Paralelizm polityczny jako koncepcja teoretyczna i jej zastosowanie na przykładzie Brazylii
cytuj
pobierz pliki
RIS BIB ENDNOTEWybierz format
RIS BIB ENDNOTEParalelizm polityczny jako koncepcja teoretyczna i jej zastosowanie na przykładzie Brazylii
Data publikacji: 13.12.2023
Zeszyty Prasoznawcze, 2023, Tom 66, Numer 4 (256), s. 95 - 111
https://doi.org/10.4467/22996362PZ.23.041.18675Autorzy
Paralelizm polityczny jako koncepcja teoretyczna i jej zastosowanie na przykładzie Brazylii
Paralelizm polityczny jest jedną z kategorii teoretycznych, które wykorzystuje się do klasyfikacji systemów medialnych i podsumowywania relacji zachodzących w mediach pod wpływem polityki i w polityce pod wpływem mediów. Celem artykułu, pracy przeglądowej, jest analiza zagadnienia paralelizmu politycznego w nawiązaniu do klasycznych koncepcji C. Seymoura‑Ure, J.G. Blumlera i M. Gurevitcha oraz D.C. Hallina i P. Manciniego oraz przedstawienie odmiennych stanowisk, krytykujących przydatność tych teorii do badań państw innych niż zachodnioeuropejskie. W opracowaniu przedstawiono także adekwatność zastosowania klasycznych koncepcji paralelizmu politycznego do analiz dotyczących Federacyjnej Republiki Brazylii. Tezą dotyczącą tego case study jest stwierdzenie, że klasyczne teorie paralelizmu politycznego nie w pełni pozwalają na ustalenie zależności zachodzących między sferą polityki i mediów w tym państwie. Tezę przyjęto w wyniku długofalowych i holistycznych analiz właściwości systemów politycznego i mediów Brazylii – wykorzystano obserwację z systematycznym przeglądem literatury (Fink 2005, s. 17), co umożliwia poznanie istoty zjawiska i formułowanie wniosków, a zastosowane metody jakościowe, mimo ich bolączek (Flick 2002, s. 5–24) oraz analiza systemowa, dopełniają całości.
Political Parallelism as a Theoretical Concept and its Application on the Example of Brazil
Political parallelism is one of the theoretical categories used to classify media systems and summarise the relationships occurring in the media under the influence of politics and in politics under the influence of the media. The aim of the article, a review work, is to analyse the issue of political parallelism concerning the classic concepts of C. Seymour‑Ure, J.G. Blumler, and M. Gurevitch, as well as D.C. Hallin and P. Mancini, and to present different positions criticising the usefulness of these theories for the study of countries other than Western European ones. The study also presents the adequacy of applying the classic concepts of political parallelism to analyses regarding the Federative Republic of Brazil. The thesis of this case study is that the classic theories of political parallelism do not fully allow for determining the relationships between the sphere of politics and the media in this country. The thesis was adopted as a result of long-term and holistic analyses of the characteristics of Brazil’s political and media systems. A systematic literature review was used (Fink 2005, p. 17), which makes it possible to learn the essence of the phenomenon and formulate conclusions, and the qualitative methods used, despite their problems (Flick 2002, pp. 5–24), as well as systemic analysis, complete the whole.
Albuquerque A. de (2011). On Models and Margins: Comparative Media Models Viewed from a Brazilian Perspective. W: D.C. Hallin, P. Mancini (eds.). Comparing Media Systems Beyond the Western World (s. 72–95). Cambridge.
Albuquerque A. de (2013). Media/politics connections: beyond political parallelism. Media, Culture & Society, vol. 35(6), s. 742–758.
Albuquerque A. de (2019). Protecting democracy or conspiring against it? Media and politics in Latin America: A glimpse from Brazil. Journalism, vol. 20(7), s. 906–923.
Baker A., Ames B., Sokhey A.E., Renno L.R. (2016). The Dynamics of Partisan Identification When Party Brands Change: The Case of the Workers Party in Brazil. The Journal of Politics, vol. 78(1), s. 197–213.
Blumler J.G., Gurevitch M. (1975). Towards a Comparative Framework for Political Communication Research. W: S.H. Chaffee (ed.). Political Communications: Issues and Strategies for Research (s. 165–193). Beverly Hills.
Blumler J.G., Gurevitch M. (1995). The Crisis of Public Communication. London–New York.
Calvo E., Guarnieri F., Limongi F. (2015). Why coalitions? Party system fragmentation, small party bias, and preferential vote in Brazil. Electoral Studies, vol. 39, September, s. 219–229.
Carreirao Y.S., Rennó L.R. (2018). Presidential Voting: Partisanship, Economy, Ideology. W: B. Ames (ed.). Routledge Handbook of Brazilian Politics (s. 216–235). Abingdon.
Castro Herrero L. et al. (2017). Rethinking Hallin and Mancini Beyond the West: An Analysis of Media Systems in Central and Eastern Europe. International Journal of Communication, vol. 11, s. 4797–4823.
Chueri J. (2018). People against the elite? Jair Bolsonaro’s presidential campaign. Paper presented at the Anais do 42o Encontro Anual da Anpocs, Caxambu, Brasil, 22–26.10.2018 [http://anpocs.com/index.php/encontros/papers/42-encontro-anual-da-anpocs/gt-31/gt17-22/11255-people-against-the-elite-jair-bolsonaro-s-presidential-campaign/file; 3.04.2023].
Dahlgren P. (1996). Media logic in cyberspace: Repositioning journalism and its publics. Javnost‑ThePublic, vol. 3(3), s. 59–72.
Dobek‑Ostrowska B. (2015). Między politologią a komunikologią. Razem czy osobno? Przypadek studiów porównawczych nad relacjami polityki i mediów w Europie Środkowo‑Wschodniej. Politeja. Odsłony polityki, vol. 12(4), s. 27–49.
Easton D. (1953). The Political System. New York.
Farah T. (2010). Entidades de imprensa e Fecomercio estudam ir ao STF contra plano de direitos humanos. O Globo, 18.03.2010 [https://oglobo.globo.com/politica/entidades-de-imprensa-fecomercio-estudam-ir-ao-stf-contra-plano-de-direitos-humanos-3037045; 27.03.2023].
Fink A. (2005). Conducting Research Literature Reviews: From the Internet to Paper, 2nd ed. Thousand Oaks.
Flick U. (2002). Qualitative research-state of the art. Social Science Information, vol. 41(1), s. 5–24.
Hallin D.C., Mancini P. (2004). Comparing Media Systems. Three Models of Media and Politics. Cambridge–New York.
Hallin D.C., Mancini P. (eds.) (2011). Comparing Media Systems Beyond the Western World. Cambridge.
Hallin D.C., Mancini P. (2007). Systemy medialne. Trzy modele mediów i polityki w ujęciu porównawczym, przeł. M. Lorek. Kraków.
Kamińska‑Korolczuk K. (2021). Media i polityka a kryzys zaufania. Polityka informacyjna mocarstw w czasie zagrożenia. Gdańsk.
Kempen H. van (2006). Press‑Party Parallelism and Its Effects in Sweden: A Longitudinal Study, 1979–2002. Scandinavian Political Studies, vol. 29(4), s. 407–422.
Konstytucja Federacyjnej Republiki Brazylii (2004), przeł. A. Wojtyczek‑Bonnand. Warszawa [http://libr.sejm.gov.pl/tek01/txt/konst/brazylia.html; 26.02.2023].
Kreft J. (2016). Schyłek tradycyjnego dziennikarstwa prasowego a nowa logika mediów. Zeszyty Prasoznawcze, nr 2, s. 314–325.
Lambert R. (2013). Die freie Meinung und der freie Markt. Presslandschaften in Lateinamerika von Renaud Lambert. Le Monde diplomatique, 11.01.2013 [https://monde-diplomatique.de/artikel/!525510; 30.04.2023].
Lelkes Y. (2016). Winners, Losers, and the Press: The Relationship Between Political Parallelism and the Legitimacy Gap. Political Communication, vol. 33(4), s. 523–543.
Mancini P. (2012). Instrumentalization of the media vs. political parallelism. Chinese Journal of Communication, vol. 5(3), s. 262–280.
Matos C. (2007). Journalism and Political Democracy in Brazil. Networking Knowledge: Journal of the MeCCSA Postgraduate Network, vol. 1(1).
Matos C. (2017). Media and Democracy in Brazil. Westminster Papers in Communication and Culture, vol. 8(1), s. 178–196.
McQuail D. (2020). Teoria komunikowania masowego. Warszawa.
Mikułowski Pomorski J. (1980). Badania masowego komunikowania. Warszawa.
Miller E.F. (1971). David Easton’s Political Theory. The Political Science Reviewer, vol. 1, Fall,s. 184–235 [https://isistatic.org/journal-archive/pr/01_01/miller.pdf; 12.12.2021].
Moddelmog L., dos Santos P.A.G. (2020). Religion and political parties in Brazil. W: J. Haynes (ed.). The Routledge Handbook to Religion and Political Parties (s. 200–213). Abington.
Navarro J.G. (2023). Advertising spending in the world’s largest ad markets 2021. Statistica.com, 6.01.2023 [https://www.statista.com/statistics/273736/advertising-expenditure-in-the-worlds-largest-ad-markets/; 5.05.2023].
Obijiofor L., Hanusch F. (2011). Journalism Across Cultures: An Introduction. Hampshire.
Petelczyc J., Cichy M. (red.) (2016). Brazylia, kraj przyszłości? Warszawa.
Pinheiro D. (2023). New voices, new tools: how Brazil’s media are emerging from the Bolsonaro shadow. International Press Institute, 7.02.2023 [https://ipi.media/emerging-brazilian-media/; 23.05.2023].
Reporters Without Borders (2017). Media Oligopolies Controlled by “Colonel” Dynasties – RSF and Intervozes present Media Ownership Monitor Brazil, 31.10.2017 [https://rsf.org/en/news/media-oligopolies-controlled-colonel-dynasties-rsf-and-intervozes-present-media-ownership-monitor; 3.03.2023].
Reporters Without Borders (2020). RSF tallied 580 attacks against media in Brazil in 2020, 29.01.2021 [https://rsf.org/en/reports/rsf-tallied-580-attacks-against-media-brazil-2020; 5.03.2023].
Reporters Without Borders (2021). 2021 World Press Freedom Index, Brazil [https://rsf.org/en/ranking#; 5.03.2023].
Seymour‑Ure C. (1974). The Political Impact of Mass Media. London.
Statista.com (2017). Largest media markets worldwide in 2017, ranked by revenue (in billion U.S. dollars), 5.06.2017 [https://www.statista.com/statistics/260065/largest-media-markets-worldwide/; 4.01.2023].
Statista Research Department (2020). Brazil: number of TV stations 2017–2020, 25.08.2020 [https://www.statista.com/statistics/697304/number-tv-stations-brazil/; 9.03.2023].
Voltmer K. (2008). Comparing Media Systems in New Democracies: East Meets West, Central. European Journal of Communication, no. 1, s. 23–40.
Informacje: Zeszyty Prasoznawcze, 2023, Tom 66, Numer 4 (256), s. 95 - 111
Typ artykułu: Oryginalny artykuł naukowy
Tytuły:
Paralelizm polityczny jako koncepcja teoretyczna i jej zastosowanie na przykładzie Brazylii
Political Parallelism as a Theoretical Concept and its Application on the Example of Brazil
Wydział Nauk Społecznych Uniwersytetu Gdańskiego, ul. Bażyńskiego 4, 80-952 Gdańsk
Publikacja: 13.12.2023
Status artykułu: Otwarte
Licencja: CC BY
Udział procentowy autorów:
Korekty artykułu:
-Języki publikacji:
PolskiLiczba wyświetleń: 470
Liczba pobrań: 623
Sugerowane cytowania: Harvard