Biegański W., Myśli i aforyzmy o etyce lekarskiej, Częstochowa 1925.

Bieliński J., Stan nauk lekarskich za czasów Akademii Medyko-Chirurgicznej Wileńskiej, Warszawa 1888.

Bierkowski L., Wstęp do anatomii ciała ludzkiego, Kraków 1850.

Borówka J., Polska etyka lekarska w ujęciu dziejowym. Studium filozoficzno-historyczne, Toruń 2012.

Bronowski S., Etyka lekarska i wyjawienie prawdy, „Nowiny lekarskie” 1900, nr 14(12).

Chodakowski L., O obowiązkach lekarza (z Hufelanda), „Tygodnik Lekarski” 1850, nr 3.

Czerwiakowski R.J., Dyssertacya o szlachetności i potrzebie Chirurgii w Pożyciu Ludzkiem, W Woysku, Przy Połogach i w Nauce Lekarskiey, Warszawa 1791.

Dmochowski F.K., O cnotach towarzyskich i występkach im przeciwnych, [w:] F.K. Dmochowski, Pisma rozmaite, t. 2, Warszawa 1826. 

Dworzaczek F., Rzecz dotycząca filozofii medycyny, „Pamiętnik Towarzystwa Lekarskiego Warszawskiego” 1857, nr 13(37).

Dzierkowski H., Biografia życia ś.p. Fryderyka Spaetha assessora Rady Ogólnej i członka Kommissyi Ogólnej i członka Kommissyi Examinacyiney Lekarskiey Xięstwa Warszawskiego w dowód kolegowania, chołdu i przyiaźni […], Warszawa 1813.

Grzelak E., Co powinno cechować chirurga według R.J. Czerwiakowskiego, „Biuletyn Wojskowej Akademii Medycznej” 1963, nr IV, z. 3–4.

Hufeland C.W., Die Verhältnisse des Arztes, „Neues Journal der praktische Arzneykunde und Wundarztneykunst“ 1806, t. 16.

Jakubowski J., O przeszkodach w leczeniu. Rozprawa odczytana na publicznem posiedzeniu Towarzystwa Naukowego Krakowskiego w dniu 8 Marca 1852, Kraków 1852.

Kołłątaj H., Korrespondecya listowna z Tadeuszem Czackim, Kraków 1845.

Koncewicz L., Nauka moralna o powinnościach człowieka względem siebie samego ułożona dla użytku klass wyższych szkół wojewódzkich, Warszawa 1830.

Kramsztyk Z., Czy medycyna jest nauką, czy sztuką, [w:] Z. Kramsztyk, Szkice krytyczne z zakresu medycyny, Warszawa 1899.

Lafontaine F.L., Mowa na pochwałę ś. p. wielmożnego jegomości pana Walentego Gagatkiewicza konsyliarza nadwornego ś.p. Stanisława Augusta króla polskiego, doktora medycyny, tudzież członka Towarzystwa Przyiaciół Nauk w Warszawie, czytana na publiczném posiedzeniu tegoż Towarzystwa dnia 15 maja 1805 roku przez Leopolda de Lafontaine, Warszawa 1805.

Łuczkiewicz H., Kurs propedeutyki lekarskiej, czyli wstęp do nauki medycyny, Warszawa 1876.

Markiewicz A., Nauka obyczaiowa o obrzydzeniu występków, wad i przesądów a zamiłowaniu prawdy, cnoty i przymiotów towarzyskich do ukształcenia młodzieży na dobrych ludzi, obywatelów i urzędników stosowna, Kraków 1810.

Perzyna L., Lekarz dla włościan czyli rada dla pospólstwa, w chorobach i dolegliwościach naszemu Kraiowi właściwych […], Kalisz 1793.

Perzyna L., Nauka położna krótko zebrana. Cyrulikom położnym, iako też i Babom, czyli Kobietom, przy rozwiązywaniu rodzących Położnic służącym dla wiadomości bardzo potrzebna, Kalisz 1790.

Potocki S.K., Pochwała Grzegorza Piramowicza, miana w Zgromadzeniu Przyjaciół Nauk, Warszawa 1802.

Raciborski A., Mowa o styczności medycyny z innemi naukami, sztukami pięknemi i literaturą, Paryż 1858.

Ryszkowski F.K., Stan człowieka zdrowego naturalny, Kraków 1808.

Starowolski S., Poprawa Niektórych obyczaiow Polskich potocznych, Kraków 1625.

Struve H., O etyce zawodu lekarskiego z powodu książki W. Biegańskiego, „Krytyka lekarska” 1900, nr 1(4).

Swieżawski S., U źródeł nowożytnej etyki. Filozofia moralna w Europie XV wieku, Kraków 1987.

Szczucki W., Propedeutyka do nauk medycyny, Warszawa 1825.

Szczucki W., Krótki zbiór zasad medycyny praktyczney, Warszawa 1818.

Szumowski W., Dwa kursa propedeutyki, „Krytyka Lekarska” 1907, nr 1(11).

Szymkiewicz J., Nauka chirurgii teoryczney i praktyczney, t. 1, Wilno 1806.

Urbanek B., Pojęcie miłosierdzia w opiece nad chorym do XIX wieku, „Medycyna Nowożytna” 1999, nr 6, z. 1.

Wiszniewski M., Historya literatury polskiej, t. 3, Kraków 1841.

Wolff A., Rys sztuki leczenia, czyli terapia ogólna i szczególna, cz. I, Kraków 1816.