Asghar R. (2016). Why Experts Make Bad Predictions and How Not To Be Fooled by Them [http://www.forbes.com/sites/robasghar/2016/03/10/why-experts-make-bad-predictions-and-how-not-to-be-fooled-by-them/#bb9b7951168a; 23.02.2017].

Bateman J.A., Schmidt K.-H. (2012). Multimodal Film Analysis: How Films Mean. London 2012.

Bauman Z. (2000). Globalizacja, przeł.E. Klekot. Warszawa.

Boyd A. (2001). Dziennikarstwo radiowo-telewizyjne. Techniki tworzenia programów informacyjnych, przeł. A. Sadza. Kraków.

Chyliński M., Russ-Mohl S. (2007). Dziennikarstwo. Warszawa.

Dąbała J. (2015). Jakość dziennikarstwa w perspektywie grywalizacyjnej. Zeszyty Prasoznawcze, nr 4, s. 829–838.

Debray R. (2010). Wprowadzenie do mediologii, przeł. A. Kapciak. Warszawa.

Gallese V., Lakoff G. (2005). The Brain’s concepts: the role of the sensory-motor system in conceptual knowledge. Cognitive Neuropsychology, nr 21, s. 1–25.

Gläser J., Laudel G. (2009). On Interviewing “Good” and “Bad” Experts. W: A. Bogner, B. Littig, W. Menz (red.). Interviewing Experts (s. 117–137). London.

Kress G., Leeuwen T. van (2001). Multimodal Discourse. The Modes and Media of Contemporary Communication. London.

McLuhan M. (2001). Wybór tekstów, przeł. E. Różalska, J.M. Stokłosa, wybór i red. E. McLuhan, F. Zingrone. Poznań.

Mearsheimer J.J. (2012). Dlaczego politycy kłamią. Cała prawda o kłamstwie w polityce między­narodowej, przeł. G. Łuczkiewicz. Warszawa.

Miczka T. (2017). Audiovisuality of the Third Degree. Reality or Fantasy? W: L.W. Zacher (red.). Technology, Society and Sustainability (s. 99–105). Cham.

Willingham T.D. (2012). WhenCan You Trust the Experts? How to Tell Good Science from Bad in Education. San Francisco.

Żebrowska E. (2012). Tekst w komunikacji zapośredniczonej komputerowo. Lingwistyka Stosowana, nr 5, s. 145–154.