Integralną częścią dociekań filozoficznych Stefana Swieżawskiego jest refleksja antropologiczno-pedagogiczna. Pedagogiczne powinności są, według Swieżawskiego, częścią niezbywalnych zadań filozofii uprawianej w nurcie metafizycznego realizmu, dążącej do całościowego rozpatrywania i afirmowania ludzkiego istnienia. Według niego filozofia jako paideia jest niezbędna w wychowaniu i samowychowaniu, gdyż w rozwijanie człowieczeństwa wpisane jest uprawianie filozoficznego (intelektualnego, kontemplacyjnego) namysłu nad rzeczywistością. Związki filozofii z religijnym doświadczeniem i obrazem świata w myśli Swieżawskiego przywołują problem takich samych związków pedagogiki oraz naprowadzają na dyskusje dotyczące jej statusu jako pedagogiki związanej z religią, o inspiracji chrześcijańskiej czy katolickiej.

Anthropological-pedagogical reflection is an integral part of Stefan Swieżawski's philosophical research. Pedagogical duties, according to Swieżawski, are an inalienable part of the tasks of philosophy practiced in the trend of metaphysical realism, a philosophy intended to provide an overall consideration and affirmation of human existence. According to Swieżawski, philosophy as paideia is an inalienable element of education and self-education, because human development requires philosophical (intellectual, contemplative) reflection on reality. Within Swieżawski's thought, the relationships between philosophy, religious experience and the image of the world, evoke the problem of the same relations within pedagogy, and guide discussions on the relationship between pedagogy and religion, as well as on Christian or Catholic inspiration within education.