W niniejszym artykule opisana została strategia planistyczna władz Luksemburga, będąca odpowiedzią na zmiany społeczno-gospodarcze, jakie zaszły w wyniku kryzysu krajowego przemysłu. Dywersyfikacja funkcji metropolitarnych ze stolicy na tereny charakteryzujące się słabym rozwojem może przyczynić się do bardziej zrównoważonego rozwoju kraju opartego na finansach i nauce. W artykule zostanie przedstawiony kontekst społeczno-gospodarczy towarzyszący zmianom w polityce przestrzennej.

The paper discusses the planning strategy of Luxembourg’s authorities as an answer to socio-economic changes resulting from the crisis in domestic industry. The diversification of metropolitan functions – to areas characterized by poor development may contribute to a more balanced development of the country based on the finance and scientific sectors. The article presents the socio-economic context accompanying changes in spatial policy.

Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie procesu wdrażania strategii healthy cites w kontekście poprawy jakości przestrzeni architektonicznej na przykładzie miasta Poznania oraz próba dokonania oceny spełnienia założeń programowych Stowarzyszenia Zdrowych Miast Polskich i idei healthy cities, jak również ewaluacja zmian w przestrzeni dedykowanej ochronie zdrowia. Obserwowany obecnie duży wzrost wymagań społecznych związanych z opieką zdrowotną, w tym wysoką jakością przestrzeni, pozwala zauważyć zależność pomiędzy jakością rozwiązań architektonicznych, funkcjonalno-przestrzennych w szpitalu a procesem zdrowienia pacjenta.

This article aims to describe in more detail the implementation of the Healthy Cities strategy in the context of the improved quality of the architectural space based on the example of Poznan, and to assess whether the assumptions of the programme of the Polish Association of Healthy Cities and the ideas of Healthy Cities are met and to evaluate the changes in space dedicated to health care. At present, there is a growing social demand for health care, in this a demand for high quality space, which allows us to observe that there are interdependencies between the quality of architectural functional and spatial solutions applied in hospitals and the patient’s recovery process.

Autorka omawia miasto Oświęcim pod kątem aspektów, starając się uzasadnić, iż Oświęcim podąża drogą rozwoju. Jest wiele zagadnień, które obejmują odnowę miejską poprzez ofertę wzrostu walorów: poprawa jakości przestrzeni publicznej w mieście; rewitalizacja i modernizacja budynków i infrastruktury technicznej, na terenie Starówki; zwiększenie oferty rekreacyjno-wypoczynkowej i turystycznej miasta na terenach wzdłuż rzeki Soły; podtrzymywanie tożsamości i kultury miejsca; wykorzystanie potencjału kreatywnego, który sprzyja rozwojowi gospodarczemu, w tym doprowadza do tworzenia miejsc pracy, tworzenia warunków dla nowych inwestycji gospodarczych, wzmocnienia kapitału intelektualnego miasta; wykorzystanie potencjału, jakim jest położenie Oświęcimia na skrzyżowaniu tranzytowych ciągów komunikacyjnych o znaczeniu krajowym i wojewódzkim.

The author discusses the city of Oświęcim in terms of the abovementioned aspects, trying to justify that the city of Oświęcim is following the path of development. There are many issues which cover urban renewal through offering an increase of quality: an improvement of the quality of the public space within a city; the regeneration and modernisation of buildings and technical infrastructure within its Old Town area; increasing the rest, recreation and tourism offering of the city in areas along the Soła River; uphold the identity and culture of the area; use the creative potential that supports economic growth, including the creation of new employment opportunities, creating conditions for new economic investment. Reinforcing the intellectual capital of the city; use the potential that is Oświęcim’s location at the crossing of transit routes of national and voivodship-level significance.

Rozwój społeczeństwa wiąże się z postępem technologicznym, jednak jest również przyczyną chorób cywilizacyjnych. Koniecznym staje się wyznaczenie nowych wyzwań aquaparkom XXI wieku. Czy parki wodne mogą oprócz rozrywki zapewniać naukę i powtórzyć funkcjonalność antycznych pierwowzorów? W ramach studium przypadku (Wodny Park Tychy) stwierdzono, iż łączenie funkcji edukacji z rozrywką nawiązuje do tradycji. Jednocześnie za pomocą grywalizacji architektury umożliwia weryfikację wiedzy poprzez zabawę.

Najważniejszy jest fakt, iż spoiwem tych przestrzeni są relacje międzyludzkie. Przegląd nowych modeli budownictwa mieszkaniowego – kooperatywnych działań różnych grup ludzi, których łączą wspólne marzenia o nowej jakości przestrzeni mieszkalnych, budowaniu nowych relacji i stanowienia części większego organizmu, odzyskaniu demokratycznego głosu w kształtowaniu przestrzeni miejskiej i działań proekologicznych.

Artykuł podejmuje próbę przedstawienia związku między ideami architektonicznymi a betonem jako materią w tworzeniu polskiej architektury na początku XXI wieku. Pierwsza część tekstu przedstawia przykłady, w których doskonałość architektury postrzegana jest nie tylko w odwołaniu do racjonalizmu architektury XX wieku, lecz także w związku z tym, co można by zdefiniować jako poszukiwanie estetyki w odpowiednich formach wyrazu. Druga część pokazuje przykłady, w których doskonałość architektury wiąże się nie tylko z zasadami metafory architektury XX wieku, ale także z tym, co definiujemy jako poszukiwanie estetyki w odpowiedniej geometrii form.

Artykuł przedstawia zagadnienie skaningu laserowego jako narzędzia do inwentaryzacji architektonicznej. Obecne rozwiązania o wysokich osiągach pod względem ilości pozyskiwanych danych, dokładności i szybkości działania, kierowane są przede wszystkim do użytku geodezyjnego. W pracy zaprezentowano nową metodę automatycznego, bieżącego inwentaryzowania obiektów architektonicznych dzięki wykorzystaniu ich charakterystycznych cech geometrycznych.

Celem artykułu jest przedstawienie wpływu architektury, która towarzyszy człowiekowi w obliczu śmierci, oraz omówienie roli przestrzeni w procesie umierania, jak również analiza wpływu architektury na umierającego człowieka, a także jego bliskich. Prezentowane w artykule tezy oparte są na wiedzy z zakresu teorii architektury, proksemiki i tanatologii oraz osobistych doświadczeń autorów w projektowaniu opisywanych obiektów.

Vitra jest absolutnym pionierem w dziedzinie designu i od ponad 60 lat uznawana jest za czołową markę przemysłu meblarskiego. Jednak mimo że zajmuje się przede wszystkim kreowaniem trendów z zakresu wzornictwa przemysłowego, znana jest również z niezwykłej architektury tworzącej siedzibę całej fabryki. Jak doszło do tego, że to właśnie architektura stała się wizytówka firmy meblarskiej? Dlaczego Vitra zdecydowała się na zainwestowanie gigantycznej sumy pieniędzy w rozwój fabryki, która równie dobrze mogłaby przybrać formę typowego zakładu produkcyjnego usytuowanego na uboczu nie przykuwającego niczyjej uwagi? Odpowiedzią jest stwierdzenie prostego faktu: Vitra postawiła na AUTENTYCZNOŚĆ.

Analiza przestrzeni uwiecznionej w serii rycin Carceri Giambattista Piranesi oraz wykorzystania modelu tej przestrzeni w architekturze współczesnej.

Tematem artykułu jest współczesna architektura wina zbudowana w krajobrazie sakralnym – jej interakcja i filozofia. W artykule przedstawiono dwa ostatnio ukończone kompleksy winiarskie na Węgrzech, Winiarnię Bazaltbor (2010) i Winiarnię Świętej Ilony (2013). Oba są zbudowane u podnóża wulkanicznych wzgórz (Badacsony, Somló), które „świadczą” o zjednoczeniu człowieka i natury przez ponad dwa tysiące lat kultury wina. Celem badawczym jest odkrycie zamiarów architektów i architektów krajobrazu – w jaki sposób stawili czoła wyzwaniu? Czy podporządkowali winiarnię krajobrazowi, czy skopiowali kształt naturalnego krajobrazu, czy ukryli budynek pod ziemią, czy też ponownie zinterpretowali całą sytuację? Czy zareagowali na sakralność tego miejsca?

Całe historyczne centrum Salzburga wpisane jest na Listę Światowego Dziedzictwa UNESCO. W tym kontekście projekt Furtwängler Garden, który został ukończony w 2010 r., jest określany przez architekturę religijną i pod wpływem duchowości tego miejsca. W niniejszym artykule poruszono pytania: jakie źródła tradycji sakralnych odgrywają rolę? Jakie są konsekwencje takiego podejścia? Jakie przekształcenia w architekturze krajobrazu ewoluują? W jaki sposób sakralność manifestuje się we współczesnych krajobrazach, które nie są religijnie konotowanymi przestrzeniami?

W kształtowaniu założeń urbanistycznych realizmu socjalistycznego aspekt sacrum z różnych przyczyn był zwykle deprecjonowany i marginalizowany. Celem pracy jest próba zmierzenia się z tą problematyką na przykładzie założenia urbanistycznego – Nowej Huty. Poruszone tematy będą dotyczyć genezy pojawienia się obiektów lub miejsc kultu religijnego w Nowej Hucie – „mieście bez Boga” oraz wyboru ich lokalizacji, aspektu współczesnego bytu tych obiektów jako elementu tkanki miejskiej, ich wpływu na oryginalny plan Nowej Huty, krajobraz miejski i poszczególne wnętrza, a także konserwacji i kreacji najbliższego im otoczenia.

W artykule przedstawiono wagę ochrony dziedzictwa w odnowie obszarów miejskich, a także potrzebę wykorzystania ekonomicznych i społecznych procesów na korzyść zrównoważonego rozwoju, na przykładzie terenu dawnej koncesji międzynarodowej w Hankou, obecnej dzielnicy Wuhan w prowincji Hubei w Chinach. Autorka dowodzi iż, aby chcąć utrzymać zdrową tożsamość miasta, uzasadnione jest tworzyć nowe obiekty, w harmonii z historyczną architekturą i tkanką miejską.

Projekt zespołu osiedli Ursynów Północny w Warszawie (1971–1977) był próbą połączenia idei osiedla społecznego z cechami struktury miejskiej w ramach ówczesnych uwarunkowań. Realizacja objęła budynki mieszkalne i niewielką część projektowanego programu towarzyszącego. Projekty z lat 80. XX wieku są poszukiwaniem możliwości rozwoju organizmu miejskiego na bazie wielkiego osiedla mieszkaniowego. Opracowania te stanowiły kontynuację pierwotnych założeń, opartą na elastyczności zabudowy w ramach niezmiennej zasady struktury urbanistycznej.

Proces kształtowania przestrzennego polskich miast będący pochodną przynależnej władzom gmin polityki przestrzennej winien być realizowany wyłącznie w ścisłych granicach prawa. Czy zatem władze te zobligowane do poruszania się w określonych precyzyjnie ramach są w stanie sprostać nałożonym na nie obowiązkom i jakie zmiany systemowe są szczególnie oczekiwane? W ramach badania naukowego, skierowana została do władz samorządowych ankieta badawcza dotycząca „sposobu postrzegania obowiązującego w Polsce prawa planowania przestrzennego i budowlano – inwestycyjnego w kontekście skuteczności realizacji zamierzonego rozwoju przestrzennego gmin oraz oczekiwanych zmian tego prawa”. W oparciu o uzyskane wyniki praca stawia tezę o niespójności oczekiwanych przez władze gmin kierunków zmian prawnych ze zmianami realizowanymi w kraju na przestrzeni ostatnich lat i podejmuje próbę określenia zmian koniecznych tj. szeroko akceptowanych i mogących jednocześnie wzmocnić system kształtowania przestrzeni urbanistycznej w Polsce.

Celem niniejszej pracy było określenie wpływu zapisów miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego dla obszaru Świdnicy- osiedle Zawiszów na stan i jakość przestrzeni miejskiej. Wyniki przeprowadzonych analiz pozwoliły na zweryfikowanie przestrzennego oddziaływania na środowisko, wynikającego ze zmian zagospodarowania przestrzennego oraz rozwoju społeczno-gospodarczego. W ramach badań przeprowadzono etapową ocenę przestrzeni miejskiej w oparciu o wskaźniki jakości środowiska analizowanych z użyciem macierzy przyczynowo-skutkowej Leopolda oraz prognozę możliwego oddziaływania na poszczególne komponenty środowiska wynikające z planowanych przekształceń terenu. Analizy przeprowadzono w oparciu o ogólnodostępne źródła danych przestrzennych oraz statystycznych wspieranych narzędziami GIS.

Niniejszy artykuł stanowi przegląd rozwiązań urbanistycznych mających zastosowanie w walce z problemem smogu oraz zanieczyszczenia powietrza w mieście. Autorka przedstawia sposoby kształtowania przestrzeni miejskiej, wprowadzając wiele zabiegów urbanistycznych, architektonicznych, strategicznych oraz funkcjonalnych, mających na celu polepszenie jakości powietrza. Ich funkcjonowanie argumentuje działaniem pionierskich realizacji, wdrożonych w życie.

Polska kolej prawie od samego początku istnienia zmagała się z wieloma trudnościami – początkowo należało scalić w jedność sieci kolejowe trzech zaborców i odbudować park taborowy, po drugiej wojnie światowej sieć kolejową dotknęły zniszczenia i późniejsza grabież dokonana przez Armię Czerwoną, a po przemianach ustrojowych doszło do bezprecedensowej w historii Europy fali zamknięć i likwidacji połączeń, dlatego też odbudowa zlikwidowanych linii kolejowych i przywracanie na nich ruchu pasażerskiego powinna być dla państwa polskiego priorytetem. Praca opisuje uwarunkowania dotyczące likwidacji i odbudowy linii kolejowych na przestrzeni lat, stawiając hipotezy na temat błędów popełnionych przy restrukturyzacji oraz popełnianych do dziś, powodujących szkody dla polskich kolei, miast i społeczności, oraz formułując potencjalne rozwiązania problemów kolei w Polsce.

Praca koncentruje się wokół kondycji współczesnego społeczeństwa. Autor podejmuje próbę ocenienia potencjału drzemiącego w społecznościach i zdefiniowania istotnych aspektów dziedzin życia, które wpływają na postrzeganie przestrzeni. Mając świadomość, z jednej strony – kryzysu społeczeństwa, z drugiej zaś – ewolucji w kierunku coraz pełniejszej cywilizacji masowej, autor zgłębia problemy, które w Nowej Karcie Ateńskiej wyłącznie zarysowano. Poszukuje drogi do skutecznego planowania z udziałem wszystkich stron oraz wyjaśnia w jaki sposób pobudzić świadomość społecznej odpowiedzialności, przy użyciu odpowiednich kanałów komunikacji. W tym aspekcie wyszczególnione zostają sprawdzone w europejskich miastach sposoby, dzięki którym z sukcesem podjęto próby tworzenia pełnowartościowych przestrzeni publicznych.