FAQ
Logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Obywatele w środowisku informacji politycznej: obszary badań i wyzwania metodologiczne

Data publikacji: 13.12.2023

Zeszyty Prasoznawcze, 2023, Tom 66, Numer 4 (256), s. 11 - 26

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.23.036.18670

Autorzy

Agnieszka Stępińska
Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu
https://orcid.org/0000-0002-7361-2986 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Obywatele w środowisku informacji politycznej: obszary badań i wyzwania metodologiczne

Abstrakt

Celem artykułu jest zaprezentowanie podstaw teoretycznych badań nad komunikowaniem politycznym, które w centrum swojego zainteresowania stawiają odbiorcę mediów informacyjnych. Punktem wyjścia rozważań są normatywne ujęcia postaw i zachowań obywateli w demokracji oraz koncepcja środowiska informacji politycznej. Ich połączenie pozwala na dwuwymiarowe ujęcie obywateli jako uczestników komunikowania politycznego: z jednej strony bowiem uwaga skierowana jest na oczekiwania wobec obywateli (użytkowników mediów), z drugiej zaś na ich potrzeby i oczekiwania wobec mediów jako źródeł informacji politycznej. Zestawienie tych dwóch perspektyw stanowić może także podstawy teoretyczne badań nad zjawiskami związanymi z korzystaniem z mediów przez obywateli, takimi jak unikanie informacji politycznej oraz selektywny dobór źródeł informacji politycznej

Citizens in Political Information Environment: Areas of Study and Methodological

The aim of this paper is to offer a theoretical background for studies on political communication that focus on the role of the audience in the flow of political messages. We start with normative models of democracy and their demands upon citizens and the concept of political information environment. By employing these two concepts, we are able to focus on two dimensions of citizens’ roles in political communication, that is expectations towards media users who are perceived here as citizens, as well as citizens’ expectations towards news media disseminating political information. A combination of the aforementioned concepts provides us with a theoretical background for studies on actual news media consumption and related phenomena, such as news avoidance and selective media exposure.

Bibliografia

Aalberg T., Van Aelst P., Curran J. (2010). Media systems and the political information environment: A cross-national comparison. International Journal of Press/Politics, vol. 5, s. 255–271.

Aalberg T., Curran J. (2012). How Media Inform Democracy: A Comparative Approach. New York.

Aalberg T., de Vreese C., Strömbäck J. (2017). Strategy and game framing. W: C. de Vreese, F. Esser, D.N. Hopmann (eds.). Comparing Political Communication (s. 33–49). New York.

Adamczewska K. (2023). Rola mediów we współczesnych modelach przepływu informacji politycznej. Poznań.

Allcott H., Gentzkow M. (2017). Social Media and Fake News in the 2016 Election. Journal of Economic Perspectives, vol. 31(2), s. 211–236.

Barberá P., Jost J.T., Nagler J., Tucker J.A., Bonneau R. (2015). Tweeting from Left to Right: Is Online Political Communication More Than an Echo Chamber? Psychological Science, vol. 26(10), s. 1531–1542.

Bartels L.M. (2002). Beyond the running tally: Partisan bias in political perceptions. Political Behavior, vol. 24(2), s. 117–150.

Baum M.A. (2003). Soft news and political knowledge: Evidence of absence or absence of evidence? Political Communication, vol. 20(2), s. 173–190.

Blumer J., Gurevitch M. (1995). The Crisis of Public Communication. London.

Bonfadelli H. (2001). Medienwirkungsforschung 1: Grudndlagen und theorethische Perspektiven. Konstanz.

Boukes M. (2019). Social Network Sites and Acquiring Current Affairs Knowledge: The Impact of Twitter and Facebook Usage on Learning About the News. Journal of Information Technology & Politics, vol. 16(1), s. 36–51.

Boukes M., Vliegenthart R. (2017). News consumption and its unpleasant side effect: Studying the effect of hard and soft news exposure on mental well-being over time. Journal of Media Psychology: Theories, Methods, and Applications, vol. 29(3), s. 137–147.

Branicki W. (2014). Rozwój osobowy w środowiskach anonimowych nowych mediów. Media – Kultura – Komunikacja Społeczna, nr 10/4, s. 25–40.

de Bruin K., de Haan Y., Vliegenthart R., Kruikemeier S., Boukes M. (2021). News Avoidance during the COVID-19 Crisis: Understanding Information Overload. Digital Journalism, vol. 9(9), s. 1286–1302.

Carey J.W. (1999). In Defense of Public Journalism. W: T.L. Glasser (ed.). The Idea of Public Journalism (s. 49–66). New York.

Castro L., Strömbäck J., Esser F., Van Aelst P., de Vreese C., Aalberg T., Theocharis Y. (2022). Navigating High‑Choice European Political Information Environments: A Comparative Analysis of News User Profiles and Political Knowledge. The International Journal of Press/Politics, vol. 27(4), s. 827–859.

Ciampaglia G., Mantzarlis A., Maus G., Menczer F. (2018). Research Challenges of Digital Misinformation: Toward a Trustworthy Web. AI Magazine, vol. 39, s. 65–74.

Chadwick A. (2013). The Hybrid Media System: Politics and Power. Oxford.

Curran J., Iyengar S., Lund A.B., Salovaara‑Moring I. (2009). Media system, public knowledge and democracy: A comparative study. European Journal of Communication, vol. 24, s. 5–26.

Czyżowski D., Porębski L. (2017). Media społecznościowe w kampanii wyborczej. Wykorzystanie Twittera w polskich wyborach parlamentarnych w roku 2015. Studia Politologiczne, nr 45, s. 65–179.

Delli Carpini M.X., Keeter S. (1996) What Americans Know About Politics and Why It Matters. New Haven.

Dobek‑Ostrowska B. (2012). Komunikowanie polityczne i publiczne. Podręcznik akademicki. Warszawa.

Dobek‑Ostrowska B., Wiszniowski R. (2013). Teoria komunikowania publicznego i politycznego. Wprowadzenie. Wrocław.

van Erkel P.F., Van Aelst P. (2020). Why Don’t We Learn from Social Media? Studying Effects of and Mechanisms Behind Social Media News Use on General Surveillance Political Knowledge. Political Communication, vol. 24(2), s. 165–188.

Esser F., de Vreese C.H., Strömbäck J., Van Aelst P., Aalberg T., Stanyer J., Reinemann C. (2012). Political information opportunities in Europe: A longitudinal study of thirteen television systems. International Journal of Press/Politics, vol. 17, s. 247–274.

Goldman S.K., Warren S. (2020). Debating How to Measure Media Exposure in Surveys. W: E. Suhay, B. Grofman, A.H. Trechsel (eds.). The Oxford Handbook of Electoral Persuasion (s. 998–1015). Oxford.

Graber D.A. (1988). Processing the News: How People Tame the Information Tide. Lanham.

Graber D.A. (2003). The Rocky Road to New Paradigms: modernizing news and citizenship standards. Political Communication, vol. 20(2), s. 145–149.

Hindman M. (2009). The Myth of Digital Democracy. Princeton.

Iyengar S., Hahn K.S., Bonfadelli H., Marr M. (2009). Dark Areas of Ignorance’ Revisited: Comparing International Affairs Knowledge in Switzerland and California. Communication Research, vol. 36(3), s. 341–358.

Jacuński M. (2016). Sieciowe komunikowanie polityczne w Polsce. Perspektywa aktorów politycznych. Wrocław.

Jakubowski P. (2013). Marketing wyborczy partii politycznych w kampanii parlamentarnej 2011. Analiza strategii i technik wyborczych. Lublin.

Jakubowski J. (2020). Social media i polityka. Organizacja – procesy – finanse. Poznań.

Karlsen R., Beyer A., Steen‑Johnsen K. (2020). Do High‑Choice Media Environments Facilitate News Avoidance? A Longitudinal Study 1997–2016. Journal of Broadcasting & Electronic Media, vol. 64(5), s. 794–814.

Kieran M. (2000). The Regulatory and Ethical Framework for Investigative Journalism. W: H. de Burgh (ed.). Investigative Journalism: Context and Practice. London.

Klepka R. (2021). Polityka w krzywym zwierciadle mediów. Stronniczość polityczna mediów w relacjonowaniu parlamentarnych kampanii wyborczych w 2015 i 2019 roku. Kraków. Kolczyński M. (2008). Strategie komunikowania politycznego. Katowice.

Kyriakidou M., Morani M., Cushion S., Hughes C. (2022). Audience understandings of disinformation: navigating news media through a prism of pragmatic scepticism. Journalism, vol. 24(11), s. 2379–2396.

Lecheler S., de Vreese C. (2017). News Media, Knowledge, and Political Interest: Evidence of a Dual Role from a Field Experiment. Journal of Communication, vol. 67, s. 545–564.

Lee S., Xenos M. (2019). Social Distraction? Social Media Use and Political Knowledge in Two US Presidential Elections. Computers in Human Behavior, vol. 90, s. 18–25.

Lipiński A., Stępińska A. (2019). Polish Right‑Wing Populism in the Era of Social Media. Problems of PostCommunism, vol. 66(1), s. 71–82.

Locke J. (1988). Two Treaties of Government. Cambridge.

Lupia A., McCubbins M.D. (1998). The Democratic Dilemma: Can Citizens Learn What They Need to Know? New York.

Marciniak E. (2012). Komunikowanie polityczne w ujęciach interpretacyjnych. Studia Politologiczne, nr 25, s. 13–30.

McNair B. (2018). An Introduction to Political Communication (Communication and Society). New York.

McQuail D. (1992). Media Performance: Mass Communication and the Public Interest. London.

Michalczyk S. (2005). Komunikowanie polityczne: teoretyczne aspekty procesu. Katowice.

Milner H. (2002). Civic Literacy: How Informed Citizens Make Democracy Work. Hanover.

Moy P., Bimber B., Rojecki A., Xenos M., Iyengar S. (2012). Shifting Contours in Political Communication Research. International Journal of Communication, vol. 6, s. 247–254.

Mutz D.C., Young L. (2011). Communication and public opinion: Plus ça change. Public Opinion Quarterly, vol. 75(5), s. 1018–1044.

Müller P., Schemer C., Wettstein M., Schulz A., Wirz D.S., Engesser S., Wirth W. (2017). The polarizing impact of news coverage on populist attitudes in the public: Evidence from a panel study in four European democracies. Journal of Communication, vol. 67, s. 968–992.

Negrine R. (1994). Politics and the Mass Media in Britain. London.

Negrine R. (2008). The Transformation of Political Communication: Continuities and Changes in Media and Politics. New York.

Niederdeppe J. (2016). Meeting the Challenge of Measuring Communication Exposure in the Digital Age. Communication Methods and Measures, vol. 10, s. 170–172.

Noelle-Neumann E. (1974). The Spiral of Silence a Theory of Public Opinion. Journal of Communication, vol. 24, s. 43–51.

Patterson T.E. (2003). The Search for a Standard: markets and media. Political Communication, vol. 20(2), s. 139–145.

Perloff R. (1998). Political Communication Politics, Press, and Public in America. New York.

Peszko K. (2016). Popularność mediów społecznościowych wśród różnych generacji. Marketing i Zarządzanie, nr 4(45), s. 361–370.

Pierson J., Mante‑Meijer E., Loos E. (eds.) (2011). New Media Technologies and User Empowerment. Frankfurt am Main.

Pietraś M. (1998). Decydowanie polityczne. Warszawa–Kraków.

Piontek D. (2011). Komunikowanie polityczne i kultura popularna. Tabloidyzacja informacji o polityce. Poznań.

Popkin S.L. (1994). The Reasoning Voter: Communication and Persuasion in Presidential Campaigns. Chicago.

Prior M. (2003). Any good news in soft news? The impact of soft news preference on political knowledge. Political Communication, vol. 20(2), s. 149–171.

Prior M. (2007). Post-broadcast Democracy: How Media Choice Increases Inequality in Political Involvement and Polarizes Elections. New York.

Prior M. (2009). The Immensely Inflated News Audience: Assessing Bias in Self‑Reported News Exposure. Public Opinion Quarterly, vol. 73(1), s. 130–143.

Reinemann C., Stanyer J., Scherr S. (2017). Hard news and soft news. W: C. de Vreese, F. Esser, D.N. Hopmann (eds.). Comparing Political Journalism (s. 131–149). New York.

Różnański A. (2017). Media społecznościowe: współczesne środowisko edukacyjne czy „cyfrowe tsunami”? Annales Universitatis Mariae CurieSkłodowska. Sectio J. PaedagogiaPsychologia, nr 30, s. 205–216.

Rush M. (1992). Politics & Society. London.

Shehata A., Strömbäck J. (2021). Learning Political News from Social Media: Network Media Logic and Current Affairs News Learning in a High‑Choice Media Environment. Communication Research, vol. 48(1), s. 124–147.

Steppat D., Castro Herrero L., Esser F. (2020). News media Performance Evaluated by National Audiences: How Media Environments and User Preferences Matter. Media and Communication, vol. 8(3), s. 321–34.

Stępińska A. (2004). Marketingowe strategie wyborcze. Wybory prezydenckie w Polsce (1990–2000). Poznań.

Strömbäck J. (2005). In Search of a Standard: four models of democracy and their normative implications for journalism. Journalism Studies, vol. 6(3), s. 331–345.

Strömbäck J., Falasca K., Kruikemeier S. (2018). The Mix of Media Use Matters: Investigating the Effects of Individual News Repertoires on Offline and Online Political Participation. Political Communication, vol. 35(3), s. 413–432.

Stroud N. (2008). Media Use and Political Predispositions: Revisiting the Concept of Selective Exposure. Political Behavior, vol. 30, s. 341–366.

Terren L., Borge‑Bravo R. (2021). Echo Chambers on Social Media: A Systematic Review of the Literature. Review of Communication Research, vol. 9, s. 99–118.

Thorson K., Cotter K., Medeiros M., Pak C. (2019). Algorithmic inference, political interest, and exposure to news and politics on Facebook. Information, Communication & Society, vol. 24, s. 1–18.

Thorson E. (2016). Belief echoes: The persistent effects of corrected misinformation. Political Communication, vol. 33, s. 460–480.

Van Aelst P., Strömbäck J., Aalberg T., Esser F., de Vreese C., Matthes J., Hopmann D., Salgado S., Hubé N., Stępińska A. (2017). Political Communication in a High‑Choice Media Environment: A Challenge for Democracy? Annals of the International Communication Association, vol. 41(1), s. 3–27.

Vavreck L. (2007). The exaggerated effects of advertising on turnout: The dangers of self-reports of political behavior. Quarterly Journal of Political Science, vol. 2, s. 287–305.

Veneti A., Lilleker D. (2022). Proposing a Three‑Dimensional Normative Model for Political Communication. W: D. Palau‑Sampio, G. López García, L. Iannelli (eds.). Contemporary Politics, Communication, and the Impact on Democracy (s. 1–18). Hershey, PA.

Waller D.S. (1995). A proposed model of political communication: Expanding the communication model to incorporate multiple senders/receivers. Journal of Marketing Communications, vol. 1(4), s. 209–219.

Wiszniowski R. (2000). Marketing wyborczy. Warszawa–Wrocław.

Wolska‑Zogata I. (2019). Prasa informacyjna w ekosystemie nowych mediów. Media – Kultura – Komunikacja Społeczna, nr 3(14), s. 27–40.

Wolton D. (1990). Political Communication: The Construction of a Model. European Journal of Communication, vol. 5(1), s. 9–28.

Zaller J. (2003). A New Standard of News Quality: burglar alarms for the monitorial citizen. Political Communication, vol. 20(2), s. 109–131.

Zerba A. (2011). Young Adults’ Reasons behind Avoidances of Daily Print Newspapers and Their Ideas for Change. Journalism & Mass Communication Quarterly, vol. 88, s. 597–614.

Informacje

Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2023, Tom 66, Numer 4 (256), s. 11 - 26

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Obywatele w środowisku informacji politycznej: obszary badań i wyzwania metodologiczne

Angielski:
Citizens in Political Information Environment: Areas of Study and Methodological Challenges

Autorzy

https://orcid.org/0000-0002-7361-2986

Agnieszka Stępińska
Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu
https://orcid.org/0000-0002-7361-2986 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Wydział Nauk Politycznych i Dziennikarstwa Uniwersytetu Adama Mickiewicza w Poznaniu

Publikacja: 13.12.2023

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Agnieszka Stępińska (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Sugerowane cytowania: Harvard

Stępińska, A., 2023. Obywatele w środowisku informacji politycznej: obszary badań i wyzwania metodologiczne. Zeszyty Prasoznawcze, Tom 66, Numer 4 (256) (2023), pp. 11-26