Magdalena Idem

Artykuł przedstawia wpływ amerykańskiego dziennikarstwa modowego na polski rynek magazynów o modzie w okresie międzywojennym. Głównym jego celem jest zidentyfiko­wanie instrumentarium opisu mody w międzywojennych polskich magazynach o modzie lub w modowych rubrykach pism kobiecych oraz zmapowanie ich wariantywności według dwóch kategorii: elitarystycznej i demokratyzującej. W ramach tych kategorii omówione zostaną strategie opisu tekstualnego i wizualnego takie jak: „magiczne pisanie”, instruk­taże poradnikowe, pisanie ironiczne oraz techniki właściwe dla literatury faktu, stosowane w ramach dyskursu modowego (fashion nonfiction). W badaniu zastosowano metodę opiso­wo-historyczną. Artykuł jest pierwszą w literaturze o dziennikarstwie międzywojennym w Polsce próbą wyeksponowania tezy, że dyskurs modowy w prasie krajowej naśladował sposób, w jaki o modzie pisano w pismach amerykańskich.

Agata Szydłowska: „Paryż domowym sposobem. O kreowaniu stylu życia w czasopismach PRL”. Wydawnictwo MUZA, Warszawa 2019, s. 365.

Celem opracowania jest w pierwszej kolejności zidentyfikowanie ilościowe i dystynktywne reportaży ukazujących się na łamach współczesnych pism dla kobiet (jako przykład służy Vogue Polska – czasopismo reprezentujące cechy mediów starego i nowego typu), a kolejno zaprezentowanie wariantywności tych form reporterskich oraz ich analiza poziomie literacko-krytycznym. W procesie badawczym wyróżniono dwa wzorce adaptacyjne reportażu: sylwetkę stylizowaną na reportaż literacki oraz relację reporterską. Wskazany tytuł przeanalizowano metodą ilościową i jakościową analizą treści opartą na skonstruowanym polu odniesień genologicznych. Artykuł omawia także relacje zachodzące między klasyczną teorią reportażu (wzorzec kanoniczny i adaptacyjny, redukcjonizm genologiczny, cechy pogranicza) a identyfikatorami retoryki mody i koncepcji dziennikarstwa modowego. Konsekwencjami tego oddziaływania są reorientacje genologiczne i pragmatyczne.