FAQ
logotyp Uniwersytetu Jagiellońskiego

Syndrom Gauguina – zmiana tożsamości czy mit?

Data publikacji: 2009

Psychologia Rozwojowa, 2009, Tom 14, Numer 1, s. 9-25

Autorzy

,
Piotr Oleś
Instytut Psychologii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Lublin
Kontakt z autorem
Wszystkie publikacje autora →
Monika Kłosok-Ścibich
Uniwersytet Humanistycznospołeczny SWPS w Warszawie, ul. Chodakowska 19/31, 03-815 Warszawa
Wszystkie publikacje autora →

Pobierz pełny tekst

Tytuły

Syndrom Gauguina – zmiana tożsamości czy mit?

Abstrakt

Zjawisko opisywane na gruncie psychologii biegu życia pod nazwą syndromu Gauguina jest próbą stymulowania zmian osobowości poprzez zmianę zewnętrznych warunków funkcjonowania. Jego pierwowzorem jest pelne burzliwych zwrotów życie francuskiego malarza i rzeźbiarza Paula Gauguina. Syndrom Gauguina jest przykładem zmiany linii życia w okresie tak zwanego kryzysu połowy życia. Pociąga ona za sobą zmianę osobowości: próbę odnalezienia swojego autentycznego Ja i utworzenia nowej tożsamości oraz koncepcji siebie. W niniejszym artykule proponujemy kryteria definiujące syndromu Gauguina: (1) istotna zmiana priorytetów życiowych, (2) podjęcie nowej formy aktywności, (3) która uzasadnia sens istnienia i (4) opiera się na innych wartościach niż dotychczasowe, (5) dając poczucie wolności i zgodności z sobą; (6) decyzja o zmianie jest podjęta samodzielnie, bez wsparcia bliskich i (7) wiąże się z pogorszeniem sytuacji ekonomicznej lub społecznej. Podajemy również rozróżnienie na syndrom i mit Gauguina, oraz próby wyjaśnienia mechanizmów tych zjawisk. Przedstawiamy wybrane analizy trzech przypadków z podaniem historii życia opracowanej według metody McAdamsa. Dane empiryczne sugerują, że zmiana linii życia mogła być zapowiadana już wcześniej.

Bibliografia

Pobierz bibliografię

Carpentier A. (1953/1996). Powrót do źródeł czasu. Warszawa: Warszawskie Wydawnictwo Literackie.

Block J. H., Block J. (1980). The role of ego-control and ego-resiliency in the organization of behavior, [w:] W.A. Collins (red.), Minnesota symposium on childpsychology, 13, 39-101. Hillsdale: Erlbaum.

Bruner J. (1992). Życie jako narracja. Kwartalnik Pedagogiczny, 37, 3-17.

Crepaldi G. (2006). Gauguin. Klasycy sztuki. Warszawa: Rzeczpospolita. HPS

Dęci E. L., Ryan R. M. (1991). A motivational approach to self: Intcgration in pcrsonality, [w:] R. Dienstbier, R.M. Ryan (red.), Nebraska symposium on motivation: 1990, 237-288. Lincoln: Uniyersity of Nebraska Press.

Gałdowa A. (1992). Powszechność i wyjątek. Rozwój osobowości człowieka dorosłego. Kraków: Wydawnictwo Platan.

Gilbert E. (2007). Jedz, módl się i kochaj. Poznań: Rebis.

Hcrmans H.J.M. (1996). Yoicing the self: From information proccssing to dialogical interchange. Psychological Bulletin, 119,31-50.

Hcrmans H.J.M. (2002). The dialogical self as a society of mind. Introduction. Theory and Psychology, 12, 147-160.

Hcrmans H.J.M. (2003). The construction and reconstruction of a dialogical self. Journal of Constructivist Psychology, 16, 89-130.

Higgins E.T. (1996). The "Self-digest": Self-knowledge serying self-regulatory functions. Journal of Personality and Social Psychology, 71,1062-1083.

Kalicińska M. (2006). Dom nad rozlewiskiem. Poznań: Zysk i S-ka.

Kłosok-Scibich M. (2008). Psychologiczna analiza syndromu Gauguina. Warszawa: SWPS, nieopublikowana praca magisterska.

Łachman M.E. (2001). Handbook of midlife development. New York: John Wiley & Sons, Inc.

Levinson D.J. (1986). Aconccption of adult dcvclopment. American Psychologist, 41, 3-13.

Markus H.R., Nurius, P. (1986). Possible selves. American Psychologist, 41, 954-969.

Mayer N. (1978). The male mid-life crisis. Fresh starts afterforty. Garden City: Doubleday and Co.

McAdams, D.P. (l 993). The stories we live by: Personal myths and the making ofthe self. New York: William Morrow.

McAdams D.P. (2001). The person: An integratedintroduction to personality psychology,wyd. 3. forth Worth: Hartcourt Brace College Publishers.

McAdams D.P., Bowman PJ. (2001). Narrating life's turning points: Rcdcmption and Contamination, [w:] D.P. McAdams, R. Josselson, A. Lieblich (red.), Turns in the road: Narrative studies of lives in transition. 3-34. Washington, DC: American Psychological Association.

Obuchowski K. (1995). Przez galaktyką potrzeb. Psychologia dążeń ludzkich. Poznań: Zysk i S-ka Wydawnictwo.

Obuchowski, K. (2000). Człowiek intencjanalny, czyli o tym, jak być sobą. Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.

Ogilyie D.M. (1987). The undesired self: A neglected variable in personality research. Journal of Personality and Social Psychology, 52, 379-385.

Oleś P.K. (2000). Psychologia przełomu polowy życia. Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.

Oleś P.K. (2003). Zmiany i rozwój osobowości w okresie średniej dorosłości. Kolokwia Psychologiczne, 11,77-95.

Oleś P.K. (2008). O różnych rodzajach tożsamości oraz ich stałości i zmianie, [w:] P.K. Oleś, A. Batory (red.), Tożsamość i jej przemiany a kultura. 41-84. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Opoczyńska M. (2002). Kim jestem? Doświadczenie choroby psychicznej a stawanie się sobą. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Pietrasiński Z. (1990). Rozwój człowieka dorosłego. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo „Wiedza Powszechna".

Puchalska-Wasyl M., Oleś P. (2008). Teoria narracyjnej tożsamości Dana P. McAdamsa, [w:] P.K. Oleś, A. Batory (red.), Tożsamość i j ej przemiany a kultura. 246-278. Lublin: Wydawnictwo KUL.

Ryan R.M., Dcci E.L. (2000). Self-determination theory and the facilitation of intrinsic motivation, social development, and well-being. American Psychologist, 55, l, 68-78.

Sheldon K.M., Kasser T. (1995). Coherence and congruence: two aspects of personality integration. Journal of Personality and Social Psychology, 68, 3, 531-543.

Tokarska U. (1999). W poszukiwaniu jedności i celu. Wybrane techniki narracyjne, [w:] A. Gałdowa (red.), Wybrane zagadnienia z psychologii osobowości. 127-158. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Trcmpała J. (2000). Modele rozwoju psychicznego. Czas i zmiana. Bydgoszcz: Wydawnictwo Uczelniane Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego.

White R.W. (1975). Lives in progress, wyd. 3. New York: Holt, Rinehart, and Winston.

Informacje

Informacje: Psychologia Rozwojowa, 2009, Tom 14, Numer 1, s. 9-25

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Syndrom Gauguina – zmiana tożsamości czy mit?

Angielski:

The Gauguin Syndrome - Change of Identity or Myth?

Autorzy

Instytut Psychologii, Katolicki Uniwersytet Lubelski Jana Pawła II, Lublin

Uniwersytet Humanistycznospołeczny SWPS w Warszawie, ul. Chodakowska 19/31, 03-815 Warszawa

Publikacja: 2009

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: Żadna

Udział procentowy autorów:

Piotr Oleś (Autor) - 50%
Monika Kłosok-Ścibich (Autor) - 50%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski

Liczba wyświetleń: 3790

Liczba pobrań: 10530

Syndrom Gauguina – zmiana tożsamości czy mit?

cytuj

Pobierz PDF Pobierz

pobierz pliki

RIS BIB ENDNOTE