FAQ
Logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego w Krakowie

Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska

Data publikacji: 31.03.2022

Zeszyty Prasoznawcze, 2022, Tom 65, Numer 1 (249), s. 75-94

https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.006.15336

Autorzy

Magdalena Idem
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
, Polska
https://orcid.org/0000-0002-8667-2793 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Pobierz pełny tekst

Tytuły

Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska

Abstrakt

Celem opracowania jest w pierwszej kolejności zidentyfikowanie ilościowe i dystynktywne reportaży ukazujących się na łamach współczesnych pism dla kobiet (jako przykład służy Vogue Polska – czasopismo reprezentujące cechy mediów starego i nowego typu), a kolejno zaprezentowanie wariantywności tych form reporterskich oraz ich analiza poziomie literacko-krytycznym. W procesie badawczym wyróżniono dwa wzorce adaptacyjne reportażu: sylwetkę stylizowaną na reportaż literacki oraz relację reporterską. Wskazany tytuł przeanalizowano metodą ilościową i jakościową analizą treści opartą na skonstruowanym polu odniesień genologicznych. Artykuł omawia także relacje zachodzące między klasyczną teorią reportażu (wzorzec kanoniczny i adaptacyjny, redukcjonizm genologiczny, cechy pogranicza) a identyfikatorami retoryki mody i koncepcji dziennikarstwa modowego. Konsekwencjami tego oddziaływania są reorientacje genologiczne i pragmatyczne.

Bibliografia

Pobierz bibliografię

Barthes R. (2005). System mody, tłum. M. Falski. Kraków.

Barthes R. (2013). The Language of Fashion. London.

Bolter J.D., Grusin R. (1999). Remediation: Understanding New Media. Cambridge.

Borrelli L.O. (1997). Dressing Up and Talking about It: Fashion Writing in Vogue from 1968 to 1993. Fashion Theory, vol. 1, issue 3, s. 247–259.

Bulisz E. (2014). Redukcjonizm genologiczny we współczesnej prasie poradnikowej dla kobiet. Stylistyka, nr 23, s. 397–414.

Bulisz E. (2015). Realizacje konwencji gatunkowych w polskiej prasie typu people (na przykładzie dwutygodnika Viva!). Acta Humana, nr 6, s. 67–85.

Cendrowska-Dąbrowska O. (2016). Czy prasa kobieca potrzebuje gatunków? Media i Społeczeństwo, nr 6, s. 183–197.

Duffy B.E. (2013). Remake, Remodel: Women’s Magazines in the Digital Age. Illinois.

Genette G. (2014). Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia, tłum. T. Stróżyński, A. Milecki. Gdańsk.

Kaliszewski A. (2009). Wieczna gra. Artykuły i szkice. Kraków.

Kimball P. (1959). People without Papers. Public Opinion Quarterly, vol. 23, s. 389–398.

Lisowska-Magdziarz M. (2012). Feniksy, łabędzie, motyle. Media i kultura transformacji. Kraków.

Lynge-Jorlén A. (2009). Between Edge and Elite: Niche Fashion Magazines, Producers and Readers [PhD thesis]. University of the Arts London.

Małgowska H.M. (1963). Gatunki reportażowo-dziennikarskie okresu dwudziestolecia. W: K. Budzyk (red.). Z teorii i historii literatury (s. 193–200). Wrocław.

Maziarski J. (1966). Anatomia reportażu. Kraków.

McCracken E. (1993). Decoding Women’s Magazines: From Mademoiselle to Ms. London.

Miller S., McNeil P. (2018). Fashion Journalism. History, Theory and Practice. London.

Miralles N.S. (2021). Glossy. Historia Vogue’a. Warszawa.

Moeran B. (2018). Magical Names: Glamour, Enchantment, and Illusion in Women’s Fashion Magazine. W: B. Moeran, T. de Waal Malefyt (eds.). Magical Capitalism Enchantment, Spells, and Occult Practices in Contemporary Economies (s. 137–161). London.

Morrison G. (2011). Supergods. Our World in the Age of the Superhero. London.

Raun T. (2018). Capitalizing Intimacy: New Subcultural Forms of Microcelebrity Strategies and Affective Labour on YouTube. Convergence, vol. 24, s. 99–113.

Rynek dóbr luksusowych w Polsce. Raport KPMG w Polsce (2018). A. Marczak, K. Rozmus, W. Rylukowski, J. Trawka, T. Wiśniewski (red.). Warszawa.

Senft T. (2013). Microcelebrity and the Branded Self. W: J. Hartley, J. Burgess, A. Bruns (eds.). A Companion to New Media Dynamics (s. 346–354). Chichester.

Ślawska M. (2017a). Tu sobie usiądźmy, czyli o sposobach rozpoczynania wywiadu. W: I. Hofman, D. Kępa-Figura (red.). Współczesne media. Gatunki w mediach. Prace dedykowane Profesor Marii Wojtak, t. 1: Zagadnienia teoretyczne. Gatunki w mediach drukowanych (s. 331–344). Lublin.

Ślawska M. (2017b). Typologie gatunków medialnych – przegląd stanowisk. Forum Lingwistyczne, nr 4, s. 15–29.

Winship J. (1987). Inside Women’s Magazines. New York.

Wirtualne Media (2018). Twój Styl najchętniej kupowany w 2017 roku. Shape Zwierciadło na plusie [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sprzedaz-miesiecznikow-luksusowych-i-shoppingowych-w-2017-roku; 10.01.2022].

Wirtualne Media (2020). Vogue Polska: wpływy zmalały o 2 proc., a koszty o 5 proc., 4,9 mln zł straty [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/vogue-polska-wplywy-zmalaly-o-2-proc-a-koszty-o-5-proc-4–9-mln-zl-straty; 11.01.2022].

Wirtualne Media (2021). Wydawca Vogue Polska znów dokapitalizowany przez właściciela [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/vogue-polska-wydawca-visteria-wlasciciel; 11.01.2022].

Wojtak M. (2003). Wyznaczniki gatunkowe sylwetki prasowej. Stylistyka, t. 12, s. 259–278.

Wojtak M. (2004). Gatunki prasowe. Lublin.

Wojtak M. (2006). Interakcyjny styl komunikowania we współczesnej prasie kobiecej. W: J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan (red.). Teksty kultury. Oblicza komunikacji XXI wieku (s. 115–127). Lublin.

Wojtak M. (2010). Styl dziennikarstwa prasowego w perspektywie dyskursywnej. W: B. Bogołębska, M. Worsowicz (red.). Styl – dyskurs – media (s. 81–91). Łódź.

Wojtak M. (2014). O gatunkach wypowiedzi i ich prasowych konkretyzacjach. Językoznawstwo: współczesne badania, problemy i analizy językoznawcze, nr 8, s. 95–105.

Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W. (2006). Gatunki dziennikarskie. Teoria – praktyka – język. Warszawa.

Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Snopek J., Furman W. (2014). Prasowe gatunki dziennikarskie. Warszawa.

Worsowicz M. (2016). Triada retoryczna (logos, etos, patos) a perswazyjność sylwetki prasowej. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, nr 1 (31), s. 137–147.

Ytre-Arne B. (2011). Women’s Magazines and Their Readers: The Relationship between Textual Features and Practices of Reading. European Journal of Cultural Studies, nr 14 (2), s. 2.

Żyrek-Horodyska E. (2018). Reportaż biograficzny czy biografia reportażowa? Refleksje genologiczne i analiza przypadku. Autobiografia, nr 2 (11), s. 165–185.

Żyrek-Horodyska E. (2019). Kartografowie codzienności. O przestrzeni (w) reportażu. Kraków. 13–228.

Cytowane fragmenty miesięcznika Vogue Polska

Fredro-Boniecka M. (2018). Wino z Bożym błogosławieństwem, nr 1, s. 344–349.

Konieczyńska A., Lorynowicz J. (2019). Żeby iść swoją drogą, trzeba mieć odwagę, nr 13, s. 214–220.

Koper K. (2018). Oderwij się od ziemi, nr 2, s. 92–94.

Kozłowska H., Lorynowicz J. (2018). Jak to się robi w Chicago, nr 8, s. 163–180.

Niedenthal F. (2018). Amerykanie w Paryżu, nr 1, s. 325–326.

Straszewicz K. (2018). Z miejskim rodowodem, nr 1, s. 186.

Tatarska A. (2018). Młode mocne kobiece kino, nr 1, s. 205–206.

Winnicka E. (2018). Misja specjalna, nr 2, s. 196–201.

Informacje

Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2022, Tom 65, Numer 1 (249), s. 75-94

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska

Angielski:

Can non-fiction be found in fashion magazine? Variation of reporter’s patterns in Vogue Polska

Autorzy

https://orcid.org/0000-0002-8667-2793

Magdalena Idem
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
, Polska
https://orcid.org/0000-0002-8667-2793 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Polska

Publikacja: 31.03.2022

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Magdalena Idem (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska

cytuj

Pobierz PDF Pobierz

pobierz pliki

RIS BIB ENDNOTE