Artykuł jest przyczynkiem do analizy angelologii w twórczości Mirona Białoszewskiego. Autorka koncentruje się na określeniu znaczenia motywu anioła w wybranych tekstach poety. Uwidacznia typowy dla tego pisarza proces integrowania świata biblijnego ze współczesnością i wprowadzania na tych samych prawach elementów rzeczywistości znanej z potocznego doświadczenia. Białoszewski wybiórczo traktuje tradycję judeochrześcijańską. Odwołuje się do obrazów utrwalonych w Piśmie świętym, ale jednocześnie wykracza poza ich stereotypowe ujęcia. Ukazując aniołów wśród ziemskich realiów, polemizuje z chrześcijańską koncepcją ich natury i tworzy swoisty quasi-apokryf na kanwie historii świętej. Symboliczna wieloznaczność postaci anioła pozwala między innymi ująć pars pro toto widzenie o proweniencji religijnej. Aniołowie jawią się jako narzędzia opisu innej, duchowej rzeczywistości i mistycznych doznań.
 

The article contributes to the analysis of angelology in the works of Miron Białoszewski. The author concentrates her attention on defining the meaning of the angel motive in the selected texts of the poet. She reveals the process, typical for this writer, of integrating the biblical and contemporary worlds and introducing on equal rights the elements of the reality known from everyday experience. Białoszewski treats Jewish-Catholic tradition selectively. He refers to images imprinted in the Holy Bible but, at the same time, exceeds stereotype presentations. By depicting angels among earthly realities, he polemises with the Christian concept of their nature and creates a specific quasi-apocryphe based on the holy history. The symbolic ambiguity of angel figure allows to, among others, formulate pars pro toto a vision about the religious provenance. Angels appear as the tools for description of another, spiritual reality and mystical experiences.