Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska
Wybierz format
RIS BIB ENDNOTENon-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska
Data publikacji: 31.03.2022
Zeszyty Prasoznawcze, 2022, Tom 65, Numer 1 (249), s. 75-94
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.22.006.15336Autorzy
Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska
Celem opracowania jest w pierwszej kolejności zidentyfikowanie ilościowe i dystynktywne reportaży ukazujących się na łamach współczesnych pism dla kobiet (jako przykład służy Vogue Polska – czasopismo reprezentujące cechy mediów starego i nowego typu), a kolejno zaprezentowanie wariantywności tych form reporterskich oraz ich analiza poziomie literacko-krytycznym. W procesie badawczym wyróżniono dwa wzorce adaptacyjne reportażu: sylwetkę stylizowaną na reportaż literacki oraz relację reporterską. Wskazany tytuł przeanalizowano metodą ilościową i jakościową analizą treści opartą na skonstruowanym polu odniesień genologicznych. Artykuł omawia także relacje zachodzące między klasyczną teorią reportażu (wzorzec kanoniczny i adaptacyjny, redukcjonizm genologiczny, cechy pogranicza) a identyfikatorami retoryki mody i koncepcji dziennikarstwa modowego. Konsekwencjami tego oddziaływania są reorientacje genologiczne i pragmatyczne.
Barthes R. (2005). System mody, tłum. M. Falski. Kraków.
Barthes R. (2013). The Language of Fashion. London.
Bolter J.D., Grusin R. (1999). Remediation: Understanding New Media. Cambridge.
Borrelli L.O. (1997). Dressing Up and Talking about It: Fashion Writing in Vogue from 1968 to 1993. Fashion Theory, vol. 1, issue 3, s. 247–259.
Bulisz E. (2014). Redukcjonizm genologiczny we współczesnej prasie poradnikowej dla kobiet. Stylistyka, nr 23, s. 397–414.
Bulisz E. (2015). Realizacje konwencji gatunkowych w polskiej prasie typu people (na przykładzie dwutygodnika Viva!). Acta Humana, nr 6, s. 67–85.
Cendrowska-Dąbrowska O. (2016). Czy prasa kobieca potrzebuje gatunków? Media i Społeczeństwo, nr 6, s. 183–197.
Duffy B.E. (2013). Remake, Remodel: Women’s Magazines in the Digital Age. Illinois.
Genette G. (2014). Palimpsesty. Literatura drugiego stopnia, tłum. T. Stróżyński, A. Milecki. Gdańsk.
Kaliszewski A. (2009). Wieczna gra. Artykuły i szkice. Kraków.
Kimball P. (1959). People without Papers. Public Opinion Quarterly, vol. 23, s. 389–398.
Lisowska-Magdziarz M. (2012). Feniksy, łabędzie, motyle. Media i kultura transformacji. Kraków.
Lynge-Jorlén A. (2009). Between Edge and Elite: Niche Fashion Magazines, Producers and Readers [PhD thesis]. University of the Arts London.
Małgowska H.M. (1963). Gatunki reportażowo-dziennikarskie okresu dwudziestolecia. W: K. Budzyk (red.). Z teorii i historii literatury (s. 193–200). Wrocław.
Maziarski J. (1966). Anatomia reportażu. Kraków.
McCracken E. (1993). Decoding Women’s Magazines: From Mademoiselle to Ms. London.
Miller S., McNeil P. (2018). Fashion Journalism. History, Theory and Practice. London.
Miralles N.S. (2021). Glossy. Historia Vogue’a. Warszawa.
Moeran B. (2018). Magical Names: Glamour, Enchantment, and Illusion in Women’s Fashion Magazine. W: B. Moeran, T. de Waal Malefyt (eds.). Magical Capitalism Enchantment, Spells, and Occult Practices in Contemporary Economies (s. 137–161). London.
Morrison G. (2011). Supergods. Our World in the Age of the Superhero. London.
Raun T. (2018). Capitalizing Intimacy: New Subcultural Forms of Microcelebrity Strategies and Affective Labour on YouTube. Convergence, vol. 24, s. 99–113.
Rynek dóbr luksusowych w Polsce. Raport KPMG w Polsce (2018). A. Marczak, K. Rozmus, W. Rylukowski, J. Trawka, T. Wiśniewski (red.). Warszawa.
Senft T. (2013). Microcelebrity and the Branded Self. W: J. Hartley, J. Burgess, A. Bruns (eds.). A Companion to New Media Dynamics (s. 346–354). Chichester.
Ślawska M. (2017a). Tu sobie usiądźmy, czyli o sposobach rozpoczynania wywiadu. W: I. Hofman, D. Kępa-Figura (red.). Współczesne media. Gatunki w mediach. Prace dedykowane Profesor Marii Wojtak, t. 1: Zagadnienia teoretyczne. Gatunki w mediach drukowanych (s. 331–344). Lublin.
Ślawska M. (2017b). Typologie gatunków medialnych – przegląd stanowisk. Forum Lingwistyczne, nr 4, s. 15–29.
Winship J. (1987). Inside Women’s Magazines. New York.
Wirtualne Media (2018). Twój Styl najchętniej kupowany w 2017 roku. Shape i Zwierciadło na plusie [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/sprzedaz-miesiecznikow-luksusowych-i-shoppingowych-w-2017-roku; 10.01.2022].
Wirtualne Media (2020). Vogue Polska: wpływy zmalały o 2 proc., a koszty o 5 proc., 4,9 mln zł straty [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/vogue-polska-wplywy-zmalaly-o-2-proc-a-koszty-o-5-proc-4–9-mln-zl-straty; 11.01.2022].
Wirtualne Media (2021). Wydawca Vogue Polska znów dokapitalizowany przez właściciela [https://www.wirtualnemedia.pl/artykul/vogue-polska-wydawca-visteria-wlasciciel; 11.01.2022].
Wojtak M. (2003). Wyznaczniki gatunkowe sylwetki prasowej. Stylistyka, t. 12, s. 259–278.
Wojtak M. (2004). Gatunki prasowe. Lublin.
Wojtak M. (2006). Interakcyjny styl komunikowania we współczesnej prasie kobiecej. W: J. Mazur, M. Rzeszutko-Iwan (red.). Teksty kultury. Oblicza komunikacji XXI wieku (s. 115–127). Lublin.
Wojtak M. (2010). Styl dziennikarstwa prasowego w perspektywie dyskursywnej. W: B. Bogołębska, M. Worsowicz (red.). Styl – dyskurs – media (s. 81–91). Łódź.
Wojtak M. (2014). O gatunkach wypowiedzi i ich prasowych konkretyzacjach. Językoznawstwo: współczesne badania, problemy i analizy językoznawcze, nr 8, s. 95–105.
Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Furman W. (2006). Gatunki dziennikarskie. Teoria – praktyka – język. Warszawa.
Wolny-Zmorzyński K., Kaliszewski A., Snopek J., Furman W. (2014). Prasowe gatunki dziennikarskie. Warszawa.
Worsowicz M. (2016). Triada retoryczna (logos, etos, patos) a perswazyjność sylwetki prasowej. Acta Universitatis Lodziensis. Folia Litteraria Polonica, nr 1 (31), s. 137–147.
Ytre-Arne B. (2011). Women’s Magazines and Their Readers: The Relationship between Textual Features and Practices of Reading. European Journal of Cultural Studies, nr 14 (2), s. 2.
Żyrek-Horodyska E. (2018). Reportaż biograficzny czy biografia reportażowa? Refleksje genologiczne i analiza przypadku. Autobiografia, nr 2 (11), s. 165–185.
Żyrek-Horodyska E. (2019). Kartografowie codzienności. O przestrzeni (w) reportażu. Kraków. 13–228.
Fredro-Boniecka M. (2018). Wino z Bożym błogosławieństwem, nr 1, s. 344–349.
Konieczyńska A., Lorynowicz J. (2019). Żeby iść swoją drogą, trzeba mieć odwagę, nr 13, s. 214–220.
Koper K. (2018). Oderwij się od ziemi, nr 2, s. 92–94.
Kozłowska H., Lorynowicz J. (2018). Jak to się robi w Chicago, nr 8, s. 163–180.
Niedenthal F. (2018). Amerykanie w Paryżu, nr 1, s. 325–326.
Straszewicz K. (2018). Z miejskim rodowodem, nr 1, s. 186.
Tatarska A. (2018). Młode mocne kobiece kino, nr 1, s. 205–206.
Winnicka E. (2018). Misja specjalna, nr 2, s. 196–201.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2022, Tom 65, Numer 1 (249), s. 75-94
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska
Can non-fiction be found in fashion magazine? Variation of reporter’s patterns in Vogue Polska
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie
Polska
Publikacja: 31.03.2022
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 928
Liczba pobrań: 606
Non-fiction w piśmie o modzie? Wariantywność form reportażowych w Vogue Polska
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTE