Celem niniejszego artykułu jest przedstawienie genezy i założeń rosyjskiej koncepcji inżynierii przymusowej migracji oraz jej praktycznego zastosowania ze szczególnym uwzględnieniem roli służb specjalnych w takich działaniach. Inżynieria przymusowej migracji stała się bezprecedensową formą nacisku, za pomocą której Federacja Rosyjska realizuje swoje interesy geopolityczne. Wykorzystywanie tego narzędzia przez ten kraj jest faktem, a nie pozbawioną dowodów empirycznych teorią spiskową, jak uważa część analityków związanych z instytucjami Unii Europejskiej. Porównanie przebiegu exodusu Kubańczyków z Mariel do Miami w 1980 r. oraz fińsko-rosyjskiego kryzysu migracyjnego w latach 2015–2016 dowodzi, że co najmniej od czasów zimnej wojny Związek Socjalistycznych Republik Radzieckich, a następnie Federacja Rosyjska – na podstawie nowatorskiego podejścia do problemów bezpieczeństwa i teorii konfliktów w nauce wojskowej – wypracowały skuteczne środki i metody inżynierii przymusowej migracji, czyniąc z nich narzędzie destabilizowania państw i wymuszania korzystnych dla siebie ustępstw politycznych.

ABSTRACT

The genesis, theory, and practice of Russian coercive migration engineering. A contribution to the study of the migration crisis on NATO’s eastern flank

The purpose of this article is to present the origins and assumptions of the Russian concept of coercive migration engineering and its practical application with particular emphasis on the role of special services in such activities. The engineering of coercive migration has become an unprecedented form of leverage through which the Russian Federation pursues its geopolitical interests. The country’s use of this tool is a fact and not a conspiracy theory devoid of empirical evidence, as some analysts associated with European Union institutions believe. A comparison of the course of the exodus of Cubans from Mariel to Miami in 1980 and the Finnish-Russian migration crisis in 2015-2016 proves that at least since the Cold War, the Union of Soviet Socialist Republics and then the Russian Federation - on the basis of innovative approaches to security problems and conflict theory in military science –have developed effective means and methods of engineering coercive migration, making it a tool for destabilizing states and forcing political concessions favorable to themselves.

Autor analizuje działania białoruskich władz w sytuacji społecznego buntu wywołanego sfałszowanymi wyborami w 2020 r. Wysuwa hipotezę, że istotną rolę w wygaszaniu potencjału protestacyjnego odegrały agenturalne gry decepcyjne prowadzone przez białoruskie KGB oraz realizowane równolegle działania represyjne i ofensywa informacyjna reżimu, w której doszło do synergii działań propagandowych i dezinformacyjno-agenturalnych.

ABSTRACT

The author analyzes the actions of the Belarusian authorities in the situation of the social rebellion triggered by the rigged elections in 2020. He puts forward a hypothesis that a significant role in extinguishing the protest potential was played by agent deception games conducted by the Belarusian KGB, as well as parallel repressive actions and the regime’s information offensive, which resulted in a synergy of propaganda and disinformation-agent activities.

Celem artykułu jest omówienie nowej kategorii zagrożenia bezpieczeństwa ekonomicznego państwa, jakim jest zjawisko tworzenia i rozpowszechniania fake newsów. Analizę przeprowadzono w trudnym okresie rozprzestrzeniania się koronawirusa. Moment ten jest szczególnie istotny, gdyż większość państw na świecie doświadcza negatywnych skutków ekonomicznych związanych z pojawieniem się choroby COVID-19. Systemy gospodarcze, w tym Polski, muszą się mierzyć z niespotykanymi wyzwaniami. Ten szczególny czas może sprzyjać wielu podmiotom na poziomie państw lub międzynarodowych korporacji, które chciałyby osłabić państwo polskie. W artykule autor przeanalizował fake newsy, które pojawiły się w przestrzeni publicznej po 13 marca 2020 r. Dodatkowo – jako case study – zaprezentował mechanizmy wypracowane w jednej z instytucji sieci bezpieczeństwa finansowego w Polsce.

*Tekst jest rozwinięciem analizy Fake newsy w czasach pandemii koronawirusa – analiza wyzwań i problemów sektora bankowego w Polsce – analiza dr. Kamila Mroczki (21.05.2020), Ośrodek Analiz Politologicznych i Studiów nad Bezpieczeństwem Uniwersytetu Warszawskiego, http://oapuw.pl/wp-content/uploads/2020/05/K.-Mroczka-Fake-newsy-w-czasach-pandemii-koronawirusa.pdf [dostęp: 30 V 2020].

W artykule zostały omówione zadania realizowane przez Siły Zbrojne Rzeczypospolitej Polskiej w celu przeciwdziałania zagrożeniom terrorystycznym występującym w przestrzeni powietrznej oraz na obszarach morskich. Autor przeanalizował akty prawne, które mogą zawierać uregulowania dotyczące wspomnianych zadań. Wyszczególnienie zadań antyterrorystycznych umożliwia ich usystematyzowanie i może przyczynić się do lepszego przygotowania się do przeciwdziałania zagrożeniom.

ABSTRACT

Anti-terrorist tasks of the Polish Armed Forces in situations of threats in the air and sea – a legal approach

The article discusses the tasks carried out by the Polish Armed Forces to counter terrorist threats occurring in the airspace and maritime areas. The author analyzed legal acts that may contain regulations concerning the mentioned tasks. Listing counterterrorism tasks allows them to be systematized and can contribute to better preparation to counter threats.

Celem artykułu jest krótka charakterystyka ekoterroryzmu, którego podstawą jest specyficzna ideologia. Niektóre treści głoszone przez jej propagatorów mogłyby zasługiwać na poparcie, gdyby nie ich zbyt odhumanizowana retoryka, a zwłaszcza praktyka nią motywowana. Zjawisko ekoterroryzmu, czyli terroryzmu ekologicznego, jest związane ze stosowaniem przemocy przez ekstremistyczne ugrupowania proekologiczne i zradykalizowane jednostki. Ekoterroryzm dzieli się na terroryzm prośrodowiskowy i prozwierzęcy, zwany również animalistycznym. Terroryzm ekologiczny można też podzielić na terroryzm obrońców środowiska naturalnego i terroryzm stosowany przez obrońców praw zwierząt. Największy rozwój ekoterroryzmu nastąpił w USA. Animal Liberation Front, ALF (Front Wyzwolenia Zwierząt) był najbardziej niebezpieczną organizacją proekologiczną, najwięcej członków liczyła natomiast była grupa Earth First!, EF! (Najpierw Ziemia!). Do przemocy ze strony ekoterrorystów dochodziło w wielu państwach naszego kontynentu, przede wszystkim w Wielkiej Brytanii. Do Polski również przeniknęła ideologia ekocentryzmu, stanowiąca na Zachodzie motywację do aktywności wielu ugrupowań, jednak w naszym kraju nie wywarła ona wielkiego wpływu na działalność zorganizowanych grup ekologów i pojedynczych osób. Notowano natomiast przypadki przemocy układające się w serię zdarzeń skierowanych przeciw określonym firmom i instytucjom zagrażającym środowisku. Z przeprowadzonych badań wynika, że powoli, ale systematycznie spada na świecie liczba zdarzeń o charakterze ekoterrorystycznym. Za wcześnie, aby prognozować jego schyłek, jednak na pewno można mówić o coraz mniejszej aktywności związanej ze stosowaniem przemocy. Na obniżanie skali agresywnych działań proekologicznych składa się kilka okoliczności. Przede wszystkim nastąpił wzrost świadomości ekologicznej społeczeństw i rządów. Duży wpływ na spadek liczby zdarzeń o charakterze ekoterrorystycznym ma też zaostrzenie przepisów prawa, a także działalność organizacji ekologicznych.

ABSTRACT

Is there a decline in ecoterrorism?

The purpose of the article is to briefly characterize ecoterrorism, which is based on a specific ideology. Some of the content proclaimed by its promoters might merit support were it not for their overly dehumanizing rhetoric, and especially the practice motivated by it. The phenomenon of ecoterrorism, or environmental terrorism, is associated with the use of violence by extremist pro-environment groups and radicalized individuals. Ecoterrorism is divided into pro-environmental terrorism and pro-animalism. Environmental terrorism can also be divided into terrorism by environmentalists and terrorism by animal rights activists. The greatest development of ecoterrorism has occurred in the United States. Animal Liberation Front, ALF was the most dangerous pro-environmental organization, while the group with the most members was Earth First, EF! Violence by eco-terrorists has occurred in many countries on our continent, most notably in the United Kingdom. The ideology of ecocentrism, which motivates the activities of many groups in the West, has penetrated Poland, but in our country it has not had much influence on the activities of organized groups of environmentalists and individuals. On the other hand, incidents of violence were recorded in a series of events directed against specific companies and institutions that threatened the environment. The research shows that there is a slow but steady decline in the number of ecoterrorism incidents worldwide. It is too early to predict its decline, but there is certainly evidence of declining violent activity. Several circumstances contribute to the downscaling of aggressive environmental activities. Above all, there has been an increase in the environmental awareness of societies and governments. A large impact on the decrease in the number of ecoterrorist events is also due to the tightening of legislation, as well as the activities of environmental organizations.

Zmieniające się sposoby prowadzenia konfliktów zbrojnych w świetle regulacji prawnomiędzynarodowych

Artykuł jest próbą odpowiedzi na pytanie o stopień dostosowania obecnych regulacji prawnomiędzynarodowych do zmieniających się sposobów prowadzenia konfliktów zbrojnych. Większość przepisów regulujących te kwestie sformułowano w niedługim czasie po zakończeniu II wojny światowej i w dużej mierze nie odpowiadają one aktualnej rzeczywistości. Konflikty zbrojne zmieniły bowiem swój charakter – coraz rzadziej prowadzą je państwa, a coraz częściej grupy terrorystyczne czy organizacje paramilitarne. Pojawiają się również coraz nowsze sposoby prowadzenia działań zbrojnych, takie jak np. targeted killing, w których są wykorzystywane nowe rodzaje broni, np. drony. Potrzebna jest zatem krytyczna refleksja dotycząca legalności takich działań.

* Artykuł powstał na podstawie pracy magisterskiej pt. Międzynarodowe Prawo Humanitarne Konfliktów Zbrojnych, obronionej na Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach. Autor wykorzystał fragmenty rozdziału zatytułowanego Prawo Genewskie a współczesne konflikty zbrojne. Praca została nagrodzona w X edycji konkursu Szefa ABW na najlepszą pracę doktorską, magisterską lub licencjacką dotyczącą bezpieczeństwa państwa w kontekście zagrożeń wywiadowczych, terrorystycznych, ekonomicznych.

ABSTRACT

Changing ways of conducting armed conflicts in the light of international humanitarian law

The subject of the article is the question of relevance of the present international humanitarian regulations to the changing ways of conducting military operations. Most of the regulations covering these issues were established soon after the World War II and are mostly obsolete. Armed conflicts have changed ever since – these days they are mostly carried out by terrorist or paramilitary organizations rather than states. Also, new methods of conducting military operations have emerged, such as targeted killing where new types of weaponry are used, such as drones. This gives rise to a reflection upon the legality of such measures.

Zamach stanu, do którego doszło 19 sierpnia 1953 r. w Teheranie, był brytyjsko-amerykańską tajną operacją wywiadowczą, zaplanowaną i wykonaną przy udziale grupy irańskich rojalistów. Głównym celem rządów Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych było utrzymanie wpływów politycznych w Iranie bez ujawniania swego zaangażowania. Wydarzenia te, uznawane za przejaw zewnętrznej ingerencji w politykę państwa, zajmują niezwykle ważne miejsce we współczesnej irańskiej świadomości historycznej i politycznej oraz determinują stosunki Iranu ze Stanami Zjednoczonymi, a tym samym wpływają na bezpieczeństwo całego regionu Bliskiego Wschodu. Autorka przedstawia trzy główne uwarunkowania tego zamachu. Zalicza do nich: brytyjsko-irański konflikt na tle nacjonalizacji sektora naftowego, dokonanej przez premiera Mohammada Mosaddegha, niebezpieczeństwo związane z włączeniem Iraku w strefę wpływów komunistycznych, a także czynniki wewnętrzne, w tym spory w ramach rządzącej koalicji. Autorka stara się odpowiedzieć na pytania: jak kształtowała się brytyjska polityka wobec Iranu dotycząca eksploatacji ropy naftowej, jakie były przyczyny zaangażowania się Amerykanów w tajne działania Secret Intelligence Service w Teheranie w latach 1952–1953, a także czy zamach stanu mógł być wynikiem działań wyłącznie wewnętrznej opozycji wobec Mohammada Mosaddegha.

* Artykuł jest skróconą wersją rozdziału 3 pracy magisterskiej pt. Zamach stanu w Iranie w 1953 roku jako przykład tajnej operacji służb wywiadowczych Wielkiej Brytanii i Stanów Zjednoczonych, obronionej na Wydziale Nauk Politycznych i Studiów Międzynarodowych Uniwersytetu Warszawskiego. Praca została nagrodzona w X edycji konkursu Szefa ABW na najlepszą pracę doktorską, magisterską lub licencjacką dotyczącą bezpieczeństwa państwa w kontekście zagrożeń wywiadowczych, terrorystycznych, ekonomicznych.

ABSTRACT

Determinants of the 1953 coup d’état in Iran

The August 19, 1953 coup in Tehran was a joint British-American secret intelligence operation, planned and executed with the assistance of a group of Iranian royalists. The main objective of the British and US governments was to maintain political influence in Iran without revealing their involvement. These events, regarded as a manifestation of external interference in state policy, occupy an extremely important place in contemporary Iranian historical and political consciousness, determining Iran’s relations with the United States, and thus affecting the security of the entire Middle East region. The author focuses on presenting the three main determinants of the 1953 coup. These include the British-Iranian conflict over the nationalisation of the oil sector carried out by Prime Minister Mohammad Mosaddegh, the threat of the country falling into the communist sphere of influence, as well as internal factors, including disputes within the ruling coalition. The paper seeks to answer the questions of how the British policy towards Iran was shaped in relation to the problem of oil exploitation, what were the reasons for American involvement in the clandestine operations of the SIS in Tehran in 1952–1953, and whether the coup could have been the result of the actions of purely internal opposition to Mohammad Mosaddeg.

The purpose of this article is to present the origins and assumptions of the Russian concept of coercive migration engineering and its practical application with particular emphasis on the role of special services in such activities. The engineering of coercive migration has become an unprecedented form of leverage through which the Russian Federation pursues its geopolitical interests. The country’s use of this tool is a fact and not a conspiracy theory devoid of empirical evidence, as some analysts associated with European Union institutions believe. A comparison of the course of the exodus of Cubans from Mariel to Miami in 1980 and the Finnish-Russian migration crisis in 2015-2016 proves that at least since the Cold War, the Union of Soviet Socialist Republics and then the Russian Federation - on the basis of innovative approaches to security problems and conflict theory in military science –have developed effective means and methods of engineering coercive migration, making it a tool for destabilizing states and forcing political concessions favorable to themselves.

The author analyzes the actions of the Belarusian authorities in the situation of the social rebellion triggered by the rigged elections in 2020. He puts forward a hypothesis that a significant role in extinguishing the protest potential was played by agent deception games conducted by the Belarusian KGB, as well as parallel repressive actions and the regime’s information offensive, which resulted in a synergy of propaganda and disinformation-agent activities.

The purpose of the article is to discuss a new category of threat to the economic security of the state, which is the phenomenon of creation and dissemination of fake news. The analysis was conducted during a difficult period of coronavirus spread. This timing is particularly important as most countries around the world are experiencing negative economic impacts from the emergence of COVID-19. Economic systems, including Poland’s, are exposed to unprecedented challenges. This particular time may favor many state-level stakeholders or multinational corporations to weaken the Polish state. In the article the author analyzed fake news that appeared in the public space after 13 March 2020. Additionally, as a case study, he presented mechanisms developed in one of the institutions of the financial safety net in Poland.

*The text is an expansion of the analysis Fake news in times of coronavirus pandemic - analysis of challenges and problems of the banking sector in Poland - analysis by Kamil Mroczka, PhD (21.05.2020), Center for Political Analysis and Security Studies, University of Warsaw, http://oapuw.pl/wp-content/uploads/2020/05/K.-Mroczka-Fake-newsy-w-czasach-pandemiikoronawirusa.pdf [accessed: 30 V 2020].

The article discusses the tasks carried out by the Polish Armed Forces to counter terrorist threats occurring in the airspace and maritime areas. The author analyzed legal acts that may contain regulations concerning the mentioned tasks. Listing counterterrorism tasks allows them to be systematized and can contribute to better preparation to counter threats.

The purpose of the article is to briefly characterize ecoterrorism, which is based on a specific ideology. Some of the content proclaimed by its promoters might merit support were it not for their overly dehumanizing rhetoric, and especially the practice motivated by it. The phenomenon of ecoterrorism, or environmental terrorism, is associated with the use of violence by extremist pro-environment groups and radicalized individuals. Ecoterrorism is divided into pro-environmental terrorism and pro-animalism. Environmental terrorism can also be divided into terrorism by environmentalists and terrorism by animal rights activists. The greatest development of ecoterrorism has occurred in the United States. Animal Liberation Front, ALF was the most dangerous pro-environmental organization, while the group with the most members was Earth First, EF! Violence by eco-terrorists has occurred in many countries on our continent, most notably in the United Kingdom. The ideology of ecocentrism, which motivates the activities of many groups in the West, has penetrated Poland, but in our country it has not had much influence on the activities of organized groups of environmentalists and individuals. On the other hand, incidents of violence were recorded in a series of events directed against specific companies and institutions that threatened the environment. The research shows that there is a slow but steady decline in the number of ecoterrorism incidents worldwide. It is too early to predict its decline, but there is certainly evidence of declining violent activity. Several circumstances contribute to the downscaling of aggressive environmental activities. Above all, there has been an increase in the environmental awareness of societies and governments. A large impact on the decrease in the number of ecoterrorist events is also due to the tightening of legislation, as well as the activities of environmental organizations.