Postrzeganie czasu i poczucie dobrostanu w adaptacji do starości
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEPostrzeganie czasu i poczucie dobrostanu w adaptacji do starości
Data publikacji: 23.12.2020
Psychologia Rozwojowa, 2020, Tom 25, Numer 3, s. 65 - 76
https://doi.org/10.4467/20843879PR.20.019.13156Autorzy
Postrzeganie czasu i poczucie dobrostanu w adaptacji do starości
Time Perception and Psychological Well-being in Adapting to Old Age
The subject of the studies was to indicate whether there is a relationship between the time perception of older people and their psychological well-being. The study included 238 persons aged 60 years and older. To collect data, the following tools of psychological measurement were applied: Psychological Well-Being Scale (SDP) and The Zimbardo Time Perspective Inventory (ZPTI). It has been proven that the past positive time perspective is the one that best characterizes a given group. Numerous statistically significant relationships between particular time perspectives and psychological well-being have been demonstrated, both in their global area and in their individual dimensions.
Bluck S., Liao H.W. (2013). I was therefore I am: creating self-continuity through remembering our personal past. The International Journal of Reiminiscence and Life Review, 1(1), 7–12.
Brzezińska M. (2011). Proaktywna starość. Warszawa: Engram.
Bugajska B., Timoszczyk-Tomczak C. (2010). Przeszłość – teraźniejszość – przyszłość. Kształtowanie zrównoważonej perspektywy czasowej w starości. W: B. Balogová (red.), Elan vital v priestore medzigeneračných vzťahoj, Zborník príspevkov z konferencie s medzinárodnou účasťou, 108–115. Filozofická fakulta Prešovskej univerzity.
Butler J., Chiarrochi J. (2007). Psychological Acceptance and Quality of Life in the Elderly. Quality of Life Research, 16(4), 607–615.
Chang Y.H., Chen R.C., Wahlqyist M.L., Lee M.S. (2012). Frequent shopping by men and women increases survival in the older Taiwanese population. Journal of Epidemiology and Community Health, 66(7), 1–6.
De Beauvoir S. (2011), Starość. Warszawa: Czarna Owca.
Furmanek W. (2008), Czas jako wartość w pedagogice współczesnej. W: W. Furmanek (red.), Wartości w pedagogice. Czas jako wartość we współczesnej pedagogice, 279–287. Rzeszów: Wydawnictwo Oświatowe FOSZE.
Gamrowska A., Steuden S. (2015). Różne typy radzenia sobie z codziennymi wydarzeniami a postawa wobec starości. W: P. Brudek, S. Steuden, I. Januszewska, A. Gamrowska (red.), Oblicza starości we współczesnym świecie. Perspektywa psychologiczno-medyczna. Tom I, 27–48. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Główny Urząd Statystyczny (2014). Sytuacja demograficzna osób starszych i konsekwencje starzenia się ludności Polski w świetle prognozy na lata 2014–2050. Warszawa: Departament Badań Demograficznych i Rynku Pracy.
Harven T.K. (1994). Aging and generational relations: A historical and life course perspective. Annual Review Sociology, 20, 437–461.
Homplewicz J. (2003). Dawna wiedza o starości i wiedza nam współczesna. W: J. Homplewicz J. (red.) (2005), Pedagogika jesieni. Problemy wychowawcze ludzi starych, 31–47. Rzeszów: Instytut Teologiczno-Pastoralny im. św. Józefa Sebastiana Pelczara.
Januszewska I., Januszewski J., Gałkowska-Bachanek M. (2015). Upływ czasu a ocena życia i postawa wobec starości. W: P. Brudek, S. Steuden, I. Januszewska, A. Gamrowska (red.), Oblicza starości we współczesnym świecie. Perspektywa psychologiczno-medyczna. Tom 1, 73–88. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Jung C.G. (1967). Gesammelte Werke. Zurich: Rascher Verlag.
Kahneman D. (2012). Pułapki myślenia. O myśleniu szybkim i wolnym. Poznań: Media Rodzina.
Krok D. (2009), Religijność a jakość życia w perspektywie mediatorów psychospołecznych. Opole: Redakcja Wydawnictw Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Opolskiego.
Król J., Boniecka K., Rzepa T. (2016). Perspektywa czasowa w okresie późnej dorosłości i jej znaczenie dla satysfakcji z życia uczestniczek Uniwersytetu Trzeciego Wieku – doniesienia wstępne. Polskie Forum Psychologiczne, 21(4), 589–601.
Kucharewicz J. (2015). Psychologiczne aspekty procesu adaptacji do starości. Społeczeństwo i Edukacja, 16(1), 227–236.
Markowska M. (2014). Czas jako (nie) wartość w biografii człowieka starszego. Edukacja Dorosłych, 2, 69–77.
Mażewski M. (2005). Adaptacja kwestionariusza ZTPI Zimbardo. Niepublikowana praca magisterska. Katowice: Uniwersytet Śląski.
Nosal C., Bajcar B. (2004). Czas psychologiczny: wymiary, struktura, konsekwencje. Warszawa: Wydawnictwo Instytutu Psychologii PAN.
Pastuszka J. (1999). Starość człowieka. Rozważania psychologiczne. Ethos, 47, 29–55.
Olczykowska K. (2015). Związek pomiędzy jakością życia a orientacją temporalną. W: P. Brudek, S. Steuden, I. Januszewska, A. Gamrowska (red.), Oblicza starości we współczesnym świecie. Perspektywa psychologiczno-medyczna. Tom 1, 131–152. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Oleś P.K. (2012). Psychologia człowieka dorosłego. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
O’Rourke N., Cappeliez P., Claxton A. (2011). Functions of Reminiscence and the psychological well-being of young-old and older adults over time. Aging and Mental Health, 15(2), 272–281.
Piątek T. (2008). Alegorie czasu jako metoda badań wizji czasu. W: W. Furmanek (red.), Wartości w pedagogice. Czas jako wartość we współczesnej pedagogice, 109–120. Rzeszów: Wydawnictwo UR Rzeszów – IBE.
Popielski K. (1994). Noetyczny wymiar osobowości. Lublin: Redakcja Wydawnictw KUL.
Rathbone C., Holmes E.A., Murphy S.E., Ellis J.A. (2015). Autobiographical memory and well-being in aging: The central role of semantic self-images. Consciousness and Cognition, 33, 422–431.
Rogala S. (red.) (2011). Pamiętaj o swojej starości. Materiały z konferencji naukowej ,,Starość w młodości, młodość w starości”. Opole: Wyższa Szkoła Zarządzania i Administracji w Opolu.
Ryff C.D. (1989). Happiness is everything, or is it? Explorations on the meaning of psychological well-being. Journal of Personality and Social Psychology, 57(6), 1061–1081.
Ryff C.D. (2017). Eudaimonic well-being, inequality and health: Recent findings and future directions. International Review of Economics, 64, 159–178.
Ryff C.D., Singer B. (2008). Know thyself and become what you are: A eudaimonic approach to psychological well-being. Journal of Happiness Studies, 9, 3–39.
Schwarzer R., Taubert S. (2002). Tenacious goal pursuits and striving toward personal growth: Proactive coping. W: E. Frydenberg (red.), Beyond coping: Meeting goals, visions and challenges, 19–35. London: Oxford University Press.
Sobol-Kwapińska M. (2007). Żyć chwilą? Postawy wobec czasu a poczucie szczęścia. Lublin: Wydawnictwo KUL.
Sobol M., Oleś P. (2002). Orientacja temporalna carpe diem a poczucie satysfakcji z życia. Przegląd Psychologiczny, 43(3), 331–346.
Shmotkin D., Eyal N. (2003). Psychological time in later life. Implications for counseling. Journal of Counseling and Development, 81, 259–267.
Steuden S. (2011). Psychologia starzenia się i starości. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Zimbardo P., Boyd J. (2009)., Paradoks czasu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
Zimbardo P.G., Boyd J.N. (1999), Putting time inperspective: a valid reliable individual differences metric. Journal of Personality and Social Psychology, 77, 1271-1288.
Informacje: Psychologia Rozwojowa, 2020, Tom 25, Numer 3, s. 65 - 76
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Postrzeganie czasu i poczucie dobrostanu w adaptacji do starości
Time Perception and Psychological Well-being in Adapting to Old Age
Klinika i Poliklinika Geriatrii, Narodowy Instytut Geriatrii, Reumatologii i Rehabilitacji, Spartańska 1, 02-637 Warszawa
Katedra Psychologii Klinicznej, Katolicki Uniwersytet Lubelski, Al. Racławickie 14 20-950 Lublin
Publikacja: 23.12.2020
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY-NC-ND
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 1856
Liczba pobrań: 1095