Wartości i standardy zawodowe dziennikarza
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTEWartości i standardy zawodowe dziennikarza
Data publikacji: 07.11.2016
Zeszyty Prasoznawcze, 2016, Tom 59, Numer 2 (226), s. 369-392
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.16.025.5429Autorzy
Wartości i standardy zawodowe dziennikarza
Większość zawodów medialnych cechuje niska profesjonalizacja, tzn. brak jasnego zdefi - niowania kwalifi kacji i reguł działania wyznaczających standard profesjonalizmu, a to w połączeniu z kultem indywidualizmu i talentu – sprzyja rozwijaniu różnych ideologii zawodowych. Każdy dziennikarz działa w układzie różnych oczekiwań, ma różne kryteria oceny rezultatów własnej pracy i musi dokonywać wyboru. W dużych instytucjach nadawczych uwidacznia się zasadnicza sprzeczność między: bezstronnością a stronniczością, wymogami kreatywności i krytycyzmu a specjalizacją i rutynizacją pracy, interesami właściciela a obywatelskim prawem do wolności słowa, płaceniem za jakość pracy lub produktu a płaceniem za czas pracy itd. Wszystkie te sprzeczności tkwią w samej istocie działalności nadawczej (wydawniczej). Zjawisko polityzacji i komercjalizacji oraz warunki ekonomiczne, w jakich się dokonują owe procesy, skutkują pauperyzacją zawodu dziennikarza w Polsce. Przyczynia się do tego zbyt mała aktywność środowisk twórczych. Organizacje dziennikarskie są słabe i rozbite. Nie są zdolne do skutecznej reprezentacji interesów zawodowych środowiska na forum parlamentarnym.
Adamowski J. (red.) (2002). O warsztacie dziennikarskim. Warszawa: Aspra-JR.
Bauer Z. (2004). Co to jest redagowanie? W: Z. Bauer, E. Chudziński (red.). Dziennikarstwo i świat mediów (s. 253–269). Kraków: Universitas.
Bourdieu P. (2009). O telewizji. Panowanie dziennikarstwa. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Cisak W. (red.) (2004). Media i dziennikarstwo na przełomie stuleci. Wybrane zagadnienia. Poznań: Wydawnictwo INPiD Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza.
Dobek-Ostrowska B. (red.) (2002). Transformacja systemów medialnych w krajach Europy Środkowo-Wschodniej po 1989 roku. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Dobosz I. (2006). Prawo prasowe. Podręcznik. Kraków: Wolters Kluwer Polska.
Dziki S. (2004). Prasa w rozwoju historycznym. W: Z. Bauer, E. Chudziński (red.). Dziennikarstwo i świat mediów (s. 11–40). Kraków: Universitas.
Fiske J. (1999). Wprowadzenie do badań nad komunikowaniem. Wrocław: Astrum.
Goban-Klas T. (2000). Media i komunikowanie masowe. Teorie i analizy prasy, radia, telewizji i internetu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Handke K. (2009). Socjologia języka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Kononiuk T., Michalski B. (1998). Problemy prawne zawodu dziennikarskiego. Warszawa: Elipsa.
Kowalczyk R. (2004). Między polityką a dziennikarstwem. Szkice politologiczno-prasoznawcze. Poznań: Wydawnictwo INPiD Uniwersytetu im Adama Mickiewicza.
Kupis T. (1966). Zawód dziennikarza w Polsce Ludowej. Warszawa: KiW.
Maślak P. (2001). Profesja bez etatu. Press, nr 3, s. 48–50.
Michalczyk S. (2005). Komunikowanie polityczne. Teoretyczne aspekty procesu. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Michalczyk S. (2008). Społeczeństwo medialne. Studia z teorii komunikowania masowego. Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.
Mocek S. (2006). Dziennikarze po komunizmie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
Mrozowski M. (2001). Media masowe. Warszawa: Aspra-JR.
Niczyperowicz A. (1996). Abecadło dziennikarza. Poznań: Wydawnictwo Kontekst.
Nowińska E. (2007). Wolność wypowiedzi prasowej. Kraków: Wolters Kluwer Polska.
Ossowski S., Stępińska A. (2010). Polski dziennikarz – niezależny altruista? Etyka w Mediach, nr 5, s. 35–46.
Pokorna-Ignatowicz K. (2001). Problemy zawodowe dziennikarzy w Polsce u progu nowego wieku na podstawie analizy branżowego miesięcznika Press.Studia Medioznawcze, nr 3(4), s. 23–34.
Sawiński Z., Domański H. (1989). Hierarchie prestiżu zawodów w Polsce w latach 1958–1987. Studia Socjologiczne, nr 1, s. 267–290.
Skworz A., Niziołek A. (red.) (2010). Biblia dziennikarstwa. Kraków: Wydawnictwo Znak.
Sobczak J. (1999). Prawo prasowe. Komentarz. Warszawa: Muza SA Oficyna Prawnicza.
Sobczak J. (2003). Funkcje regulacyjne państwa. W: J. Adamowski (red.). Rynek audiowizualny w Polsce. Ocena i perspektywy (s. 201). Warszawa: Aspra-JR.
Sonczyk W. (2001). Zawód dziennikarski w kontekście transformacji polskiego systemu medialnego (wybór problematyki). Studia Medioznawcze, nr 3(4), s. 35–45.
Szot L. (2003). Wolność dziennikarzy w polskim systemie prawnym. Wrocław: Wydawnictwo Atla 2.
Szot L. (2013). Dziennikarze mediów lokalnych w Polsce. Między profesjonalizmem a koniecznością przetrwania. Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.
Taylor L., Willis A. (2006). Medioznawstwo. Teksty, instytucje i odbiorcy. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Załubski J. (1998). Dziennikarstwo – wolny zawód czy zawód dyletantów? W: J. Adamowski (red.), Media i dziennikarstwo na przełomie wieków (s. 88–96). Warszawa: Instytut Dziennikarstwa UW.
Ziomecki M., Skowroński K., Lis T. (2002). ABC dziennikarstwa. Wskazówki i porady nie tylko dla początkujących. Warszawa: Axel Springer Polska.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2016, Tom 59, Numer 2 (226), s. 369-392
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Wartości i standardy zawodowe dziennikarza
Values and professional standards of journalism
Uniwersytet Wrocławski, Polska, plac Uniwersytecki 1, 50-137 Wrocław
Publikacja: 07.11.2016
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
Polski