Barkun M. (2003). A Culture of Conspiracy: Apocalyptic Visions in Contemporary America. Berkeley.

Bean S.J. (2011). Emerging and continuing trends in vaccine opposition website content. In: S.C. Wen‑Ying, A. Budenz (eds.). Considering Emotion in COVID-19 Vaccine Communication: Addressing Vaccine Hesitancy and Fostering Vaccine Confidence. Health Communication, vol. 35(14), pp. 1874–1880.

Bieniek B. (2020). Między prawdą a fake news’em. Dezinformacja w czasie pandemii koronawirusa. In: K. Stępniak (ed.). Państwo i prawo w czasach COVID-19 (p. 9). Warszawa.

Broniatowski D.A., Jamison A.M., et al. (2018). Weaponized health communication: Twitter bots and Russian trolls amplify the vaccine debate. In: S.C. Wen‑Ying, A. Budenz (eds.). Consi­dering Emotion in COVID-19 Vaccine Communication: Addressing Vaccine Hesitancy and Fostering Vaccine Confidence. Health Communication, vol. 35(14), p. 1378.

Burrell G., Morgan G. (1979). Sociological Paradigms and Organisational Analysis: Elements of the Sociology of Corporate Life. Burlington.

Chamuła M. (2018). Doświadczanie społeczeństwa. In: A. Kampka (ed.). Zbliżenia jakościowe: Perspektywy i wyzwania dla badań społecznych (pp. 21–34). Poznań.

Cinelli M., Quattrociocchi W., Galeazzi A., Valensise C., Brugnoli E., Schmidt A.L., Scala A. (2020). The COVID-19 social media infodemic. Scientific Reports, vol. 10(1), p. 16598.

Cybulska D. (2013). Wykorzystanie metody obserwacji w naukach społecznych. Obronność – Zeszyty Naukowe Wydziału Zarządzania i Dowodzenia Akademii Obrony Narodowej, vol. 2(6), pp. 22–30.

Czech F., Ścigaj P. (2020). Popularność narracji spiskowych w Polsce czasu pandemii COVID-19. Ra­port z reprezentatywnych badań sondażowych. Kraków.

Davison W.P. (1983). The third-person effect in communication. Public Opinion Quarterly, vol. 47(1), pp. 1–15.

Danet B., Herring S.C. (eds.) (2007). The Multilingual Internet: Language, Culture, and Com­munication Online. Oxford.

Dąbrowska‑Prokopowska E. (2019). Analiza treści wpisów w zamkniętej grupie „Motocykliści z Białegostoku” na Facebooku. Przestrzeń dużego miasta w perspektywie motocyklistów. In: B. Cielińska (ed.). Oblicza dużego miasta: instytucje, organizacje, procesy (p. 8). Białystok.

Demczuk A. (2021). SARS‑CoV-2 i COVID-19. Plotki, dezinformacje i narracje spiskowe w pol­skim dyskursie publicznym. Lublin.

Donovan J. (2020). Social-media companies must flatten the curve of misinformation. Nature, vol. 580(7802), pp. 438–439.

Douglas K.M., Sutton R.M., Cichocka A. (2019). The psychology of conspiracy theories. Current Directions in Psychological Science, vol. 28(6), pp. 534–538.

Fairclough N. (1995). Critical Discourse Analysis: The Critical Study of Language. London–New York.

Grzesiak‑Feldman M. (2016). Psychologia myślenia spiskowego. Warszawa.

Guzowski J. (2016). Psychologiczne źródła teorii spiskowych. Internetowy Magazyn Filozoficzny Hybris, vol. 33(2), p. 88.

Hoffman M. (2016). Antyszczepionkowcy – antysystemowcy? Krytyczna działalność Ogólnopolskie­go Stowarzyszenia Wiedzy o Szczepieniach STOP NOP. Władza Sądzenia, vol. 10, pp. 105–107.

Jankowiak A. (2021). Funkcjonowanie teorii spiskowych w Internecie. Omówienie wybranych przyczyn i skutków zjawiska. In: D. Siemieniecka, M. Szabłowska-Zaremba (eds.). Internet jako przestrzeń relacji społecznych – szanse, ograniczenia, perspektywy (p. 143). Lublin.

Jemielniak D. (2013). Netnografia, czyli etnografia wirtualna – nowa forma badań etnograficz­nych. Prakseologia, vol. 154, pp. 69–83.

Kata A. (2010). A postmodern Pandora’s box: Anti-vaccination misinformation on the Internet. In: S.C. Wen‑Ying, A. Budenz (eds.). Considering Emotion in COVID-19 Vaccine Communica­tion: Addressing Vaccine Hesitancy and Fostering Vaccine Confidence. Health Communication, vol. 35(14), pp. 1709–1716.

Kozik E. (2021). Jak troszczyć się o życie? Antyszczepionkowe narracje spiskowe w czasie pande­mii COVID-19. Studia Etnologiczne i Antropologiczne, vol. 21(1), pp. 3–4.

Kouzy R., Abi Jaoude J., et al. (2020). Coronavirus goes viral: Quantifying the COVID-19 misinfor­mation epidemic on Twitter. In: S. Tagliacozzo, F. Albrecht, N.E. Ganapati (eds.). International Perspectives on COVID-19 Communication Ecologies: Public Health Agencies’ Online Commu­nication in Italy, Sweden, and the United States. American Behavioral Scientist, vol. 65(7), p. 937.

Kunda Z. (1990). The Case for Motivated Reasoning. Psychological Bulletin, vol. 108(3), pp. 480–498.

Lee T., Koo G.H. (2022). What Drives Belief in COVID-19 Conspiracy Theories? Examining the Role of Uncertainty, Negative Emotions, and Perceived Relevance and Threat, Health Com­munication. Health Communication, vol. 37, pp. 1–2.

Lewandowsky S., Cook J. (2020). The Conspiracy Theory Handbook [http://sks.to/conspiracy; 14.03.2023].

McCauley C., Moskalenko S. (2008). Mechanisms of political radicalization: Pathways toward terrorism. Terrorism and Political Violence, vol. 20(3), pp. 415–433.

Miszewski K. (2007). Kiedy badacz jest tajnym agentem: O postrzeganiu niejawnej obserwacji uczestniczącej jako etycznie problematycznej, metodach badań ilościowych, zakulisowych wymiarach życia społecznego i ich związkach ze wszystkim tym, o czym przed chwilą. Prze­gląd Socjologii Jakościowej, vol. 3(2), pp. 72–87.

Nieporowski P. (2015). Etyka niejawnej obserwacji uczestniczącej jako metody badawczej sto­sowanej w naukach społecznych. Rocznik Lubuski. Badania jakościowe. W poszukiwaniu dróg i inspiracji, vol. 41(1), pp. 107–121.

Noar S.M., Austin L. (2020). (Mis)communicating about COVID-19: Insights from Health and Crisis Communication. Health Communication, vol. 35(14), p. 1735.

Puri N., Coomes E.A., Haghbayan H. (2020). Social media and vaccine hesitancy: new updates for the era of COVID-19 and globalized infectious diseases. Human Vaccines & Immunothe­rapeutics, vol. 16(11).

Schneider Z. (2021). Dlaczego wierzymy w fake newsy? Techniki wpływu społecznego i dezin­formacja w dobie pandemii COVID-19. Zagadnienia Rodzajów Literackich, vol. 64(1), p. 163.

Stroud N. (2008). Media Use and Political Predispositions: Revisiting the Concept of Selective Exposure. Political Behavior, vol. 30(3), pp. 341–366.

Sunstein C., Vermeule A. (2009). Conspiracy Theories: Causes and Cures. The Journal of Political Philosophy, vol. 18(2), pp. 202–227.

Tsay‑Vogel M. (2020). Third-Person Effect. The International Encyclopedia of Media Psychology, pp. 1–2 [https://doi.org/10.1002/9781119011071.iemp0130].

Wodak R., Meyer M. (2015). Methods of Critical Discourse Studies (3rd ed.). Los Angeles et al.

Van Prooijen J.W., Douglas K.M. (2017). Conspiracy theories as part of history: The role of societal crisis situations. Memory Studies, vol. 10(3), pp. 323–333.

Yin R.K. (2018). Case Study Research and Applications: Design and Methods (6th ed.). Thousand Oaks, CA.