FAQ

Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato Bernarda Pasquiniego – błaha rozrywka czy kunsztowna szarada?

Data publikacji: 30.12.2020

Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ, 2020, Numer 47 (4/2020), s. 27 - 69

https://doi.org/10.4467/23537094KMMUJ.20.017.13203

Autorzy

Joanna Solecka
Akademia Muzyczna w Krakowie, Świętego Tomasza 43, 31-027 Kraków
https://orcid.org/0000-0001-9068-6832 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Tytuły

Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato Bernarda Pasquiniego – błaha rozrywka czy kunsztowna szarada?

Abstrakt

Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato by Bernardo Pasquini: A Simple Entertainment or an Elaborate Charade?

The 14 Sonatas for two harpsichords from Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato by B. Pasquini (British Library of London, position: Ms. Add. 31501, I) are unique examples of double partimento. So far, not many performers have referred to these works; therefore, they deserve much more attention. Employing contrapunctual techniques in their realisation seems highly interesting. The author describes and provides her own poliphonic realisation of selected pieces from this collection: Sonata II ms. I, II, III; Sonata V m. II; Sonata VII a due m. I; Sonata X a 2 m. II; Sonata XIII a 2 ms. I and II. This material may be an encouragement for farther studies and performance these works. They are worthy to be a part of the widely known performance of these works.

Bibliografia

Opracowania
 
Bach C.P.E., O prawdziwej sztuce gry na instrumentach klawiszowych (tyt. oryg. Versuch über die Wahre Art das Clavier zu spielen), tłum. J. Solecka, M. Kraft, Astraia, Kraków 2017.
 
Bellotti E., Porter B., Pasquini e l’improvvisatione. Un approccio pedagogico, w: Atti Pasquini Symposium. Convegno Internazionale, Smarano, 27–30 Maggio 2010, red. A. Carideo, Giunta della Provincia Autonoma di Trento, Assessorato alla Cultura, Rapporti Europei e Cooperazione, Trento 2012.
 
Bonaventura A., Bernardo Pasquini, Società Tipo-Litografica, Ascoli Piceno 1923.
 
Borgir T., The Performance of the Basso Continuo in Italian Baroque Music, University of Rochester Press, Ann Arbor 1987.
 
Buelow G.J., Thorough-Bass Accompaniment According to Johann David Heinichen, University of Nebraska Press, Lincoln–London 1986.
 
Cafiero R., The Early Reception of Neapolitan Partimento Theory in France: A Survey, „Journal of Music Theory” 51 (2007), nr 1.
 
Compendium Improvisation. Fantasieren nach historischen Quellen des 17. und 18. Jahrhunderts, red. M. Schwenkreis, Schwabe Verlag, Basel 2018.
 
Continuo Playing According to Händel: His Figure Bass Excersises, wstęp i oprac. D. Ledbetter, Clarendon Press, Oxford 1990.
 
Durante F., Bassi e fughe. Un manuale inedito per riscoprire la vera prassi esecutiva della Scuola napoletana del Settecento, red. G.A. Pastore, Armelin, Padova 2003.
 
Fellerer K.G., Der Partimento-Spieler. Übungen im Generalbass-Spiel und in gebundener Improvisation, Breitkopf & Härtel, Leipzig 1940.
 
Florimo F., La scuola musicale di Napoli e i suoi conservatori. Con uno sguardo sulla storia della musica in Italia, Forni, Napoli 1880.
 
Gingras B., Partimento-Fugue in Eighteenth-Century Germany: A Bridge Between Thoroughbass Lesson and Fugal Composition, „Eighteenth-Century Music” 5 (2008), nr 1.
 
Gjerdingen R.O., Music in the Galant Style, Oxford University Press, New York 2007.
 
Händel G.F., Aufzeichnungen zur Kompositionslehre. Aus den Handschriften im Fitzwilliam Museum Cambridge, red. A. Mann, Bärenreiter, Kassel 1978.
 
IJzerman J., Harmony, Counterpoint, Partimento: A New Method Inspired by Old Masters, Oxford University Press, New York 2018.
 
Monuments of Partimenti, red. R.O. Gjerdingen, http://faculty-web.at.northwestern.edu/music/gjerdingen/partimenti/index.htm [dostęp: 9.06.2019].
 
Morelli A., La virtù in corte. Bernardo Pasquini (1637–1710), LIM Libreria Italiana Musicale, Lucca 2016.
 
Paraschivescu N., Die Partimenti Giovanni Paisiellos. Wege zu einem praxisbezogenen Verständnis, Schwabe Verlag, Basel 2019.
 
Paraschivescu N., Francesco Durantes Perfidia-Sonate. Ein Schlüssel zum Verständnis der Partimento-Praxis, „Zeitschrift der Gesellschaft für Musiktheorie” 7 (2010).
 
Partimento and Continuo Playing in Theory and in Practice, red. D. Moelants, Leuven University Press, Leuven 2010.
 
Pasquini B., Opere per Tastiera Vol. VI. London, Bl Ms. Add. 31501, I, red. E. Bellotti, Il Levante, Latina 2006.
 
Renwick W., The Langloz Manuscript: Fugal Improvisation Through Figured Bass, Oxford University Press, New York 2001.
 
Sanguinetti G., The Art of Partimento: History, Theory, and Practice, Oxford University Press, New York 2012.
 
Sanguinetti G., The Realisation of Partimenti: An Introduction, „Journal of Music Theory” 51 (2007), nr 1.
 
Stella G., Partimenti in the Age of Romanticism: Raimondi, Platania, and Boucheron, „Journal of Music Theory” 51 (2007), nr 1.
 
Tour P. van, Counterpoint and Partimento: Methods of Teaching Composition in Late Eighteenth-Century Naples, «Studia Musicologica Upsaliensia», Uppsala Universitet, Uppsala 2015.

Informacje

Informacje: Kwartalnik Młodych Muzykologów UJ, 2020, Numer 47 (4/2020), s. 27 - 69

Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy

Tytuły:

Polski:

Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato Bernarda Pasquiniego – błaha rozrywka czy kunsztowna szarada?

Angielski:

Sonate per uno o due Cembali con il basso cifrato by Bernardo Pasquini: A Simple Entertainment or an Elaborate Charade?

Autorzy

https://orcid.org/0000-0001-9068-6832

Joanna Solecka
Akademia Muzyczna w Krakowie, Świętego Tomasza 43, 31-027 Kraków
https://orcid.org/0000-0001-9068-6832 Orcid
Wszystkie publikacje autora →

Akademia Muzyczna w Krakowie, Świętego Tomasza 43, 31-027 Kraków

Publikacja: 30.12.2020

Status artykułu: Otwarte __T_UNLOCK

Licencja: CC BY-NC-ND  ikona licencji

Udział procentowy autorów:

Joanna Solecka (Autor) - 100%

Korekty artykułu:

-

Języki publikacji:

Polski