As a journalistic genre, reportage is determined by the context in which it is produced. It transports the reader to a specific time and place, but, unlike the news, it does not depend on current events. Therefore, a reporter is not constrained by brevity and, like any other author, aims to develop their own style. This was the case of Ryszard Kapuściński, who was the Polish Press Agency’s only correspondent in Latin America from 1967 to 1972. After this experience, Kapuściński returned several times to the continent from 2001 to 2005 and gave lectures for the Fundacion Nuevo Periodismo Iberomericano, founded by Gabriel Garcia Marquez. His reportages about the continent are considered highly political (in fact Artur Domosławski describes him as a naive “true believer” in communism during his stay as a correspondent). This article, however, views the significance of his time on the new continent from a different perspective. Was the most important Latin American influence on Kapuściński actually the style and genre that he developed as he explored a new kind of reportage: ‘‘magical journalism”? 

Reportaż jako gatunek dziennikarski jest zdeterminowany przez kontekst, w którym powstaje. Przenosi czytelnika w określony czas i konkretne miejsce, ale w przeciwieństwie do newsów nie jest zależny od bieżących wydarzeń. Dlatego reporter nie jest skrępowany wymogiem zwięzłości i jak każdy inny autor dąży do wypracowania własnego stylu. Tak było w wypadku Ryszarda Kapuścińskiego, który w latach 1967–1972 był jedynym korespondentem Polskiej Agencji Prasowej w Ameryce Łacińskiej. Po tym doświadczeniu Kapuściński kilkakrotnie wracał na ten kontynent w latach 2001–2005 i prowadził wykłady dla Fundacion Nuevo Periodismo Iberomericano, założonej przez Gabriela Garcię Marqueza. Jego reportaże o Ameryce Łacińskiej są uważane za wysoce polityczne (Artur Domosławski opisuje Kapuścińskiego korespondenta w tamtym regionie jako naiwnego „prawdziwego wyznawcę” komunizmu). W niniejszym artykule spojrzymy jednak na znaczenie jego pobytu na nowym kontynencie z innej perspektywy. Czy własny styl, który rozwinął, zgłębiając nowy rodzaj reportażu: „dziennikarstwo magiczne”, nie okazał się najważniejszym owocem jego zagłębiania się w świat latynoamerykańskiej kultury?