The article attempts to determine the historical concept of philosophy of education on the basis of common features analysis along with identification the historical continuity in the prominent philosophers’ views on education. The analysis of the contexts in which the philosophy of education has functioned in the history of philosophy leads to negative results in the first approximation, since in each of them only a certain point of philosophy of education concept is noticeable. So, for example, some thinkers defined the value in human life as ethical education, others – gave preference to logical knowledge; some philosophers emphasized the necessity of self-cognition, others – insisted on the importance of the world cognition.  Because of this, from the historical perspective, philosophy of education should be equated with all the diversity of its representations, because each of them, although isn’t sufficient, but is important for definition.  That is, all the philosophical thinking expressions, based near the concept “education”, are philosophy of education subject. However, if we talk in depth, the same tendency is appearing in the historical context of philosophy: the understanding of education as assistance to a person in self-realization. In the history of philosophy, there is no noticeable restriction of education by any framework or norms. There is only emphasizing the needs to create opportunities for the practice of freedom to act, because a person needs to create his or her whole life in order to form own world view and outline own moral ideal. That demands from a person a constant attention to his or her own personality and the perfect ability to think critically. Philosophers are united by the idea that education is a human existence indispensable foundation. That is why in different historical circumstances they did not deny the values ​​of individual sciences in human life, but insisted on the importance that it has for science that can form its personality.So, the philosophical content of education is the approach of a person to spiritualperfection.

W artykule podjęto próbę historycznego ujęcia kategorii „filozofii edukacji” na podstawie analizy (z uwagi na występujące tam podobieństwa świadczące o historycznej ciągłości myśli) poglądów na edukację wybitnych filozofów. Zaproponowana w artykule analiza wybranych kontekstów historii filozofii, w których funkcjonowały omawiane pojęcia dotyczące edukacji, na pozór wydaje się prowadzić do negatywnych wyników, ponieważ w każdym z tych kontekstów zauważalny jest tylko element bądź wycinek filozofii edukacji. I tak, dla przykładu, jedni myśliciele cenili w życiu człowieka edukację etyczną, inny oddawali pierwszeństwo logicznej wiedzy, jeszcze inne filozofowie wskazywali na konieczność samopoznania, lub też akcentowali istotną rolę poznania świata. W związku z tym filozofię edukacji warto utożsamiać nie z jednym konkretnym podejściem, lecz z pełnym spektrum poglądów i myśli, z uwagi na ich – do pewnego stopnia – filozoficzną komplementarność. Oznacza to, że wszystkie przejawy myślenia filozoficznego, które odnoszą się do pojęcia „edukacja” stanowią przedmiot filozofii edukacji. 

Konteksty historyczne filozofii ujawniają jedną i tę samą tendencję: pojmowanie  edukacji jako intelektualnego wsparcia umożliwiającego człowiekowi dążenie do samorealizacji. Historia filozofii poucza nas, by edukację nie ograniczać jakimikolwiek ramkami czy normami. Ważne jest by właśnie w ramach edukacji akcentować konieczność stworzenia jak najlepszych możliwości rozwoju każdemu człowiekowi, by tworzyć przestrzeń dla praktyk wolności. Ludziom potrzebne jest całe życie, żeby stworzyć swój pogląd na świat i własny moralny ideał, to z kolei wymaga stałego zwracania uwagi na samego siebie i umiejętności myślenia krytycznego.

Filozofów jednoczy idea, że edukacja jest obowiązkowym fundamentem ludzkiego bytu. Nie zaprzeczając wartości poszczególnych nauk w życiu człowieka, filozofowie na przestrzeni wieków wyraźnie podkreślali, że dla wszystkich ludzi i w każdym czasie ważna jest ta nauka, która może wykształcić osobowość. Zatem, filozoficzną istotą edukacji jest zbliżenie się człowieka do duchownej doskonałości.