Recepcja podręcznika „Analiza zawartości prasy” w kręgach badaczy mediów, czyli zaraźliwa metoda badawcza
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTERecepcja podręcznika „Analiza zawartości prasy” w kręgach badaczy mediów, czyli zaraźliwa metoda badawcza
Data publikacji: 27.06.2019
Zeszyty Prasoznawcze, 2019, Tom 62, Numer 2 (238), s. 117 - 127
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.19.015.10540Autorzy
Recepcja podręcznika „Analiza zawartości prasy” w kręgach badaczy mediów, czyli zaraźliwa metoda badawcza
„Analiza zawartości prasy” autorstwa Walerego Pisarka, która ukazała się 1983 roku, stała się ważną książką w popularyzacji analizy zawartości. Badacze mediów otrzymali monografię w języku polskim poświęconą w całości tej metodzie. Artykuł stanowi próbę pokazania, w jaki sposób badacze wykorzystywali analizę zawartości w rozwiązywaniu problemów badawczych w XXI wieku. Ze względu zarówno na wielość publikacji, w których wykorzystywano tę metodę, jak i na wymogi edytorsko-formalne, wprowadzono następujące kryteria wyboru: skupiono się na monografiach wydanych w latach 2001–2018; celowo zrezygnowano z artykułów, które zostały opublikowane na łamach periodyków naukowych; wybrano książki reprezentujące różne ośrodki akademickie. Starano się także pokazać wykorzystanie analizy zawartości prasy do badań mediów elektronicznych. Wydaje się, że takie podejście do tematu uwypukliło możliwość zastosowania tej metody w różnie zaprojektowanych badaniach mediów masowych.
The Reception of “Press Content Analysis” Textbook Among Media Researchers. A Contagious Research Method
“Press Content Analysis” written by Walery Pisarek in 1983, has become an important and significant book in the popularization of press content analysis. Media researchers received a monograph in Polish devoted entirely to this research method. The article is an attempt to show how researchers used content analysis to solve research problems in the 21st century. Due to the multitude of publications in which this method was used, as well as the editorial and formal requirements, the following selection criteria were introduced: The study focused on monographs published in 2001–2018, the articles published in scientific journals were excluded deliberately. Moreover the analysis covered books published by various academic institutions. Efforts were made to show the use of press content analysis for electronic media research. It seems that this approach highlights the possibility of using this method in contemporary mass media studies.
Białek-Szwed O. (2012). Voyeuryzm medialny w kontekście współczesnej prasy w Polsce. Toruń.
Braun-Gałkowska M. (2006). Treść programów telewizyjnych jako czynnik oddziaływania na widzów. Wprowadzenie i strategia badań. W: A. Gała, I. Uflik-Jaworska (red.). Czas pusty. Analiza treści programów telewizyjnych czterech nadawców polskich (s. 7–28). Lublin.
Dąbrowska-Cendrowska O. (2014). Poranny towarzysz i doradca. Polska telewizja śniadaniowa na przykładzie programów „Dzień Dobry TVN” i „Pytanie na śniadanie”. Warszawa.
Dobek-Ostrowska B., Sobera W. (red.) (2017). Badania ilościowe i jakościowe w studiach nad komunikowaniem. Wrocław.
Dubiel P. (1982). Metody analizy zawartości prasy i jej praktyczne zastosowanie. W: J. Mądry (red). Wstęp do prasoznawstwa (s. 167–178). Katowice.
Gajlewicz-Korab K. (2012). Obraz muzułmanów we Francji w tamtejszych tygodnikach opinii. Warszawa.
Godzic W. (2007). Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów. Warszawa.
Kajtoch W. (2008). Językowe obrazy świata i człowieka w prasie młodzieżowej i alternatywnej, t. 1–2. Kraków.
Kajtoch W. (2016). Szkice językoznawczo-prasoznawcze. Kraków.
Kawka M., Filas R., Płaneta P. (red.) (2016). Zeszyty Prasoznawcze. Analiza zawartości (1957–2012). Metody, tematy, autorzy. Kraków.
M. Kolczyński (red) (2013). Obraz prezydencji Polski w Radzie UE (2011) w wybranych tytułach prasy polskiej. Katowice.
Krzpiet M. (2005). Fenomen ekshibicjonizmu w telewizji. Kraków.
Mielczarek T. (2018). Tygodniki opinii w zmieniającej się rzeczywistości. Kraków.
Mrozowski M. (2009). Telewizyjne programy informacyjne – polskie i zagraniczne (analiza porównawcza). Studia Medioznawcze, nr 3, s. 27–49.
Ogonowska A. (2006). Voyeuryzm telewizyjny. Między ontologią telewizji a rzeczywistością telewidza. Kraków.
Pisarek W. (1983). Analiza zawartości prasy. Kraków.
Pisarek W. (2008). Wstęp do nauki o komunikowaniu. Warszawa.
Tetelowska I. (1962). Analiza zawartości gazet – wstępne studium funkcjonalnej typologii prasy. Zeszyty Prasoznawcze, nr 4, s. 3–19.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2019, Tom 62, Numer 2 (238), s. 117 - 127
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Recepcja podręcznika „Analiza zawartości prasy” w kręgach badaczy mediów, czyli zaraźliwa metoda badawcza
The Reception of “Press Content Analysis” Textbook Among Media Researchers. A Contagious Research Method
Uniwersytet Jana Kochanowskiego w Kielcach
ul. Stefana Żeromskiego 5, Kielce, Polska
Publikacja: 27.06.2019
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 2545
Liczba pobrań: 3977