1(2)/2024

System zarządzania kryzysowego NATO a zagrożenia hybrydowe

Zbigniew Ciekanowski, Bartosz Błaszczak, Irena Malinowska

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 7 - 19

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.001.19837

Celem niniejszego artykułu jest zbadanie rozwoju zdolności systemu zarządzania kryzysowego NATO w zwalczaniu zagrożeń o charakterze hybrydowym. Problematykę tę należy rozumieć w kontekście zmieniających się realiów bezpieczeństwa, gdzie działania hybrydowe stanowią coraz większe wyzwanie dla Sojuszu. W pierwszej części artykułu opisano system zarządzania kryzysowego NATO, wymieniając podstawowe elementy. Następnie przedstawiono element odstraszania jako istotną determinantę zdolności NATO. W głównej części skupiono się na działaniach mających na celu zwiększania zdolności NATO do zwalczania zagrożeń hybrydowych, w aspekcie zarządzania kryzysowego. Podsumowując stwierdzono, iż rozwój zdolności zarządzania kryzysowego NATO w kontekście zagrożeń hybrydowych jest kluczowym elementem adaptacji sojuszu do zmieniających się realiów bezpieczeństwa. W celu przeprowadzenia badań sformułowano problem badawczy: Jakie działania podejmuje Sojusz Pólnocnoatlantycki w celu zwiększenia zdolności systemu zarządzania kryzysowego do zwalczania nowych zagrożeń o charakterze hybrydowym? Problem badawczy koncentruje się na efektywności działań podejmowanych przez NATO w zwalczaniu zagrożeń hybrydowych oraz na identyfikacji obszarów, wymagających dalszych usprawnień. Badanie skupia się na ocenie zarówno działań militarnych, jak i cywilnych, podejmowanych przez NATO w reakcji na zagrożenia hybrydowe. Odpowiednio do postawionego problemu badawczego autorzy sformułowali hipotezę badawczą, która zakłada, że poprzez skoordynowane działania obejmujące zarówno aspekty militarno-obronne, jak i cywilne, NATO jest w stanie skuteczniej przeciwdziałać zagrożeniom hybrydowym. Jednakże istnieje również prawdopodobieństwo, że istnieją obszary, w których zdolności NATO do zwalczania zagrożeń hybrydowych mogą być ograniczone lub wymagają dalszego rozwoju. W ramach badania przeprowadzono szczegółową analizę dokumentów oficjalnych NATO, takich jak raporty, strategie, wytyczne i dokumenty polityczne, aby zrozumieć podejście sojuszu do zwalczania zagrożeń hybrydowych oraz ocenić postępy w rozwoju zdolności kryzysowych, a także przeprowadzono analizę w oparciu o artykuły naukowe z ostatnich lat. Dokonano również analizy przypadków działań hybrydowych, które miały miejsce w przeszłości i w których NATO było zaangażowane lub mogło zastosować swoje zdolności kryzysowe. Studia przypadków dostarczyły wglądu w skuteczność działań NATO oraz identyfikację obszarów wymagających usprawnienia. Wykorzystane metody badawcze pozwoliły na uzyskanie kompleksowego i dogłębnego zrozumienia problematyki oraz efektywnego oceniania zdolności systemu zarządzania kryzysowego NATO w zwalczaniu zagrożeń hybrydowych.

PDF

Czytaj więcej

Sztuczna inteligencja a bezpieczeństwo państwa

Norbert Malec

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 20 - 24

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.002.19838

Narzędzia oparte na sztucznej inteligencji (SI) w znaczny sposób wpływają na wzmacnianie bezpieczeństwa. Algorytmy SI ułatwiają przetwarzanie ogromnych ilości informacji, zwiększając szybkość i dokładność podejmowania decyzji. Sztuczna inteligencja i uczenie maszynowe (SI/ML) mają kluczowe znaczenie dla państwa w odpieraniu zintegrowanych ataków hybrydowych i nowych zagrożeń w cyberprzestrzeni. Istniejące możliwości w zakresie sztucznej inteligencji mają znaczny potencjał, wpływający na bezpieczeństwo narodowe, poprzez wykorzystanie istniejącej technologii uczenia maszynowego w automatyzacji, w pracochłonnych działaniach, takich jak analiza zdjęć satelitarnych i obrona przed cyberatakami.

Artykuł analizuje wybrane aspekty wpływu sztucznej inteligencji na zwiększenie zdolności państwa do ochrony swoich interesów i jego obywateli. Sztuczna inteligencja poprzez stosowanie sieci neutronowych, analityki predykcyjnej oraz AUM, umożliwia agencjom odpowiedzialnym za bezpieczeństwo, analizowanie ogromnych ilości danych i identyfikowanie wzorców, wskazujących na potencjalne zagrożenia. Integracja sztucznej inteligencji w systemach nadzoru, kontroli granicznej i ocenie zagrożeń, zwiększa zdolność do prewencyjnego reagowania na wyzwania związane z bezpieczeństwem. Ponadto algorytmy sztucznej inteligencji SSI ułatwiają przetwarzanie ogromnych ilości informacji, zwiększając szybkość i dokładność podejmowania decyzji przez organy działające na rzecz zapewnienia bezpieczeństwa.

Szybki rozwój SI skłania do kreowania szeregu pytań, pozwalających na ich stosowanie w zabezpieczeniu nie tylko bezpieczeństwa narodowego ale ochronie wszystkich obywateli. W szczególności warto odpowiedzieć na pytanie: w jaki sposób sztuczna inteligencja wpływa na bezpieczeństwo narodowe oraz wyjaśnić kwestię sposobu wykorzystania sztucznej inteligencji przez organy ścigania, celem osiągnięcia maksymalnych korzyści z nowej technologii w zakresie bezpieczeństwa i ochrony społeczności przed wzrastającą przestępczością. Analiza opiera się na metodzie opisowej zjawiska, poprzez wyjaśnienie koncepcji i zastosowań sztucznej inteligencji, celem określenia jej roli w sferze bezpieczeństwa krajowego.

Podejmowana jest analiza przydatności sztucznej inteligencji w szczególności w działaniach funkcjonariuszy różnych służb, odpowiedzialnych za szeroko rozumiane bezpieczeństwo, której celem jest obrona tezy, że pomimo pewnych zagrożeń dla ochrony praw człowieka ze strony SI, staje się ona najlepszym narzędziem w zwalczaniu wszelkiego rodzaju przestępczości w kraju. Postęp technologiczny w dziedzinie sztucznej inteligencji może mieć również szereg pozytywnych skutków dla egzekwowania prawa, oraz przydatne jest organom ścigania, na przykład w zakresie ułatwiania identyfikacji osób lub pojazdów, przewidywanie trendów w działaniach przestępczych, śledzenie nielegalnych działań przestępczych lub nielegalnych przepływów pieniędzy, flagowania i reagowania na fałszywe wiadomości.

Sztuczna inteligencja pojawiła się jako jedno z największych zagrożeń dla bezpieczeństwa informacji, ale są podejmowane działania celem ograniczenia tego nowego zagrożenia, ale także celem znalezienia rozwiązań w jaki sposób sztuczna inteligencja może stać się sprzymierzeńcem w walce z cyberbezpieczeństwem, przestępczością i zagrożeniami terrorystycznymi. SSI przeszukują ogromne zbiory danych ruchu komunikacyjnego, zdjęć satelitarnych i postów w mediach społecznościowych celem zidentyfikowania potencjalnych zagrożeń cyberbezpieczeństwa, działań terrorystycznych i przestępczości zorganizowanej. Wskazane jest żeby podczas analizy szans i zagrożenia, jakie sztuczna inteligencja stwarza dla bezpieczeństwa narodowego i publicznego, uzyskać strategiczną przewagę w kontekście szybkich zmian technologicznych a także zarządzać wieloma zagrożeniami związanymi z SI. W zakończeniu podkreślono wpływ SI na bezpieczeństwo narodowe, stwarzając szereg nowych możliwości, połączonych jednocześnie z wyzwaniami, na które agencje rządowe powinny być przygotowane w rozwiązywaniu dylematów etycznych, związanych z bezpieczeństwem. Co więcej, sztuczna inteligencja usprawnia analitykę predykcyjną, tym samym umożliwiając agencjom bezpieczeństwa bardziej precyzyjne przewidywanie potencjalnych zagrożeń i zwiększanie ich gotowości poprzez identyfikowanie słabych punktów w infrastrukturze bezpieczeństwa państwa.

PDF

Czytaj więcej

Wyposażenie a bezpieczeństwo: transformacja wojska polskiego po 1989 roku i jej wpływ na zdolność obronną kraju

Patryk Ochyra, Waldemar Perdion

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 43 - 57

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.003.19839

Po roku 1989 wojsko polskie przeszło znaczną transformację, aby zwiększyć zdolność obronną kraju. Modernizacja technologiczna, integracja z NATO, dywersyfikacja źródeł zaopatrzenia, inwestycje w szkolenia i kadry oraz rozwój zdolności w zakresie cyberbezpieczeństwa były kluczowymi elementami tej transformacji. Polska dostosowała się również do nowych rodzajów zagrożeń, takich jak terroryzm i hybrydowa wojna. W rezultacie armia Polski stała się lepiej przygotowana do obrony kraju oraz uczestnictwa w międzynarodowych operacjach. Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie wpływu wyposażenia Polskiej Armii na bezpieczeństwo. W pierwszej części opisano stan Sił Zbrojnych po przemianach ustrojowych. Kolejno opisano zmiany w wyposażeniu Sił Zbrojnych RP po wstąpieniu do NATO. W głównej części skupiono się na analizie wpływu agresji Rosji wobec Ukrainy, na zmiany w wyposażeniu polskich sił zbrojnych. Podsumowując zaznaczono, iż, Polskie starania w obszarze militarnym są doceniane na całym świecie. Główny problem sformułowano: Jaki wpływ na bezpieczeństwo Polski po 1989 r. miała transformacja wojska polskiego? W ramach badania przeprowadzono krytyczną analizę literatury, aktów prawnych oraz rzetelnych źródeł internetowych. Metoda syntezy pozwoliła na wyciągnięcie głównych wniosków.

PDF

Czytaj więcej

Bezpieczeństwo zewnętrzne Polski – współczesne wyzwania i zagrożenia

Katarzyna Ochyra-Żurawska, Zbigniew Skwarek, Karol Zygo, Patryk Ochyra

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 58 - 75

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.004.19840

Współczesne wyzwania bezpieczeństwa zewnętrznego Polski to kompleksowy obszar, który wymaga skutecznej polityki. Napięcia na wschodnich granicach, wzrost aktywności Rosji, zagrożenia cybernetyczne, niestabilność na Bliskim Wschodzie i zagrożenia asymetryczne, stanowią główne wyzwania. Polska musi kontynuować rozwój swoich zdolności obronnych, współpracę z sojusznikami oraz inwestycje w nowoczesne technologie. Dyplomacja oparta na współpracy międzynarodowej oraz rozwój społeczeństwa obywatelskiego również są kluczowe. Poprzez te działania Polska może skutecznie stawić czoła współczesnym zagrożeniom i zapewnić bezpieczeństwo swoim obywatelom. Celem artykułu jest identyfikacja współczesnych wyzwań i zagrożeń dla bezpieczeństwa zewnętrznego Polski. Główny problem badawczy sformułowano: Jak współczesne zagrożenia wpływają na bezpieczeństwo zewnętrzne Polski? W celu odpowiedzi na pytanie problemowe autorzy posłużyli się krytyczną analiza literatury, analiza aktów prawnych, dokumentów, a także rzetelnych źródeł internetowych.

PDF

Czytaj więcej

NATO wobec polityki militarnej Rosji

Patryk Ochyra, Marian Macender, Karol Zygo

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 76 - 89

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.005.19841

NATO i Rosja od dłuższego czasu znajdują się w relacji strategicznej, która jest obarczona napięciami i konfliktami. Współczesna polityka militarnej Rosji, zwłaszcza po aneksji Krymu w 2014 roku, budzi obawy i wymaga systematycznej analizy w kontekście reakcji ze strony NATO. Celem artykułu jest przedstawienie identyfikacji działań NATO wobec polityki militarnej Rosji oraz analiza porównawcza siły militarnej obu stron. W pierwszej części publikacji przedstawiono znaczenie siły militarnej w obecnych konfliktach a następnie opisano postawę Sojuszu wobec działań zbrojnych na Ukrainie. Ostatnia część zawiera porównanie siły militarnej obu stron w celu zrozumienia dynamiki ich stosunków oraz ewentualnych implikacji dla bezpieczeństwa globalnego. Analiza opiera się na zbiorze danych, dotyczących potencjału militarnego NATO oraz Rosji, uwzględniając aspekty takie jak liczba żołnierzy, sprzęt wojskowy, budżety obronne i inne czynniki determinujące siłę militarną. Problem badawczy sformułowano: Czy siła militarna NATO oraz postawa wobec polityki militarnej Rosji wpływa na bezpieczeństwo globalne? Odpowiednio do postawionego problemu badawczego sformułowano główną hipotezę badawczą: Siła militarna Rosji i NATO odzwierciedla złożone relacje międzynarodowe oraz dynamikę współczesnej polityki światowej. Rosnące napięcia oraz niepewność geopolityczna sprawiają, że monitorowanie i analiza sił militarnych Rosji i NATO pozostaje kluczowym elementem polityki bezpieczeństwa na szczeblu globalnym. Do rozwiązania postawionego problemu badawczego i weryfikacji hipotezy badawczej posłużono się metodami badawczymi, zarówno ilościowymi jak i również jakościowymi. Przeprowadzono krytyczną analizę literatury rzetelnych źródeł internetowych, zawierających aktualne informacje w badanym obszarze oraz dokonano analizy ilościowej na podstawie otwartych źródeł i analizy jakościowej. Synteza oraz zastosowane metody badawcze, pozwoliły na ocenę oraz wyciągnięcie wniosków.

PDF

Czytaj więcej

Dostosowanie polskiego prawa lotniczego do standardów europejskich w zakresie bezpieczeństwa

Dorota Czermińska

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 90 - 110

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.006.19842

Artykuł omawia proces adaptacji polskiego prawa lotniczego do europejskich standardów, skoncentrowany na aspektach bezpieczeństwa i procedurach karnych. Analizuje wymogi dyrektywy UE nr 99/2010, która skupia się na poprawie bezpieczeństwa lotniczego poprzez prewencję, a nie ustalanie winy. Podkreśla rolę niezależnych organów badawczych w zapewnieniu obiektywności dochodzeń i publikacji wyników, co przyczynia się do przejrzystości, edukacji publicznej oraz doskonalenia praktyk bezpieczeństwa. Artykuł zwraca także uwagę na korzyści płynące z publikacji raportów, takich jak: edukacja społeczeństwa, ulepszenie procedur lotniczych oraz wsparcie dla rodzin ofiar. Podkreślono znaczenie ciągłego udoskonalenia praktyk lotniczych w kontekście międzynarodowych standardów bezpieczeństwa.

PDF

Czytaj więcej

Zagrożenia środowiskowe w bezpieczeństwie transportu lotniczego

Zbigniew Piskor

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 111 - 126

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.007.19843

Artykuł porusza problematykę zagrożeń środowiskowych jako ważnego czynnika, prowadzącego do zagrożeń w bezpieczeństwie transportu lotniczego. Jego celem jest analiza wpływu tego rodzaju zagrożeń na poziom bezpieczeństwa w transporcie lotniczym. Stosownie do przyjętego celu, sformułowano główny problem badawczy: jak zagrożenia środowiskowe wpływają na poziom bezpieczeństwa transportu lotniczego? Uzyskanie odpowiedzi na powyższe pytanie wymagało zastosowania metod badawczych – w tym dokonania krytycznej analizy aktów prawnych i wybranych pozycji literatury przedmiotu. Analiza wskazanych obszarów wskazuje, że aby poprawić wpływ transportu lotniczego na środowisko, należy rozważyć wprowadzenie odpowiednich środków oraz przyjąć wyznaczone kierunki zmian.

PDF

Czytaj więcej

Sztuczna inteligencja jako wyzwanie przyszłości

Patryk Ochyra, Łukasz Stelmaszczyk, Michał Rutkowski

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 127 - 143

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.008.19844

Bazując na tak przyjętym wyborze tematu, autor za przedmiot badań, przyjął sztuczną inteligencję. Cel główny artykułu, zdefiniowano natomiast jako: nakreślenie najbardziej prawdopodobnych scenariuszy zagrożeń oraz wykorzystania szans, wynikających z istnienia sztucznej inteligencji. Determinuje on potrzebę zaproponowania głównego problemu badawczego, w postaci następującego pytania problemowego: Jakich wariantów należy się spodziewać, ażeby móc skutecznie przeciwdziałać zagrożeniom i wykorzystać szanse, wynikające z istnienia SI, w aspekcie zwiększenia globalnego bezpieczeństwa populacyjnego? Na podstawie wcześniej sformułowanego problemu głównego, autor skonstruował hipotezę roboczą. Domniemywa w niej, że: czołowy inhibitor w pozytywnym nastawieniu do AI, stanowi strach przed jej niepodległością jako bytu transcendentnego, wymykającego się sposobom ludzkiej percepcji. W swoim artykule naukowym, wykorzystał metody teoretyczne, takie jak m.in.: analiza, synteza, interpretacja, dedukcja, wnioskowanie, konfrontacja i abstrakcja.

PDF

Czytaj więcej

Postawy obywatelskie w profilaktyce wiktymizacyjnej

Brunon Hołyst

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 144 - 170

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.009.19845

Aktywność obywatelska, czyli dobrowolne działanie na rzecz interesu społecznego traktowane jest jako podstawa istnienia społeczeństwa obywatelskiego. Aktywność obywatelska wyraża się m.in. w dawaniu czasu, pracy, energii, wiedzy czy pieniędzy, a więc udzielaniu własnych zasobów na rzecz innych – dla cudzego, ale i własnego dobra. Omawiany rodzaj aktywności charakteryzują dwie właściwości. Po pierwsze jest to aktywność celowa, a jej podstawą jest fakt, że człowiek jest istotą dynamiczną, działającą. Konkretne działania są kierowane ku czemuś, a więc nie są bezpośrednią reakcją wynikającą z pojawienia się określonych czynników zewnętrznych, ale są wynikiem poznawczej analizy sytuacji. Omawiany rodzaj aktywności dotyczy działań podejmowanych przez jednostkę samodzielnie lub razem z innymi, z intencją nastawioną na dobro członków własnej społeczności. Każde, nawet indywidualnie realizowane działanie na rzecz innych zawiera kontekst społeczny. Wówczas „społeczny” nie oznacza „grupowy”, lecz „podejmowany na rzecz społeczności”. Artykuł szczegółowo analizuje nie tylko istotę aktywności obywatelskiej, edukację obywatelską, „organizacje obywatelskie”, ale także płacenie podatków.

PDF

Czytaj więcej

Sport jako element bezpieczeństwa społecznego

Wojciech Krajewski

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 171 - 198

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.010.19846

Artykuł ma na celu przedstawienie sportu jako czynnika niwelującego występowanie zagrożenia bezpieczeństwa społecznego. Od zawsze sport jest pojęciem wieloznacznym, o różnorakiej charakterystyce. Może również być przedstawiany w różnym kontekście jako zabawa, rozrywka, forma spędzania wolnego czasu albo w sposób profesjonalny, zawodowy wykonywany przez sportowców wyczynowych, u których uprawianie sportu jest źródłem stałego utrzymania, sposobem na życie, bowiem w tym aspekcie aktywność fizyczna powiązana jest z wykonywanym zawodem.

W niniejszym artykule zostanie przedstawiona problematyka wpływu sportu na ograniczanie agresji sportowców wyczynowych, poprzez pozytywne jej rozładowanie, będące działaniem antykryminogennym.

W ramach poruszanego zagadnienia w oparciu o ww. rozprawę doktorską, zostanie przedstawiona korelacja bezpieczeństwa społecznego a sportu, niwelującego agresję w celu eliminacji zjawisk kryminogennych.

Potrzeba bezpieczeństwa jest fundamentalnym, naturalnym pragnieniem każdego człowieka. Brak przekonania o bezpieczeństwie wyraża się poprzez uczucie zagrożenia oraz stwarza niepokój. Sport jest jednym z fundamentalnych instrumentów jednoczenia ludzi, uczenia obowiązkowości, przestrzegania zasad postępowania, wartości, jednocześnie wpływając pozytywnie na kształtowanie charakteru ludzkiego, zapewniając a może nawet strzegąc przed demoralizacją społeczną – wypełniając rolę redukcji zagrożenia braku poczucia bezpieczeństwa społecznego.

Na zakończenie artykułu wskazane zostały wnioski, dotyczące podjętej problematyki.

PDF

Czytaj więcej

Ogólna problematyka badań broni palnej

Władysław Przyjemski

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 199 - 228

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.011.19847

Broń palna towarzyszy człowiekowi już od wielu stuleci. W okresie jej rozwoju zmieniały się systemy ładowania pocisków i naboi, skład chemiczny ładunków miotających, a także rodzaje, typy oraz modele broni i amunicji. Przełomowym momentem okazało się scalenie pocisku z łuską, co pozwoliło odprowadzić część gazów prochowych przez boczny otwór w lufie. Zastosowując ten wynalazek, skonstruowano broń maszynową.

Broń palna była i nadal będzie wykorzystywana nie tylko do celów ochrony osobistej, ochrony osób i mienia, łowieckich, sportowych, rekonstrukcji historycznych, kolekcjonerskich, pamiątkowych, szkoleniowych (sygnalizacji alarmowej), przedstawionych w art. 10 ust. 1 Ustawy z dnia 21 maja 1999 r. o broni i amunicji przez osoby upoważnione, czy też przez instytucje, których te przepisy nie dotyczą.

Wraz z pojawieniem się broni palnej odnotowano również przestępstwa z jej użyciem. Wówczas, w celu zidentyfikowania sprawcy czynu przestępczego, niezbędnymi okazały się badania broni, balistyki i amunicji. Badania z dziedziny broni palnej i amunicji w okresie późniejszym weszły w skład kryminalistyki. W wyniku niezgodnego z przepisami użycia broni palnej i amunicji, dochodzi do różnego rodzaju tragicznych zdarzeń. Gdy one wystąpią, przeprowadza się oględziny miejsca zdarzenia, ustala się plan dalszych badań. Przestępstwa z użyciem broni palnej wymagają opinii biegłego, który identyfikuje broń, amunicję i ich elementy oraz ślady jej użycia. Biegły sprawdza czy broń nie będzie zagrażała bezpieczeństwu osób, uczestniczących w czynnościach na miejscu zdarzenia i w badaniach. Pobierane są ślady daktyloskopijne z broni i amunicji (aby nie uległy zatarciu). Określa się zasadę jego działania, stan techniczny i dokonuje wstępnej oceny istotnych części pod kątem stwierdzenia, które z nich zostały wykonane fabrycznie lub noszą ślady samodziałowych przeróbek.

Ekspertyza broni palnej wykonywana jest w odpowiedzi na pytania, skierowane do biegłego broni, balistyki i amunicji ze strony organu procesowego. Przeprowadza się identyfikację indywidualną i grupową broni palnej. Badaniom mikroskopowym podlegają ślady, pozostawione przez broń na łusce lub pocisku albo dłoniach potencjalnych sprawców3 jej użycia. Sporządzona ekspertyza – opinia jest przesyłana do organu zlecającego i jest dopuszczana jako dowód w toczącej się sprawie. W Polsce kryminalistyczne badania broni palnej i amunicji, prowadzone są przez laboratoria policyjne, instytuty badawcze i inne, a także przez biegłych sądowych z list sądów okręgowych oraz tych powoływanych ad hok. Jednym z głośnych zabójstw z broni palnej, było zastrzelenie w grudniu 1922 r. prezydenta Gabriela Narutowicza. Z bardziej znanych zamachów, przy użyciu takiej broni, doszło do śmiertelnego zranienia Prezydenta J.F. Kenediego a w ostatnim czasie do postrzelenia premiera Słowacji.

PDF

Czytaj więcej

Wstępna analiza wiedzy zawodowej funkcjonariuszy policji z zakresu podstaw psychologii w aspekcie bezpieczeństwa

Mirosław J. Bednarski

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 229 - 248

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.012.19848

Artykuł jest wstępną analizą wyników badań, dotyczących wiedzy z zakresu podstaw psychologii w aspekcie wykonywania obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy Policji, przeprowadzonych wśród policjantów Komendy Stołecznej Policji. Za bezpośrednią ochronę bezpieczeństwa publicznego odpowiadają instytucje specjalnie do tego powołane, w tym Policja. Policja, dla właściwego wypełniania swych zadań, przynależnych państwu demokratycznemu, polegających głównie na służbie społeczeństwu, potrzebuje obok formuły prawnej także odpowiedniego wyposażenia, funkcjonalnych struktur i czynnika ludzkiego – policjantów, potrafiących sprostać wymaganiom zmieniającej się nieustannie rzeczywistości. Policjant należycie wyszkolony, przygotowany do służby, jest gwarantem sprawnie funkcjonującej Policji. Elementem tego przygotowania jest podstawowa wiedza z zakresu psychologii.

PDF

Czytaj więcej

Aspekty prawa kanonicznego i prawa świeckiego w związku małżeńskim

Kamila Remiszewska, Adrianna Ruszkiewicz

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 249 - 258

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.013.19849

Artykuł przedstawia związek małżeński z perspektywy prawa kanonicznego i prawa świeckiego, dwóch różnych systemów prawnych. Skupia się na porównawczej analizie aspektów teoretycznych i praktycznych, związanych z małżeństwem, uwzględniając wpływ wiary i norm społecznych na jego regulacje. Poprzez dogłębne badanie tych dwóch systemów prawnych, praca dąży do lepszego zrozumienia zarówno złożoności, jak i podobieństw między nimi oraz identyfikacji obszarów konfliktów czy synergii. Celuje w dostarczenie kompleksowego spojrzenia na istotę i funkcjonowanie związku małżeńskiego, uwzględniając zarówno jego wymiar duchowy, jak i społeczny.

PDF

Czytaj więcej

Realizacja artykułu 47 pkt. 7a Ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta na przykładzie publikacji: „nawigator pacjenta”

Katarzyna Julia Kowalska

Prawo i Bezpieczeństwo – Law & Security, 1(2)/2024, 2024, s. 259 - 266

https://doi.org/10.4467/29567610PIB.24.014.19850

Publikacja stanowi w swoim zamierzeniu tekst o podwójnej naturze, z jednej strony Autorka referuje obowiązujące przepisy prawa w zakresie praw pacjentów, przywołując również raporty Najwyższej Izby Kontroli, jak i literaturę z zakresu prawa medycznego, z drugiej zaś opisując inicjatywy Rzecznika Praw Pacjenta wykonywane w ramach zadań ustawowych, Autorka upowszechnia wiedzę o źródłach informacji, dostępnych dla pacjentów i ich bliskich w Polsce. W sposób szczególny opisany został Nawigator pacjenta. Praktyczny przewodnik po systemie ochrony zdrowia jako przykład realizacji art. 47a pkt 7a Ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta.

PDF

Czytaj więcej

Prawo i Bezpieczeństwo

1(2)/2024

2024

Zawartość numeru

Pliki do pobrania

1(2)/2024

2024 Następne

Zawartość numeru

Pliki do pobrania

2024