Katedra Dziennikarstwa i Komunikacji Społecznej
Magdalena Mateja
Zeszyty Prasoznawcze, Tom 58, Numer 3 (223), 2015, s. 659 - 676
https://doi.org/10.4467/2299-6362PZ.15.044.4246Streszczenie
Punktem wyjścia dla autorów artykułu jest uznanie memów, internetowych żartów, za odmianę publicystyki wizualnej. Memy, podobnie jak komentarz, felieton czy artykuł publicystyczny, są aktualne i tendencyjne, często stanowiąc dosadny komentarz do decyzji i zachowań polityków. W pierwszej, teoretycznej części tekstu autorzy definiują mem oraz pokazują jego ewolucję na szerszym, genologiczno-historycznym tle. Wiążą go m.in. z rysunkiem satyrycznym, fotomontażem i karykaturą, część rozważań poświęcając wpływowi internetu na rozwój klasycznych gatunków medialnych oraz na kreowanie w sieci nowych form wypowiedzi. Część druga zawiera prezentację wyników badań. Autorzy analizują żarty internetowe poświęcone działaniom Hanny Gronkiewicz-Waltz, posługując się instrumentarium semiotyki.