Twitter jako narzędzie zarządzania wizerunkiem
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTETwitter jako narzędzie zarządzania wizerunkiem
Data publikacji: 28.09.2021
Zarządzanie Mediami, 2021, Tom 9, Numer 3, s. 507-533
https://doi.org/10.4467/23540214ZM.21.027.13758Autorzy
Twitter jako narzędzie zarządzania wizerunkiem
Twitter is becoming an increasingly popular tool used for political communication, especially in election campaigns. It is also an important element of image creation. Due to its functionalities, it allows for quick, low-cost reaching of recipients. As part of the article, over 130,000 entries from the period of the 2019 European Parliament election campaign in Poland were subject to quantitative analysis. The activity of 397 people running from six national election committees was analyzed. Every second candidate applying for a mandate as an MEP used this service. The article is an attempt to answer whether and to what extent popularity on Twitter translated into the electoral result.
Adamik-Szysiak M. (2018). Strategie komunikowania podmiotów politycznych w Polsce w mediach społecznościowych. Lublin: Wydawnictwo Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej.
Adamus-Matuszyńska A., Dzik P. (2017). Czy można zarządzać wizerunkiem? Teoria wizerunku i procesu jego budowania [w:] A. Kampka, A. Kiryjow, K. Sobczak (red.), Czy obrazy rządzą ludźmi? Warszawa: Wydawnictwo SGGW.
Annusewicz O. (2016). Ramowanie „dobrej zmiany”. Ramy językowe kampanii wyborczej Prawa i Sprawiedliwości na Twitterze w 2015 roku. „e-Politikon”, 17, s. 75–96. http://oapuw.pl/?smd_process_download=1&download_id=5125 (dostęp: 1.09.2020).
Annusewicz O. (2017). Twitter jako przestrzeń autoprezentacji politycznej. Zarządzanie wizerunkiem polityka w mediach społecznościowych. „Studia Politologiczne”, 45, s. 91–112, http://studiapolitologiczne.pl/pdf-115636-44974?filename=Twitter.pdf (dostęp: 1.09.2020).
Anstead N., O’Loughlin B. (2015). Social Media Analysis and Public Opinion: The 2010 Uk General Election. „Journal of Computer-Mediated Communication”, 20(2), s. 204–220.
Bane K.C. (2019). Tweeting the Agenda. „Journalism Practice”, 1(2), s. 191–205.
Bode L. (2016). Political News in the News Feed: Learning Politics from Social Media. „Mass Communication and Society”, 19(1), s. 24–48.
Chen G.M. (2019). Social Media and Scandal [w:] H. Tumber, S. Waisbord (eds.), The Routledge Companion to Media and Scandal. New York: Routledge.
Czyżowski D., Porębski L. (2017). Media społecznościowe w kampanii wyborczej. Wykorzystanie Twittera w polskich wyborach parlamentarnych w roku 2015. „Studia Politologiczne”, 45, s. 165–179, http://studiapolitologiczne.pl/pdf-115625-44963?filename=Media.pdf (dostęp: 1.09.2020).
Evans A., Twomey J., Talan S. (2011). Twitter as a Public Relations Tool. „Public Relations Journal”, 5(1), s. 1–20, https://apps.prsa.org/SearchResults/view/6D-050103/0/ (dostęp: 2.09.2020).
Frame A., Brachotte G. (2015), Le tweet stratégique: Use of Twitter as a PR Tool by French Politicians. „Public Relations Review”, 41(2), s. 278–287.
Gackowski T. (2014). Top 10 Polish Politicians on Twitter – A Revolution in Political Communication. Reconnaissance Research. „e-Politikon”, 9, s. 132–164, http://oapuw.pl/wp-content/uploads/2015/07/Gackowski-T.-Top-10-Polish-Politicians-on-Twitter-%E2%80%93-a-Revolution-in-Political-Communication.pdf (dostęp: 1.09.2020).
Gamson J. (2016). Scandal in the Age of Sexting [w:] H. Mandell, G. Chen (eds.), Scandal in a Digital Age. New York: Palgrave Macmillan.
Griffin R.W. (1999). Podstawy zarządzania organizacjami. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Jacuński M. (2016). Sieciowe komunikowanie polityczne w Polsce. Perspektywa aktorów politycznych. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Jungherr A. (2016). Twitter Use in Election Campaigns: A Systematic Literature Review. „Journal of Information Technology & Politics”, 13(1), s. 72–91.
Kotarbiński T. (1975). Traktat o dobrej robocie. Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
Lakomy M. (2014). Tweety na szczycie. Polityka responsywna. „Studia Medioznawcze”, 2(57), s. 153–165, https://studiamedioznawcze.pl/Numery/2014_2_57/lakomy.pdf (dostęp: 1.09.2020).
Machnik B. (2014). The Place of Twitter in the Process of Political Communication. „e-Politikon”, 9, s. 86–108, https://oapuw.pl/wp-content/uploads/2015/07/Machnik-B.-The-Place-of-Twitter-in-the-Process-of-Political-Communication.pdf (dostęp: 1.09.2020).
Maguś W. (2019). Twitter jako narzędzie dialogu liderów politycznych z otoczeniem. „Zeszyty Prasoznawcze”, 62, 4(240), s. 63–94.
Parmelee J.H. (2014). The Agenda-building Function of Political Tweets. „New Media & Society”, 6(3), s. 434–450.
Reuters Institute (2020). Reuters Institute Digital News Report 2020, http://www.digitalnewsreport.org/survey/2020/ (dostęp: 1.09.2020).
Verweij P. (2012). Twitter Links between Politicians and Journalists. „Journalism Practice”, 6(5–6), s. 680–691.
Wirtualnemedia.pl (2020). TikTok w mobile’u przed Snapchatem i Twitterem, Wykop i NK.pl w dół (TOP serwisów i aplikacji społecznościowych), https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/tiktok-w-mobile-u-przed-snapchatem-i-twitterem-wykop-i-nk-pl-w-dol-top-serwisow-i-aplikacji-spolecznosciowych (dostęp: 19.08.2020).
Informacje: Zarządzanie Mediami, 2021, Tom 9, Numer 3, s. 507-533
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Twitter jako narzędzie zarządzania wizerunkiem
Twitter as an Image Management Tool
Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej, Lublin
Polska
Publikacja: 28.09.2021
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
Polski