Aboujaoude E. (2012). Wirtualna osobowość naszych czasów. Mroczna strona e-osobowości. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Agger B. (2012). Oversharing. Presentation of Self in the Internet Age. New York: Routlege.

Bauman Z. (1995). Wieloznaczność nowoczesna, nowoczesność wieloznaczna. Warszawa: Polity Press.

Bugajski M. (2010). Kultura tabloidów a język. W: I.Kamińska-Szmaj, T.Piekot, M.Poprawa (red.). Tabloidyzacja języka i kultury (s. 65–73). Wrocław: Wydawnictwo Uniwersytetu Wrocławskiego.

Casetti F., Odin R. (1994). Od paleo- do neo-telewizji. W perspektywie semiopragmatyki. W: A.Gwóźdź (red.). Po kinie? Audiowizualność w epoce przekaźników elektronicznych (s. 117–136). Kraków: Universitas.

Debord G. (1998). Społeczeństwo spektaklu. Gdańsk: Słowo/Obraz/Terytoria.

Elkind D. (1967). Egocentrism in adolescence. Child Development, vol. 38(4), s. 1025–1034.

Emmons R.A. (1984).Factor analysis and construct validity of the Narcissistic Personality Inventory. Journal of Personality Assessment, vol. 48, s. 291–300.

Finkelstein J. (1991). The Fashioned Self. Cambridge: Polity Press.

Giddens A. (2002). Nowoczesność i tożsamość. „Ja” i społeczeństwo w epoce później nowoczesności. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gilbert P. (2000). The Relationship of Shame, Social Anxiety and Depression: The Role of the Evaluation of Social Rank. Clinical Psychology and Psychoterapy, vol. 7, s. 174–189.

Godzic W. (2007). Znani z tego, że są znani. Celebryci w kulturze tabloidów. Warszawa: WAiP.

Górnik-Durose M. (2007). Nowe oblicze materializmu, czyli z deszczu pod rynnę. Psychologia. Edukacja i Społeczeństwo, vol. 4(3), s. 211–226.

Halpern J. (2007). Fame Junkies: The Hidden Truths Behind America’s Favorite Addiction. Boston–New York: Mifflin Company.

Horney K. (1976). Neurotyczna osobowość naszych czasów. Warszawa: Państwowe Wydawnictwa Naukowe.

Keen A. (2007). Kult amatora. Jak internet niszczy kulturę.Warszawa: WAiP.

Krajewski M. (2005).Kultury kultury popularnej. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.

Kurczewska J. (1997). Technokraci i ich świat społeczny. Warszawa: IFiS PAN.

Marcuse H. (1991). Człowiek jednowymiarowy. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mead M. (1978). Kultura i tożsamość. Studium dystansu międzypokoleniowego. Warszawa: PWN.

Merton R. (1982). Teoria polityczna i struktura społeczna. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.

Mrozowski M. (2001). Media masowe. Władza, rozrywka, biznes. Warszawa: Aspra-JR.

Noelle-Neumann E. (2004). Spirala milczenia: opinia publiczna – nasza skóra społeczna. Poznań: Zysk i S-ka.

Olchanowski T. (2016). Kultura manii. Warszawa: Eneteia.

Olchanowski T., Sieradzan J. (2011). Wprowadzenie do problematyki narcyzmu. Od klasycznych koncepcji narcyzmu do narcyzmu kultury zachodniej. W: J.Sieradzan (red.). Narcyzm. Jednostka, społeczeństwo, kultura (s. 7–71). Białystok: Wydawnictwo Uniwersytetu w Białymstoku.

Paruzel M. (2010). Kategoria merkantylizmu psychicznego jako alternatywne ujęcie materializmu. W: D.Czajkowska-Zbiorowska i M.Gwoździcka-Piotrowska (red.). Współczesne nurty badawcze młodych naukowców (s. 64–73). Poznań: Instytut Naukowo-Wydawniczy Maiuscula.

Postman N. (2004). Technopol. Triumf techniki nad kulturą. Warszawa: Muza.

Riesman D. (1996). Samotny tłum. Warszawa: Muza.

Rosen C. (2009). Kultura narcyzmu po latach. Przegląd Polityczny, z. 93, s. 54–64.

Słaby T. (2014). Merkantylizm psychiczny jako źródło jakości życia zalążkowej klasy wyższej w Polsce. Zeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Bankowej we Wrocławiu, t. 42(4), s. 21–35.

Szlendak T. (2014). Ostentacja jako norma. O polskim, masowym wyjściu z szafy i performansie jako obyczajowym nakazie dla każdego. W: Societas. Communitas, t. 17, nr 1, s. 31–46.

Szpunar M. (2016). Humanistyka cyfrowa a socjologia cyfrowa. Nowy paradygmat badań naukowych. Zarządzanie w Kulturze, z. 4, s. 355–369.

Szpunar M. (2016a). Kultura cyfrowego narcyzmu. Kraków: Wyd. AGH.

Szpunar M. (2012). Nowe-stare medium. Internet między tworzeniem nowych modeli komunikacyjnych a reprodukowaniem schematów komunikowania masowego. Warszawa: IFiS PAN.

Szpunar M. (2015). Mediatyzacja nauki. O roli naukowców w epoce paleo- i neo-telewizji. W: Zarządzanie w Kulturze, z. 3, s. 293–301.

Szpunar M. (2013). Wokół koncepcji gatekeepingu. Od gatekeepingu tradycyjnego do technologicznego. W: I.S.Fiut (red.). Idee i Myśliciele (s. 52–61). Kraków: Wydawnictwo AGH.

Sztompka P. (2007). Zaufanie. Fundament społeczeństwa. Kraków: Znak.

Thompson J. (2001). Media i nowoczesność. Społeczna teoria mediów. Wrocław: Astrum.

Turner G. (2010). Ordinary People and the Media. The Demotic Turn. London.

Welsch W. (1996). Estetyka i anestetyka. W: R.Nycz (red.). Postmodernizm – antologia przekładów. Kraków: Baran i Suszczyński.

Wielecki K. (2011). Narcyzm, podmiotowość, demokracja. W: K.Wielecki (red.). Wybrane problemy demokracji i podmiotowości (s. 42–55). Warszawa: APS.

Worsowicz M. (2016). Retoryka symplifikacji w dziennikarstwie – uwagi teoretyczne i praktyka prasowa. W: E.Żyrek-Horodyska, M.Hodalska (red.). Komunikowanie o nauce. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Zajonc R. (1968). Attitudinal effects of mere exposure. Journal of Personality and Social Psychology, vol. 2, s. 1–27.