do poprawy dostępu do archiwów fotograficznych.
Czytaj więcej Następne

Iori Khuhro, xw Erin Gilmore, xw Jim Suderman, xw Darra L. Hofmanxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.006.20201
W miarę tego, jak dokumentacja w coraz większym stopniu tworzona jest w formacie cyfrowym – a tym samym, przynajmniej pozornie, jest potencjalnie bardziej dostępna – archiwiści zmagają się z zapewnieniem powszechnego dostępu do niej, przy jednoczesnym zagwarantowaniu odpowiedniej ochrony prywatności w odniesieniu do ogromnej liczby dokumentów przekazywanych pod ich opiekę. W niniejszym artykule autorzy przedstawiają wyniki przeglądu literatury, badając obszar styku pomiędzy sztuczną inteligencją (AI) a archiwami i prywatnością pod kątem tego, jak placówki archiwalne radzą sobie współcześnie z tymi wyzwaniami i jaką rolę może odegrać sztuczna inteligencja w ochronie prywatności w archiwach. Badanie ujawniło trzy główne obszary tematyczne: 1) wyzwania związane z definicjami „prywatności” i „sztucznej inteligencji” oraz otwierające się nowe możliwości; 2) potrzebę powstania wrażliwych na kontekst sposobów zarządzania prywatnością i decyzjami dotyczącymi dostępu; oraz 3) brak odpowiednich „mierników sukcesu”, które gwarantowałyby faktyczną przydatność rozwiązań AI chroniących prywatność w kontekście archiwalny
Czytaj więcej Następne

Studia i materiały

Justyna Adamus-Kowalskaxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.004.20199
Celem artykułu jest przybliżenie problematyki archiwizacji Internetu w administracji publicznej w Polsce. Przedstawiono w nim stan wiedzy z zakresu archiwizacji Internetu, następnie przybliżono problematykę kształtowania narodowego zasobu archiwalnego oraz dokonano analizy ilościowej w obrębie nadzoru nad narastającym zasobem archiwalnym. Przy zastosowaniu metody studium przypadku zobrazowano, jak w wybranych urzędach w Polsce postępuje się z zasobami publikowanymi w Internecie. W wyniku badań stwierdzono, że brakuje rozwiązań prawnych i organizacyjnych z zakresu archiwizacji zasobów internetowych administracji publicznej, która jest najważniejszym aktotwórcą w całym procesie kształtowania narodowego zasobu archiwalnego.
Czytaj więcej Następne

Magdalena Niedźwiedzkaxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.002.20117
Nadrzędnym celem artykułu jest zaprezentowanie katalogu internetowego „Archives Africa” jako pomocy archiwalnej i informacyjnej do badań nad dziejami Afryki. Przedstawiono założenia projektu katalogu oraz jego opisy. Dokonano wstępnej analizy stanu badań nad archiwistyką i archiwami w Afryce w oparciu o zagraniczną literaturę przedmiotu. Podjęto także próbę zaprezentowania projektu „Odkrywanie potencjału archiwów kontynentu afrykańskiego” („Finding Africa: exploring the potential of a continent’s archives”), który docelowo miałby stać się narzędziem scalającym informację o zasobie archiwalnym całego kontynentu afrykańskiego. Warto podkreślić, że zainteresowanie badaczy Afryką rośnie. W związku z mobilnością badaczy tego typu projekty stają się koniecznością.
Czytaj więcej Następne

Wioleta Gierszewskaxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.001.18718

Archiwa w państwach regionu Wielkich Jezior Afrykańskich (Uganda, Rwanda, część Demokratycznej Republiki Konga, Burundi) powstały za sprawą administracji kolonialnej. Wiązało się to z wprowadzeniem przez Europejczyków w protektoratach i koloniach regionu, skuteczniej niż próbowali to zrobić Arabowie w czasach przed kolonizacją, pisemnej formy komunikowania, co było odejściem od powszechnej wcześniej kultury przekazu ustnego. W efekcie ich działań w koloniach powstały pierwsze tworzone na wzór europejski szkoły. Wydano też drukiem pierwsze książki. Władze kolonialne zaczęły ponadto gromadzić dużą liczbę dokumentów wytworzonych przez administrację. Z powodu niesprzyjającego klimatu spora ich część uległa zniszczeniu, jeszcze więcej zaginęło bezpowrotnie w wyniku rebelii, zwłaszcza w okresie odzyskiwania przez poszczególne państwa niepodległości i postkolonialnych konfliktów. Większość pozostałych materiałów ustępujące władze kolonialne w pośpiechu wywiozły do Europy, uniemożliwiając ich przejęcie przez administrację nowych niepodległych państw. W efekcie wielu Afrykanów do dzisiaj prowadzi kwerendy i badania naukowe w archiwach Belgii czy Wielkiej Brytanii. Niemniej jednak archiwalia, które przetrwały i są obecnie przechowywane w archiwach narodowych państw regionu, stanowią nieocenioną skarbnicę wiedzy, zwłaszcza, że są to dokumenty unikalne, niedostępne w Europie, a wiele wnoszące w poznanie tamtejszych społeczeństw. Uganda i Rwanda uzyskały niepodległość w 1962 r. Od tego czasu datuje się historię archiwów państwowych obu krajów, chociaż geneza placówek oraz ich zasobów sięga czasów wcześniejszych. Celem artykułu jest zwięzłe ukazanie dziejów archiwów ugandyjskich i rwandyjskich, ich najważniejszych zmian organizacyjnych, podstaw formalnoprawnych oraz funkcjonowania, a także charakterystyka zasobów.

Czytaj więcej Następne

Marcin Smoczyńskixw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.003.20118
Artykuł podejmuje nieznane dotąd w polskim piśmiennictwie zagadnienie biurowości brytyjskiego Home Office w okresie międzywojennym, a jego głównym celem jest przyczynkowe przedstawienie działań kancelarii tej jednostki organizacyjnej. Punkt wyjścia w rozważaniach stanowi przybliżenie najważniejszych wydarzeń w historii urzędu od jego powstania do II wojny światowej. Kolejne części artykułu poświęcono na przedstawienie kompetencji merytorycznych urzędu do 1939 r. oraz jego struktury organizacyjnej w dwudziestoleciu międzywojennym. W ostatniej części omówiono funkcjonowanie kancelarii głównej (Registry) wraz z przyczynkowym scharakteryzowaniem wykonywania przez nią czynności kancelaryjnych od przyjęcia korespondencji do przechowywania akt spraw. Głównym wnioskiem płynącym z analizy jest rozpoznanie w Home Office dziennikowej, w pełni scentralizowanej kancelarii.
Czytaj więcej Następne

Anneli Sundquist, xw Hilde Langexw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.011.20700
W ostatnich dziesięcioleciach, w związku z rozwojem technologicznym oraz zmianami politycznymi i organizacyjnymi, zarządzanie dokumentacją uległo głębokim przemianom. Globalny obraz pokazuje znaczną różnorodność, nie tylko między systemami prawnymi i administracyjnymi opartymi na wspólnym prawodawstwie, takim jak brytyjskie, północnoamerykańskie i australijskie, ale także między systemami działającymi w ramach prawa cywilnego. Szwecja stanowi szczególny przypadek systemu prawa cywilnego, tzw. modelu nordyckiego. Celem niniejszego badania, przeprowadzonego w odniesieniu do trzech studiów przypadków, jest analiza funkcji zarządzania dokumentacją we współczesnych rządowych jednostkach organizacyjnych w Szwecji, ich obowiązków, kompetencji oraz roli, jaką odgrywają. Wyniki badań pokazują, że większość funkcji zdefiniowanych w międzynarodowych normach jest realizowana przez szwedzkie agencje rządowe, ale na różnych poziomach i z odmiennymi skutkami. Ponadto istnieją między nimi znaczące różnice, które mogą być spowodowane ustaleniami wewnątrzorganizacyjnymi. Rzeczywiste zadania koncentrują się na realizacji działań strategicznych w zakresie zarządzania dokumentacją, wsparciu w podnoszeniu kwalifikacji oraz zdobywaniu nowej wiedzy, podczas gdy bardziej rutynowe zadania schodzą na dalszy plan.
Czytaj więcej Następne

Magdalena Heruday-Kiełczewskaxw

Archeion, 125, 2024

https://doi.org/10.4467/26581264ARC.24.010.20574
W marcu 2022 r., po pełnoskalowym ataku Rosji na Ukrainę, na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu powstało Archiwum Pomocy, które miało dokumentować działania uczelni na rzecz walczącej Ukrainy. Po 24 lutego wiele akcji pomocowych organizowanych zarówno dla Ukraińców, którzy przyjechali do Polski, jak i dla tych, którzy zostali w kraju, zostawiało ślady w Internecie. Wiedząc, jak działają media społecznościowe i jak trudno odnaleźć po jakimś czasie wpis lub stronę internetową, dr Magdalena Heruday-Kiełczewska, pracująca w Zakładzie Archiwistyki na Wydziale Historii, stworzyła archiwum, które mogłoby zachowywać ślady działalności pracowników Uniwersytetu, doktorantów i studentów. Archiwum, które jest wyłącznie elektroniczne, gromadzi zrzuty z ekranu stron internetowych i Facebooka, maile od pracowników, oficjalne komunikaty rektora oraz sprawozdania z działań, jakich podejmowały się niektóre jednostki uczelni (wydziały i biblioteki). Powstały przez to nowe źródła, które mogą być łatwo udostępnione. Świadczą one o emocjach i o zaangażowaniu społeczności uniwersyteckiej w odpowiedzi na bieżące, dramatyczne wydarzenia. Celem artykułu jest przedstawienie działalności archiwum, jego struktury oraz problemów, jakie pojawiły się podczas jego organizacji.
Czytaj więcej Następne