Adamczyk M. (2001). Towarzystwo Wiedzy Prasowej (1936–1939). Rocznik Historii Prasy Polskiej, t. IV, z. 2, s. 199–214.

Braki i potrzeby literatury i nauki polskiej o prasie (1932). Przegląd Graficzny, Wydawniczy i Papierniczy, nr 27, s. 281–282.

Czajkowska M. (1970). Założyciele Wyższej Szkoły Dziennikarskiej w Warszawie. Rocznik Historii Czasopiśmiennictwa Polskiego, nr 2 (9), s. 295–298.

Deklaracja Zasad Międzynarodowej Federacji Dziennikarzy [https://centruminformacji.tvp.pl/15781036/deklaracja-zasad-fij; 15.01.2020].

Drąg K. (2018). Dyskusja o profesjonalizmie dziennikarskim w świetle wystąpień II Zjazdu Literatów i Dziennikarzy Polskich (1894). W: B. Czechowska-Derkacz, D. Chomik, J. Wojsław (red.). Media, biznes, kultura. Media w procesie zmian – etyka i komunikacja (s. 269–283). Gdańsk.

Drożdż M. (2005). Logos i etos mediów. Dyskurs paradygmatyczny filozofii mediów. Tarnów.

Drożdż M. (2016). Etyczność jako wyznacznik profesjonalizmu. W: K. Wolny-Zmorzyński, K. Konarska (red.). Klinika dziennikarska – credo (s. 25–42). Wrocław.

Drożdż M. (2018). Etyczność jako narzędzie diagnostyczne jakości dziennikarstwa. W: K. Wolny-Zmorzyński, K. Konarska (red.). Klinika dziennikarstwa – diagnoza (s. 21–38). Wrocław.

Dworak E., Grabia T., Kasperkiewicz W., Kwiatkowska W. (2014). Gospodarka oparta na wiedzy, innowacyjność i rynek pracy. Łódź.

Filas R. (2016). Zeszyty Prasoznawcze a Ośrodek Badań Prasoznawczych (OBP) – małżeństwo niemal doskonałe. W: M. Kawka, R. Filas, P. Płaneta (red.). Zeszyty Prasoznawcze – analiza zawartości (1957–2012): metody, tematy, autorzy (s. 15–29). Kraków.

Greis A. (2003). Die immanenten Strukturen medialer Kommunikation als Fokus medienethischer Anstrengun-gen. Eine Methodologie. W: A. Greis, G.W. Hunold, K. Koziol (Hrsg.). Medienethik. Ein Arbeitsbuch (s. 4–18). Tübingen–Basel.

Jarkowski S. (1932). O Polski Instytut Prasoznawczy. Przegląd Graficzny, Wydawniczy i Papierniczy, nr 39, s. 401–403.

Kauzik S. (1938). O rozwój prasoznawstwa w Polsce. Prasa. Organ Polskiego Związku Wydawców Dzienników i Czasopism, rok IX, nr 4, s. 1–3.

Koziol K. (2003). Öffentlichkeit als hermeneutisches Prinzip medienethischer Reflexion. Eine Kriteriologie. W: A. Greis, G.W. Hunold, K. Koziol (Hrsg.). Medienethik. Ein Arbeitsbuch (s. 19–35). Tübingen–Basel.

Nałęcz D. (1982). Zawód dziennikarza w Polsce 1918–1939. Warszawa–Łódź.

Pisarek W. (1999). Ośrodek Badań Prasoznawczych w nauce o komunikacji społecznej u progu trzeciego tysiąclecia. W: M. Kocójowa (red.). Zarządzanie i komunikowanie: tendencje rozwoju badań naukowych u progu XXI wieku (s. 96–107). Kraków.

Powstało Towarzystwo Wiedzy Prasowej (1938). Prasa. Organ Polskiego Związku Wydawców Dzienników i Czasopism, rok IX, nr 12, s. 1.

Sonczyk W. (2009). Dyskusja o instytucjonalizacji badań nad prasą w II RP (na przykładzie miesięcznika Prasa). Rocznik Historii Prasy Polskiej, t. XII, z. 2 (24), s. 35–56.

Statut Towarzystwa Wiedzy Prasowej. (1938). W: M. Adamczyk (2001). Towarzystwo Wiedzy Prasowej (1936–1939). Rocznik Historii Prasy Polskiej, t. IV, z. 2.

Trzebiński W. (1930). Nauka o dziennikarstwie. Prasa. Organ Polskiego Związku Wydawców Dzienników i Czasopism, nr 1, s. 4–7.

Wyższa Szkoła Dziennikarska w Warszawie 1917–1937. Rzut oka na dwudziestolecie pracy uczelni 1917–1937 oraz program na rok 1937–1938 (1937). Warszawa.