Wdrożenie rozwiązań opartych na sztucznej inteligencji przyczynia się nie tylko do podniesienia poziomu innowacyjności i tempa rozwoju przedsiębiorstw działających w przestrzeni cyfrowej, ale może być również postrzegane jako korzystne z perspektywy użytkownika. Oferowanie (pozornie) bezpłatnych narzędzi mających usprawnić pracę człowieka sprzyja, często bezrefleksyjnemu, nadużywaniu ich nie tylko w charakterze rozrywki, ale także do tworzenia raportów, dokumentów urzędowych, a nawet tekstów naukowych. Użytkownicy wchodząc w interakcję ze sztuczną inteligencją, wpisują dane mogące być tajemnicą przedsiębiorstwa lub informacjami o charakterze prywatnym. Takie działania mogą prowadzić do pogłębiania nierównowagi pomiędzy korzyściami osiąganymi przez przedsiębiorstwa oferujące usługi oparte na sztucznej inteligencji, a korzyściami użytkowników, w efekcie stanowiąc zagrożenie dla prywatności tych drugich. Niniejszy artykuł jest nie tylko próbą udzielenia odpowiedzi na pytania: Q1. czy można kontrolować sztuczną inteligencję (perspektywa organizacji oraz użytkownika), Q2. jak chronić prywatność w dobie sztucznej inteligencji, Q3. czy możliwe jest zapewnienie prawa do bycia zapomnianym, ale również przyczynkiem do podjęcia szerszej dyskusji dotyczącej często nieuświadomionych konsekwencji płynących z korzystania z usług generatywnej sztucznej inteligencji. W tym celu wykorzystano metodę wielokrotnego studium przypadku. Przeprowadzono analizę regulaminów wybranych narzędzi opartych na SI oferowanych przez przedsiębiorstwa, jak np. generowanie tekstu, generowanie grafik oraz doświadczeń immersyjnych. Zaprezentowano również przykłady rozwiązań umożliwiających zwiększenie anonimowości w środowisku cyfrowym oraz usunięcie danych znajdujących się w Internecie.

The implementation of artificial intelligence-based solutions not only contributes to increasing the level of innovation and the pace of development of companies operating in the digital space but can also be perceived as beneficial from the user's perspective. Offering (seemingly) free tools designed to facilitate human work promotes, often unreflectively, their overuse not only for entertainment but also for creating reports, official documents, and even scientific texts. Users interacting with artificial intelligence enter data that may be a company secret or of a private nature. Such actions can lead to a deepening imbalance between the benefits gained by companies offering services based on artificial intelligence and the benefits to users, ultimately posing a threat to the latter’s privacy. This article is not only an attempt to answer questions about whether artificial intelligence can be controlled (from the perspectives of both organizations and users), how to protect privacy in the age of artificial intelligence, and whether it is possible to ensure the right to be forgotten, but it is also a contribution to a broader discussion regarding the often unacknowledged consequences of using generative artificial intelligence services. For this purpose, a multiple case study method was utilized. An analysis of the terms of service of selected AI-based services offered by companies, such as text generation, graphic generation, and immersive experiences, was conducted. Examples of solutions that allow for increased anonymity in the digital environment and the deletion of data on the internet will also be presented.