Niniejsza praca przedstawia nowe podejście do zagadnienia sieci oraz ich budowania, jak również ich wpływ na współczesne zmiany ekonomiczne i kulturowe w warunkach globalizacji oraz intensywnego rozwoju biznesu międzynarodowego. Opisuje ona zjawisko networkingu i powiązane z nim tendencje rozwojowe w gospodarce i kulturze stanowiące szczególnie ważny obszar poznania naukowego, a także analizuje złożoną systematykę procesów networkingowych oraz procesów tworzenia sieci, kładąc nacisk na postrzeganie procesu budowania sieci jako jednego z najważniejszych priorytetów modernizacji współczesnej gospodarki i kultury oraz postępu społecznego, ekonomicznego, politycznego, naukowego i technologicznego. Przedstawia ona również obiecujące kierunki badań naukowych nad sieciami i ich tworzeniem.
 

Celem artykułu jest porównanie sytuacji sektorów bankowych w dwóch regionach, które ze względu na doświadczenia polityczne i gospodarcze mają wiele wspólnych cech: Serbii, Chorwacji i Macedonii w regionie Bałkanów Zachodnich oraz Litwie, Łotwie i Estonii w regionie nadbałtyckim. Opierając się na literaturze, zaprezentowano trzykierunkowe podejście do definiowania stabilności sektora bankowego. Przy użyciu systemu CAMEL przeprowadzono również wstępną analizę sytuacji finansowej wybranych sektorów bankowych. Mimo iż w 2010 roku sytuacja w sektorach bankowych państw bałtyckich była gorsza niż w sektorach bankowych państw Bałkanów Zachodnich, udowodniono, że sektory bankowe w krajach, w których proces transformacji gospodarczej dobiegł końca, mogłyby szybciej wyjść z kryzysu w porównaniu do państwami, które są jeszcze w trakcie tego procesu. Transformacja gospodarcza ma zasadnicze znaczenie dla dalszego budowania gospodarki rynkowej, a im szybciej zostanie zakończona, tym szybciej sektor bankowy będzie mógł się rozwinąć i tym łatwiej będzie odbudować pozycję po kryzysie lub wstrząsie zewnętrznym.

Niniejsza praca analizuje potencjał innowacyjny i rozwojowy regionu Morza Bałtyckiego w ramach strategii Europa 2020. Obecne zmiany strukturalne w społeczeństwach usług i wiedzy, innowacje oraz rosnąca integracja rynków będą miały znaczny wpływ na Unię Europejską. W marcu 2010 r. Komisja Europejska opublikowała strategię Europa 2020, która ma uczynić z UE najbardziej inteligentny i konkurencyjny region na świecie. Wśród krajów członkowskich kraje bałtyckie skutecznie realizują innowacyjne rozwiązania, wspierając jednocześnie współpracę pomiędzy nauką a biznesem. Strategia Europa 2020 formułuje jednak bardzo ambitne cele, których pewnym krajom bałtyckim może nie udać się osiągnąć. Ocena stopnia spełnienia wybranych wskaźników ukazuje ogromne różnice geograficzne pomiędzy północą i południem oraz wschodem i zachodem, jak również pomiędzy terenami metropolitalnymi a peryferyjnymi. Należy zwrócić uwagę na wyniki badań, gdyż mogą one przyczynić się do wejścia regionu do innowacyjnej czołówki.

Głównym celem artykułu jest określenie zależności między edukacją na różnych kierunkach studiów a innowacyjnością gospodarki. Metodologią badawczą zastosowaną w artykule jest analiza korelacji między liczbą absolwentów poszczególnych kierunków studiów wyższych na jednego zatrudnionego w danej gospodarce a liczbą wniosków patentowych złożonych przez obywateli tego państwa. W artykule potwierdzono hipotezę, iż liczba absolwentów nie wszystkich kierunków studiów jest skorelowana ze wskaźnikami innowacyjności gospodarki. Najwyższa statystycznie istotna korelacja występuje między liczbą wniosków patentowych a nowymi absolwentami studiów: medycznych, nauk ścisłych, humanistycznych i artystycznych oraz inżynieryjnych. Po kilku latach od ukończenia studiów niewielkiego znaczenia dla innowacyjności gospodarki nabierają także absolwenci nauk społecznych, ekonomicznych i prawnych. Jeszcze dłuższy czas potrzebny jest, aby istotni dla innowacyjności gospodarki zaczęli być pedagodzy. Z liczbą wniosków patentowych nie jest natomiast skorelowana liczba absolwentów studiów rolniczych oraz kierunków związanych z usługami.

Celem artykułu jest odpowiedź na dwa zasadnicze z perspektywy unii celnej państw członkowskich UE pytania, tj.: Czy nowe regulacje prawne wprowadzone przepisami Unijnego Kodeksu Celnego (UKC) w istocie wpłyną na poprawę funkcjonowania unii celnej UE jako całości? Czy UKC zagwarantuje jednolite stosowanie przepisów celnych na całym obszarze celnym UE przez krajowe służby celne państw członkowskich? Poszukując odpowiedzi na te pytania, w artykule przeprowadzono analizę przesłanek modernizacji unijnego prawa celnego oraz wskazano na główne cele przeprowadzonych zmian. Pogłębiona analiza nowych rozwiązań i regulacji, szczególnie dotyczących uproszczeń w obsłudze celnej podmiotów gospodarczych oraz realizacji procedur celnych, dowodzi, że w nowym kodeksie celnym uwzględniono wiele rozwiązań, regulowanych dotychczas krajowymi aktami prawnymi na poziomie państw członkowskich. Powodowało to brak transparentnych i jednolitych dla wszystkich administracji celnych krajów UE wytycznych dla obsługi celnej. UKC zapewnia równe traktowanie podmiotów gospodarczych, w tym jednolite zasady dostępu do uproszczeń i ułatwień w obsłudze celnej. Analiza przeprowadzona w artykule pozwala na sformułowanie następujących wniosków:
1. Szeroki zakres regulacji zawartych w nowych przepisach prawa celnego, tak w rozporządzeniu ustanawiającym UKC, jak i w aktach wykonawczych i delegowanych, z dużym prawdopodobieństwem przyczyni się do poprawy funkcjonowania unii celnej i zapewnienia bezpieczeństwa w UE.
2. Z uwagi na zbyt krótki czas obowiązywania nowych przepisów nie można jednoznacznie ocenić wpływu nowych regulacji na funkcjonowanie unii celnej. Konieczna jest dalsza obserwacja procesu wdrażania postanowień kodeksowych do praktyki gospodarczej oraz badania ilościowe w obszarach regulowanych nowymi przepisami.
Ze względu na brak zbiorczych danych statystycznych za okres od maja 2016 r. do marca 2017 r. dotyczących wykorzystania nowych narzędzi obsługi celnej oraz procedur celnych wprowadzonych do praktyki gospodarczej przepisami UKC niemożliwa była analiza statystyczna wskazująca na efektywność dokonanych zmian. W związku z powyższym w artykule wykorzystano metodę badania dokumentów, metodę monograficzną oraz metodę wywiadu bezpośredniego.
 

W czasach globalizacji potrzebne jest globalne regulowanie działalności bankowej, a szczególnie dużych banków aktywnych w wielu krajach, których nieostrożna polityka może szybko doprowadzić do wybuchu globalnego kryzysu finansowego. Kryzys lat 2007–2009 dowiódł braku ważnych krajowych i globalnych regulacji bankowych oraz słabości nadzoru bankowego. Celem opracowania jest analiza zmian w zakresie regulacji bankowych na świecie w dobie pokryzysowej. Szczególną uwagę zwrócono na zastosowanie do krajowych systemów bankowych III Umowy Bazylejskiej i na regulacje wprowadzone w strefie euro w związku z tworzoną tam unią bankową. Artykuł powstał w wyniku studiów nad literaturą i aktami prawnymi poświęconymi regulacjom i nadzorowi bankowemu. Przeprowadzona analiza pozwala sformułować wniosek, że dzięki dotychczasowym zmianom zarówno globalny system bankowy, jak i systemy bankowe w poszczególnych krajach unijnych stały się bardziej bezpieczne.

Niniejszy artykuł przedstawia charakterystykę sześciu najważniejszych obecnie trendów w handlu światowym: (1) stale rosnącej, choć coraz mniej dynamicznie, wielkości obrotów w handlu światowym, (2) nowych relacji pomiędzy starymi i nowymi potęgami handlowymi oraz (3) dalszych przesunięć w branżowej strukturze przepływów towarów, produkcji i usług. Rozważyć należy ponadto wpływ (4) nowych podmiotów w handlu towarowym („finansjalizacja” handlu towarowego), (5) nowych form współpracy przedsiębiorców produkcyjnych (sieci produkcyjne, współpraca strategiczna, globalne łańcuchy wartości) oraz (6) nowych produktów w branży usługowej.

Przedmiotem artykułu jest ocena wpływu głównych czynników na wartość i dynamikę handlu międzynarodowego w latach 2008–2015. W opracowaniu wskazano najważniejsze czynniki załamania handlu międzynarodowego w roku 2009 oraz jego stagnacji w latach 2012–2015. Wyniki przeprowadzonej analizy pozwalają stwierdzić, że zasadniczym czynnikiem spadku eksportu w roku 2009 i w latach 2012–2015 było spowolnienie gospodarcze, a zwłaszcza załamanie inwestycji. Istotną rolę w spowolnieniu wymiany odegrało ponadto osłabienie powiązań w ramach globalnych łańcuchów wartości. Zmiany w polityce handlowej nie wywarły istotnego wpływu na załamanie handlu w roku 2009 i jego stagnację w latach 2012–2015. Dla lat 2012–2015 wykazano istotny wpływ spadku cen eksportowych na wartość światowego handlu, który w ujęciu wolumenowym rozwija się w tempie zbliżonym do globalnego PKB, jednak w ujęciu wartościowym tempo wzrostu obrotów jest znacznie niższe.

Bezpośrednie inwestycje zagraniczne są powszechnie postrzegane jako źródło korzyści dla krajów przyjmujących je. Oczekiwania związane z BIZ powodują, iż kraje konkurują między sobą w zakresie stwarzania warunków korzystnych dla dokonywania inwestycji długoterminowych – przyjaznego klimatu inwestycyjnego. Tym niemniej, podejmowane działania (lub ich brak) mogą nie tylko przyciągać kapitał zagraniczny, ale również zniechęcać do inwestowania. Mogą ponadto spowodować wycofanie już zainwestowanego kapitału. Podstawowym celem niniejszego opracowania jest identyfikacja zestawu czynników decydujących o klimacie inwestycyjnym w krajach bałtyckich – Litwie, Łotwie i Estonii. Czynniki warunkujące napływ BIZ do krajów bałtyckich oceniono w podziale na czynniki zachęcające do inwestowania oraz bariery inwestycyjne w ocenie inwestorów zagranicznych. Wyniki przeprowadzonej analizy pozwoliły określić kierunki zmian dla analizowanych gospodarek.

Celem artykułu jest prezentacja wyników analizy zmierzającej do zidentyfikowania głównych tendencji rozwoju polskich BIZ kierowanych do sektora usług, a w szczególności zmian strukturalnych w obrębie tych inwestycji oraz wykorzystania BIZ przez polskie przedsiębiorstwa w celu optymalizacji obciążeń fiskalnych. Badania przeprowadzono głównie w oparciu o dane statystyczne NBP, Eurostatu i UNCTAD. Z badań wynika, że znaczenie sektora usług dla aktywności inwestycyjnej polskich przedsiębiorstw jest obecnie duże, co pozostaje w zgodzie z trendami światowymi. W strukturze branżowej tych inwestycji dominuje działalność holdingów, co jednocześnie przy ich geograficznym skoncentrowaniu w centrach finansowych jednoznacznie wskazuje na cel tej aktywności, którym jest wykorzystanie międzynarodowych mechanizmów optymalizacji podatkowej. Zjawisko to nie dotyczy tylko polskich przedsiębiorstw znajdujących się pod kontrolą kapitału zagranicznego, ale także podmiotów kontrolowanych przez rezydentów. Nasilenie procesu optymalizacji fiskalnej dzięki wykorzystaniu podmiotów bezpośredniego inwestowania zauważalne jest zwłaszcza w ostatnich kilku latach.

Głównym celem artykułu jest zidentyfikowanie obszarów oraz określenie wykonalności handlu między polskimi i irańskimi przedsiębiorstwami w odniesieniu do uwarunkowań historycznych i kulturowych. Autorzy opisują złożoność zagadnienia handlu zagranicznego, uwarunkowania w stosunkach między Polską a Islamską Republiką Iranu oraz gospodarkę irańską – jej cechy, mocne i słabe strony oraz konsekwencje niedawnych sankcji nałożonych przez Organizację Narodów Zjednoczonych, Unię Europejską i Stany Zjednoczone. Dokonują analizy handlu międzynarodowego Iranu w ostatnich latach, ze szczególnym uwzględnieniem krajów mających największy udział w strukturze importu i eksportu, oraz handlu między Iranem a krajami Unii Europejskiej (w tym Polską). Przedstawiają również sektory najbardziej obiecujące z punktu widzenia polskich eksporterów oraz perspektywiczne sektory dla importu dóbr z Iranu do Polski. Autorzy wykorzystują przede wszystkim metody analizy statystyczno-opisowej, opierając się głównie na badaniach literaturowych oraz najnowszych danych statystycznych opublikowanych przez organizacje międzynarodowe. Przeprowadzone badania pozwalają na stwierdzenie, że istnieje wiele obszarów, w których współpraca pomiędzy polskimi i irańskimi przedsiębiorstwami byłaby możliwa i opłacalna dla obu stron. Należy jednak podjąć działania prowadzące do dalszego znoszenia przeszkód w wymianie handlowej oraz ułatwiające nawiązywanie i rozwijanie obustronnych relacji handlowych.

Celem artykułu jest zbadanie procesu wstąpienia Litwy do eurostrefy w 2015 r. oraz inflacji po wprowadzeniu euro. Dane statystyczne odnośnie wielkości inflacji w la-tach 2015–2016 nie dawały powodów do niepokoju, jednak ceny na poszczególne towary odnotowały w tym okresie wzrost, co wywołało duże niezadowolenie miesz-kańców Litwy. W artykule przeanalizowano inflację oraz zmiany cen na poszcze-gólne dobra (m.in. dla 40 najczęściej kupowanych produktów). W analizie zastoso-wano metodę porównawczą oraz zbadano zmiany wag, obliczając średnioroczne stopy zmian dla klas towarów w zharmonizowanym indeksie cen (HICP) i wykorzy-stując dane statystyczne Eurostatu, Departamentu Statystyki Litwy, Banku Świato-wego i Europejskiego Banku Centralnego z lat 2013–2016. Na podstawie przepro-wadzonej analizy stwierdzono, że po wprowadzeniu euro nastąpił wzrost cen na poszczególne towary i usługi, jednak spadek cen ropy naftowej na rynkach świato-wych zniwelował te wzrosty w koszyku, dlatego też inflacja pozostała na niskim poziomie.

Artykuł przedstawia historię rozwoju islamskich instytucji finansowych od początku XXI wieku, głównie w ujęciu wzrostu ich aktywów. Na podstawie analizy strukturalnej islamskiego systemu ekonomicznego, opartego na szariacie (całościowy system norm prawnych oraz etycznych bazujących na Koranie i sunnie, wiążący społeczność muzułmańską), artykuł przedstawia jego obecną strukturę w wielopłaszczyznowym ujęciu. Celem artykułu jest krytyczna analiza obecnego stanu islamskiego sektora finansowego i wskazanie kluczowych obszarów ryzyka, stanowiących istotne bariery dla dalszego rozwoju. Głównymi barierami są nieproporcjonalnie wysoka koncentracja aktywów w sektorze bankowym przy równoczesnej małej roli pozostałych obszarów, takich jak ubezpieczenia czy zarządzanie aktywami, znacząca geograficzna i sektorowa koncentracja aktywów, niewielki przeciętny rozmiar islamskich instytucji finansowych, brak jasnych standardów korporacyjnych oraz wytycznych odnośnie zastosowań szariatu w praktyce gospodarczej, skomplikowana struktura oferowanych produktów oraz brak wykwalifikowanych kadr. Artykuł przedstawia również sekularne czynniki sprzyjające rozwojowi finansów islamskich, gównie szybki wzrost ilości wyznawców Islamu na świecie oraz etyczną atrakcyjność modelu tego sektora, opartego na podziale ryzyka pomiędzy partnerami, co potencjalnie otwiera możliwość ekspansji poza światem muzułmańskim. W artykule zastosowano głównie analizę opisową, opartą na literaturze naukowej, raportach rynkowych oraz danych statystycznych. Część artykułu wykorzystuje obecnie trwające badania autora dotyczące związku pomiędzy strukturą islamskich banków działających w Wielkiej Brytanii a poziomem ich kosztów operacyjnych.

W artykule przeprowadzono analizę licznych przedsiębiorstw produkcyjnych charakteryzujących się różnymi poziomami orientacji rynkowej. Głównym celem publikacji jest zbadanie, czy poziom konkurencyjności firm produkcyjnych jest związany z poziomem ich orientacji rynkowej. W artykule wykorzystano wyniki badania ilościowego przeprowadzonego wśród 334 przedsiębiorstw produkcyjnych. W celu dokonania pomiaru poziomu orientacji rynkowej zastosowano skalę MKTOR stworzoną przez Narvera i Slatera. Pozycję konkurencyjną badanych firm sprawdzono za pomocą Indeksu Konkurencyjności stworzonego przez Fonfarę. Istotność statystyczna zaobserwowanych różnic została sprawdzona za pomocą testu U Manna-Whitneya. Wyniki pokazują, że w każdym rodzaju firm produkcyjnych konkurencyjność rośnie wraz ze wzrostem poziomu orientacji rynkowej. Niemniej skala wzrostu różni się w zależności od typu podmiotu. Rezultaty pokazują również, że zawsze opłaca się zwiększać poziom orientacji rynkowej, gdyż przedsiębiorstwa z najwyższym poziomem orientacji rynkowej należą do 5% najbardziej konkurencyjnych firm produkcyjnych.
 

Celem artykułu jest zbadanie głównych motywów restrukturyzacji banków komercyjnych. Przeanalizowano w nim transakcje M&A w ukraińskim sektorze bankowym i zmiany w obecnych tam trendach oraz oceniono poziom koncentracji na rynku bankowym i jego dynamikę w latach 2010–2016 poprzez obliczenie wskaźnika Herfindahla-Hirschmana w oparciu o wielkość aktywów banków. Omówiono podstawowe teorie wyjaśniające przyczyny restrukturyzacji banków komercyjnych celem ich integracji. Skuteczność bankowego połączenia oceniono na przykładzie SP „Ukrsotsbank” i SP „Unikreditbank”. Finansowy mechanizm restrukturyzacji przedstawiono schematycznie w postaci planu działania banku komercyjnego. Wyciągnięto wniosek, że sukces transakcji M&A wynika z efektu synergii, jego brak zaś z irracjonalnej działalności zarządzania (teoria wolnego przepływu pieniężnego) lub przeceniania przedsiębiorstwa celu (teoria pychy). W artykule dokonano analizy ekonomicznej i krytycznego przeglądu literatury

Artykuł przedstawia wyniki badań, których głównym celem było określenie stopnia wykorzystania Internetu w sektorze MŚP oraz w dystrybucji usług bankowych. Aby zrealizować założony cel, przeprowadzono badanie bezpośrednie z wykorzystaniem kwestionariusza badawczego (PAPI) na losowej próbie MŚP działających na polskim rynku usług bankowych. Przeprowadzono 1100 wywiadów z osobami decydującymi o wyborze banku do obsługi firmy. Uwagę zwraca wysoki stopień wykorzystania Internetu – tym wyższy, im więcej firma zatrudnia pracowników. Główny wniosek z badań mówi, że Internet traktować można jako sposób na prowadzenie biznesu lub jako narzędzie uzupełniające tradycyjny marketing, które zapewnia klientom wiele dodatkowych korzyści.

Celem niniejszego artykułu jest wyjaśnienie wpływu satysfakcji klienta na różne wymiary lojalności na rynku usług B2B. Badaniu poddano wpływ satysfakcji na lojalność jako postawę, zachowanie, roszczeniowość, marketing szeptany oraz intencję behawioralną na tureckich rynkach B2B. Sformułowane hipotezy zweryfikowano na podstawie wyników badań przeprowadzonych wśród małych i średnich firm działających w sektorze bezpieczeństwa elektronicznego. Zebrane dane poddano eksploracyjnej analizie czynnikowej oraz prostej regresji liniowej. Z rezultatów badań wynika, że wpływ satysfakcji klienta na stopień lojalności można ukazać w następującym porządku malejącym: intencja behawioralna, marketing szeptany, postawa, tolerancja cenowa, zachowanie. Stwierdzono brak istotnego związku pomiędzy satysfakcją a roszczeniowością. Oczekuje się, iż praca ta uwypukli wpływ satysfakcji klienta na różne wymiary lojalności na rynku usług B2B w Turcji.

Artykuł przedstawia przegląd mechanizmów wsparcia dla przedsiębiorczości społecznej dostępnych w siedmiu krajach Regionu Morza Bałtyckiego (RMB) wraz z odniesieniami do dostępnej literatury. Jego celem jest ocena mechanizmów wsparcia rozwoju przedsiębiorczości społecznej oferowanych na poziomie krajowym i lokalnym z perspektywy ich wpływu na rozwój sektora przedsiębiorstw społecznych. Wywód opiera się na badaniu ankietowym przeprowadzonym wśród przedstawicieli przedsiębiorstw społecznych w siedmiu krajach RMB oraz badaniach z wykorzystaniem grup fokusowych. Hipoteza badawcza zakłada, że występują duże różnice w poziomie wsparcia dostępnego dla przedsiębiorców społecznych w analizowanych krajach, a dostępne formy nie pokrywają się z oczekiwaniami przedsiębiorców. Badania wykazały, że oczekiwane przez przedsiębiorców społecznych mechanizmy wsparcia to: wyspecjalizowane instytucje finansowane doradcze, instrumenty bezpośredniego wsparcia finansowego oraz wsparcie infrastrukturalne. Wykazano, że mechanizmy wsparcia wymagają większego zaangażowania ze strony władz rządowych i regionalnych. Zaleca się także podejmowanie dalszych starań w celu ułatwienia dostępu do owych mechanizmów oraz lepszego dostosowania ich do potrzeb przedsiębiorców społecznych w analizowanych krajach.

Międzynarodowe zespoły wirtualne są stosunkowo nową formą organizacji pracy, ściśle powiązaną ze światowym rozwojem technologii informacyjnych. Ich dynamiczny rozwój powoduje wzmożone zainteresowanie korzyściami, ale także słabymi stronami tego typu współpracy w biznesie międzynarodowym. Niniejszy artykuł ma charakter przeglądowy, a jego celem jest, oprócz uporządkowania terminologii odnoszącej się do różnych typów zespołów, zidentyfikowanie korzyści oraz zagrożeń, jakie niesie za sobą ta forma pracy. Aby osiągnąć tak sformułowany cel, wykorzystano metodę opisową oraz podejście jakościowe. Podstawową metodą zbierania danych jakościowych były nieustrukturyzowane indywidualne i grupowe wywiady oraz obserwacja, w szczególności obserwacja uczestnicząca. Zostały one wsparte danymi pochodzącymi ze źródeł wtórnych w postaci publikacji naukowych i raportów z przeprowadzonych badań ilościowych. Porównanie wyników analizy źródeł wtórnych i pierwotnych pozwoliło na zidentyfikowanie zalet i wad międzynarodowych zespołów wirtualnych, co ułatwiło sformułowanie wniosków i rekomendacji.

Celem niniejszej pracy jest przedstawienie z perspektywy interdyscyplinarnej terminologii, charakterystyki, typologii, przeobrażeń oraz ścieżki rozwojowej procesu tworzenia nowych produktów (NPD), porównanie tradycyjnych i nowoczesnych koncepcji oraz analiza skutków ubocznych. Do analizy danych wykorzystano metodę opisową oraz, w niektórych wypadkach, chronologiczną. Dane do badań pozyskano z ponad stu wiarygodnych źródeł literaturowych i internetowych. Przedmiot badań omówiono w kontekście marketingu, techniki, strategii, zarządzania i innowacji celem nakreślenia typologii oraz porównania tradycyjnych i nowoczesnych koncepcji, kontrmodeli oraz skutków ubocznych NPD. Literatura fachowa poświęcona tworzeniu nowych produktów ukazuje się dopiero od pięćdziesięciu lat, jest więc stosunkowo młoda. Badanie ukazało przeobrażenia, które dokonały się na przestrzeni czasu w procesie tworzenia nowych produktów i usług, odkrywając tym samym tajemnice prawdziwie produktywnych procesów NPD – to może jednak nie wystarczyć, gdyż przyszłość jest mglista, złożona, wielowymiarowa i pełna niekonsekwencji.