Witkacy metodą total immersion. O tłumaczeniach Daniela Charlesa Geroulda
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEWitkacy metodą total immersion. O tłumaczeniach Daniela Charlesa Geroulda
Data publikacji: 20.12.2012
Przekładaniec, 2012, Numer 26 – Przekład mistrzów, s. 135 - 149
https://doi.org/10.4467/16891864PC.12.008.0841Autorzy
Witkacy metodą total immersion. O tłumaczeniach Daniela Charlesa Geroulda
Witkacy by Total Immersion: On the Translation Methods of Daniel Charles Gerould
This article discusses the achievement of Daniel Charles Gerould, one of the world’s most renowned “Witkacologists” and the best known translator of Witkacy’s works into English. Gerould’s devotion to the Polish playwright spanned more than half a century: from his early encounter with Witkacy’s oeuvre in the mid-1950s until his death in February 2012. Gerould translated almost all of Witkacy’s plays as well as fragments of his novels, theoretical and philosophical treatises, letters to Bronisław Malinowski and Rules of the S.I. Witkiewicz Portrait Painting Firm. He was also instrumental in bringing Witkacy’s dramas onto the Anglophone stage and making the Polish artist recognized worldwide not only as a pioneer of the Théâtre de l’Absurde but also as one of the first postmodern playwrights. The article examines examples selected from Gerould’s numerous translations in order to prove that his translation method was that of “total immersion” in Witkacy’s art and life. Thanks to the intimate relationship he had developed with his favourite artist (as he confessed in his memoirs, he saw Witkacy as his “twin” or “double”), Gerould was able to make his renderings of Witkacy’s texts almost transparent, without a trace of the translator’s idiosyncratic intrusions. Exceptionally faithful and composed with a perfect ear for stage dialogue, Gerould’s translations capture Witkacy’s vivid style and unique sense of humour. They are also published with the utmost editorial care, complete with exemplary critical commentaries, so that recipients of these texts – regular readers, actors, directors, students or literary critics – can also immerse themselves in the curious worlds conjured up by Witkacy.
Anakreont. 1987. Anakreont i anakreontyki, przeł., oprac, i wstępem poprzedził J. Danielewicz, Warszawa: PIW, s. 79–146.
Budkowska J. (oprac.). 1970. Słownik rymów Adama Mickiewicza, Wrocław: Ossolineum.
Fergusson R. 1985. The Penguin Rhyming Dictionary, London: Penguin. Horacy. 1986. Kwintus Horacjusz Flakkus, Dzieła wszystkie. Ody i epody, tom I, oprac. O. Jurewicz, Wrocław: Ossolineum, s. 58–151.
Jeżowski M. (oprac.). 1972. Słownik rymów Marii Antoniego Malczewskiego, „Roczniki Humanistyczne” 20, z. 4, s. 67–94.
––––– 1998. Słownik rymów Cypriana Norwida, Lublin: Towarzystwo Naukowe KUL.
Leonowicz D. 2007. Rymownik. Słownik wyrazów rymowanych, Warszawa: Mag.
Łuka A. 2012. Przekładnia, czyli jak spolszczyć łacinę, Lublin: nakładem Autorki. Marcjalis. 1998 (1971). Epigramy (wybór), przeł. i wstępem opatrzył S. Kołodziejczyk, Warszawa: Czytelnik.
Matt P. von. 2006. Die Intrige. Teorie und Praxis der Hinterlist, München – Wien: Hanser.
––––– 2009. Intryga. Teoria i praktyka podstępu w literaturze, przeł. I. Sellmer, A. Żychliński, Warszawa: Prószyński i S-ka. Owidiusz. 1922. Kunszt miłosny, przeł. J. Rościszewski, Warszawa.
––––– 1993. Lekarstwa na miłość, przeł. i oprac. A.W. Mikołajczak, Poznań: Akme.
––––– 2007. Fasti. Kalendarz poetycki, przeł. wstęp i komentarz E. Wesołowska, Wrocław: Ossolineum. Petroniusz. 2011. Satyrikon, przeł. i komentarz L. Wysocki, Kraków: Polska Akademia Umiejętności.
Sandauer A. 2007. Źle o poprzednikach, „Dialog” 5 (1963), w: E. Balcerzan i E. Rajewska (red.), Pisarze polscy o sztuce przekładu, 1440–2005. Antologia, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, s. 219–223.
Sobczakówna H. 1934. Jan Kochanowski jako tłumacz, Poznań: Rolnicza Drukarnia i Księgarnia Nakładowa.
Turska H. (red.). 1961. Słownik rymów Stanisława Trębeckiego, Toruń: Wydawnictwo TNT.
Tuwim J. 2006 (1950). Pegaz dęba, Warszawa: Iskry.
Żeleński (Boy) T. 1981. Refl ektorem w mrok, wstęp i oprac. A.Z. Makowiecki, Warszawa: PIW, s. 600–605.
––––– 2007. Proza, wiersz i przekłady, „Skamander 57 (1935), w: E. Balcerzan, E. Rajewska (red.), Pisarze polscy o sztuce przekładu, 1440–2005. Antologia, Poznań: Wydawnictwo Poznańskie, s. 130–135.
Żurek G. 1995. Od tłumacza, w: Titus Lucretius Carus. O naturze rzeczy. Wybór, przeł. i oprac. G. Żurek, Warszawa: Ludowa Spółdzielnia Wydawnicza.
––––– 1996. Horacy, Katullus, Propercjusz? Uwagi rzemieślnika, „Literatura na Świecie” 8–9, s. 23.
Żybert E. 2007. Wyprawa po złote runo, czyli rzecz o przekładach eposu Argonautika Apolloniosa z Rodos, „Przekładaniec” 18–19, s. 41–54.
Informacje: Przekładaniec, 2012, Numer 26 – Przekład mistrzów, s. 135 - 149
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Witkacy metodą total immersion. O tłumaczeniach Daniela Charlesa Geroulda
Witkacy metodą total immersion. O tłumaczeniach Daniela Charlesa Geroulda
Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, Polska, ul. Gołębia 24, 31-007 Kraków
Publikacja: 20.12.2012
Status artykułu: Otwarte
Licencja: Żadna
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 2620
Liczba pobrań: 2152