Nowy wymiar publicystyki politycznej? Memy jako forma krytyki Hanny Gronkiewicz-Waltz
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTENowy wymiar publicystyki politycznej? Memy jako forma krytyki Hanny Gronkiewicz-Waltz
Data publikacji: 04.12.2015
Zeszyty Prasoznawcze, 2015, Tom 58, Numer 3 (223), s. 659 - 676
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.15.044.4246Autorzy
Nowy wymiar publicystyki politycznej? Memy jako forma krytyki Hanny Gronkiewicz-Waltz
Streszczenie
Punktem wyjścia dla autorów artykułu jest uznanie memów, internetowych żartów, za odmianę publicystyki wizualnej. Memy, podobnie jak komentarz, felieton czy artykuł publicystyczny, są aktualne i tendencyjne, często stanowiąc dosadny komentarz do decyzji i zachowań polityków. W pierwszej, teoretycznej części tekstu autorzy definiują mem oraz pokazują jego ewolucję na szerszym, genologiczno-historycznym tle. Wiążą go m.in. z rysunkiem satyrycznym, fotomontażem i karykaturą, część rozważań poświęcając wpływowi internetu na rozwój klasycznych gatunków medialnych oraz na kreowanie w sieci nowych form wypowiedzi. Część druga zawiera prezentację wyników badań. Autorzy analizują żarty internetowe poświęcone działaniom Hanny Gronkiewicz-Waltz, posługując się instrumentarium semiotyki.
Andrzejrysuje.pl dla Wyborcza.pl, http://wyborcza.pl/0,135334.html.
Babecki M. (2012). Wizualna metafora czy shockvertising? Okładka prasowa jako medium w komunikowaniu politycznym na przykładzie polskich tygodników prestiżowych. W: J. Golinowski, A. Laska (red.). Odsłony współczesnej polityki. Bydgoszcz.
Babiel Ł. (b.d.). Znaj swoje memy, http://motywdrogi.pl/2010/03/15/znaj-swoje-memy/.
Baylon Ch., Mignot X. (2008). Komunikacja. Kraków.
Brodie R. (2009). Virus of the Mind. The New Science of the Meme. Seattle.
Dawkins S. (2007). Samolubny gen. Warszawa.
Graff A. (2008). Świat bez kobiet. Płeć w polskim życiu publicznym. Warszawa.
Hanna Gronkiewicz-Waltz – rys biograficzny, http://bip.warszawa.pl/Menu_podmiotowe/Prezydent/rys_biograficzny.htm (dostęp: 29.01.2014).
Kamińska M.(2011). Niecne memy. Dwanaście wykładów o kulturze Internetu. Poznań.
Kozieł A. (2013). Publicystyka wizualna w prasie: karykatura, rysunek satyryczny, fotomontaż. W: K. Wolny-Zmorzyński i in. (red.). Komunikacja wizualna w prasie i w mediach elektronicznych. Warszawa.
Kuźmiński M. (b.d.). Prasa satyryczna i humorystyczna w XIX i XX w., http://www.reporterzy.info/224,prasa_satyryczna_i_humorystyczna_w_XIX_i_XX_wieku.html.
Lisowska-Magdziarz M. (2006). Dyskurs – semiotyka – wspólnota interpretacyjna. W stronę modelu zintegrowanego instrumentarium badań nad zawartością mediów (zaproszenie do dyskusji). Global Media Journal – Polish Edition, nr 1.
Marek Raczkowski przenosi się z rysunkami na Gazeta.pl, http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/marek-raczkowski-przenosi-sie-z-rysunkami-na-gazeta-pl.
Marek Raczkowski wraca do „Przekroju”. Na razie rysunki w internecie, http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/marek-raczkowski-wraca-do-przekroju-na-razie-rysunki-w-internecie.
Michael Bloomberg, http://ludzie.wprost.pl/sylwetka/Michael-Bloomberg.
Raczkowski M. (2010). Śmiech z rysunku, który załamuje. W: A. Skworz (red.). Biblia dziennikarstwa. Warszawa.
Radlak S. (2011). Wizerunek kobiet w polityce. Przypadek polskich kampanii wyborczych. Praca dyplomowa napisana pod opieką prof. dra hab. M. Jezińskiego na kierunku politologia UMK. Toruń.
Słownik terminologii medialnej (2006). Kraków [wersja elektroniczna].
Mateja M. (2014). Satyra polityczna w mediach. Wolność słowa a tabu śmierci. W: M. Jeziński, M. Mateja, Ł. Wojtkowski (red.). W nowomedialnej przestrzeni – dziennikarze, celebryci, politycy. Toruń.
Mateja M. (2012). O zmarłych tylko dobrze? Pośmiertny wizerunek Lecha Kaczyńskiego a problem wolności prasy. W: D. Degen, M. Żynda (red.). Nie po myśli władzy. Studia nad cenzurą i zakresem wolności słowa na ziemiach polskich od wieku XIX do czasów współczesnych. Toruń.
Mizerski S. (2014). Nigdy nie mów sorry. Polityka, nr 5.
Sojka M. (b.d.). Szymon Majewski z sukcesem na YouTube, http://www.wirtualnemedia.pl/artykul/maciej-sojka-szymon-majewski-z-sukcesem-na-youtube.
„Sorry, taki mamy klimat”. Internet kpi z Bieńkowskiej [MEMY], http://polska.newsweek.pl/memy-z-elzbieta-bienkowska-sorry-taki-mamy-klimat-na-newsweek-pl,galeria,279230,1.html.
Szatrawska I. (2010). Dyskretny urok zakazanego. Tabu w mediach. W: W. Godzic (red.). Media audiowizualne. Warszawa.
Szulczewski M. (1976). Publicystyka. Problemy teorii i praktyki. Warszawa.
Wojtczuk M. (b.d.). Warszawa jak Nowy Jork? Prezydent zainspirowana Bloombergiem, http://wyborcza.pl/1,75248,15352373,Warszawa_jak_Nowy_Jork__Prezydent_zainspirowana_Bloombergiem.html (dostęp: 29.01.2014).
Wolny-Zmorzyński K. (2009). Jaka informacja? Rzecz o percepcji fotografii dziennikarskiej. Kraków.
Wilimborek K. (b.d.). Wybory prezydenckie w 1995 roku, http://www.infor.pl/prawo/wybory/prezydenckie/205281,Wybory-prezydenckie-w-1995-roku.html.
Z ręki, intuicyjnie, niezależnie – spotkanie z Henrykiem Sawką, http://www.wszczecinie.pl/relacje_i_fotorelacje,z_reki__intuicyjnie__niezaleznie___spotkanie_z_henrykiem_sawka,id-1787.
Żakowska M. (2013). Zostało panu pięć minut życia (rozmowa z Markiem Raczkowskim). Przekrój, nr 39.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2015, Tom 58, Numer 3 (223), s. 659 - 676
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Nowy wymiar publicystyki politycznej? Memy jako forma krytyki Hanny Gronkiewicz-Waltz
A new dimension of political journalism? The Internet memes as a vehicle of criticism of Hanna Gronkiewicz-Waltz
Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu
Polska
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
Publikacja: 04.12.2015
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 3911
Liczba pobrań: 1507