Jędrzej Świderski przełożył na język polski wierszem trzynastozgłoskowym napisany prozą dramat Louisa Sébastiena Merciera Olind et Sophronie. Temat tego dzieła nawiązuje do znanego ówczesnym czytelnikom zdarzenia przedstawionego w Jerozolimie wyzwolonej Torquata Tassa. Mercier jednak zmienił i rozbudował wątek z włoskiej epopei, wprowadził nowych bohaterów i połączył ich więzami rodzinnymi, między innymi czarownik Ismen okazuje się tutaj ojcem Sophronie. Wersja polska jest nieco krótsza, ale zostały zachowane wszystkie zdarzenia i postaci z utworu francuskiego. Świderski jednak trochę inaczej rozłożył akcenty. Dokładniej zostały opowiedziane zdarzenia o charakterze militarnym, bardziej wyeksponowane uczucia patriotyczne. Polski autor złagodził także nieco negatywne rysy niektórych bohaterów, mniej uwagi natomiast poświęcił analizie psychologicznej postaci, a ich wypowiedziom nadał charakter retoryczny. W rezultacie przekład Świderskiego staje się bliższy tradycji poezji bohaterskiej.

Jędrzej Świderski translated Olind et Sophronie, a prose play by Louis Sébastien Mercier, into Polish, in verse of thirteen syllables. This work references the event known to its contemporary readers, shown in Jerusalem Delivered by Torquato Tasso. However, Mercier had changed and expanded a thread of the Italian epos, introduced new characters and connected them with family bonds, e.g. the sorcerer Ismen turns out to be Sophronie’s father. The Polish version is slightly shorter, but all events and characters from the French play have been retained. However, Świderski arranged the accents in a slightly different manner. The events of military character are narrated in more detail, patriotic feelings have been expressed more prominently. The Polish author has also slightly toned down the negative traits of some characters, and on the other hand, paid less attention to the psychology of characters, and given rhetorical character to their dialogues. As a result, Świderski’s translation is closer to the tradition of heroic poetry.